Renitek - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i preparaty (tabletki 5 mg, 10 mg i 20 mg, Co-renitek z moczopędnym hydrochlorotiazydem) w leczeniu nadciśnienia tętniczego i zmniejszenia ciśnienia u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Renitek. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie specjalistów na temat stosowania Renitek w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi leku Renitek w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obniżać ciśnienie krwi u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji.

Renitek - odnosi się do środków wpływających na układ renina-angiotensyna - inhibitory ACE i jest wysoce specyficzną, długo działającą grupą inhibitorów ACE bez sulfhydrylu.

Renitek (aktywny składnik maleinianu Enalaprilu) jest pochodną dwóch aminokwasów: L-alaniny i L-proliny. Enalapryl jest inhibitorem ACE, który katalizuje przekształcenie angiotensyny 1 w substancję na receptę angiotensyny 2. Po wchłonięciu, enalapryl pobrany wewnętrznie jest przekształcany przez hydrolizę do enalaprilatu, który hamuje ACE. Hamowanie ACE prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny 2 w osoczu krwi, co prowadzi do zwiększenia aktywności reninowej osocza (z powodu eliminacji odwrotnej negatywnej reakcji na zmiany w produkcji reniny) i zmniejszenia wydzielania aldosteronu.

ACE jest identyczny z enzymem 2 kinazy, więc enalapryl może również blokować niszczenie bradykininy, peptydu, który ma działanie rozszerzające naczynia. Znaczenie tego efektu w działaniu terapeutycznym enalaprylu wymaga wyjaśnienia. Obecnie uważa się, że mechanizm, dzięki któremu enalapryl zmniejsza BP, jest hamowaniem układu renina-angiotensyna-aldosteron, który odgrywa ważną rolę w regulacji ciśnienia krwi. Enalapril działa przeciwnadciśnieniowo nawet u pacjentów z obniżonym stężeniem reniny. Obniżeniu ciśnienia krwi towarzyszy zmniejszenie całkowitego obwodowego oporu naczyniowego, zwiększenie pojemności minutowej serca i brak zmian lub niewielkie zmiany częstości akcji serca. W wyniku przyjmowania enalaprylu zwiększa się przepływ krwi przez nerki, ale poziom filtracji kłębuszkowej pozostaje niezmieniony. Jednak u pacjentów z początkowo zmniejszoną filtracją kłębuszkową jego poziom zwykle wzrasta.

Leczenie przeciwnadciśnieniowe Renitek prowadzi do znacznej regresji przerostu lewej komory i zachowania jego funkcji skurczowej.

Terapii z enalaprilem towarzyszy korzystny wpływ na stosunek frakcji lipoproteinowych i brak wpływu lub korzystny wpływ na stężenie całkowitego cholesterolu.

Zastosowanie enalaprilu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi, niezależnie od pozycji ciała: zarówno w pozycji stojącej, jak i leżącej bez istotnego zwiększenia częstości akcji serca.

Objawowe niedociśnienie ortostatyczne rozwija się rzadko. U niektórych pacjentów osiągnięcie optymalnej redukcji BP może wymagać kilku tygodni terapii. Przerwanie terapii enalaprylem nie powoduje gwałtownego wzrostu ciśnienia krwi.

Skuteczne hamowanie aktywności ACE zwykle rozwija się 2-4 godziny po podaniu pojedynczej dawki enalaprylu. Początek działania przeciwnadciśnieniowego występuje w ciągu 1 godziny, maksymalne obniżenie ciśnienia krwi obserwuje się 4-6 godzin po przyjęciu leku. Czas działania zależy od dawki. Jednakże, stosując zalecane dawki, działanie przeciwnadciśnieniowe i efekty hemodynamiczne utrzymuje się przez 24 godziny.

Renitek zmniejsza utratę jonów potasu spowodowaną przez stosowanie hydrochlorotiazydu.

Hydrochlorotiazyd ma działanie moczopędne i przeciwnadciśnieniowe, zwiększa aktywność reniny. Chociaż sam enalapryl ma działanie przeciwnadciśnieniowe, nawet u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym na tle niskiej stężeniareniny, jednoczesne stosowanie hydrochlorotiazydu u takich pacjentów prowadzi do wyraźniejszego spadku ciśnienia krwi.

Kompozycja

Maleinian enalaprilu + zaróbki.

Maleinian enalaprylu + Hydrochlorotiazyd + zaróbki (Co-renitek).

Farmakokinetyka

Po spożyciu, Renitek jest szybko wchłaniany. Stopień absorpcji maleinianu enalaprylu po spożyciu wynosi około 60%. Jedzenie nie wpływa na wchłanianie enalaprylu. Enalapril jest wydalany głównie przez nerki. Główne metabolity wykryte w moczu to enalaprylat, który stanowi około 40% dawki i niezmienionego enalaprylu. Brak danych dotyczących innych metabolitów enalaprylu.

Wskazania

• nadciśnienie samoistne;
• Nadciśnienie naczyniowo-nerkowe;
• niewydolność serca na jakimkolwiek etapie.

U pacjentów z klinicznymi objawami niewydolności serca lek jest również wskazany do:

• lepsze przeżycie pacjenta;
• spowolnienie postępu niewydolności serca;
• zmniejszenie częstości hospitalizacji z powodu niewydolności serca.

Zapobieganie rozwojowi klinicznie istotnej niewydolności serca

U pacjentów bez klinicznych objawów niewydolności serca z dysfunkcją lewej komory lek jest wskazany do:

• spowolnienie rozwoju klinicznych objawów niewydolności serca;
• zmniejszenie częstości hospitalizacji z powodu niewydolności serca.

Zapobieganie niedokrwieniu wieńcowemu

U pacjentów z dysfunkcją lewej komory lek jest wskazany do:

• zmniejszyć częstość zawału mięśnia sercowego;
• zmniejszenie częstości hospitalizacji z powodu niestabilnej dławicy piersiowej.

Formy uwolnienia

Tabletki 5 mg, 10 mg i 20 mg.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Wewnątrz, niezależnie od przyjmowania pokarmu, ponieważ wchłanianie tabletek zależy od przyjmowania pokarmu.

Nadciśnienie tętnicze

Początkowa dawka wynosi 10-20 mg, w zależności od ciężkości nadciśnienia tętniczego i jest przepisywana 1 raz dziennie. Przy łagodnym stopniu nadciśnienia zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę. Przy innych stopniach nadciśnienia tętniczego początkowa dawka wynosi 20 mg na dobę dla pojedynczej dawki. Dawka podtrzymująca wynosi 1 tabletkę 20 mg raz na dobę. Dawkowanie dobierane jest indywidualnie dla każdego pacjenta, ale dawka nie powinna przekraczać 40 mg na dobę.

Nadciśnienie naczyniowe

Ponieważ u pacjentów w tej grupie ciśnienie krwi i czynność nerek mogą być szczególnie wrażliwe na hamowanie ACE, terapia rozpoczyna się od niskiej początkowej dawki 5 mg lub mniejszej. Następnie dawkę wybiera się zgodnie z potrzebami pacjenta. Zwykle skuteczna dawka 20 mg na dobę z dziennym spożyciem. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów, którzy otrzymali wcześniej leki moczopędne.

Współistniejące leczenie nadciśnienia tętniczego za pomocą diuretyków

Po pierwszym przyjęciu leku Renitek może dojść do niedociśnienia. Ten efekt jest najprawdopodobniej u pacjentów leczonych lekami moczopędnymi. Lek zaleca się stosować ostrożnie. tacy pacjenci mogą mieć niedobór płynów lub sodu. Leczenie diuretykami należy przerwać na 2-3 dni przed rozpoczęciem leczenia Renitek. Jeśli nie jest to możliwe, początkową dawkę produktu Renitech należy zmniejszyć (do 5 mg lub mniej) w celu określenia pierwotnego działania leku. Następnie dawkę należy dobrać biorąc pod uwagę stan pacjenta.

Niewydolność serca / bezobjawowa dysfunkcja lewej komory

Początkowa dawka produktu Renitek u pacjentów z niewydolnością serca lub bezobjawową dysfunkcją lewej komory wynosi 2,5 mg, natomiast cel leku należy przeprowadzać pod ścisłym nadzorem lekarza w celu ustalenia pierwotnego wpływu leku na ciśnienie krwi. Preparat Renitek można stosować w leczeniu niewydolności serca z istotnymi objawami klinicznymi zwykle w połączeniu z lekami moczopędnymi i, w razie potrzeby, z glikozydami nasercowymi. W przypadku braku objawowego niedociśnienia (wynikającego z leczenia produktem Renitec) lub po odpowiedniej korekcie dawkę należy stopniowo zwiększać do zwykłej dawki podtrzymującej wynoszącej 20 mg, która jest przypisywana jednorazowo lub podzielona na 2 dawki, w zależności od tolerancji leku przez pacjenta . Dawka może być wybrana w ciągu 2-4 tygodni lub w krótszych okresach, jeśli występują objawy przedmiotowe i podmiotowe niewydolności serca. Taki schemat leczenia skutecznie zmniejsza śmiertelność pacjentów z klinicznie istotną niewydolnością serca.

Zarówno przed rozpoczęciem leczenia jak i po rozpoczęciu leczenia produktem Renitec należy uważnie monitorować ciśnienie krwi i czynność nerek u pacjentów z niewydolnością serca w wyniku przyjęcia niedociśnienia leku w związku z rozwojem wiadomości (która jest obserwowana znacznie rzadziej) z występowaniem niewydolności nerek. U pacjentów otrzymujących diuretyki dawkę diuretyków należy w miarę możliwości zmniejszyć przed rozpoczęciem leczenia produktem Renitek. Rozwój niedociśnienia tętniczego po przyjęciu pierwszej dawki produktu Reniteca nie oznacza, że ​​niedociśnienie tętnicze utrzyma się po długotrwałym leczeniu i nie wskazuje na konieczność przerwania podawania leku. Podczas leczenia Renitek należy również monitorować poziom potasu w surowicy.

Korenitek

Lek podaje się doustnie, niezależnie od przyjmowania pokarmu.

W przypadku nadciśnienia tętniczego początkową dawką jest 1 tabletka raz na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 2 tabletek raz na dobę.

Na początku leczenia skojarzonego renitekem może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze, częściej u pacjentów z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej spowodowanymi wcześniejszym leczeniem diuretykami. Leczenie diuretykami należy przerwać na 2-3 dni przed zastosowaniem produktu Co-Renitech.

Efekt uboczny

• zawał mięśnia sercowego;
• uderzenie;
• ból w klatce piersiowej;
• silne kołatanie serca;
• zaburzenia rytmu;
• dławica piersiowa;
• Zespół Raynauda;
• nudności wymioty;
• biegunka;
• niedrożność jelit;
• niewydolność wątroby;
• ból brzucha;
• niestrawność;
• zaparcie;
• anoreksja;
• zapalenie jamy ustnej;
• suchość w ustach;
• hipoglikemia u pacjentów z cukrzycą otrzymujących leki hipoglikemizujące do spożycia lub insuliny;
• bół głowy;
• depresja;
• zamęt świadomości;
• senność;
• bezsenność;
• zwiększona nerwowość;
• parestezja;
• zawroty głowy;
• zaburzenia snu;
• niepokój;
• duszność;
• wyciek z nosa;
• ból gardła;
• chrypka głosu;
• zwiększone pocenie;
• swędzenie;
• pokrzywka;
• łysina;
• obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, kończyn, warg, języka, głośni i / lub krtani;
• impotencja;
• zaczerwienienie skóry twarzy;
• zaburzenie smaku;
• hałas w uszach;
• zapalenie języka;
• rozmazany obraz;
• gorączka;
• zapalenie naczyń;
• leukocytoza;
• nadwrażliwość na światło i inne reakcje skórne.

Przeciwwskazania

• obrzęk naczynioruchowy w historii, związany z powołaniem inhibitorów ACE;
• dziedziczny lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy;
• wiek poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa);
• nadwrażliwość na którykolwiek ze składników leku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Nie zaleca się stosowania leku w czasie ciąży. Na początku ciąży należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku Renitec. Inhibitory ACE mogą powodować chorobę lub śmierć płodu lub noworodka po podaniu kobietom w ciąży w 2. i 3. trymestrze ciąży. Stosowaniu inhibitorów ACE w tych okresach towarzyszył negatywny wpływ na płód i noworodka, w tym na rozwój niedociśnienia tętniczego, niewydolności nerek, hiperkaliemii i (lub) hipoplazji czaszki u noworodków. Być może rozwój olivawamion, prawdopodobnie ze względu na zmniejszenie funkcji nerek płodu. To powikłanie może prowadzić do przykurczenia kończyn, deformacji czaszki, w tym jej twarzy, niedorozwoju płuc. Wyznaczając produkt Renitek, należy poinformować pacjenta o potencjalnym ryzyku dla płodu.

Te niepożądane działania na zarodek i płód nie wydają się być rezultatem efektu domacicznego inhibitorów ACE podczas 3. trymestru ciąży.

Noworodki, których matki przyjmowały Renitek, powinny być dokładnie monitorowane w celu wykrycia obniżenia ciśnienia krwi, skąpomoczu i hiperkaliemii. Enalapril, który przenika przez łożysko, może być częściowo usunięty z krwioobiegu noworodka za pomocą dializy otrzewnowej; teoretycznie można go usunąć za pomocą transfuzji krwi wymiennej.

Enalapryl i enalaprylat są określane w mleku ludzkim w śladowych stężeniach. W przypadku konieczności użycia leku, pacjent powinien przerwać karmienie piersią.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Z ostrożnością u pacjentów w wieku powyżej 65 lat.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane w wieku 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa).

Specjalne instrukcje

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Renitec w leczeniu pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy pojedynczej nerki, z pierwotnym hiperaldosteronizmem, hiperkaliemią, stanem po transplantacji nerki; zwężenie zastawki aortalnej, zwężenie zastawki dwudzielnej (z zaburzeniami hemodynamicznymi), idiopatyczne przerostowe zwężenie subaortalne; ogólnoustrojowe choroby tkanki łącznej; choroba niedokrwienna serca; choroby naczyń mózgowych; cukrzyca; Niewydolność nerek (białkomocz - więcej niż 1 g na dzień); niewydolność wątroby; u pacjentów przestrzegających diety z ograniczeniem soli lub poddawanych hemodializie; z równoczesnym odbiorem z lekami immunosupresyjnymi i diuretykami, pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat), ucisk hematopoezy szpiku kostnego; stany towarzyszące zmniejszeniu objętości krążącej krwi (w tym biegunki, wymiotów).

Klinicznie wyrażone niedociśnienie tętnicze

Klinicznie wyraźne niedociśnienie tętnicze rzadko obserwuje się u pacjentów z nieskomplikowanym nadciśnieniem tętniczym. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, otrzymujących Renitek, niedociśnienie tętnicze rozwija się częściej na tle hipowolemii, pojawiającej się na przykład w wyniku leczenia moczopędnego, ograniczającego spożycie soli, u pacjentów poddawanych hemodializie, a także u pacjentów z biegunką lub wymiotami. Klinicznie zaznaczone niedociśnienie tętnicze obserwowano również u pacjentów z niewydolnością serca, którym towarzyszyła lub której nie towarzyszyła niewydolność nerek. Niedociśnienie tętnicze obserwuje się częściej u pacjentów z cięższymi postaciami niewydolności serca, którzy stosują większe dawki diuretyków pętlowych, z hiponatremią lub zaburzeniami czynności nerek. U takich pacjentów leczenie produktem Renitek należy rozpoczynać pod nadzorem lekarza, który powinien być szczególnie ostrożny przy zmianie dawka leku Renitech i / lub diuretyk. Podobnie należy monitorować pacjentów z chorobą niedokrwienną serca oraz chorobami naczyniowo-mózgowymi, w których gwałtowny spadek ciśnienia krwi może prowadzić do zawału mięśnia sercowego lub udaru. Wraz z rozwojem niedociśnienia tętniczego pacjenta należy umieścić i, jeśli to konieczne, wprowadzić dożylnie fizjologiczny roztwór chlorku sodu.

Przejściowe niedociśnienie tętnicze z przyjmowaniem Reniteka nie jest przeciwwskazaniem do dalszego leczenia lekiem, które można kontynuować po uzupełnieniu objętości płynu i normalizowaniu ciśnienia krwi. U niektórych pacjentów z niewydolnością serca i prawidłowym lub zmniejszonym BP Renitec może powodować dodatkowe zmniejszenie ciśnienia krwi. Takiej reakcji na przyjmowanie leku można się spodziewać i nie należy go traktować jako powodu do przerwania leczenia. W przypadkach, w których niedociśnienie tętnicze ma charakter stabilny, konieczne jest obniżenie dawki i / lub przerwanie leczenia za pomocą diuretyku i / lub Renitek.

Zwężenie zastawki aortalnej / kardiomiopatia przerostowa

Podobnie jak w przypadku wszystkich leków rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować ostrożność podczas podawania inhibitorów ACE u pacjentów z niedrożnością zastawki aortalnej lewej komory.

Upośledzona czynność nerek

U niektórych pacjentów niedociśnienie tętnicze, które rozwija się po rozpoczęciu leczenia inhibitorami ACE, może prowadzić do upośledzenia czynności nerek. W niektórych przypadkach zgłaszano rozwój ostrej niewydolności nerek, zwykle odwracalnej.

U pacjentów z niewydolnością nerek może być konieczne zmniejszenie dawki i (lub) częstości podawania leku. U niektórych pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy pojedynczej nerki obserwowano wzrost stężenia mocznika we krwi i stężenie kreatyniny w surowicy. Zmiany były zwykle odwracalne, a wskaźniki powracały do ​​normy po przerwaniu leczenia. Ten rodzaj zmiany najprawdopodobniej występuje u pacjentów z niewydolnością nerek. U niektórych pacjentów, którzy nie mieli choroby nerek przed rozpoczęciem leczenia, preparat Renitek, w połączeniu z lekami moczopędnymi, powodował zwykle nieznaczny i przejściowy wzrost stężenia mocznika i kreatyniny we krwi w surowicy krwi. W takich przypadkach zmniejszenie dawki i (lub) może być wymagane stosowanie diuretyku i / lub Renitec.

Nadwrażliwość / obrzęk naczynioruchowy

Podczas wyznaczania inhibitorów ACE, w tym Renitek, opisano rzadkie przypadki obrzęku naczynioruchowego twarzy, kończyn, warg, języka, głośni i / lub krtani występujących podczas różnych okresów leczenia. W takich przypadkach lek Renitec powinien natychmiast przerwać leczenie i ustalić stałe monitorowanie pacjenta, aby zapewnić całkowite zniknięcie objawów. Nawet w przypadkach, w których występują trudności w połykaniu bez zakłócania oddychania, pacjenci powinni być pod nadzorem lekarza przez długi czas, ponieważ leczenie przeciwhistaminowe i kortykosteroidami może nie być wystarczające. Obrzęk naczynioruchowy krtani lub języka może prowadzić do śmierci. W przypadkach, gdy obrzęk zlokalizowany jest w okolicy języka, głośni lub krtani i może powodować niedrożność dróg oddechowych, należy szybko rozpocząć odpowiednie leczenie, które może obejmować podskórne wstrzyknięcie 0,1 mg (0,3-0,5 ml) roztworu adrenaliny (adrenaliny) i / lub pilne środki w celu zapewnienia drożności dróg oddechowych.

Pacjenci, u których w przeszłości występował obrzęk naczynioruchowy, niezwiązany ze stosowaniem inhibitorów ACE, mogą mieć zwiększone ryzyko ich wystąpienia i leczenia inhibitorem ACE. U pacjentów rasy Negroid częstość rozwoju obrzęku naczynioruchowego z inhibitorami ACE jest wyższa niż u przedstawicieli innych ras.

Reakcje anafilaktyczne podczas uczulenia na hiperwentylację przez alergen z jadu błonkoskrzydłych

W rzadkich przypadkach u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE podczas hiperwrażliwości z jadu Hymenoptera rozwijają się reakcje anafilaktyczne, które zagrażają życiu pacjentów. Takich reakcji można uniknąć, jeśli przed rozpoczęciem nadwrażliwości na tkankę tłuszczową, czasowo przerwać stosowanie inhibitora ACE.

Pacjenci poddawani hemodializie

Pacjenci poddawani dializie z użyciem błon o dużej pojemności (np. AN69) i jednocześnie otrzymujący inhibitor ACE, w niektórych przypadkach rozwinęli reakcje anafilaktyczne. Dlatego dla takich pacjentów zaleca się stosowanie błon dializacyjnych innego typu lub leków przeciwnadciśnieniowych z innej grupy.

Kaszel

Istnieją doniesienia o występowaniu kaszlu w leczeniu inhibitorami ACE. Zwykle kaszel jest nieproduktywny, trwały i ustępuje po zaprzestaniu stosowania leku. W diagnostyce różnicowej kaszlu należy brać pod uwagę kaszel związany z leczeniem inhibitorem ACE.

Chirurgia / Znieczulenie ogólne

Podczas dużych zabiegów chirurgicznych lub podczas znieczulenia ogólnego za pomocą środków, które powodują działanie przeciwnadciśnieniowe, enalapryl blokuje tworzenie się angiotensyny 2 wtórnie do kompensacyjnego uwalniania reniny. Jeśli powoduje to wyraźne obniżenie ciśnienia krwi, wyjaśnione przez taki mechanizm, można go skorygować zwiększając objętość wstrzykniętego płynu.

Hyperkalemia

Czynnikami ryzyka rozwoju hiperkaliemii są niewydolność nerek, cukrzyca, równoczesne podawanie diuretyków oszczędzających potas (spironolakton, triamteren lub amiloryd), a także stosowanie dodatków i soli zawierających potas.

Stosowanie suplementów potasu, leków moczopędnych oszczędzających potas lub soli zawierających potas, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek, może prowadzić do znacznego zwiększenia stężenia potasu w surowicy. Hiperkaliemia może powodować ciężkie, w niektórych przypadkach śmiertelne, zaburzenia rytmu serca.

Jeśli konieczne jest równoczesne podawanie wyżej wymienionych leków zawierających potas lub potas, należy zachować ostrożność, a stężenia potasu w surowicy są regularnie monitorowane.

Hipoglikemia

Pacjenci z cukrzycą, którzy otrzymują leki hipoglikemizujące do spożycia lub insuliny powinni być poinformowani przed rozpoczęciem stosowania inhibitorów ACE o konieczności dokładnego monitorowania poziomu glukozy we krwi (hipoglikemii), szczególnie w pierwszym miesiącu wspólnego stosowania tych leków.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i / lub pracy z maszynami

W okresie leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej koncentracji i szybkości reakcji psychomotorycznych (prawdopodobnie zawrotów głowy, szczególnie po przyjęciu początkowej dawki inhibitora ACE u pacjentów przyjmujących leki moczopędne).

Interakcje leków

Wybierając Renitek w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, można zsumować ten efekt.

Stężenie potasu w surowicy zwykle mieści się w normalnych granicach. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, leczonych produktem Renitek przez ponad 48 tygodni, stężenie potasu w surowicy wzrasta do 0,2 milirównoważnika / l.

Przy jednoczesnym stosowaniu leku Reniteca z lekami moczopędnymi powodującymi utratę potasu, hipokaliemia wywołana działaniem diuretyków jest zwykle osłabiana przez działanie enalaprylu.

Czynnikami ryzyka rozwoju hiperkaliemii są niewydolność nerek, cukrzyca, równoczesne podawanie diuretyków oszczędzających potas (spironolakton, triamteren lub amiloryd), a także stosowanie dodatków i soli zawierających potas. Stosowanie suplementów potasu, leków moczopędnych oszczędzających potas lub soli zawierających potas, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek, może prowadzić do znacznego zwiększenia stężenia potasu w surowicy. Jeśli konieczne jest równoczesne podawanie wyżej wymienionych leków zawierających potas lub potas, należy zachować ostrożność, a stężenia potasu w surowicy są regularnie monitorowane.

Połączone stosowanie inhibitorów ACE i środków hipoglikemizujących (insuliny, środków hipoglikemizujących do podawania doustnego) może nasilać działanie hipoglikemiczne tego drugiego leku z ryzykiem wystąpienia hipoglikemii. Zjawisko to, z reguły, najczęściej obserwowano w pierwszych tygodniach ich wspólnego stosowania, a także u pacjentów z niewydolnością nerek. U pacjentów z cukrzycą otrzymujących leki hipoglikemizujące do spożycia lub insuliny, poziom glukozy we krwi powinien być dokładnie monitorowany, szczególnie w pierwszym miesiącu wspólnego stosowania z inhibitorami ACE.

Inhibitory ACE zmniejszają wydzielanie litu przez nerki i zwiększają ryzyko rozwoju zatrucia litem. Jeśli konieczne jest przypisanie soli litu, konieczne jest kontrolowanie poziomu litu w surowicy krwi.

NLPZ, w tym selektywne inhibitory COX-2, mogą zmniejszać działanie diuretyków i innych leków przeciwnadciśnieniowych. Tak więc przeciwnadciśnieniowe działanie inhibitorów ACE może być osłabione przez NLPZ, w tym inhibitory COX-2.

U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i przyjmujących niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym inhibitory COX-2, Jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE może prowadzić do dalszego upośledzenia czynności nerek. Zmiany te są zwykle odwracalne.

Symptomocomplex, który obejmuje zaczerwienienie twarzy, nudności, wymioty i niedociśnienie tętnicze, opisano w rzadkich przypadkach, gdy stosowane są złote preparaty do podawania pozajelitowego (arotiomalan sodu) i inhibitory ACE (enalapril).

Analogi leku Renitek i Co-Renitek

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Bagopril;
• Berlipril;
• Vazolapril;
• Vero-Enalapril;
• Involor;
• Korandil;
• Myopril;
• Renipril;
• Ednit;
• Enazil 10;
• Enalacor;
• Enalapril;
• Maleinianu Enalapril;
• Enam;
• Enap;
• Enarenal;
• Enafarm;
• Envas;
• Envipril.

Podobne leki:

Inne leki: