Pronoran - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (tabletki 50 mg) leki do leczenia choroby Parkinsona, zaburzenia pamięci i uwagi w procesie starzenia u dorosłych, dzieci i ciąży. Skład i skutki uboczne

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Pronoran. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Pronoranu w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Pronoranu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Zastosowanie w leczeniu choroby Parkinsona, upośledzenia pamięci i uwagi w procesie starzenia u dorosłych, dzieci, a także w czasie ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Pronoran - jest agonistą receptorów dopaminergicznych. Penetruje do krwioobiegu mózgu, gdzie wiąże się z receptorami dopaminergicznymi mózgu, wykazując wysokie powinowactwo i selektywność dla receptorów dopaminergicznych, takich jak D2 i D3.

Mechanizm działania pyribedilu (aktywnego składnika leku Pronoran) określa główne kliniczne właściwości leku do leczenia choroby Parkinsona zarówno w początkowej, jak i późniejszych stadiach choroby z ekspozycją na wszystkie główne objawy motoryczne. Oprócz wpływu na receptory dopaminergiczne, pyribedil wykazuje działanie antagonistyczne w dwóch głównych receptorach alfa-adrenergicznych ośrodkowego układu nerwowego (alfa2A i alfa2C).

Synergistyczne działanie pyribedilu, jako antagonisty receptora α2 i agonisty receptora dopaminergicznego w mózgu, wykazano w różnych modelach zwierzęcych z chorobą Parkinsona: długotrwałe stosowanie pyribedilu prowadzi do mniej wyraźnej dyskinezy, niż stosowanie lewodopy, z podobnymi skuteczność w odniesieniu do odwracalnej akinezji, współistniejącej choroby Parkinsona.

Podczas badań farmakodynamicznych u ludzi wykazano elektrogenezy pobudzenia kory mózgu typu dopaminergicznego, jak w stanie czuwania i przed snem, do manifestacji aktywności klinicznej w odniesieniu do różnych funkcji kontrolowanych przez dopaminę. Aktywność tę wykazano za pomocą skali behawioralnej lub psychometrycznej. Wykazano, że u zdrowych ochotników pirybedil poprawia uwagę i zwiększa czujność związaną z zadaniami poznawczymi.

Skuteczność pronoranu w monoterapii lub w połączeniu z lewodopą w leczeniu choroby Parkinsona badano w trzech podwójnie ślepych, kontrolowanych placebo badaniach klinicznych (badanie 2 w porównaniu z placebo i jedno badanie w porównaniu z bromokryptyną). Badanie objęło 1103 pacjentów z 1-3 etapów w skali Hen i Jahr (Hoehn & Jahr), z których 543 otrzymało Pronoran. Wykazano, że w dawce 150-300 mg na dzień, Pronoran jest skuteczny we wszystkich objawach motorycznych dzięki 30% poprawie w skali Unified Assessment ScaleParkinson's disease (UPDRS) część 3 (motor) przez ponad 7 miesięcy w monoterapii i 12 miesięcy w połączeniu z lewodopą. Poprawienie części "aktywność w codziennym życiu" w skali UPDRS 2 oceniono na tych samych wartościach.

W monoterapii statystycznie istotny stosunek pacjentów wymagających leczenia w trybie nagłym z lewodopą otrzymującą pyribedil (16,6%) był mniejszy niż w grupie placebo (40,2%).

Obecność receptorów dopaminergicznych w naczyniach kończyn dolnych wyjaśnia działanie wazodylatacyjne pyribedilu (zwiększa przepływ krwi w naczyniach kończyn dolnych).

Kompozycja

Piribedil + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Pronoran jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego i intensywnie się rozprowadza. Maksymalne stężenie (Cmax) pyribedilu w osoczu krwi osiąga się 3 do 6 godzin po doustnym podaniu postaci dawkowania o kontrolowanym uwalnianiu. Wiązanie z białkami osocza jest średnie (frakcja niezwiązana wynosi 20-30%). Ze względu na niską łączność pyribedilu z białkami osocza, ryzyko interakcji lekowej w przypadku stosowania z innymi lekami jest niskie. Pirybedil jest intensywnie metabolizowany w wątrobie i wydalany głównie z moczem: 75% wchłoniętego pyribedilu wydalane jest przez nerki w postaci metabolitów. Eliminacja pirybedilu w osoczu jest dwufazowa i składa się z fazy początkowej i drugiej, wolniejszej, co prowadzi do stabilnego stężenia pyribedilu w osoczu krwi przez ponad 24 godziny.

Wskazania

• jako pomocna terapia objawowa w przypadku przewlekłego upośledzenia poznawczego i deficytu neurosensorycznego w przebiegu starzenia (uwaga, pamięć itp.);
• Choroba Parkinsona w postaci monoterapii (w postaciach głównie obejmujących drżenie) lub w terapii skojarzonej z lewodopą zarówno w początkowej, jak i późniejszej fazie choroby, zwłaszcza w postaciach obejmujących drżenie;
• jako pomocnicza terapia objawowa w przypadku chromania przestankowego z powodu zatarcia chorób tętnic kończyn dolnych (stadium 2 według klasyfikacji Lerish i Fontaine);
• terapia objawów chorób ocznych pochodzenia niedokrwiennego (w tym redukcja ostrości wzroku, zwężenie pola widzenia, zmniejszenie kontrastu kolorów).

Formy uwolnienia

Tabletki o kontrolowanym uwalnianiu powlekane 50 mg.

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Wewnątrz. Tabletkę należy zażywać po posiłku, popijając pół szklanki wody, bez żucia.

Dla wszystkich wskazań (z wyjątkiem choroby Parkinsona), lek jest przepisywany w dawce 50 mg (1 tabletka) raz dziennie. W cięższych przypadkach 50 mg dwa razy dziennie.

W przypadku choroby Parkinsona w postaci monoterapii 150-250 mg na dobę (3-5 tabletek dziennie) podzielono na 3 dawki podzielone na dzień. Jeśli konieczne jest przyjęcie leku w dawce 250 mg, zaleca się przyjmowanie 2 tabletek 50 mg rano i popołudniu oraz 1 tabletkę 50 mg wieczorem.

W przypadku stosowania w połączeniu z lekami lewodopa dzienna dawka wynosi 150 mg (3 tabletki): zaleca się podzielenie na 3 podzielone dawki.

Wybierając dawkę w przypadku jej zwiększenia zaleca się stopniowe zwiększanie dawki, stopniowo zwiększając ją o 1 tabletkę (50 mg) co 2 tygodnie.

Przerwanie leczenia

Ostre przerwanie leczenia agonistą receptora dopaminergicznego wiąże się z ryzykiem złośliwego zespołu neuroleptycznego (OUN). Aby tego uniknąć, należy stopniowo zmniejszać dawkę Pronoranu, aż do całkowitego wycofania.

Nieporządek nawyków i popędów

Aby uniknąć ryzyka wystąpienia zaburzeń nawyków i popędów, należy podać najniższą skuteczną dawkę leku. Jeśli wystąpią takie objawy, należy rozważyć obniżenie dawki lub stopniowe zaprzestanie leczenia lekiem.

Pacjenci z niewydolnością wątroby i / lub nerek

Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania Pronoranu w tej grupie pacjentów. U pacjentów z niewydolnością wątroby i / lub nerek Pronoran należy stosować z zachowaniem ostrożności.

Efekt uboczny

• zaburzenia psychiczne, takie jak zamęt, podniecenie, halucynacje (wzrokowe, słuchowe, mieszane), zanikające po wycofaniu leku;
• agresja, zaburzenia psychotyczne (delirium, majaczenie), zawroty głowy, znikające po wycofaniu leku;
• senność;
• dyskineza (zaburzenia ruchowe);
• niedociśnienie;
• Niedociśnienie ortostatyczne z utratą przytomności lub złym samopoczuciem lub niestabilnością ciśnienia krwi;
• niewielkie zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, wzdęcia), które mogą wystąpić, szczególnie po wybraniu odpowiedniej dawki indywidualnej;
• patologiczna skłonność do hazardu;
• zwiększone libido;
• hiperseksualność;
• obsesyjne pragnienie zakupów;
• przejadanie się / kompulsywne objadanie się;
• obrzęki obwodowe;
• ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych na barwnik szkarłatny, który jest częścią leku.

Przeciwwskazania

• zwiększona indywidualna wrażliwość na pyribedyl i / lub substancje pomocnicze zawarte w preparacie;
• zawalić się;
• ostry zawał mięśnia sercowego;
• wspólny odbiór z neuroleptykami (z wyjątkiem klozapiny);
• Dzieci poniżej 18 roku życia (z powodu braku danych).

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Płodność

Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośrednich ani pośrednich niepożądanych skutków Pronoranu dla rozwoju zarodka i płodu, aktywności zawodowej i rozwoju pourodzeniowego.

Ciąża

Wykazano, że u myszy pyribedil przenika przez barierę łożyskową i jest rozprowadzany w narządach płodowych.

Z powodu braku danych lek nie jest zalecany do stosowania Pronoranu w okresie ciąży oraz u kobiet z zachowanym potencjałem rozrodczym, które nie stosują skutecznych środków antykoncepcyjnych.

Okres karmienia piersią

Z powodu braku danych lek nie jest zalecany do stosowania podczas karmienia piersią.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania Pronoranu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, a obecnie brak danych na temat stosowania pirybedilu w tej populacji.

Specjalne instrukcje

Jest wydany na receptę.

Ze względu na fakt, że skład leku obejmuje sacharozę, pacjenci z nietolerancją na fruktozę, glukozę lub galaktozę, a także pacjenci z niedoborem izomaltazy sacharozowej (rzadkie zaburzenie metaboliczne), lek nie jest zalecany.

Nagłe zasypianie

U niektórych pacjentów (szczególnie u pacjentów z chorobą Parkinsona) na tle przyjmowania pirybedilu, czasami pojawia się stan ciężkiej senności aż do nagłego zasypiania. Nagłe zasypianie podczas codziennej aktywności, w niektórych przypadkach nieprzytomne lub występujące bez wcześniejszych objawów, jest niezwykle rzadkie, ale mimo to pacjenci kierujący samochodem i / lub pracujący na sprzęcie wymagającym dużej uwagi powinni zostać ostrzeżeni o tym. Jeśli takie reakcje wystąpią, pacjenci powinni odmówić prowadzenia pojazdów i / lub pracy na sprzęcie wymagającym dużej uwagi. Ponadto należy rozważyć zmniejszenie dawki pirybedilu lub przerwanie leczenia tym lekiem.

Niedociśnienie ortostatyczne

Wiadomo, że agoniści dopaminy zakłócają ogólnoustrojową regulację ciśnienia krwi, co może prowadzić do rozwoju niedociśnienia ortostatycznego.

Zaleca się monitorowanie ciśnienia krwi, szczególnie na początku leczenia, ze względu na ogólne ryzyko wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego związanego z lekami dopaminergicznymi.

Biorąc pod uwagę wiek populacji leczonej Pronoranem, bierze się pod uwagę ryzyko upadków, które mogą być spowodowane nagłym zasypianiem, niedociśnieniem lub splątaniem.

Nieporządek nawyków i popędów

Pacjenci powinni być monitorowani w celu wykrycia rozwoju zaburzenia zachowania.

Pacjenci i ich opiekunowie powinni być ostrzeżeni o możliwych objawach zaburzeń zachowania i nałogów (uzależnienie od hazardu, zwiększone libido i hiperseksualność, obsesyjne pragnienie robienia zakupów i przejadanie się / nadmierne objadanie się) podczas przyjmowania agonistów dopaminy, w tym. piribedil. Jeśli takie objawy wystąpią, rozważ obniżenie dawki lub stopniowe zaprzestanie leczenia lekiem.

Zaburzenia behawioralne

Zgłaszano przypadki zaburzeń zachowania związanych z takimi objawami, jak zamęt, pobudzenie, agresja. Jeśli takie objawy wystąpią, rozważ obniżenie dawki lub stopniowe zaprzestanie leczenia lekiem.

Zaburzenia psychotyczne

Agoniści dopaminy mogą powodować lub nasilać zaburzenia psychotyczne, takie jak delirium, delirium i halucynacje. Jeśli takie objawy wystąpią, rozważ obniżenie dawki lub stopniowe zaprzestanie leczenia lekiem.

Dyskineza (zaburzenia ruchowe)

U pacjentów z zaawansowaną chorobą Parkinsona preparaty lewodopy mogą powodować dyskinezy na początku miareczkowania dawki pirybedilu. W takim przypadku zmniejsz dawkę pirybedilu.

Złośliwy zespół neuroleptyczny (CNS)

Opisywano objawy podobne do złośliwego zespołu neuroleptycznego, z ostrym zniesieniem leków dopaminergicznych.

Obrzęki obwodowe

Zgłoszono występowanie obrzęku obwodowego na tle terapii agonistami dopaminy. Należy to wziąć pod uwagę przy przepisywaniu pirybedilu.

Substancje pomocnicze

Barwnik szkarłatny, który jest częścią leku, u niektórych pacjentów zwiększa ryzyko reakcji alergicznych.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Pacjenci z epizodami ciężkiej senności i / lub nagłego zasypiania podczas leczenia pirybedilem powinni powstrzymać się od zarządzania pojazdami i sprzętem wymagającym dużej uwagi, dopóki te reakcje nie znikną.

Interakcje leków

W związku z wzajemnym antagonizmem między dopaminergicznymi lekami przeciwparkinsonowskimi i neuroleptykami, jednoczesne podawanie z neuroleptykami (z wyjątkiem klozapiny) jest przeciwwskazane.

Pacjenci z zespołem pozapiramidowym spowodowanym przyjmowaniem leków przeciwpsychotycznych powinni być leczeni lekami antycholinergicznymi, a leki dopaminergiczne nie powinny być przepisywane (ze względu na blokowanie receptorów dopaminergicznych przez neuroleptyki).

Agoniści receptorów dopaminergicznych mogą powodować lub nasilać zaburzenia psychotyczne. Jeśli chcesz, aby leki przeciwpsychotyczne przyjmowane były u pacjentów z chorobą Parkinsona leczonych dopaminergicznymi środkami przeciwparkinsonowskimi, dawkę tego leku należy stopniowo zmniejszać do ostatecznego zniesienia (nagłe odstawienie leków dopaminergicznych związane z ryzykiem rozwoju "złośliwego zespołu neuroleptycznego").

Leki przeciwpsychotyczne o działaniu przeciwwymiotnym: należy stosować leki przeciwwymiotne, które nie powodują objawów pozapiramidowych.

Nie nadaje się do jednoczesnego stosowania tych leków w związku z wzajemnym antagonizmem między dopaminergicznymi lekami przeciwparkinsonowskimi a tetrabenazyną.

Nie zaleca się równoczesnego stosowania Pronoranu z alkoholem.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania pyribedilu z innymi lekami działającymi uspokajająco.

Analogi leku Pronoran

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Piribedil.

Analogi dotyczące efektu leczniczego (środki do leczenia choroby Parkinsona):

• Azilect;
• Benserazyd;
• Bromokryptyna;
• Duellin;
• Zimox;
• Izik;
• Poznawczy;
• Creeded;
• Lewodopa;
• Madopar;
• Mendileks;
• Midantan;
• Mirapex;
• Na kogo;
• Niar;
• Newpro;
• Pantogam;
• Pantogam jest atutem;
• Pantokaltsin;
• Parcón;
• Permax;
• Mertz PC;
• Pramipeksol;
• Rekvip Modabit;
• Rolprin SR;
• Segan;
• Selegilina;
• Sinemet;
• Stalevo;
• Tasmar;
• Tremonorm;
• Tropacin;
• Fenotropil;
• Cyklodol;
• Eldepril;
• Yumeks.

Podobne leki:

Inne leki: