Zaldiar - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (tabletki) narkotycznego leku przeciwbólowego do leczenia bólu o różnej etiologii u dorosłych, dzieci i ciąży. Skład i alkohol

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Zaldiar. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania narkotycznego opioidowego leku przeciwbólowego Zaldiar w swojej praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Zaldiara w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu bólu o różnej etiologii u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Skład i interakcja leku z alkoholem.

Zaldiar - preparat łączony z działaniem przeciwbólowym.

Tramadol (substancja czynna leku Zaldiar) jest syntetycznym analgetykiem opioidowym, agonistą receptora opioidowego. Aktywuje receptory opioidowe (mu, delta, kappa) na pre- i postsynaptyczne błony doprowadzających włókien układu nocyceptywnego w mózgu i przewodzie pokarmowym. Ma wpływ na mózg i rdzeń kręgowy: promuje odkrycie kanałów K + i Ca2 +, powoduje hiperpolaryzację błon i hamuje impulsy bólowe. Wzmacnia działanie środków uspokajających.

Paracetamol jest lekiem przeciwgorączkowym i przeciwgorączkowym. Blokuje cyklooksygenazę w ośrodkowym układzie nerwowym, wpływając na ośrodki bólu i termoregulacji. Nie powoduje podrażnień błony śluzowej żołądka i jelit, nie wpływa na metabolizm wody i soli, ponieważ nie wpływa na syntezę prostaglandyn w tkankach obwodowych.

Paracetamol zapewnia szybki początek działania przeciwbólowego, podczas gdy Tramadol - przedłużenie analgezji. Synergizm działania przeciwbólowego dwóch składników zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Kompozycja

Chlorowodorek tramadolu + Paracetamol + zaróbki.

Farmakokinetyka

Po spożyciu składniki aktywne są szybko i prawie całkowicie wchłaniane z przewodu pokarmowego. Absorpcja tramadolu jest wolniejsza niż paracetamol. Biodostępność tramadolu wynosi około 75%, a wielokrotne stosowanie wzrasta do 90%. Tramadol jest metabolizowany w wątrobie przez N- i O-demetylację, a następnie sprzęga się go z kwasem glukuronowym. Było 11 metabolitów, z których mono-O-desmethyltramadol (M1) wykazuje aktywność farmakologiczną. Paracetamol jest metabolizowany głównie w wątrobie. Tramadol (około 30%) i jego metabolity (około 60%) wydalane są głównie z moczem. Paracetamol i jego koniugaty są również wydalane z moczem.

Wskazania

• zespół bólu o średniej i silnej intensywności o różnej etiologii (w tym o podłożu zapalnym, traumatycznym, naczyniowym);
• znieczulenie do bolesnych procedur diagnostycznych lub terapeutycznych.

Formy uwolnienia

Tabletki pokryte pokrywą.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Schemat dawkowania i czas trwania leczenia ustalane są indywidualnie, w zależności od nasilenia zespołu bólowego i wrażliwości pacjenta. Nie przepisuj leku w czasie - uzasadnionym z terapeutycznego punktu widzenia.

W przypadku dorosłych i dzieci w wieku powyżej 14 lat początkowa pojedyncza dawka wynosi 1-2 tabletki, przerwa między dawkami pojedynczych dawek nie jest mniejsza niż 6 godzin. Maksymalna dawka dzienna to 8 tabletek (300 mg tramadolu i 2,6 g paracetamolu).

Tabletki należy przyjmować niezależnie od przyjmowanego pokarmu, połykania w całości, bez łamania i żucia, ściśnięte płynem. Jeśli pacjent zapomniał wziąć kolejną tabletkę, następna dawka nie powinna zostać podwojona.

U pacjentów w podeszłym wieku (w wieku 75 lat i starszych) nie ma potrzeby korygowania pojedynczej dawki. Jednakże, w związku z możliwością opóźnionej indukcji, odstęp pomiędzy dawkami pojedynczej dawki może być zwiększony.

Przy umiarkowanym naruszeniu funkcji wątroby należy zwiększyć odstęp między dawkami. Przy poważnym naruszeniu funkcji wątroby lek nie powinien być stosowany.

Efekt uboczny

• pokrzywka;
• swędzenie;
• obrzęk naczynioruchowy;
• zawroty głowy;
• bół głowy;
• słabość;
• zwiększone zmęczenie;
• opóźnienie;
• paradoksalna stymulacja ośrodkowego układu nerwowego (nerwowość, pobudzenie, niepokój, drżenie, skurcze mięśni, euforia, chwiejność emocjonalna, halucynacje);
• senność;
• zaburzenia snu;
• zamęt świadomości;
• naruszenie koordynacji ruchu;
• drgawki centralnej genezy (z równoczesnym mianowaniem leków przeciwpsychotycznych);
• depresja;
• amnezja;
• niestabilność chodu;
• zaburzenia widzenia, smak;
• suchość w ustach;
• nudności wymioty;
• bębnica;
• ból brzucha;
• zaparcia, biegunka;
• trudności w połykaniu;
• częstoskurcz;
• niedociśnienie ortostatyczne;
• półomdlały;
• trudności z oddawaniem moczu;
• zatrzymanie moczu;
• nefrotoksyczność (śródmiąższowe zapalenie nerek, martwica brodawek);
• osutka;
• pęcherzowa wysypka;
• rumień wielopostaciowy (w tym zespół Stevensa-Johnsona);
• toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella);
• sulfemoglobinemia;
• niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia, agranulocytoza;
• zwiększone pocenie;
• naruszenie cyklu miesiączkowego.

Przeciwwskazania

• ostre zatrucie alkoholem lub lekami powodującymi depresję w ośrodkowym układzie nerwowym (leki nasenne, opioidowe leki przeciwbólowe i leki psychotropowe);
• jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO i okres 2 tygodni po ich wycofaniu;
• ciężka niewydolność wątroby i / lub nerek (CC poniżej 10 ml / min);
• epilepsja, niekontrolowana terapia;
• zespół odstawienia;
• wiek dzieci do 14 lat;
• nadwrażliwość na składniki leku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Nie należy stosować leku Zaldiar podczas ciąży i laktacji (karmienia piersią).

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane u dzieci w wieku poniżej 14 lat.

Specjalne instrukcje

Pacjentów należy poinformować o konieczności ścisłego przestrzegania schematu dawkowania. W okresie przyjmowania Zaldiar nie należy stosować innych leków zawierających tramadol lub paracetamol, bez wyznaczenia lekarza.

Podczas długotrwałego niekontrolowanego stosowania produktu leczniczego Zaldiar mogą pojawić się objawy uzależnienia od narkotyków (drażliwość, fobie, nerwowość, zaburzenia snu, aktywność psychoruchowa, drżenie, dyskomfort w żołądku i jelitach). Z ostrym wycofaniem leku mogą pojawić się objawy zespołu odstawienia.

U pacjentów uzależnionych od nadużywania lub uzależnienia leczenie należy prowadzić pod ścisłym nadzorem lekarza przez krótki czas.

W okresie leczenia Zaldiar nie może pić alkoholu. Ryzyko zaburzeń czynności wątroby wzrasta u pacjentów z alkoholową hepatozą.

Podczas długotrwałego stosowania produktu leczniczego Zaldiar potrzebny jest obraz krwi obwodowej oraz stan czynnościowy wątroby.

Lek jest uwalniany na receptę. Ścisła grupa księgowa ze względu na obecność narkotycznego składnika opioidowego w kompozycji - chlorowodorek tramadolu.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Podczas leczenia Zaldiar powinien powstrzymać się od prowadzenia pojazdów mechanicznych i działań potencjalnie niebezpiecznych, które wymagają dużej koncentracji i reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

działanie przeciwbólowe jest zmniejszone przez konkurujące działania na receptory i ryzyko wycofania, więc użycie tej kombinacji nie jest odpowiednie dla wspólnego stosowania z agonistami antagonistami opioidowymi Zaldiar (buprenorfina, nalbufina, pentazocyna).

Kiedy terapia Zaldiara razem z innymi lekami, które wywierają depresyjny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (na przykład leki nasenne lub uspokajające), oraz z równoczesnym podawaniem etanolu, działania uboczne charakterystyczne dla tramadolu mogą być bardziej wyraźne.

Nalokson, będąc antagonistą receptorów opioidowych, aktywuje oddychanie, eliminując przyczynę analgezji Zaldiara.

Induktory mikrosomalnego utleniania (w tym karbamazepina, fenytoina, etanol, barbiturany, ryfampicyna, fenylobutazon, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne) zmniejszają działanie przeciwbólowe leku Zaldiar i jego czas trwania.

Inhibitory utleniania mikrosomalnego (w tym cymetydyna) przy równoczesnym stosowaniu zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego Zaldiara.

Długotrwałe stosowanie barbituranów zmniejsza skuteczność paracetamolu.

Długotrwałe podawanie paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) zwiększa ryzyko rozwoju nefropatii i nekrozy brodawkowatej nerki, co stanowi początek końcowego etapu niewydolności nerek. Jednoczesne długotrwałe podawanie paracetamolu w dużych dawkach i salicylanach zwiększa ryzyko rozwoju raka nerki lub pęcherza.

Jednoczesne stosowanie produktu Zaldiar z lekami obniżającymi próg konwulsyjnej gotowości (np. Z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, tricyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi, neuroleptykami) może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek.

Zal'diar z równoczesnym zastosowaniem przez długi czas nasila działanie pośrednich antykoagulantów (warfaryny i innych kumaryn), co zwiększa ryzyko krwawienia.

Preparaty hamujące izoenzym CYP3A4, takie jak ketokonazol i erytromycyna, mogą spowolnić metabolizm tramadolu (N-demetylacja) i aktywnego O-demetylowanego metabolitu.

Diflunisal zwiększa stężenie paracetamolu w osoczu krwi o 50%, a ryzyko rozwoju hepatotoksyczności wzrasta.

Chinidyna zwiększa stężenie tramadolu w osoczu krwi i zmniejsza stężenie metabolitu M1 ze względu na konkurencyjne hamowanie izoenzymu CYP2D6.

Szybkość wchłaniania paracetamolu może być zwiększona przy jednoczesnym podawaniu metoklopramidu lub domperydonu i zmniejszona przy równoczesnym podaniu kolestyraminy.

Analogi leku Zaldiar

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Ramlepsa;
• Tramacet;
• Vessodol.

Analogi w grupie farmakologicznej (środki do łagodzenia bólu):

• Amitryptylina;
• Analgin;
• Antigrippin;
• Aertal;
• Wziąłem to;
• Bralangin;
• Brustan;
• Voltaren;
• Dexalgin;
• Diklofenak;
• Ibuklin;
• Karbamazepina;
• Ketanov;
• Ketonal;
• Ketoprofen;
• Ketorol;
• Ketorolac;
• Xsefokam;
• Lapal;
• Maxigan;
• Movalis;
• Nyz;
• Naklofen;
• Nalgezin;
• Nemux;
• Nurofen;
• Pipolphen;
• Piroksykam;
• Rapten Duo;
• Revalgine;
• Spasgan;
• Spazmalgon;
• Tempalgin;
• Tramadol;
• Finlepsin;
• Finlepsin retard;
• Flamax;
• Hyrumat;
• Celebrex;
• Efilipt;
• Yunispaz.

Podobne leki:

Inne leki: