Xefokam - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (tabletki 4 mg i 8 mg Rapid, zastrzyki w ampułkach) do leczenia bólu u dorosłych, dzieci i ciąży. Skład i interakcja z alkoholem

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Xsefokam. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Xefokamy w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Xefokamu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu bólu o różnym charakterze u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Skład i interakcja leku z alkoholem.

Xsefokam niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ). Ma wyraźne działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Lornoksykam (substancja czynna leku Xefokam) ma złożony mechanizm działania, który jest oparty na zahamowanie syntezy prostaglandyn, ze względu na hamowanie aktywności izoenzymów COX. Hamowanie COX prowadzi do odczulania obwodowych receptorów bólowych i, odpowiednio, do hamowania stanu zapalnego. Ponadto lornoksykam jest hamowany przez uwalnianie wolnych rodników tlenowych z aktywowanych leukocytów. Działanie przeciwbólowe lornoksykam nie wiąże się z uzależnienia od opiatów, takich jak wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, a w przeciwieństwie do narkotycznych środków przeciwbólowych, lornoksykam nie hamuje oddychanie, nie powodują uzależnienie od narkotyków.

Xefokam nie wpływa na parametry życiowe: temperaturę ciała, częstość oddechów, częstość akcji serca, ciśnienie krwi, parametry EKG, spirometrię.

Kompozycja

Lornoxicam + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Bezwzględna biodostępność po wstrzyknięciu domięśniowym wynosi 97%. Wiązanie z białkami osocza wynosi 99% i nie zależy od stężenia. Lornoksykam występuje w postaci niezmienionej w osoczu, a także w postaci hydroksylowanego metabolitu, który nie wykazuje aktywności farmakologicznej. Lornoksykam jest całkowicie metabolizowany, około 1/3 metabolitów jest wydalanych przez nerki, a 2/3 metabolizowane w wątrobie.

Farmakokinetyka w szczególnych przypadkach klinicznych

Jednoczesne przyjmowanie leków zobojętniających sok żołądkowy nie ma wpływu na farmakokinetykę lornoksykamu. U osób starszych klirens ogólnoustrojowy zmniejsza się o 30-40%. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek nie ma znaczących zmian w farmakokinetyce lornoksykamu.

Wskazania

• krótkotrwałe leczenie zespołu bólowego w czasie urazu i po zabiegach chirurgicznych;
• algodismenorea;
• ischias;
• leczenie objawowe reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów.

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane powłoczką 4 mg i 8 mg (Xefokam Rapid).

Liofilizat do przygotowania roztworu do wstrzykiwań dożylnych i domięśniowych (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwań).

Nie ma innych form leku, czy to kremowej maści czy żelu.

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Pigułki

Tabletki leku Xefokam wzięte do środka, popijane odpowiednią ilością płynu.

Specjalny dobór dawek dla pacjentów w podeszłym wieku nie jest wymagany w przypadku braku zaburzeń czynności nerek lub wątroby; w przypadku niewydolności nerek lub wątroby należy zmniejszyć dzienną dawkę leku.

Dla wszystkich pacjentów reżim dawkowania powinien być oparty na indywidualnej odpowiedzi na leczenie.

Xefokam Rapid należy podawać w dawce 8 mg, maksymalna dzienna dawka - 16 mg.

Ampułki

Lek stosuje się pozajelitowo.

W przypadku bólu pooperacyjnego lek podaje się domięśniowo lub dożylnie, z ostrym atakiem lumbago / isalgia - domięśniowo.

Początkowa dawka może wynosić 8 mg lub 16 mg. Przy niewystarczającym działaniu przeciwbólowym leku w dawce 8 mg, można również dodać tę samą dawkę.

Leczenie podtrzymujące: 8 mg dwa razy na dobę.

Maksymalna dawka dobowa wynosi 16 mg.

Lek należy podawać w najmniejszej skutecznej dawce z minimalnym możliwym krótkim przebiegiem.

Roztwór do wstrzykiwań przygotowuje się bezpośrednio przed użyciem, rozpuszczając zawartość jednej fiolki (8 mg Xefokam w proszku) w wodzie do wstrzykiwań (2 ml). Po przygotowaniu roztworu igłę należy wymienić.

In / m zastrzyki tworzą długą igłę.

Tak przygotowany roztwór podaje się dożylnie lub l / m. Czas podawania roztworu dożylnie powinien wynosić co najmniej 15 sekund, v / m - nie mniej niż 5 sekund.

Efekt uboczny

• zapalenie gardła;
• niedokrwistość, trombocytopenia, leukopenia;
• zwiększony czas krwawienia;
• wysypka krwotoczna;
• nadwrażliwość;
• anoreksja;
• zmiana masy ciała;
• bezsenność;
• depresja;
• zamęt świadomości;
• nerwowość;
• pobudzenie;
• lekkie i przejściowe bóle głowy;
• zawroty głowy;
• senność;
• parestezja;
• zaburzenie smaku;
• zaburzenie percepcji smaku;
• drżenie;
• migrena;
• zapalenie spojówek;
• niedowidzenie;
• zawroty głowy;
• hałas w uszach;
• Cardiopalmus;
• częstoskurcz;
• obrzęk;
• niewydolność serca;
• pływy;
• obrzęk;
• nadciśnienie tętnicze;
• krwawienie;
• krwiaki;
• katar;
• duszność;
• kaszel;
• skurcz oskrzeli;
• ból brzucha;
• biegunka;
• nudności wymioty;
• niestrawność;
• zaparcie;
• bębnica;
• odbijanie się;
• suchość w ustach;
• nieżyt żołądka;
• wrzód żołądka;
• ból w okolicy nadbrzusza;
• owrzodzenie dwunastnicy;
• owrzodzenie jamy ustnej;
• dysfagia;
• zapalenie przełyku;
• zapalenie jamy ustnej;
• smoliste stolce;
• krwawe wymioty;
• odpływ;
• aftowe zapalenie jamy ustnej;
• zapalenie języka;
• wrzód trawienny z perforacją;
• wysypka na skórze;
• swędzenie;
• nadmierna potliwość;
• rumieniowata wysypka;
• pokrzywka;
• łysienie;
• zapalenie skóry;
• wysypka krwotoczna;
• Zespół Stevensa-Johnsona;
• Toksyczna martwica naskórka;
• ból w kościach;
• skurcze mięśni;
• mialgia;
• naruszenie oddawania moczu;
• przekrwienie, tkliwość w miejscu wstrzyknięcia.

Przeciwwskazania

• pełne lub niepełne połączenie astmy oskrzelowej, nawracającej polipowatości nosa lub zatok przynosowych i nietolerancji kwasu acetylosalicylowego i innych NLPZ (w tym w badaniu wywiadowczym);
• małopłytkowość;
• skaz krwotocznych lub zaburzeń krzepliwości krwi, jak również po operacjach związanych z ryzykiem krwawienia lub niekompletnej hemostazy;
• okres po aortocoronary manewrowania;
• erozyjne i wrzodziejące zmiany w błonie śluzowej żołądka lub dwunastnicy, czynne krwawienie z przewodu pokarmowego; krwawienie mózgowo-naczyniowe lub inne krwawienie;
• nawracające wrzody żołądka lub powtarzające się krwawienia z przewodu żołądkowo-jelitowego;
• dane dotyczące wcześniejszego krwawienia z przewodu żołądkowo-jelitowego związanego ze spożywaniem NLPZ;
• zapalna choroba jelit (choroba Crohna, NJC) w fazie zaostrzenia;
• niewydolność serca w fazie dekompensacji;
• niewydolność wątroby lub czynna choroba wątroby;
• ciężka niewydolność nerek (stężenie kreatyniny w surowicy powyżej 300 μmol / L), postępująca choroba nerek, potwierdzona hiperkaliemia, hipowolemia lub odwodnienie;
• ciąża;
• okres karmienia piersią;
• dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat (ze względu na brak danych klinicznych na temat stosowania leku w tej grupie wiekowej);
• nadwrażliwość / alergia na składniki leku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Lek Xefokam jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży i laktacji (karmienie piersią).

Stosowanie leku może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet i nie jest zalecane kobietom planującym ciążę.

Specjalne instrukcje

Ryzyko ulcerogennego działania leku można zmniejszyć poprzez równoczesne podawanie inhibitorów pompy protonowej i syntetycznych analogów prostaglandyn. W przypadku krwawienia z przewodu pokarmowego, lek należy natychmiast przerwać i podjąć odpowiednie środki nadzwyczajne. Szczególnie konieczne jest obserwowanie stanu pacjentów z patologią przewodu pokarmowego, którzy po raz pierwszy otrzymują leczenie Xefokamem.

Podobnie jak inne oksykamy, lek Xefokam hamuje agregację płytek krwi, dzięki czemu możliwe jest wydłużenie czasu krwawienia. Podczas stosowania leku konieczne jest ścisłe monitorowanie stanu pacjentów, którzy wymagają absolutnie normalnego funkcjonowania układu krzepnięcia krwi (na przykład u pacjentów poddawanych zabiegowi chirurgicznemu), którzy cierpią na zaburzenia układu krzepnięcia krwi lub którzy przyjmują leki hamujące krzepnięcie krwi ( w tym heparyna w niskich dawkach), na czas, aby wykryć oznaki krwawienia.

Jeśli występują oznaki uszkodzenia wątroby (swędząca skóra, żółtaczka skóry, nudności, wymioty, ból brzucha, ciemnienie moczu, zwiększony poziom aminotransferaz wątrobowych), należy przerwać przyjmowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Nie należy stosować leku jednocześnie z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ).

Lek jest w stanie zmienić właściwości płytek krwi, ale nie zastępuje działania zapobiegawczego kwasu acetylosalicylowego w chorobach układu krążenia.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek spowodowanymi dużą utratą krwi lub ciężkim odwodnieniem, Xefokam, jako inhibitor syntezy prostaglandyn, mogą być przepisywani tylko po wyeliminowaniu hipowolemii i związanego z tym niebezpieczeństwa zmniejszenia perfuzji nerek.

Xephoxam (a także inne NLPZ) może powodować wzrost stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, jak również zatrzymywanie wody, sodu, obrzęki obwodowe, nadciśnienie tętnicze i inne wczesne objawy nefropatii. Długotrwałe leczenie takich pacjentów lekiem Xefokam może prowadzić do następujących konsekwencji: kłębuszkowe zapalenie nerek, martwica brodawkowata i zespół nerczycowy z przejściem do ostrej niewydolności nerek.

U pacjentów w podeszłym wieku, a także u pacjentów cierpiących na nadciśnienie i / lub otyłość, konieczne jest monitorowanie ciśnienia krwi.

Szczególnie ważne jest monitorowanie czynności nerek u pacjentów w podeszłym wieku, a także u pacjentów otrzymujących jednocześnie diuretyki; jednoczesne przyjmowanie leków, które mogą powodować uszkodzenie nerek.

Podczas długotrwałego stosowania leku Xefokam powinien okresowo monitorować parametry hematologiczne, a także funkcję nerek i wątroby.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Pacjenci otrzymujący lek powinni powstrzymać się od rodzajów działania, które wymagają zwiększonej uwagi, szybkich reakcji psychicznych i motorycznych, spożycia alkoholu.

Interakcje leków

Przy równoczesnym stosowaniu leku Xefokam z cymetydyną zwiększa się stężenie lornoksykamu w osoczu. Interakcje z ranitydyną i lekami zobojętniającymi nie zostały ujawnione.

Przy jednoczesnym stosowaniu preparatu Xsefokam z lekami przeciwzakrzepowymi lub inhibitorami agregacji płytek krwi czas krwawienia i zwiększone ryzyko krwawienia mogą być zwiększone (konieczna jest kontrola MHO).

Jednoczesne stosowanie z fenprokumonom zmniejsza jego skuteczność.

Przy równoczesnym stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) i heparyny w połączeniu ze znieczuleniem rdzeniowym / zewnątrzoponowym wzrasta ryzyko krwiaków rdzeniowych lub nadtwardówkowych.

Przy równoczesnym stosowaniu Xefokamu zmniejsza się hipotensyjne działanie beta-adrenoblockerów i inhibitorów ACE.

Xefokam zmniejsza działanie moczopędne i hipotensyjne działanie diuretyków.

Xefokam zmniejsza klirens nerkowy digoksyny.

Przy równoczesnym stosowaniu antybiotyków z grupy chinolonów wzrasta ryzyko rozwoju zespołu konwulsyjnego.

W przypadku jednoczesnego stosowania z innymi NLPZ lub glikokortykosteroidami (GCS) zwiększa się ryzyko krwawienia z przewodu żołądkowo-jelitowego.

Xefokam zwiększa stężenie metotreksatu w surowicy.

W przypadku jednoczesnego stosowania z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (np. Citalopram, fluoksetyna, paroksetyna, sertralina) zwiększa się ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.

Xefokam zwiększa nefrotoksyczność cyklosporyny.

Xefokam jest w stanie polepszyć hipoglikemiczny efekt pochodnych sulfonylomocznika.

Przy równoczesnym stosowaniu Xephocamu z kortykotropiną, preparatami potasu, alkoholem zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych GIT.

Jednoczesne stosowanie leku Xephocam z cefamandolem, cefoperazonem, cefotetanem, kwasem walproinowym zwiększa ryzyko krwawienia.

Przy równoczesnym stosowaniu takrolimusu zwiększa się ryzyko działania nefrotoksycznego.

Analogi leku Xefokam

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Xsefokam Rapid.

Analogi dla grupy farmakologicznej (Oksikamy):

• Aktameloks;
• Amelotex;
• Arthrosan;
• Bee-ksikam;
• Vero Piroxicam;
• Kalmopyrene;
• Lem;
• Matarin plus;
• Matarin;
• Medsikam;
• Melbeck;
• Melbek forte;
• Meloks;
• Meloksam;
• Meloksikam;
• Meloflam;
• Meloflex;
• Mesipol;
• Mixol Aud;
• Mirlocks;
• Movalis;
• Movasin;
• Movix;
• Pirokam;
• Piroksykam;
• Piroksymetr;
• Revmadore;
• Remoksykam;
• Sanik;
• The Texman;
• Tenikam;
• Tenoktil;
• Tilcotyl;
• Tobitil;
• Feldoral;
• Velden;
• Final;
• Chondroksyd Forte;
• Hotemin;
• Exen Sanovel.

Podobne leki:

Inne leki: