Atacand - instrukcje użytkowania, prawdziwe odpowiedniki i forma uwalniania (tabletki 8 mg, 16 mg i 32 mg, a także lek moczopędny) do leczenia nadciśnienia tętniczego i zmniejszenia ciśnienia u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Atacand. Przedstawiono komentarze odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Atakandy w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Atakandy w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obniżania ciśnienia krwi u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Skład preparatu.

 

Atacand - środek przeciwnadciśnieniowy, antagonista receptora angiotensyny 2. Blokuje receptory AT1, co prowadzi do zmniejszenia biologicznego działania angiotensyny 2 (pośredniczonej przez ten typ receptora), w tym. działanie zwężające naczynia, stymulujące wpływ na uwalnianie aldosteronu, regulacja homeostazy soli i wody oraz stymulacja wzrostu komórek. Działanie przeciwnadciśnieniowe wynika ze zmniejszenia OPSS bez odruchowego wzrostu częstości akcji serca.

 

Nie hamuje ACE. Nie oddziałuje i nie blokuje receptorów innych hormonów lub kanałów jonowych, które są ważne dla regulacji funkcji układu sercowo-naczyniowego.

 

Kompozycja

 

Kandesartan cyleksetyl + substancje pomocnicze (Atacand).

 

Kandesartan cyleksetyl + hydrochlorotiazyd + zaróbki (Atacand Plus).

 

Farmakokinetyka

 

Stężenie w osoczu wzrasta liniowo wraz ze wzrostem dawki w zakresie terapeutycznym (do 32 mg). Wiązanie z białkami osocza - 99,8%. Jest nieznacznie metabolizowany w wątrobie (20-30%) przy udziale CYP2C z wytworzeniem nieaktywnego metabolitu. Kandesartan jest wydalany przez nerki (przez filtrację kłębuszkową i aktywne wydzielanie kanalikowe): 26% w postaci kandesartanu i 7% w postaci nieaktywnego metabolitu; z żółcią - odpowiednio 56% i 10%. Po pojedynczej dawce wynoszącej 72 godziny, wycofuje się ponad 90% dawki.

 

Hydrochlorotiazyd jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Biodostępność wynosi około 70%. Jednoczesne spożycie zwiększa wchłanianie o około 15%. Dostępność biologiczną można zmniejszyć u pacjentów z niewydolnością serca i ciężkim obrzękiem. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 60%. Hydrochlorotiazyd nie jest metabolizowany i jest uwalniany prawie całkowicie jako aktywna postać leku przez filtrację kłębuszkową i aktywne wydzielanie kanalikowe w bliższej części nefronu. Około 70% dawki przyjmowanej doustnie jest wydalane z moczem w ciągu 48 godzin. Podczas stosowania kombinacji leków nie stwierdzono dodatkowej akumulacji hydrochlorotiazydu w porównaniu z monoterapią.

 

Wskazania

• Niezbędne (pierwotne) nadciśnienie tętnicze (obniżone podwyższone ciśnienie krwi).

 

Formy uwolnienia

 

Tabletki 8 mg, 16 mg i 32 mg (Atacand).

 

Tabletki 16 mg + 12,5 mg (Atacand Plus).

 

Instrukcja użytkowania i dawkowania

 

Atacand

 

Wchodź do środka raz dziennie. Początkowa dawka to 4 mg, dawka podtrzymująca 8 mg, maksymalna dawka to 16 mg.

 

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek początkowa dawka wynosi 2 mg.

 

Atacand Plus

 

Lek Atakand Plus należy przyjmować 1 raz dziennie, niezależnie od przyjmowanego pokarmu.

 

Zalecana dawka to 1 tabletka raz na dobę.

 

Zaleca się ustalenie dawki kandesartanu przed przeniesieniem pacjenta na leczenie Atakand Plus. W razie potrzeby pacjenci są przenoszeni z monoterapii Atacand do leczenia Atakand Plus. Główny efekt hipotensyjny osiąga się z zasady w pierwszych 4 tygodniach po rozpoczęciu leczenia.

 

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zaleca się stosowanie diuretyków pętlowych w porównaniu z tiazydami. Przed rozpoczęciem leczenia produktem Atacand Plus u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny większy niż 30 ml / min / 1,73 m2), w tym u pacjentów poddawanych hemodializie, zaleca się stopniowe zwiększanie dawki kandesartanu (w monoterapii Atacand), począwszy od dawki 4 mg.

 

Atakand Plus jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CC poniżej 30 ml / min / 1,73 m2).

 

U pacjentów z ryzykiem niedociśnienia (np. Ze zmniejszonym BCC) zaleca się dostosowanie dawki kandesartanu (monoterapia produktem Atacand) zaczynając od dawki 4 mg.

 

U pacjentów w podeszłym wieku dostosowanie dawki nie jest konieczne.

 

Efekt uboczny

• leukopenia, neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość i agranulocytoza;
• zawroty głowy;
• słabość;
• uczucie ciepła;
• bół głowy;
• zaburzenia snu;
• depresja;
• niepokój;
• parestezja;
• ortostatyczne niedociśnienie tętnicze;
• niemiarowość;
• nudności;
• ból pleców;
• ból stawów;
• mialgia;
• zaburzona czynność nerek (w tym niewydolność nerek u predysponowanych pacjentów);
• obrzęk naczynioruchowy;
• wysypka;
• pokrzywka;
• swędzenie;
• martwicze zapalenie naczyń;
• skórne zapalenie naczyń.

 

Przeciwwskazania

• upośledzona czynność wątroby i / lub cholestaza;
• dysfunkcja nerek (CC poniżej 30 ml / min / 1,73 m2);
• bezmocz;
• oporna hipokaliemia i hiperkalcemia;
• dna;
• ciąża;
• okres laktacji (karmienie piersią);
• dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa);
• zwiększona wrażliwość na aktywne lub pomocnicze składniki leku;
• nadwrażliwość na pochodne sulfonamidów.

 

Zastosowanie w ciąży i laktacji

 

Doświadczenia związane ze stosowaniem leku Atakand i Atakand Plus u kobiet w ciąży są ograniczone. Dane te nie są wystarczające do oceny możliwego zagrożenia dla płodu w pierwszym trymestrze ciąży.

 

W ludzkim zarodku układ dostarczania krwi nerkowej, który zależy od rozwoju RAAS, zaczyna tworzyć się w 2. trymestrze ciąży: ryzyko dla płodu wzrasta wraz z powołaniem Atakand w ciągu ostatnich 6 miesięcy ciąży.

 

Fundusze mające bezpośredni wpływ na RAAS mogą powodować zaburzenia rozwojowe płodu lub mieć negatywny wpływ na noworodka (niedociśnienie tętnicze, zaburzenia czynności nerek, skąpomocz i / lub bezmocz, niedobór wapnia, niedorozwój kości czaszki, opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego), aż do zgonu wynik, z zastosowaniem leku w ciągu ostatnich sześciu miesięcy ciąży. Opisano także przypadki hipoplazji płuc, anomalii twarzy i przykurczów kończyn.

 

W badaniach na zwierzętach stwierdzono uszkodzenie nerek w okresie embrionalnym i noworodkowym kandesartanem. Zakłada się, że mechanizm uszkodzenia wynika z farmakologicznego działania leku na RAAS.

 

Hydrochlorotiazyd jest w stanie zmniejszyć objętość osocza krwi, krążenie maciczno-łożyskowe i spowodować trombocytopenię u noworodka.

 

Na podstawie otrzymanych informacji, Atacand Plus nie powinien być stosowany podczas ciąży. Jeśli ciąża wystąpiła w okresie leczenia Atacand Plus, leczenie należy przerwać.

 

Teraz nie wiadomo, czy kandesartan przenika do mleka matki. Kandesartan jest jednak uwalniany z mleka szczurów w okresie laktacji. Hydrochlorotiazyd przenika do mleka matki. W związku z możliwym niepożądanym działaniem na niemowlęta, Atakand Plus nie powinien być stosowany podczas karmienia piersią.

 

Stosować u dzieci

 

Atakand jest przeciwwskazany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (skuteczność i bezpieczeństwo nie zostały ustalone).

 

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

 

U pacjentów w podeszłym wieku dostosowanie dawki nie jest konieczne.

 

Specjalne instrukcje

 

Upośledzona czynność nerek

 

W tej sytuacji stosowanie "pętli" diuretyków jest lepsze niż te podobne do tiazydów. W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek leczonych preparatem Atacand Plus zaleca się ciągłe monitorowanie stężenia potasu, kreatyniny i kwasu moczowego.

 

Zwężenie tętnicy nerkowej

 

Inne leki wpływające na RAAS (np. Inhibitory ACE) mogą prowadzić do zwiększenia stężenia mocznika we krwi i stężenia kreatyniny w surowicy u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej lub zwężeniem tętnicy nerkowej. Podobnego działania należy oczekiwać od antagonistów receptora angiotensyny 2.

 

Zmniejszenie BCC

 

U pacjentów z objętości wewnątrznaczyniowej i (lub) niedoborem sodu może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze: Atakand Plus nie jest zalecany do czasu ustąpienia tych objawów.

 

Znieczulenie ogólne i operacja

 

Pacjenci przyjmujący antagoniści angiotensyny II mogą rozwinąć niedociśnienie tętnicze w wyniku blokady układu renina-angiotensyna podczas znieczulenia i podczas zabiegów chirurgicznych. Bardzo rzadko zdarzają się przypadki ciężkiego niedociśnienia tętniczego, wymagające dożylnego płynu i / lub zwężającego naczynia krwionośne.

 

Niewydolność wątroby

 

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub postępującą chorobą wątroby powinni stosować diuretyki tiazydopodobne z ostrożnością: niewielkie wahania objętości płynu i skład elektrolitów mogą powodować śpiączkę wątrobową. Brak danych dotyczących stosowania produktu Atacand Plus u pacjentów z niewydolnością wątroby.

 

Zwężenie zastawki aorty i zastawki mitralnej (przerostowa kardiomiopatia przerostowa)

 

Przy przypisywaniu Atakandy Plus, pacjenci z kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem lub istotnym hemodynamicznie zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej powinni zachować ostrożność.

 

Pierwotny hiperaldosteronizm

 

Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem są zazwyczaj oporni na leczenie środkami przeciwnadciśnieniowymi, które mają wpływ na RAAS. W związku z tym nie zaleca się przypisywania takich pacjentów Atakand Plus.

 

Naruszenie równowagi wody i soli

 

Podobnie jak we wszystkich przypadkach przyjmowania leków, które mają działanie moczopędne, należy monitorować elektrolity w osoczu krwi.

 

Leki oparte na tiazydach, które działają moczopędnie, mogą zmniejszać uwalnianie jonów wapnia z moczem i mogą powodować nagłe zmiany oraz niewielkie zwiększenie stężenia jonów wapnia w osoczu krwi.

 

Tiazydy, w tym. oraz hydrochlorotiazyd, mogą powodować zaburzenia równowagi wodno-solnej (hiperkalcemia, hipokaliemia, hiponatremia, hipomagnezemia i zasadowica hipochloremiczna).

 

Ujawniona hiperkalcemia może być oznaką utajonej nadczynności tarczycy. Należy odstawić tiazydowe leki moczopędne, aż do uzyskania wyników badań przytarczyc.

 

Hydrochlorotiazyd zwiększa uwalnianie potasu w sposób zależny od dawki, co może powodować hipokaliemię. Działanie hydrochlorotiazydu jest mniej widoczne, jeśli stosuje się go w skojarzeniu z cyleksetylem kandesartanu. Ryzyko hipokaliemii wydaje się być podwyższone u pacjentów z marskością wątroby, zwiększoną diurezą, przyjmowaniem płynu o obniżonej zawartości soli, jednocześnie leczonych SCS lub ACTH.

 

Opierając się na doświadczeniach związanych z używaniem leków wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron, jednoczesne stosowanie preparatu Atacand Plus i zwiększenie uwalniania diuretyków potasu można zrekompensować przez stosowanie dodatków do żywności zawierających potas lub inne leki, które mogą zwiększać zawartość potasu w osoczu krwi.

 

Atakand Plus może powodować hipokaliemię, szczególnie u pacjentów z niewydolnością serca lub nerek (takie przypadki nie zostały udokumentowane).

 

Tiazydowe diuretyki zwiększają uwalnianie magnezu, co może powodować hipomagnezemia.

 

Wpływ na metabolizm i układ hormonalny

 

Stosowanie diuretyków tiazydopodobnych może zmienić poziom glukozy we krwi aż do wystąpienia utajonej cukrzycy. Może być konieczne dostosowanie dawki środków hipoglikemizujących, w tym insuliny.

 

Stosowanie diuretyków tiazydopodobnych powoduje wzrost poziomu cholesterolu i trójglicerydów w osoczu krwi. Jednakże, gdy Atakand Plus był stosowany w dawce 12,5 mg, zaobserwowano minimalny lub brak takiego efektu.

 

Tiazydowe leki moczopędne zwiększają stężenie kwasu moczowego w osoczu krwi i mogą przyczyniać się do występowania dny moczanowej u predysponowanych pacjentów.

 

Są pospolite

 

Pacjenci z napięciem naczyniowym i czynnością nerek preferencyjnie zależą od aktywności RAAS (na przykład pacjenci z ciężką przewlekłą niewydolnością serca, chorobami nerek, w tym zwężeniem tętnicy nerkowej) są szczególnie wrażliwi na leki działające na RAAS. Powołaniu takich leków towarzyszą u tych pacjentów ciężkie niedociśnienie tętnicze, azotemia, skąpomocz, a rzadziej ostra niewydolność nerek. Nie można wykluczyć możliwości wystąpienia tych działań przy stosowaniu antagonistów receptora angiotensyny. 2. Ostry spadek ciśnienia krwi u pacjentów z kardiopatią niedokrwienną, choroba naczyniowo-mózgowa pochodzenia niedokrwiennego za pomocą jakichkolwiek środków przeciwnadciśnieniowych, może prowadzić do rozwoju zawału mięśnia sercowego lub udaru.

 

Objawy reakcji nadwrażliwości na hydrochlorotiazyd najprawdopodobniej występują u pacjentów z astmą oskrzelową, reakcjami alergicznymi w wywiadzie; nie wyklucza pojawiania się objawów alergicznych u innych pacjentów.

 

Przy stosowaniu diuretyków tiazydopodobnych odnotowano przypadki zaostrzenia lub pojawienia się objawów zastoinowego łojotoku.

 

Lek zawiera laktozę, dlatego nie należy go podawać pacjentom z rzadkimi dziedzicznymi chorobami, objawiającymi się brakiem tolerancji laktozy, niedoborem laktozy lub zaburzoną absorpcją glukozy i laktozy.

 

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

 

Nie badano wpływu na zdolność prowadzenia samochodu lub pracy z maszynami, ale właściwości farmakodynamiczne leku wskazują, że taki efekt jest nieobecny. Podczas kierowania pojazdem lub pracy z maszyną należy zachować ostrożność. W trakcie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy. może wystąpić zmęczenie.

 

Interakcje leków

 

W badaniach farmakokinetycznych badano jednoczesne stosowanie produktu Atacand Plus z hydrochlorotiazydem, warfaryną, digoksyną, doustnymi środkami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol / lewonorgestrel), glibenklamidem, nifedypiną i enalaprilem. Nie zidentyfikowano klinicznie istotnych interakcji lekowych.

 

Kandesartan jest metabolizowany w wątrobie w niewielkim stopniu (CYP2C9). Przeprowadzone badania interakcji nie wykazały wpływu leku na CYP2C9 i CYP3A4, nie badano wpływu na inne izoenzymy układu cytochromu P450.

 

Połączone stosowanie Atacand Plus z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi nasila działanie hipotensyjne. Działanie hydrochlorotiazydu, prowadzące do utraty potasu, można wzmocnić innymi sposobami prowadzącymi do utraty potasu i hipokaliemii (np. Diuretyki, środki przeczyszczające, amfoterycyna, karbenoksolon, sól sodowa penicyliny G, pochodne kwasu salicylowego).

 

Doświadczenia związane ze stosowaniem innych leków działających na układ renina-angiotensyna-aldosteron wykazują, że jednoczesne stosowanie leków moczopędnych oszczędzających potas, preparatów potasu, substytutów soli zawierających potas i innych środków podnoszących poziom potasu w surowicy (np. Heparyna) może prowadzić do rozwój hiperkaliemii.

 

Hipokaliemia wywołana diuretykiem i hipomagnezemia predysponują do możliwego kardiotoksycznego działania glikozydu naparstnicy i środków antyarytmicznych. W recepcji Atakand Plus równolegle z takimi preparatami wymagana jest kontrola poziomu potasu we krwi.

 

Przy łącznym przepisywaniu preparatów litu z inhibitorami ACE występuje odwracalny wzrost stężenia litu w surowicy i rozwój reakcji toksycznych. Podobne reakcje mogą wystąpić przy stosowaniu antagonistów receptora angiotensyny II, dlatego zaleca się monitorowanie poziomu litu w surowicy w połączeniu z tymi lekami.

 

Środki moczopędne, natriuretyczne i hipotensyjne hydrochlorotiazydu są osłabiane przez niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).

 

Wchłanianie hydrochlorotiazydu jest osłabione przez zastosowanie kolestypolu, cholestyraminy.

 

Działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie (np. Tubokuraryna) może być zwiększone przez hydrochlorotiazyd.

 

Tiazydowe leki moczopędne mogą powodować wzrost poziomu wapnia we krwi z powodu zmniejszenia jego wydalania. Jeśli potrzebujesz suplementów wapnia lub witaminy D, powinieneś monitorować poziom wapnia w osoczu krwi iw razie potrzeby dostosować dawkę.

 

Tiazydowe leki moczopędne zwiększają efekt hiperglikemii beta-adrenoblockerów i diazoksydu.

 

Środki antycholinergiczne (np. Atropina, berydyna) mogą zwiększać biodostępność diuretyków tiazydopodobnych ze względu na zmniejszoną ruchliwość przewodu pokarmowego.

 

Tiazydowe leki moczopędne mogą zwiększać ryzyko niepożądanych działań amantadyny.

 

Diuretyki podobne do tiazydów mogą spowolnić wydalanie z organizmu czynników cytostatycznych (takich jak cyklofosfamid, metotreksat) i nasilać działanie hamujące mielinę.

 

Ryzyko hipokaliemii może wzrosnąć wraz z jednoczesnym podawaniem GCS lub ACTH.

 

Na tle stosowania Atakand Plus częstość niedociśnienia ortostatycznego może wzrosnąć wraz z alkoholem, barbituranami lub znieczuleniem ogólnym.

 

W leczeniu jak tiazydowe środki moczopędne, spadek tolerancji glukozy jest możliwe, co może wymagać na wybór dawkę hipoglikemiczne leków (w tym insuliny).

 

Hydrochlorotiazyd może zmniejszać działanie amin kurczących naczynia (np. Epinefryny).

 

Hydrochlorotiazyd może zwiększać ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek, szczególnie w połączeniu z dużymi dawkami jodowanych zaróbek.

 

Nie stwierdzono istotnej interakcji hydrochlorotiazydu z pokarmem.

 

Analogi leku Atacand

 

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Angiakand;
• Atakand Plus;
• Hypoart;
• Candecor;
• Candesartan SZ;
• Cyleksetyl kandesartanu;
• Ordiss.

 

Analogi dotyczące efektu leczniczego (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia i redukcji ciśnienia):

• Adelphan Ezidrex;
• Amlodypina;
• Anaprilin;
• Atenolol;
• Berlipril;
• Betalk;
• Bisoprolol;
• Vasotensis;
• Walsakor;
• Werapamil;
• Veroshpiron;
• Hypotiazyd;
• Diltiazem;
• Diroton;
• Nurek;
• The Zocardis;
• Indapamid;
• Kapoten;
• Kaptopryl;
• Karwedilol;
• Cardura;
• Clopheline;
• Concor;
• Concor;
• Corvitol;
• Cordaflex;
• Corinfar;
• Koenzym Q10 z Ginkgo;
• Qudesan;
• Lasix;
• Lizynopryl;
• Lozap;
• Lorist;
• Metoprolol;
• Mycardis;
• Bez biletu;
• Nifedypina;
• Noliprel;
• Obsidan;
• Prestan;
• Prestarium;
• Propranolol;
• Raunatin;
• Renipril;
• Renitek;
• Spironolakton;
• Fizjoterapia;
• Furosemid;
• Hartil;
• Egilok;
• Równik;
• Enalapril;
• Enap;
• Enarenal;
• Enziks;
• Estecor.

Podobne leki:

Inne leki: