Simdax - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (zastrzyki w ampułkach do wstrzykiwań w roztworze 2,5 mg w 1 ml) leku do leczenia przewlekłej niewydolności serca u dorosłych, dzieci i ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Simdax. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie specjalistów na temat stosowania tego zespołu w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi do Syndax, jeśli istnieją analogi strukturalne. Stosowane w leczeniu przewlekłej niewydolności serca u dorosłych, dzieci, a także w czasie ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Simdax Cardiotonic. Zwiększa wrażliwość skurczonych białek na wapń poprzez wiązanie z troponiną C mięśnia sercowego w fazie zależnej od wapnia. Lewosimendan (aktywny składnik preparatu Simdax) zwiększa siłę bicia serca, ale nie wpływa na rozluźnienie komór serca. Działa rozkurczająco na tętnice (w tym tętnice wieńcowe) i żyły. Lewosimendan jest selektywnym inhibitorem enzymu fosfodiesterazy (PDE) 3 in vitro. Ze względu na obecność dodatniego działania inotropowego i rozszerzającego naczynia krwionośne w niewydolności serca zwiększa siłę uderzeń serca i zmniejsza zarówno obciążenie wstępne, jak i następcze.

Lewosimendan aktywuje niedokrwione miokardium u pacjentów po angioplastyce wieńcowej lub trombolizie. Zwiększa przepływ wieńcowy u pacjentów poddawanych zabiegom kardiochirurgicznym i poprawia perfuzję mięśnia sercowego u pacjentów z niewydolnością serca. Te pozytywne efekty są osiągane bez znaczącego wzrostu zużycia tlenu przez mięsień.Simdax znacząco zmniejsza krążący poziom endoteliny-1 w przewlekłej niewydolności serca. Lek powoduje zależny od dawki wzrost pojemności minutowej serca i objętości wyrzutowej, jak również zależne od dawki obniżenie ciśnienia w sieci naczyń włosowatych płuc, zmniejszenie średniego ciśnienia tętniczego (BP) i całkowity obwodowy opór naczyniowy (OPS).

Pozytywny wpływ na pojemność minutową serca i ciśnienie w naczyniach włosowatych płuc utrzymują się przez co najmniej 24 godziny po zaprzestaniu wlewu. Wpływ na ciśnienie krwi z reguły trwa 3-4 dni. W przypadku stosowania w dawkach terapeutycznych tworzy się jeden farmakologicznie czynny metabolit, który daje efekty hemodynamiczne podobne do lewosimendanu, utrzymujące się do 7-9 dni po zaprzestaniu wlewu.

Kompozycja

Lewosimendan + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Maksymalne stężenie lewosimendanu w osoczu krwi osiąga około 2 dni po zaprzestaniu podawania leku. Wiązanie z białkami osocza krwi (głównie z albuminą) wynosi 97-98%. Wiązanie z białkami aktywnego metabolitu wynosi 40%. Simdax jest prawie całkowicie metabolizowany. Około 5% podanej dawki metabolizowane jest w jelicie cienkim przez redukcję do aminofenylopirydazynonu, który po reabsorpcji jest metabolizowany przy udziale N-acetylotransferazy do aktywnego metabolitu. Lek jest produkowany prawie całkowicie w postaci metabolitów: z moczem - 54%, z kałem - 44%. Mniej niż 0,05% jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Przy łagodnym stopniu niewydolności wątroby związanym z marskością wątroby, wycofanie lewosimendanu jest nieco opóźnione.

Wskazania

• ciężka przewlekła (zastoinowa) niewydolność serca w fazie ostrej dekompensacji (w przypadku krótkotrwałej terapii z nieskuteczną standardową terapią i potrzebą utrzymania kurczliwości mięśnia sercowego).

Formy uwolnienia

Koncentrat do przygotowania roztworu do infuzji o stężeniu 2,5 mg w 1 ml (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwań).

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Tylko do użytku szpitalnego. Dożylnie, za pomocą wlewu. Koncentrat Syndaksa 2,5 mg / ml należy stosować wyłącznie w postaci rozcieńczonej.

Aby przygotować roztwór do infuzji o stężeniu 0,05 mg / ml, rozcieńczyć 10 ml koncentratu lewosimendanu 2,5 mg / ml w 500 ml 5% roztworu dekstrozy (glukozy). Aby przygotować roztwór do infuzji o stężeniu 0,025 mg / ml, rozcieńczyć 5 ml koncentratu lewosimendanu 2,5 mg / ml w 500 ml 5% roztworu dekstrozy (glukozy). Koncentrat Symdaksa 2,5 mg / ml jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego użycia.

Przed infuzją rozcieńczony roztwór, podobnie jak inne preparaty do podawania pozajelitowego, należy sprawdzić pod kątem obecności obcych cząstek i odbarwień. Podczas przechowywania kolor koncentratu może zmienić się na pomarańczowy, czemu nie towarzyszy spadek aktywności preparatu.

Infuzję można prowadzić przez żyły obwodowe lub centralne. Dawka i czas trwania leczenia dobierane są indywidualnie, biorąc pod uwagę stan kliniczny pacjenta i efekt terapeutyczny.

Leczenie rozpoczyna się od dawki nasycającej 6-12 mcg na 1 kg masy ciała, którą wstrzykuje się przez 10 minut. Następnie prowadzi się ciągły wlew z szybkością 0,1 μg na kg na minutę. Niższa dawka (6 μg na kg) jest zalecana u pacjentów otrzymujących jednocześnie dożylną terapię z lekami rozszerzającymi naczynia i (lub) środkami inotropowymi. Podawaniu większej dawki nasycającej (12 μg na kg) towarzyszyć będzie silniejszy efekt hemodynamiczny, ale możliwe jest również zwiększenie częstości przemijających efektów ubocznych.

Odpowiedź pacjenta na leczenie ocenia się przez podanie dawki nasycającej lub w ciągu 30-60 minut po dostosowaniu dawki lub w zależności od obrazu klinicznego.Przy wyraźnych zmianach parametrów hemodynamicznych (niedociśnienie tętnicze, tachykardia) należy zmniejszyć szybkość infuzji do 0,05 μg na kg na minutę lub należy przerwać infuzję. Przy dobrej tolerancji początkowej dawki i konieczności bardziej wyraźnego efektu hemodynamicznego szybkość infuzji można zwiększyć do 0,2 μg na kg na minutę.

Zalecany czas trwania infuzji wynosi 24 godziny. Po zakończeniu infuzji produktu Symdax nie ujawniono objawów rozwoju zespołu tolerancji lub odstawienia.

Efekty hemodynamiczne obserwuje się przez co najmniej 24 godziny i mogą utrzymywać się przez 9 dni po zakończeniu 24-godzinnej infuzji.

Efekt uboczny

• znaczne obniżenie ciśnienia krwi;
• extrasystole (naruszenie rytmu serca);
• Migotanie przedsionków, trzepotanie przedsionków (zaburzenie rytmu serca);
• tachykardia, częstoskurcz komorowy (szybkie bicie serca);
• Niedokrwienie mięśnia sercowego (przepływ krwi wieńcowej, gdy objętość krwi przepływającej do mięśnia sercowego nie jest wystarczająca do zapewnienia normalnej pracy serca z dostępnym obciążeniem);
• zawroty głowy, ból głowy;
• nudności wymioty;
• redukcja hemoglobiny, hematokryt, hipokaliemia.

Przeciwwskazania

• niedrożność mechaniczna (zablokowanie), zapobieganie napełnianiu komór serca lub wypływ krwi z komory;
• ciężkie zaburzenie czynności nerek z klirensem kreatyniny (CK) poniżej 30 ml na minutę;
• poważne naruszenia funkcji wątroby;
• niedociśnienie tętnicze (niskie ciśnienie krwi);
• częstoskurcz;
• drżenie-migotanie komór w wywiadzie;
• niekontrolowana hipokaliemia;
• dzieci i młodzież do lat 18;
• nadwrażliwość na lewosimendan.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Doświadczenie kliniczne związane ze stosowaniem Symdax w czasie ciąży jest nieobecne. Aplikacja jest możliwa tylko w przypadkach, w których spodziewana korzyść z terapii dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu.

W badaniach eksperymentalnych stwierdzono toksyczny wpływ na reprodukcję.

Nie wiadomo, czy lewosimendan przenika do mleka kobiecego. Pacjent powinien odmówić karmienia piersią przez okres 14 dni po infuzji.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Nie jest wymagana korekta dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Specjalne instrukcje

Zachowaj szczególną ostrożność w przypadku ostrej niewydolności serca z powodu powikłań pozasercowych; z ciężką niewyrównaną niewydolnością serca po operacji; ciężka niewydolność serca u pacjentów oczekujących na transplantację.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek, z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby, współistniejącą niedokrwistością, migotaniem przedsionków, u pacjentów z istniejącym niedokrwieniem mięśnia sercowego, wydłużeniem odstępu QT o różnej genezie lub jednoczesnym podawaniem leków wydłużających odstęp QT (tylko pod staranną kontrolą elektrokardiogramu (EKG)).

Dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności stosowania Symdax są nieobecne w następujących chorobach: kardiomiopatii przerostowej z zawężeniem, ciężkiej niewydolności zastawki mitralnej, pęknięciu, perforacji mięśnia sercowego, gemotamponadzie serca, zawale prawej komory serca i potencjalnie zagrażającej życiu arytmii trwającej 3 miesiące lub dłużej.

Podczas leczenia, EKG, ciśnienie krwi, tętno (tętno) i diureza powinny być stale monitorowane. Ponadto konieczne jest monitorowanie dynamiki objawów niewydolności serca, zaleca się w tym celu inwazyjne metody monitorowania hemodynamiki.

Nieinwazyjne monitorowanie zaleca się po zakończeniu infuzji przez co najmniej 3 dni lub do ustabilizowania się hemodynamiki. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby monitorowanie należy prowadzić przez co najmniej 5 dni.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek stężenie metabolitów może wzrosnąć, powodując bardziej intensywny i długotrwały wpływ na częstość akcji serca.

Przed użyciem lewosimendanu, hipokaliemię, hipowolemię należy poprawić. Podczas leczenia należy monitorować zawartość potasu w surowicy.

Jeśli występują nagłe wahania ciśnienia krwi lub częstości akcji serca, należy zmniejszyć częstość podawania lub przerwać infuzję.

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności serca lewosimendan powinien być stosowany pod ciągłym monitorowaniem pojemności minutowej serca i ciśnienia napełniania.

Przed zastosowaniem Symdaksa konieczne jest zatrzymanie arytmii i ustabilizowanie stanu klinicznego pacjentów z ciągłą postacią częstoskurczu komorowego, napadowego częstoskurczu, niezwiązanego z reperfuzją lub zagrażającymi życiu postaciami arytmii.

Po odstawieniu leku nie obserwuje się zespołu odstawienia.

Interakcje leków

Uzyskanie pochodnego metabolitu lewosimendanu z organizmu nie zostało wystarczająco zbadane, więc interakcje leków związane z tym procesem są trudne do przewidzenia; uważa się, że istnieje ryzyko bardziej wyraźnego i długotrwałego wpływu na częstość akcji serca.

Przy równoczesnym stosowaniu monoazotanu izosorbidu istnieje ryzyko zwiększenia działania hipotensyjnego.

Analogi produktu leczniczego

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Lewosimendan.

Analogi preparatu Simdaks na grupie farmakologicznej (glikozydy nasercowe i nieglikozydowe leki kardiotonowe):

• Adonid skoncentrowany;
• Aurocard;
• Nalewka Hawthorn;
• Wyciąg z owoców głogu jest suchy;
• Owoce głogu;
• Głogowe kwiaty;
• Wyciąg z kwiatów Hawthorn i liści suchy;
• Wyciąg z głogu jest płynny;
• Wyciąg Goricolvet jest gęsty;
• Digoksyna;
• Digofton;
• Dobutamina;
• Wytłoczony;
• Dobutrex;
• Dopamina;
• Dopmin;
• Doppelherz;
• Dopamina;
• Ekstrakt żółtaczkowy jest płynny;
• Cardioval;
• Cardiotron;
• Cardiaplant;
• Korglikard;
• Korglikon;
• Cratched;
• Kratagus;
• Kregium;
• Lanatoside C;
• Nalewka z konwalii;
• Krople Lily-Waleriana;
• Krople Lydyszewa-Leonurusa;
• Lewosimendan;
• Novodigal;
• Strofantin;
• Taukrat;
• Ubidekarenon;
• Celanid.

Odpowiedź kardiologa

Simdax jest drogim lekiem, który ogranicza jego stosowanie w praktyce w leczeniu niewyrównanej zastoinowej niewydolności serca. Rzadki pacjent może sobie pozwolić na zakup tego leku. Pacjenci dobrze tolerują terapię, ale występują działania niepożądane. Najczęściej jest to zawroty głowy, znaczne obniżenie ciśnienia krwi, wymioty, zaburzenia rytmu serca. Ale w naszym dziale jest cały niezbędny sprzęt do monitorowania stanu pacjenta podczas wprowadzania Simexa. Dlatego prawie zawsze udaje nam się poradzić sobie z tymi niepożądanymi reakcjami na czas.

Podobne leki:

Inne leki: