Trittico - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (tabletki 75 mg i 150 mg) leki przeciwdepresyjne do leczenia depresji, lęków i fobii u dorosłych, dzieci i ciąży. Skład i interakcja z alkoholem

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Trittico. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku przeciwdepresyjnego, a także opinie lekarzy specjalistów na temat korzystania z Trittico w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Trittico w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu depresji, lęków i fobii u dorosłych, dzieci, a także w czasie ciąży i laktacji. Skład i interakcja leku z alkoholem.

Trittico przeciwdepresyjny. Trazodon (substancja czynna preparatu Trittico), będący pochodną triazolopirydyny, ma głównie działanie przeciwdepresyjne, z pewnym działaniem uspokajającym i przeciwlękowym. Trazodon nie ma wpływu na MAO, co odróżnia go od inhibitorów MAO, trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych.

Mechanizm działania trazodonu wiąże się z wysokim powinowactwem leku do pewnych podtypów receptorów serotoninowych, z którymi trazodon wchodzi w interakcje antagonistyczne lub agonistyczne w zależności od podtypu, a także ze swoistą zdolnością do powodowania hamowania wychwytu zwrotnego serotoniny.

Szybko wpływa na psychikę (napięcie afektywne, drażliwość, lęk, bezsenność) i somatyczne objawy lęku (kołatanie serca, ból głowy, bóle mięśni, częste oddawanie moczu, pocenie się, hiperwentylację).

Trittico jest skuteczny w zaburzeniach snu u pacjentów z depresją, zwiększa głębokość i czas trwania snu, przywraca jego fizjologiczną strukturę i jakość.

Trittico stabilizuje stan emocjonalny, poprawia nastrój, zmniejsza patologiczne przyciąganie do alkoholu u pacjentów z przewlekłym alkoholizmem podczas odstawiania alkoholu, a także w remisji. W przypadku zespołu abstynencyjnego u pacjentów uzależnionych od pochodnych benzodiazepiny trazodon jest skuteczny w leczeniu stanów lękowych-depresyjnych i zaburzeń snu. W okresie remisji benzodiazepiny można całkowicie zastąpić trazodonem.

Pomaga przywrócić libido i siłę działania zarówno pacjentom z depresją, jak i osobom, które nie cierpią na depresję.

Lek nie uzależnia. Obojętne wychwytywanie norepinefryny i dopaminy wpływa na niewiele.

Nie wpływa na masę ciała.

Kompozycja

Chlorowodorek trazodonu + zaróbki.

Farmakokinetyka

Wchłanianie preparatu z przewodu pokarmowego po spożyciu jest wysokie. Przyjmowanie trazodonu podczas lub bezpośrednio po spożyciu spowalnia szybkość wchłaniania. Wiązanie z białkami osocza wynosi 89-95%. Przenika przez bariery histohematologiczne, a także do tkanek i płynów (żółć, ślinę, mleko matki). Trazodon jest metabolizowany w wątrobie, aktywnym metabolitem jest 1-m-chlorofenylopiperazyna. Większość metabolitów wydala się z nerek - około 75%, a wydalanie kończy się 98 godzin po podaniu; z żółcią wynosi około 20%.

Wskazania

• stany lękowo-depresyjne o charakterze endogennym (w tym depresja inwolucyjna);
• depresja psychogenna (w tym depresja reaktywna i neurotyczna);
• stany lękowe-depresyjne na tle chorób organicznych ośrodkowego układu nerwowego (otępienie, choroba Alzheimera, miażdżyca mózgu);
• Stany depresyjne z zespołem długotrwałego bólu;
• alkoholowa depresja;
• zależność od benzodiazepin;
• zaburzenia libido i potencji (impotencja), Włącznie. ze stanami depresyjnymi.

Formy uwolnienia

Tabletki o kontrolowanym uwalnianiu 75 mg i 150 mg (długotrwałe działanie).

Instrukcja użytkowania i schemat odbioru

Lek przyjmuje się doustnie 30 minut przed posiłkiem lub 2-4 godziny po jedzeniu. Zalecaną dawkę pigułki należy przyjmować jako całość, bez żucia i picia z odpowiednią ilością wody.

Dorośli otrzymują początkową dawkę 100 mg raz na dobę po posiłku przed snem. Czwartego dnia można zwiększyć dawkę do 150 mg. Aby osiągnąć optymalny efekt terapeutyczny, dawkę zwiększa się o 50 mg na dobę co 3-4 dni, aż do uzyskania optymalnej dawki. Dawkę dzienną większą niż 150 mg należy podzielić na 2 dawki, z mniejszą dawką po obiedzie, a głównym - przed snem.

Maksymalna dzienna dawka dla pacjentów ambulatoryjnych wynosi 450 mg.

Maksymalna dzienna dawka dla pacjentów hospitalizowanych wynosi 600 mg.

W leczeniu zaburzeń libido zalecana dzienna dawka wynosi 50 mg.

W leczeniu impotencji, w przypadku monoterapii z lekiem, zalecana dzienna dawka większa niż 200 mg, z terapii skojarzonej - 50 mg.

W leczeniu uzależnienia od benzodiazepin zalecany schemat leczenia opiera się na stopniowym, czasami w ciągu kilku miesięcy zmniejszeniu dawki benzodiazepiny. Za każdym razem, zmniejszając dawkę benzodiazepiny o 1/4 lub 1/2 tabletek, dodaje się jednocześnie 50 mg trazodonu. Ten stosunek pozostaje niezmieniony przez 3 tygodnie, następnie przechodzi do dalszego stopniowego zmniejszania dawki benzodiazepin aż do całkowitego ich anulowania. Następnie zmniejszyć dzienną dawkę trazodonu o 50 mg co 3 tygodnie.

U pacjentów w podeszłym wieku i osłabionych dawka początkowa wynosi do 100 mg na dobę w dawkach podzielonych lub raz na dobę przed snem. Dawkę można zwiększyć pod nadzorem lekarza, w zależności od skuteczności i tolerancji leku. Zazwyczaj nie jest wymagana dawka przekraczająca 300 mg na dobę.

Dzieci w wieku 6-18 lat: początkowa dawka dzienna 1,5-2 mg / kg na dzień, podzielona na kilka przyjęć. Jeśli to konieczne, dawkę stopniowo zwiększa się do 6 mg / kg na dzień w odstępie 3-4 dni.

Efekt uboczny

• zwiększone zmęczenie;
• senność;
• pobudzenie;
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• słabość;
• mialgia;
• dyskoordynacja;
• parestezja;
• dezorientacja;
• drżenie;
• spadek ciśnienia krwi;
• Niedociśnienie ortostatyczne (szczególnie u osób z labilnością naczynioruchową) jest spowodowane adrenolitycznym działaniem leku;
• niemiarowość;
• zaburzenie przewodzenia;
• bradykardia;
• leukopenia i neutropenia (zazwyczaj niewielkie);
• suchość i gorycz w jamie ustnej;
• nudności wymioty;
• biegunka;
• zmniejszony apetyt;
• reakcje alergiczne;
• podrażnienie oka;
• priapizm (pacjenci, u których występuje to działanie niepożądane, powinni natychmiast przerwać przyjmowanie leku i zgłosić się do lekarza).

Przeciwwskazania

• ciąża;
• okres laktacji;
• wiek dzieci do 6 lat;
• nadwrażliwość na składniki leku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Lek jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży i laktacji (karmienie piersią).

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane u dzieci poniżej 6 lat. Należy zachować ostrożność u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku i osłabionych dawka początkowa wynosi do 100 mg na dobę w dawkach podzielonych lub raz na dobę przed snem. Dawkę można zwiększyć pod nadzorem lekarza, w zależności od skuteczności i tolerancji leku. Zwykle nie jest wymagana dawka przekraczająca 300 mg na dzień.

Specjalne instrukcje

Ponieważ lek ma pewną aktywność adrenolityczną, możliwe jest wystąpienie bradykardii i obniżenie ciśnienia krwi. Dlatego należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami przewodzenia serca, o różnym nasileniu AV, u pacjentów z niedawno przebytym zawałem mięśnia sercowego.

Stosowanie leku Trittico umożliwia nieznaczny spadek liczby białych krwinek, co nie wymaga szczególnego leczenia, z wyjątkiem przypadków ciężkiej leukopenii. Dlatego w okresie leczenia zaleca się zbadanie krwi obwodowej, szczególnie w przypadku bólu gardła podczas połykania i gorączki.

Lek nie ma działania antycholinergicznego, więc może być przepisywany pacjentom w podeszłym wieku z przerostem gruczołu krokowego, jaskrą z zamkniętym kątem, zaburzeniami funkcji poznawczych.

Lek jest uwalniany na receptę.

Jeśli występują długotrwałe i niewystarczające erekcje, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.

Podczas leczenia pacjent powinien powstrzymać się od picia alkoholu.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Ponieważ lek ma działanie przeciwlękowe i uspokajające, można zmniejszyć zdolność koncentracji uwagi i szybkość reakcji psychomotorycznych. Podczas leczenia pacjent powinien unikać wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności, w tym. prowadzenie pojazdów i zarządzanie nimi.

Interakcje leków

Trittico może nasilać działanie niektórych leków przeciwnadciśnieniowych i zwykle wymaga zmniejszenia ich dawek.

Jednoczesne umawianie się z lekami, które hamują ośrodkowy układ nerwowy (w tym klonidyna, metyldopa), nasila działanie tego drugiego.

Leki przeciwhistaminowe i leki o działaniu antycholinergicznym nasilają antycholinergiczne działanie trazodonu.

Trazodon nasila i przedłuża działanie uspokajające i antycholinergiczne trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych, haloperydolu, loksapiny, maprotyliny, fenotiazyny, pimozydu i tioksantenu.

Inhibitory MAO zwiększają ryzyko skutków ubocznych trazodonu.

Po połączeniu zwiększa stężenie digoksyny i fenytoiny w osoczu krwi.

Analogi leku Trittico

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Azona.

Analogi dla grupy farmakologicznej (leki przeciwdepresyjne):

• Agomelatyna;
• Adres;
• Azafen;
• Amizole;
• Amid;
• Amirol;
• Amitryptylina;
• Anafranil;
• Asentra;
• Aurorix;
• Valdoxane;
• Venlaksor;
• Wenlafaksyna;
• Venzworth;
• Heptor;
• Heptral;
• Depenone;
• Deprim;
• Doxepine;
• Duloksetyna;
• Zoloft;
• Ixelles;
• Clomipramine;
• Coaxyl;
• Lerivon;
• Maprotiline;
• Mirtazapina;
• Mirtazonal;
• Nerustyna;
• Neuroplant;
• Oprah;
• Paxil;
• Paroksetyna;
• Pirazidol;
• Plizil;
• Prozac;
• Profluzak;
• Rexetin;
• Seralin;
• Chlorowodorek sertraliny;
• Stimuloton;
• Triptysole;
• Févarine;
• Fluxonil;
• Fluoksetyna;
• Cipralex;
• Citalopram;
• Elivel;
• Escitalopram;
• Ephevelone;
• Epevelon retard.

Podobne leki:

Inne leki: