Eutirox - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (tabletki 25 mcg, 50 mcg, 75 mcg, 100 mcg, 125 mcg i 150 mcg) leku hormonalnego do leczenia niedoczynności tarczycy i wole u dorosłych, dzieci i ciąży. Skład i alkohol

W tym artykule można zapoznać się z instrukcjami dotyczącymi stosowania leku hormonalnego Eutiroks. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Eutirox w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Eutiroxu z dostępnymi analogami strukturalnymi. Stosowany w leczeniu niedoczynności tarczycy i wole u dorosłych, dzieci, a także w okresie ciąży i laktacji. Skład i interakcja leku z alkoholem.

Eutiroks - preparat hormonów tarczycy. Syntetyczny lewoskrętny izomer tyroksyny. Po częściowej konwersji do trójjodotyroniny (w wątrobie i nerkach) i przejściu do komórek organizmu, wpływa na rozwój i wzrost tkanek, metabolizm. W małych dawkach ma działanie anaboliczne na metabolizm białek i tłuszczów. W średnich dawkach stymuluje wzrost i rozwój, zwiększa zapotrzebowanie tkanek na tlen, stymuluje metabolizm białek, tłuszczów i węglowodanów, zwiększa aktywność funkcjonalną układu sercowo-naczyniowego i ośrodkowego układu nerwowego. W dużych dawkach hamuje wytwarzanie hormonu uwalniającego tyreotropinę podwzgórza i hormonu tarczycy pobudzającego przysadkę mózgową.

Efekt terapeutyczny Eutiroxu obserwuje się po 7-12 dniach, w tym samym czasie efekt pozostaje po odstawieniu leku. Efekt kliniczny z niedoczynnością tarczycy objawia się w 3-5 dni. Wole rozsiane zmniejsza się lub znika w ciągu 3-6 miesięcy.

Kompozycja

Lewotiroksyn sodu + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Po podaniu Eutirox wchłania się prawie wyłącznie w górnej części jelita cienkiego. Zaabsorbowany do 80% dawki leku. Emulacja obniża wchłanianie lewotyroksyny. Ponad 99% wchłoniętego leku wiąże się z białkami surowicy (globulina wiążąca tyroksynę, prealbumina wiążąca tyroksynę i albumina). Hormony tarczycy są metabolizowane głównie w wątrobie, nerkach, mózgu i mięśniach. Niewielka ilość leku jest poddawana deaminacji i dekarboksylacji, jak również koniugacji z kwasami siarkowymi i glukuronowymi (w wątrobie). Metabolity są wydalane z moczem i żółcią.

Wskazania

• wola eutyrej;
• niedoczynność tarczycy;
• po resekcji tarczycy jako terapii zastępczej i do zapobiegania nawrotom wola;
• rak tarczycy (po leczeniu chirurgicznym);
• rozlane wole toksyczne po osiągnięciu stanu eutyreozy za pomocą tyreostatyki (jako terapia skojarzona lub monoterapia);
• jako narzędzie diagnostyczne w teście supresji tarczycy.

Formy uwolnienia

Tabletki 25 μg, 50 μg, 75 μg, 100 μg, 125 μg i 150 μg.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Dzienna dawka jest ustalana indywidualnie w zależności od wskazań.

Eutirox w dawce dziennej przyjmuje się doustnie rano na pusty żołądek, co najmniej 30 minut przed posiłkiem, z niewielką ilością płynu (pół szklanki wody) i bez żucia.

Podczas leczenia substytucyjnego niedoczynnością tarczycy u pacjentów w wieku poniżej 55 lat w przypadku braku chorób sercowo-naczyniowych, Eutirox jest przepisywany w dawce dziennej 1,6-1,8 μg / kg masy ciała; u pacjentów w wieku powyżej 55 lat lub ze współistniejącymi chorobami sercowo-naczyniowymi - 0,9 μg / kg masy ciała.

Przy znaczącej otyłości obliczenie dawki powinno odbywać się na "idealnej wadze".

W przypadku leczenia substytucyjnego z powodu niedoczynności tarczycy początkowa dawka u pacjentów w wieku poniżej 55 lat (w przypadku braku chorób sercowo-naczyniowych) wynosi 75-100 mikrogramów na dobę dla kobiet, 100-150 mikrogramów na dobę dla mężczyzn. W przypadku pacjentów w wieku powyżej 55 lat lub z równoczesnymi chorobami układu krążenia początkowa dawka wynosi 25 μg na dobę; zwiększenie dawki powinno wynosić 25 μg w odstępie 2 miesięcy w celu znormalizowania poziomu TSH we krwi; wraz z pojawieniem się lub pogorszeniem objawów układu sercowo-naczyniowego, popraw odpowiednie leczenie.

W przypadku ciężkiej, długotrwałej niedoczynności tarczycy, leczenie należy rozpocząć z dużą ostrożnością, przyjmując małe dawki 12,5 μg na dobę. Dawkę zwiększa się do dawki podtrzymującej w dłuższych odstępach czasu - o 12,5 μg na dobę co 2 tygodnie - oraz poziom TSH w krew jest częściej określana.

W leczeniu wrodzonej niedoczynności tarczycy u dzieci dawka leku zależy od wieku:

• 0-6 miesięcy - dawka dzienna 25-50 μg - 10-15 μg / kg;
• 6-12 miesięcy - dawka dzienna 50-75 mcg - 6-8 mcg / kg;
• 1-5 lat - dawka dzienna 75-100 mcg - 5-6 mcg / kg;
• 6-12 lat - dawka dzienna 100-150 mcg - 4-5 mcg / kg;
• ponad 12 lat - dzienna dawka 100-200 mcg - 2-3 mcg / kg.

Dzieci karmiące piersią dawkę dzienną Eutirox podaje w 1 recepcji na 30 minut przed pierwszym karmieniem. Tabletkę rozpuszcza się w wodzie do uzyskania drobnej zawiesiny bezpośrednio przed zażyciem leku.

W leczeniu wola eutyrejskiego przepisuje się 75-200 μg na dobę.

Do zapobiegania nawrotom po chirurgicznym leczeniu wola eutyreozy - 75-200 mcg na dobę.

W złożonej terapii tyreotoksykozy - 50-100 mcg na dobę.

Do supresji raka tarczycy - 50-300 mcg dziennie

W przypadku niedoczynności tarczycy Eutirox przyjmuje się z reguły przez całe życie. W tyreotoksykozie Eutirox jest stosowany w złożonej terapii z tyreostatykami po osiągnięciu stanu eutyreozy. We wszystkich przypadkach czas leczenia lekiem ustalany jest indywidualnie.

Efekt uboczny

• reakcje alergiczne.

Przeciwwskazania

• nieleczona tyreotoksykoza;
• nieleczona niewydolność przysadki;
• nieleczona niewydolność kory nadnerczy;
• ostry zawał mięśnia sercowego;
• ostre zapalenie mięśnia sercowego;
• ostre zapalenie trzustki;
• zwiększona indywidualna wrażliwość na lek.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

W czasie ciąży i podczas karmienia piersią należy kontynuować leczenie za pomocą leku przepisanego z powodu niedoczynności tarczycy. W czasie ciąży konieczne jest zwiększenie dawki leku ze względu na wzrost poziomu globuliny wiążącej tyroksynę. Ilość hormonu tarczycy, wydzielanego w mleku kobiet w okresie laktacji (nawet podczas leczenia dużymi dawkami leku), nie wystarcza do spowodowania jakichkolwiek zaburzeń u dziecka.

Zastosowanie w ciąży leku w połączeniu z tyreostatyki jest przeciwwskazane, ponieważ. przyjmowanie lewotyroksyny może wymagać zwiększenia dawki tarczycy. Ponieważ tyreostatyki, w przeciwieństwie do lewotyroksyny, mogą przenikać przez łożysko, płód może rozwinąć niedoczynność tarczycy.

Podczas karmienia piersią lek należy przyjmować ostrożnie, ściśle w zalecanych dawkach pod nadzorem lekarza.

Specjalne instrukcje

W przypadku niedoczynności tarczycy ze względu na uszkodzenie przysadki konieczne jest ustalenie, czy występuje jednocześnie niewydolność kory nadnerczy. W takim przypadku należy rozpocząć leczenie substytucyjne glikokortykosteroidami przed rozpoczęciem leczenia niedoczynności tarczycy hormonami tarczycy, aby uniknąć rozwoju ostrej niewydolności kory nadnerczy.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Lek nie wpływa na czynności zawodowe związane z prowadzeniem pojazdów i mechanizmami kontrolującymi.

Interakcje leków

Eutirox nasila działanie pośrednich antykoagulantów, co może wymagać zmniejszenia dawki.

Stosowanie tricyklicznych leków przeciwdepresyjnych z lewotyroksyną może prowadzić do nasilenia działania leków przeciwdepresyjnych.

Hormony tarczycy mogą zwiększać zapotrzebowanie na insulinę i doustne leki hipoglikemizujące. Częstsze monitorowanie stężenia glukozy we krwi jest zalecane podczas rozpoczynania leczenia lewotyroksyną, a także przy zmianie dawki leku.

Lewotyroksyna zmniejsza działanie glikozydów nasercowych.

Przy równoczesnym stosowaniu kolestyraminy, kolestypolu i wodorotlenku glinu zmniejsza się stężenie Eutiroxu w osoczu poprzez hamowanie jego wchłaniania w jelicie. W związku z tym lewotyroksynę należy stosować 4-5 godzin przed przyjęciem tych leków.

W przypadku jednoczesnego stosowania ze sterydami anabolicznymi, asparaginazą, tamoksyfenem możliwe jest oddziaływanie farmakokinetyczne na poziomie wiązania z białkiem.

Stosowany równocześnie z fenytoiną, dikumarolem, salicylanami, klofibratem, furosemidem w dużych dawkach zwiększa zawartość lewotyroksyny, która nie jest związana z białkami.

Przyjmowanie leków zawierających estrogen zwiększa zawartość globuliny wiążącej tyroksynę, co może zwiększać zapotrzebowanie na Eutirox u niektórych pacjentów.

Lek jest naturalnym hormonem tarczycy, więc spożywanie alkoholu razem z Eutiroxom leży tylko w płaszczyźnie indywidualnych preferencji jednostki.

Somatotropina z równoczesnym stosowaniem lewotyroksyny może przyspieszyć zamykanie stref wzrostu nasad kości.

Przyjmowanie fenobarbitalu, karbamazepiny i ryfampicyny może zwiększać klirens lewotyroksyny i wymagać zwiększenia dawki.

Analogi leku Eutiroks

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• L-tyroksyna (l tyroksyna);
• Bagotiroks;
• L-Tirok;
• Lewotiroksin sodu;
• Lewotyroksyna sodu;
• Tiro-4.

Podobne leki:

Inne leki: