Enap - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i preparaty (tabletki 2,5 mg, 5 mg, 10 mg i 20 mg HL, H i iniekcje R) leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego i zmniejszenia ciśnienia u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Enap. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Enap w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Enap jeśli istnieją analogi strukturalne. Stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obniżania ciśnienia krwi u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Wspólne przyjęcie z alkoholem i konsekwencje.

Enap - lek przeciwnadciśnieniowy, inhibitor ACE. Enalapril (substancja czynna Enap) jest "prolekiem": w wyniku jego hydrolizy tworzy się enalaprilat. Mechanizm działania jest związany z hamowaniem aktywności ACE pod wpływem enalaprilatu. Prowadzi to do zmniejszenia powstawania angiotensyny 2, co powoduje bezpośredni spadek wydzielania aldosteronu. W rezultacie dochodzi do zmniejszenia OPSS, skurczowego i rozkurczowego spadku ciśnienia krwi, po i wstępnego obciążenia mięśnia sercowego.

Rozszerza tętnice bardziej niż żyły, bez odruchowego wzrostu częstości akcji serca.

Efekt hipotensyjny jest bardziej wyraźny przy wysokim poziomie reniny w osoczu niż w normie lub zmniejszeniu. Zmniejszenie ciśnienia krwi w granicach terapeutycznych nie wpływa na krążenie mózgowe, przepływ krwi w naczyniach mózgu utrzymuje się na wystarczającym poziomie i na tle obniżonego ciśnienia krwi. Wzmacnia przepływ krwi wieńcowej i nerkowej.

Przy długotrwałym stosowaniu hipertrofia lewej komory mięśnia sercowego i miocytów ścian tętnic typu rezystancyjnego zmniejsza się, zapobiega postępowi niewydolności serca i spowalnia rozwój rozszerzania lewej komory. Poprawia ukrwienie niedokrwionego miokardium.

Hamuje agregację płytek krwi.

Ma działanie moczopędne.

Podczas przyjmowania leku w środku działanie hipotensyjne pojawia się po 1 godzinie, osiąga maksimum po 4-6 godzinach i trwa do 24 godzin. U niektórych pacjentów, aby osiągnąć optymalny poziom ciśnienia krwi, terapia jest konieczna przez kilka tygodni. W przypadku niewydolności serca obserwuje się zauważalny efekt kliniczny po długotrwałym stosowaniu - 6 miesięcy lub dłużej.

Farmakokinetyka

Po zażyciu leku wchłania się około 60% enalaprylu. Jedzenie nie wpływa na wchłanianie. W wątrobie enalapryl jest metabolizowany, aby wytworzyć aktywny metabolit enalaprilatu, który jest bardziej aktywnym inhibitorem ACE niż enalapryl. Enalaprilat łatwo przenika przez bariery histohematologiczne, z wyjątkiem bariery krew-mózg. Niewielka ilość przenika przez barierę łożyskową i przenika do mleka kobiecego. Jest wydalany głównie przez nerki - 60% (20% w postaci enalaprilu i 40% w postaci enalaprylatu), przez jelita - 33% (6% w postaci enalaprilu i 27% w postaci enalaprilatu ).

Wskazania

• nadciśnienie tętnicze;
• przewlekła niewydolność serca (w ramach terapii skojarzonej);
• bezobjawowa dysfunkcja lewej komory (w ramach terapii skojarzonej);
• kryzys nadciśnienia (forma R Enap);
• encefalopatia nadciśnieniowa (postać R).

Formy uwolnienia

Tabletki 2,5 mg, 5 mg, 10 mg i 20 mg.

Tabletki Enap NL (HL), w połączeniu z moczopędnym hydrochlorotiazydem.

Tabletki Enap H (H), w połączeniu z moczopędnym hydrochlorotiazydem.

Roztwór do podawania dożylnego Enap P (R).

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Lek przyjmuje się doustnie, niezależnie od posiłków, o tej samej porze dnia. Jeśli przegapisz lek, należy go przyjąć tak szybko, jak to możliwe. Jeśli przed kolejną dawką pozostało tylko kilka godzin, należy przyjąć tylko kolejną dawkę i nie przyjmować pominiętej dawki. Dawki nigdy nie należy podwajać. Dawkę leku należy dostosować w zależności od stanu pacjenta.

W leczeniu nadciśnienia zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę. Po przyjęciu początkowej dawki pacjenci potrzebują nadzoru lekarskiego przez 2 godziny i dodatkowo 1 godzinę przed stabilizacją BP.

Korekta dawki odbywa się w zależności od osiągnięcia efektu terapeutycznego (obniżenie ciśnienia krwi). Jeśli nie ma efektu klinicznego, dawkę zwiększa się o 1 do 5 tygodni w ciągu 1-2 tygodni. Zwykle dawka podtrzymująca wynosi od 10 mg do 20 mg, jeśli to konieczne, a przy dość dobrej tolerancji dawka może zostać zwiększona do 40 mg na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 40 mg. Wskazane jest podzielenie dużej dawki na 2 dawki.

U pacjentów, którzy kontynuują przyjmowanie leków moczopędnych, początkowa dawka leku wynosi 2,5 mg 1 raz na dobę.

U pacjentów w podeszłym wieku częstsze są nasilone działanie hipotensyjne i wydłużenie czasu działania leku, co jest związane ze zmniejszeniem szybkości wydalania enalaprylu, dlatego zalecana dawka początkowa wynosi 1,25 mg.

W leczeniu przewlekłej niewydolności serca zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę. Dawka leku Enap powinna być stopniowo zwiększana do osiągnięcia maksymalnego efektu klinicznego, zwykle po 2-4 tygodniach. Zwykła dawka podtrzymująca wynosi 2,5 mg do 10 mg raz na dobę; maksymalna dawka podtrzymująca wynosi 20 mg dwa razy na dobę.

W leczeniu bezobjawowej dysfunkcji lewej komory zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg dwa razy na dobę. Korekta dawki zależy od tolerancji leku. Zwykle dawka podtrzymująca wynosi 10 mg dwa razy na dobę.

Leczenie Enap długi, zwykle przez całe życie, jeśli nie ma okoliczności, które wymagają jego anulowania.

Tabletki należy połykać w całości, popijając niewielką ilością płynu.

Efekt uboczny

• nadmierne obniżenie ciśnienia krwi;
• zapaść ortostatyczna;
• ból za mostem;
• dławica piersiowa;
• zawał mięśnia sercowego (zwykle związany z wyraźnym obniżeniem ciśnienia krwi);
• arytmie (bradykardia lub tachykardia, migotanie przedsionków);
• palpitacja;
• choroba zakrzepowo-zatorowa gałęzi tętnicy płucnej;
• ból w sercu;
• półomdlały;
• Zespół Raynauda;
• zawroty głowy;
• bół głowy;
• bezsenność;
• słabość;
• zwiększone zmęczenie;
• senność (2-3%);
• zamęt świadomości;
• zwiększone zmęczenie;
• zwiększona pobudliwość;
• depresja;
• parestezja;
• zaburzenie aparatu przedsionkowego;
• upośledzenie słuchu i wzroku;
• hałas w uszach;
• skurcz oskrzeli / astma;
• duszność;
• ból gardła;
• chrypka głosu;
• suchość w ustach;
• anoreksja;
• zaburzenia dyspeptyczne (nudności, biegunka lub zaparcie, wymioty, ból brzucha);
• niedrożność jelit;
• zaburzona czynność nerek;
• małopłytkowość, neutropenia, agranulocytoza (u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi), eozynofilia;
• fotosensybilizacja;
• łysienie;
• wysypka na skórze;
• obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, kończyn, warg, języka, głośni i / lub krtani;
• dysfonia;
• rumień wielopostaciowy;
• złuszczające zapalenie skóry;
• Toksyczna martwica naskórka;
• swędzenie;
• pokrzywka;
• zapalenie naczyń;
• zapalenie jamy ustnej;
• zapalenie języka;
• zwiększone pocenie;
• zmniejszone libido;
• pływy;
• zmniejszona moc;
• zwiększenie ESR.

Przeciwwskazania

• obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie (w tym związany ze stosowaniem inhibitorów ACE);
• porfiria;
• ciąża;
• laktacja (karmienie piersią);
• dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa);
• zwiększona wrażliwość na enalapryl i inne składniki leku;
• zwiększona wrażliwość na inne inhibitory ACE.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Lek jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży i laktacji (karmienie piersią). Jeśli ciąża wystąpi w okresie leczenia lekiem Enap, należy natychmiast przerwać stosowanie leku.

Specjalne instrukcje

W leczeniu Enap wymagane regularne badania lekarskie, szczególnie na początku leczenia i / lub wybór optymalnej dawki leku. Częstotliwość badań lekarskich określa lekarz prowadzący.

Należy pamiętać o możliwości wystąpienia niedociśnienia (nawet kilka godzin po pierwszej dawce) u pacjentów z ciężką niewydolnością serca, ciężkimi zaburzeniami czynności nerek oraz u pacjentów z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej, spowodowanymi leczeniem diuretykami, bez soli dieta, biegunka, wymioty, a także u pacjentów poddawanych hemodializie.

Wyraźne obniżenie ciśnienia tętniczego zwykle objawia się nudnościami, zwiększoną częstością akcji serca, omdlenia. W przypadku wystąpienia niedociśnienia tętniczego pacjent powinien zostać przeniesiony do pozycji poziomej z niskim wezgłowiem, a kontrola lekarza jest konieczna.

Niedociśnienie tętnicze i jego ciężkie następstwa są rzadkie i przemijające. Przemijające niedociśnienie tętnicze nie jest przeciwwskazaniem do dalszego leczenia lekiem. Po ustabilizowaniu się BP można kontynuować leczenie lekiem w średnich zalecanych dawkach. Można uniknąć niedociśnienia tętniczego, przerywając leczenie lekami moczopędnymi i odrzucając dietę bez soli przed rozpoczęciem leczenia lekiem Enap, jeśli to możliwe. Należy ostrzec pacjenta, że ​​jeśli wystąpią nawroty niedociśnienia tętniczego, którym towarzyszą nudności, zwiększona częstość akcji serca i omdlenia, konieczna jest konsultacja lekarska.

Przed rozpoczęciem leczenia i podczas leczenia należy monitorować czynność nerek.

Podczas leczenia lekiem Enap potas może być wytwarzany w surowicy krwi, szczególnie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, cukrzycą, zalecając leki moczopędne oszczędzające potas (takie jak spironolakton, amiloryd i triamteren) lub preparaty potasu. Tacy pacjenci powinni być poinformowani o potrzebie skonsultowania się z lekarzem z objawami osłabienia mięśni i arytmii.

Pacjenci otrzymujący lek Enap nie powinni pić alkoholu ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego.

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych lub obrzęku Quinckego (ostry obrzęk warg, twarzy, szyi, dłoni i stóp, któremu towarzyszy uduszenie i chrypka), należy przerwać stosowanie leku Enap i przepisać odpowiednie leczenie.

Konieczne jest anulowanie leku przed zbadaniem funkcji przytarczyc.

Przed planowaną operacją należy poinformować anestezjologa, że ​​pacjent otrzymuje Enap, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego podczas znieczulenia ogólnego.

Należy pamiętać, że w leczeniu lekiem Enap rozwój reakcji alergicznych jest możliwy z powodu zastosowania niektórych rodzajów błon filtrujących stosowanych w hemodializie lub innych rodzajach filtracji krwi.

Podczas leczenia alergii (odczulania) na jad z osiki lub pszczoły u pacjentów otrzymujących Enap może rozwinąć się reakcja nadwrażliwości.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

W niektórych przypadkach lek może wywoływać ciężkie niedociśnienie tętnicze i zawroty głowy, szczególnie na początku leczenia, co pośrednio i przejściowo wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i pracę z mechanizmami.

Interakcje leków

Jednoczesne stosowanie Enap i diuretyków lub innych leków hipotensyjnych zwiększa skuteczność tych leków.

Interakcje z lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca (glikozydy nasercowe) nie mają znaczenia klinicznego.

Przy jednoczesnym stosowaniu Enap i niesteroidowych leków przeciwzapalnych, Włącznie. kwas acetylosalicylowy, zmniejszenie skuteczności enalaprylu i zwiększone ryzyko upośledzenia czynności nerek.

Przy jednoczesnym stosowaniu niektórych diuretyków (spironolakton, amiloryd lub triamteren) i / lub dodatkowej recepty na preparaty potasu, można zwiększyć poziomy potasu w surowicy krwi (hiperkaliemii).

Enap osłabia działanie terapii zawierających teofilinę. Jednoczesne stosowanie leków litowych może wzmocnić efekt uboczny litu.

Preparaty zawierające cymetydynę wydłużają czas trwania enalaprylu.

U pacjentów otrzymujących enalapryl istnieje ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego w znieczuleniu ogólnym.

Etanol (alkohol) nasila hipotensyjne działanie leku Enap.

Analogi leku Enap

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Bagopril;
• Berlipril;
• Vazolapril;
• Vero-Enalapril;
• Involor;
• Korandil;
• Myopril;
• Renipril;
• Renitek;
• Ednit;
• Enazil 10;
• Enalacor;
• Enalapril;
• Maleinianu Enalapril;
• Enam;
• Enarenal;
• Enafarm;
• Envas;
• Envipril.

Podobne leki:

Inne leki: