Torvacard - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formulacje (tabletki 10 mg, 20 mg i 40 mg) leku na statyny do obniżania poziomu cholesterolu i zapobiegania chorobom układu sercowo-naczyniowego u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Torquard. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania statyny Torquard w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Torvacard w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w celu obniżenia poziomu cholesterolu i zapobiegania chorobom sercowo-naczyniowym u dorosłych, dzieci, jak również podczas ciąży i karmienia piersią.

Torquard - lek hypolipidemiczny z grupy statyn. Selektywny, konkurencyjny inhibitor reduktazy HMG-CoA, enzymu, który przekształca 3-hydroksy-3-metyloglutarylowy koenzym A w kwas mewalonowy, prekursor steroidów, w tym cholesterol. W wątrobie trójglicerydy i cholesterol są zawarte w VLDL, wchodzą do krwi i są transportowane do tkanek obwodowych. VLDL powstaje z LDLP podczas interakcji z receptorami LDL. Atorwastatyna (substancja czynna leku Torvacard) obniża poziom cholesterolu (Xc) i lipoprotein w osoczu krwi poprzez hamowanie reduktazy HMG-CoA, syntezę cholesterolu w wątrobie i zwiększenie liczby receptorów LDL w wątrobie na powierzchni komórki, co prowadzi do wzrostu wychwytu LDL i katabolizmu.

Atorwastatyna zmniejsza tworzenie LDL, powoduje wyraźny i ciągły wzrost aktywności receptorów LDL. Torvacard zmniejsza LDL u pacjentów z homozygotyczną rodzinną hipercholesterolemią, która zwykle nie reaguje na inne leki obniżające stężenie lipidów.

Obniża poziom cholesterolu całkowitego o 30-46%, LDL o 41-61%, apolipoproteinę B - o 34-50% i triglicerydy o 14-33%; powoduje wzrost stężenia Xc-HDL i apolipoproteiny A. Dozozavisimo obniża poziom LDL u pacjentów z homozygotyczną dziedziczną hipercholesterolemią, oporną na leczenie innymi lekami obniżającymi stężenie lipidów.

Kompozycja

Atorwastatyna wapniowa + zaróbki.

Farmakokinetyka

Absorpcja jest wysoka. Pokarm nieznacznie zmniejsza szybkość i czas wchłaniania leku (odpowiednio o 25% i 9%), ale obniżenie poziomu cholesterolu LDL jest podobne jak w przypadku atorwastatyny bez jedzenia. Stężenie atorwastatyny podczas stosowania wieczorem jest niższe niż rano (około 30%). Stwierdzono liniową zależność między stopniem absorpcji a dawką leku. Metabolizowany głównie w wątrobie. Jest wydalany przez jelita z żółcią po wątrobowej i / lub pozawątrobowej przemianie materii (nie ulega znaczącej recyrkulacji wątrobowej w jelitach). Aktywność hamującą wobec reduktazy HMG-CoA utrzymuje się przez około 20-30 godzin z powodu obecności aktywnych metabolitów. Mniej niż 2% dawki pobranej wewnętrznie jest określane w moczu. Nie jest wydalane przez hemodializę.

Wskazania

• w połączeniu z dietą w celu zmniejszenia podwyższonego poziomu całkowitego XC, Xc-LDL, apolipoproteiny B i trójglicerydów oraz wzrostu HDL-C u pacjentów z pierwotną hipercholesterolemią, heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną i nierodzinną oraz połączoną hiperlipidemią (typy 2a i 2b według Fredrickson);
• w połączeniu z dietą do leczenia pacjentów z podwyższonym poziomem triglicerydów w surowicy (typ 4 według Fredrickson) i pacjentów z disbetalipoproteinemią (typ 3 według Fredrickson), w których terapia dietetyczna nie zapewnia odpowiedniego efektu;
• obniżenie poziomu całkowitego cholesterolu i LDL-C u pacjentów z homozygotyczną rodzinną hipercholesterolemią, gdy leczenie dietetyczne i inne niefarmakologiczne metody leczenia nie są wystarczająco skuteczne (jako dodatek do terapii obniżającej stężenie lipidów, w tym autogemotransfuzji krwi oczyszczonej z LDL) ;
• choroby układu sercowo-naczyniowego (u pacjentów z podwyższonymi czynnikami ryzyka CHD - starszy wiek powyżej 55 lat, palenie tytoniu, nadciśnienie, cukrzyca, choroba naczyń obwodowych, udar mózgu, przerost lewej komory, białko / albuminuria, IHD u bliskich krewnych). na tle dyslipidemii - wtórna profilaktyka w celu zmniejszenia całkowitego ryzyka zgonu, zawału mięśnia sercowego, udaru, powtórnej hospitalizacji z powodu dławicy piersiowej oraz konieczności przeprowadzenia procedury rewaskularyzacji.

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane 10 mg, 20 mg i 40 mg.

Instrukcja użytkowania i schemat odbioru

Przed powołaniem Torvacardu pacjentowi należy zalecić standardową dietę obniżającą poziom lipidów, którą musi on nadal obserwować podczas całego okresu leczenia.

Początkowa dawka wynosi średnio 10 mg raz na dobę. Dawka zmienia się od 10 do 80 mg raz na dobę. Lek można przyjmować o każdej porze dnia, niezależnie od czasu jedzenia. Dawkę wybiera się biorąc pod uwagę wyjściowe poziomy LDL-C, cel terapii i indywidualny efekt. Na początku leczenia i (lub) podczas zwiększania dawki leku Torvacard konieczne jest monitorowanie poziomów lipidów w osoczu krwi co 2-4 tygodnie i odpowiednie dostosowanie dawki. Maksymalna dawka dobowa wynosi 80 mg na 1 dawkę.

Z hipercholesterolemią pierwotną i mieszaną hiperlipidemię, w większości przypadków wystarczające jest podawanie dawki 10 mg Torvacard raz day.A istotny efekt terapeutyczny obserwowany po 2 tygodniach, co do zasady, a maksymalny efekt terapeutyczny jest zwykle obserwowane po 4 tygodnie. W przypadku długotrwałego leczenia efekt ten utrzymuje się.

Efekt uboczny

• bół głowy;
• astenia;
• bezsenność;
• zawroty głowy;
• senność;
• koszmarne sny;
• amnezja;
• depresja;
• Neuropatia obwodowa;
• ataksja;
• parestezja;
• nudności wymioty;
• zaparcia lub biegunka;
• bębnica;
• ból brzucha;
• anoreksja lub zwiększony apetyt;
• mialgia;
• ból stawów;
• miopatia;
• zapalenie mięśni;
• ból pleców;
• skurcze mięśni łydek nóg;
• swędzenie;
• wysypka;
• pokrzywka;
• obrzęk naczynioruchowy;
• szok anafilaktyczny;
• erupcje pęcherzowe;
• wielopostaciowy rumień wysiękowy, Włącznie. Zespół Stevensa-Johnsona;
• toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella);
• hiperglikemia;
• hipoglikemia;
• ból w klatce piersiowej;
• obrzęki obwodowe;
• impotencja;
• łysienie;
• hałas w uszach;
• wzrost masy ciała;
• złe samopoczucie;
• słabość;
• małopłytkowość;
• wtórna niewydolność nerek.

Przeciwwskazania

• czynna choroba wątroby lub zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy krwi (ponad 3 razy w porównaniu z VGN) o nieznanej genezie;
• niewydolność wątroby (nasilenie A i B w skali Child-Pugh);
• choroby dziedziczne, takie jak nietolerancja laktozy, niedobór laktazy lub zaburzenie wchłaniania glukozy-galaktozy (ze względu na obecność laktozy w kompozycji);
• ciąża;
• okres laktacji;
• kobiety w wieku rozrodczym, które nie stosują odpowiednich metod antykoncepcyjnych;
• dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa);
• nadwrażliwość na składniki leku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Lek Torquard jest przeciwwskazany w okresie ciąży i laktacji (karmienia piersią).

Ponieważ cholesterol i substancje zsyntetyzowane z cholesterolu są ważne dla rozwoju płodu, potencjalne ryzyko zahamowania reduktazy HMG-CoA przewyższa korzyści z używania leku podczas ciąży. W przypadku korzystania z lowastatyny (inhibitor reduktazy HMG-CoA), z dekstroamfetamina w 1 trymestrze ciąży, porody dzieci z deformacją kości tchawiczo-przełykowy przetoki, zarośnięcie odbytu są znane. W przypadku diagnozy ciąż podczas leczenia lekiem Torvacard lek należy natychmiast przerwać, a pacjenci są ostrzegani o potencjalnym zagrożeniu dla płodu.

Jeśli konieczne jest stosowanie leku podczas laktacji, biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia niepożądanych zjawisk u niemowląt, konieczne jest rozwiązanie problemu zatrzymania karmienia piersią.

Stosowanie u kobiet w wieku rozrodczym jest możliwe tylko wtedy, gdy stosuje się skuteczne metody antykoncepcji. Pacjent powinien zostać poinformowany o możliwym ryzyku leczenia płodu.

Stosować u dzieci

Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa).

Specjalne instrukcje

Przed rozpoczęciem leczenia Torvacard powinien próbować osiągnąć kontrolę nad hipercholesterolemią poprzez odpowiednią dietę, zwiększoną aktywność fizyczną, utratę masy ciała u otyłych pacjentów i leczenie innych schorzeń.

Zastosowanie inhibitorów reduktazy HMG-CoA do obniżenia poziomów lipidów we krwi może prowadzić do zmiany wskaźników biochemicznych, które odzwierciedlają funkcje wątroby. Funkcję wątroby należy kontrolować przed rozpoczęciem leczenia, 6 tygodni, 12 tygodni po rozpoczęciu biorąc Torvacard i po każdym zwiększeniu dawki i okresowo (na przykład raz na 6 miesięcy) .Ruch wzrost aktywności enzymów wątrobowych w surowicy może należy obserwować podczas leczenia lekiem Torvacard (zwykle w ciągu pierwszych 3 miesięcy). Pacjenci z podwyższonym poziomem transaminaz powinni być monitorowani przed powrotem poziomu enzymu z powrotem do normy. W przypadku, gdy wartości AlAT lub AspAT są ponad 3 razy wyższe niż górna granica normy, zaleca się zmniejszenie dawki leku Torvacard lub przerwanie leczenia.

Leczenie lekiem Torvacard może powodować miopatię (ból i osłabienie mięśni w połączeniu ze wzrostem aktywności CKM więcej niż 10 razy w porównaniu z VGN). Torvacard może powodować zwiększenie stężenia CK w surowicy, co należy wziąć pod uwagę w diagnostyce różnicowej bólu w klatce piersiowej. Pacjentów należy ostrzec, że powinni natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpi niewyjaśniony ból lub osłabienie mięśni, szczególnie jeśli towarzyszy im złe samopoczucie lub gorączka. Terapia Thorvacard należy czasowo przerwać lub całkowicie wyeliminowane, jeśli istnieją dowody na możliwość wystąpienia miopatii lub obecność czynników ryzyka rozwoju niewydolności nerek przed rabdomiolizy (np ciężka ostra infekcja, niedociśnienie tętnicze, poważny zabieg chirurgiczny, uraz, ciężkie metaboliczne, endokrynologiczne zaburzenia elektrolitowe i niekontrolowane drgawki).

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie odnotowano niekorzystnego wpływu leku Torquard na zdolność prowadzenia pojazdów i prowadzenia innych czynności wymagających koncentracji i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

Przy jednoczesnym stosowaniu cyklosporyny, fibraty, erytromycyna, klarytromycyna, immunosupresyjne i leki przeciwgrzybicze z grupy azoli, kwasu nikotynowego i amidu kwasu nikotynowego, leki hamujące metabolizm pośredniczonej 3A4 cytochromu P450 izoenzymu i / lub transport leku, stężenie atorwastatyny w osoczu krwi (i ryzyko miopatii) wzrasta.Przepisując te leki, należy dokładnie rozważyć oczekiwane korzyści i ryzyko leczenia, regularnie monitorować pacjentów, aby zidentyfikować ból lub osłabienie mięśni, szczególnie podczas pierwszych miesięcy leczenia i podczas zwiększania dawki każdego leku, okresowo określić aktywność CKK, chociaż kontrola ta nie pozwala zapobiec rozwojowi ciężkiej miopatii. Terapia lekiem Thorvacard powinna zostać przerwana w przypadku wyraźnego zwiększenia aktywności CK lub w obecności potwierdzonej lub podejrzewanej miopatii.

Torvacard nie miał klinicznie znaczącego wpływu na stężenie terfenadyny w osoczu krwi, która jest metabolizowana głównie przez izoenzym 3A4 CYP450; w związku z tym wydaje się mało prawdopodobne, aby atorwastatyna miała istotny wpływ na parametry farmakokinetyczne innych substratów izoenzymów 3A4 CYP450. Przy równoczesnym stosowaniu atorwastatyny (10 mg raz na dobę) i azytromycyny (500 mg raz na dobę) stężenie atorwastatyny w osoczu krwi się nie zmienia.

Przy równoczesnym przyjmowaniu atorwastatyny i preparatów zawierających wodorotlenki magnezu i glinu stężenie atorwastatyny w osoczu krwi zmniejszyło się o około 35%, jednak stopień obniżenia poziomu LDL-C nie uległ zmianie.

Przy równoczesnym stosowaniu kolestypolu stężenie atorwastatyny w osoczu krwi zmniejszyło się o około 25%. Jednak efekt hipolipidemiczny kombinacji atorwastatyny i kolestypolu był lepszy niż wpływ każdego leku osobno.

Przy równoczesnym stosowaniu Torvacard nie wpływa na farmakokinetykę fenazonu, dlatego nie oczekuje się interakcji z innymi lekami metabolizowanymi przez te same izoenzymy CYP450.

Podczas badania interakcji atorwastatyny z warfaryną, cymetydyną, fenazonem nie stwierdzono żadnych oznak klinicznie istotnych interakcji.

Jednoczesne stosowanie z lekami, które zmniejszają stężenie endogennych hormonów steroidowych (w tym cymetydyny, ketokonazolu, spironolaktonu), zwiększa ryzyko zmniejszenia endogennych hormonów steroidowych (należy zachować ostrożność).

Nie stwierdzono istotnych klinicznie niepożądanych interakcji atorwastatyny z lekami hipotensyjnymi, a także estrogenami.

Przy równoczesnym stosowaniu produktu Torvacard w dawce 80 mg na dobę i doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających noretindron i etynyloestradiol, zaobserwowano znaczny wzrost stężenia noretyndronu i etynyloestradiolu odpowiednio o około 30% i 20%. Ten efekt należy wziąć pod uwagę przy wyborze doustnego środka antykoncepcyjnego dla kobiet przyjmujących Torvacard.

Przy równoczesnym stosowaniu atorwastatyny w dawce 80 mg i amlodypiny w dawce 10 mg, farmakokinetyka atorwastatyny nie zmieniła się w stanie równowagi.

W przypadku wielokrotnego podawania digoksyny i atorwastatyny w dawce 10 mg stężenia digoksyny w osoczu krwi w stanie równowagi nie uległy zmianie. Jednakże, stosując digoksynę w połączeniu z atorwastatyną w dawce 80 mg na dobę, stężenie digoksyny wzrosło o około 20%. Pacjenci otrzymujący digoksynę w skojarzeniu z atorwastatyną powinni być monitorowani.

Nie przeprowadzono badań interakcji z innymi lekami.

Analogi leku Torvacard

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Anistat;
• Atokord;
• Atomax;
• Atorwastatyna;
• Atorvox;
• Atoris;
• Vasator;
• Lipon;
• Lipofford;
• Liprimar;
• Liptonorm;
• Torvazine;
• Tulipan.

Analogi dla grupy farmakologicznej (statyny):

• Akorta;
• Aktalipid;
• Anistat;
• Apexstatin;
• Atherostat;
• Atokord;
• Atomax;
• Atorwastatyna;
• Atorvox;
• Atoris;
• Vasator;
• Vazilip;
• Zocor;
• Zokor forte;
• Zorstat;
• Kardiostatyna;
• Krzyż;
• Leskol;
• Fort w Leskol;
• Lipobay;
• Lipon;
• Lipostat;
• Lipofford;
• Liprimar;
• Liptonorm;
• Lovacor;
• Lowastatyna;
• Lovasterol;
• Mevakor;
• Medostatin;
• Mertenil;
• Ovenkor;
• Prawastatyna;
• Rovacor;
• Rozuwastatyna;
• Palisander;
• Rosulip;
• Roxer;
• Simva Hexal;
• Simvard;
• Simvakol;
• Simvale;
• Symwastatyna;
• Simvastol;
• Symvor;
• Simgal;
• Simlo;
• Sinquard;
• Tevastor;
• Torvazine;
• Tulipan;
• Holvasim;
• Holletar.

Podobne leki:

Inne leki: