Ryfampicyna - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (kapsułki lub tabletki antybiotyku 150 mg i 300 mg, zastrzyki w ampułkach) do leczenia gruźlicy u dorosłych, dzieci i ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Ryfampicyna. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie specjalistów na temat stosowania antybiotyku Rifampicin w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi ryfampicyny w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu gruźlicy u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji.

Ryfampicyna jest półsyntetycznym antybiotykiem o szerokim spektrum działania grupy rifamycyny. Ma działanie bakteriobójcze. Hamuje syntezę bakteryjnego RNA poprzez hamowanie zależnej od DNA polimerazy RNA patogenu.

Wysoce aktywny przeciwko Mycobacterium tuberculosis (Mycobacterium tuberculosis) jest lekiem przeciwgruźliczym z pierwszej serii.

Jest aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich: Staphylococcus spp. (w tym oporny na wiele leków) (staphylococcus), Streptococcus spp. (Streptococcus), Bacillus anthracis, Clostridium spp., A także dla niektórych bakterii Gram-ujemnych: Neisseria meningitidis, Haemophilus influenzae, Brucella spp., Legionella pneumophila (Legionella).

Jest aktywny przeciwko Rickettsia prowazekii, Mycobacterium leprae, Chlamydia trachomatis (chlamydia).

Oporność na ryfampicynę szybko się rozwija. Nie odnotowano oporności krzyżowej na inne leki przeciwko gruźlicy (z wyjątkiem innych ryfamycyn).

Kompozycja

Ryfampicyna + zaróbki.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Jest rozprowadzany w większości tkanek i płynów ustrojowych. Wnika przez barierę łożyskową. Wiązanie z białkami osocza jest wysokie (89%). Metabolizowany w wątrobie. Jest wydalany z żółcią, kałem i moczem.

Wskazania

• gruźlica (w tym gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) w ramach terapii skojarzonej;
• Zakażenie MAS;
• Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez podatne na patogeny ryfampicyny (w tym zapalenie kości i szpiku, zapalenie płuc, odmiedniczkowe zapalenie nerek, trąd, przewóz meningokoków).

Formy uwolnienia

Kapsułki 150 mg i 300 mg (czasami błędnie nazywane pigułkami).

Liofilizat do sporządzania roztworu do wstrzykiwań (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwań).

Inne postacie dawkowania, świece lub krople, nie istnieją.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Wewnątrz, na pusty żołądek, 30-60 minut przed posiłkami.

Gruźlica - 450-600 mg na dobę (biorąc pod uwagę masę ciała), średnia dzienna dawka dla dzieci powyżej 3 lat wynosi 10 mg / kg (ale nie więcej niż 450 mg / dzień) 1 raz dziennie przez 30 minut przed posiłkami .

Przeprowadzanie meningokoków - 600 mg na dzień przez 2-4 dni, dla dzieci - 20 mg / kg 2 razy dziennie przez 2-4 dni.

Rzeżączka w pierwszym dniu - 900 mg na dzień, w drugim i trzecim dniu - 600 mg na dzień.

W przypadku innych infekcji w ostrym okresie - 900-1200 mg na dzień w 2 dawkach podzielonych, po ustąpieniu objawów leczenie kontynuuje się przez 2-3 dni; dzieci poniżej 7 lat - 20-30 mg / kg dziennie, noworodki - 15-20 mg / kg dziennie w 2 dawkach podzielonych.

Możliwe wprowadzenie do ogniska patologicznego (przez inhalację, podanie domięśniowe, jak również wprowadzenie zmiany skórnej do ogniska) dla 125-250 mg.

Efekt uboczny

• nudności wymioty;
• biegunka;
• zmniejszony apetyt;
• rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy;
• zapalenie wątroby;
• pokrzywka;
• obrzęk naczynioruchowy;
• skurcz oskrzeli;
• zespół grypopodobny;
• Małopłytkowość, plama małopłytkowa, eozynofilia, leukopenia, niedokrwistość hemolityczna;
• bół głowy;
• ataksja;
• zaburzenia widzenia;
• śródmiąższowe zapalenie nerek;
• ostra niewydolność nerek;
• naruszenie cyklu miesiączkowego;
• czerwono-brązowe zabarwienie moczu, kału, śliny, plwociny, potu, łez.

Przeciwwskazania

• żółtaczka;
• niedawno przeniesiono (mniej niż 1 rok) zakaźne zapalenie wątroby;
• ciężka niewydolność nerek;
• zwiększona wrażliwość na ryfampicynę lub inne rifamycyny.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Jeśli rifampicyna jest konieczna w czasie ciąży, należy ocenić szacunkową korzyść terapii dla matki i potencjalne ryzyko dla płodu.

Należy pamiętać, że stosowanie ryfampicyny w ostatnich tygodniach ciąży zwiększa ryzyko krwawienia u noworodków i matek w okresie poporodowym.

Ryfampicyna przenika do mleka kobiecego. Jeśli to konieczne, należy podczas karmienia piersią przerwać karmienie piersią.

Stosować u dzieci

U noworodków i wcześniaków ryfampicyna stosowana jest wyłącznie w skrajnie trudnych przypadkach.

Specjalne instrukcje

Używaj ostrożnie w chorobach wątroby, wyczerpaniu. W leczeniu zakażeń innych niż gruźlica możliwy jest szybki rozwój oporności drobnoustrojów; temu procesowi można zapobiec, łącząc ryfampicynę z innymi chemioterapeutykami. Przy codziennym podawaniu ryfampicyny jego tolerancja jest lepsza niż w przypadku leczenia przerywanego. Jeśli po przerwie konieczne jest wznowienie leczenia ryfampicyną, należy rozpocząć od dawki 75 mg na dobę, stopniowo zwiększając ją o 75 mg na dobę, aż do osiągnięcia pożądanej dawki. W takim przypadku należy monitorować czynność nerek; dodatkowe wyznaczenie glikokortykosteroidów (GCS).

Podczas długotrwałego stosowania ryfampicyny wskazane jest systematyczne monitorowanie czynności krwi i wątroby; Nie ma możliwości użycia próbki z ładunkiem bromosulfaleiny, ponieważ ryfampicyna konkurencyjnie hamuje jej wydalanie.

Preparaty PASC zawierające bentonit (hydrokrzemian glinu) należy przepisać nie wcześniej niż 4 godziny po przyjęciu ryfampicyny.

Interakcje leków

Ze względu na indukcję mikrosomalnych enzymów wątrobowych (izoenzymów CYP2C9, CYP3A4), ryfampicyna przyspiesza metabolizm teofiliny, doustnych leków przeciwzakrzepowych, doustnych leków hipoglikemizujących, hormonalnych środków antykoncepcyjnych, preparatów naparstnicy, werapamilu, fenytoiny, chinidyny, GCS, chloramfenikolu, leków przeciwgrzybiczych, co prowadzi do do zmniejszenia ich stężeń we krwi osocza, a zatem do zmniejszenia ich działania.

Analogi leku Rifampicin

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Benemycyna;
• McCox;
• Rimactan;
• Rimpacine;
• Rimpin;
• Rifadyna;
• Rifamor;
• Ryfampicyna Binergic;
• Rifampicin Ferein;
• Rifaren;
• Eremfat.

Analogi dotyczące efektu leczniczego (fundusze na leczenie gruźlicy):

• Eksponorant Ascoril;
• Benemycyna;
• Heptavit;
• Hydrokortyzon;
• Glutoksym;
• Zanotsin OD;
• Zukoks;
• Zukoks Plus;
• Izoniazyd;
• Siarczan kanamycyny;
• Kapastat;
• Combubutol;
• Mairin;
• Maksakvin;
• Metazide;
• Mukonista;
• Siarczan sodu;
• Ofloksacyna;
• Pisina;
• Pirazynamid;
• Polybacterin;
• Prednizolon;
• Palmitynian retinolu;
• Rimactan;
• Rimpacine;
• Rifadyna;
• Rifamor;
• Rifaren;
• Reefater;
• Rifinag;
• Rifogal;
• Streptomycyna;
• Tizamid;
• Tubelon;
• Fenazide;
• Phthisopyrum;
• Ftaloetam;
• Cykloserin;
• Ciprobrin;
• Cigapan;
• Etambuzyna;
• Etambutol;
• Etionamid.

Podobne leki:

Inne leki: