Eglonil - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (kapsułki 50 mg, tabletki 200 mg, 0,5% roztwór, zastrzyki w zastrzykach) leku do leczenia migreny i depresji u dorosłych, dzieci i ciąży. Skład i alkohol

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Egonil. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Eglonilu w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Eglonilu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu migreny i depresji u dorosłych, dzieci, a także w okresie ciąży i laktacji. Skład i interakcja leku z alkoholem.

Egonil - atypowy lek przeciwpsychotyczny z grupy podstawionych benzamidów.

Sulpiryd (substancja czynna leku Eglonil) ma umiarkowaną aktywność neuroleptyczną w połączeniu z działaniem stymulującym i thymoanaleptycznym (antydepresyjnym).

Działanie neuroleptyczne wiąże się z działaniem przeciwdepaminergicznym. W ośrodkowym układzie nerwowym sulpiryd blokuje głównie receptory dopaminergiczne układu limbicznego i nieznacznie wpływa na układ neostriatyczny, ma działanie przeciwpsychotyczne. Obwodowe działanie sulpirydu jest oparte na ucisku presynaptycznych receptorów. Wraz ze wzrostem ilości dopaminy w ośrodkowym układzie nerwowym poprawa nastroju jest związana ze zmniejszeniem objawów depresji.

Działanie przeciwpsychotyczne leku Eglonil objawia się w dawkach większych niż 600 mg na dobę, w dawkach do 600 mg na dobę, przeważa efekt stymulujący i antydepresyjny.

Sulpiryd nie ma znaczącego wpływu na receptory adrenergiczne, cholinergiczne, serotoninowe, histaminowe i GABA.

W małych dawkach sulpiryd może być stosowany jako dodatkowy środek w leczeniu chorób psychosomatycznych, w szczególności skutecznie powstrzymuje negatywne objawy psychiczne wrzodu trawiennego żołądka i dwunastnicy. W zespole jelita drażliwego sulpiryd zmniejsza nasilenie bólu brzucha i prowadzi do poprawy stanu klinicznego pacjenta.

Niskie dawki sulpirydu (50-300 mg na dzień) są skuteczne w zawrotach głowy, niezależnie od etiologii. Eglonil stymuluje wydzielanie prolaktyny i ma centralne działanie przeciwwymiotne (tłumienie Centrum wymiotów) poprzez blokowanie receptorów D2 dopaminy w strefie aktywacyjnej centrum wymiotów.

Kompozycja

Sulpiryd + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Dostępność biologiczna postaci dawkowanych przeznaczonych do podawania doustnego wynosi 25-35% i charakteryzuje się znaczną indywidualną zmiennością. Sulpiryd ma liniową kinetykę po przyjęciu dawek w zakresie od 50 do 300 mg. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 40%. Małe ilości sulpirydu pojawiają się w mleku matki i przenikają przez barierę łożyskową. W ludzkim ciele sulpiryd jest tylko nieznacznie eksponowany na metabolizm: 92% podanej dawki domięśniowej jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem. Sulfpiryd jest wydalany głównie przez nerki przez filtrację kłębuszkową.

Wskazania

W monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami psychotropowymi:

• ostra i przewlekła schizofrenia;
• ostre stany delirii;
• depresja różnych etiologii;
• nerwica i niepokój u dorosłych pacjentów, z nieskutecznością konwencjonalnych metod leczenia (tylko w przypadku kapsułek 50 mg);
• stany neurotyczne, wraz z opóźnieniem;
• objawy psychosomatyczne (szczególnie w przypadku wrzodu żołądka i dwunastnicy oraz krwotocznego zapalenia gruczołu krokowego);
• ciężkie zaburzenia zachowania (pobudzenie, samookaleczenia, stereotypy) u dzieci w wieku powyżej 6 lat, szczególnie w połączeniu z zespołami autyzmu (tylko kapsułki 50 mg).

Formy uwolnienia

Kapsułki 50 mg.

Tabletki 200 mg.

Roztwór do wstrzykiwań domięśniowych (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwań).

Roztwór do podawania doustnego (najlepiej dla dzieci) 0,5%.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Pigułki

Ostra i chroniczna schizofrenia, ostra psychoza deliryczna, depresja: dzienna dawka wynosi od 200 do 1000 mg, podzielona na kilka przyjęć.

Kapsułki

Nerwica i niepokój u dorosłych pacjentów: dawka dzienna wynosi od 50 do 150 mg przez maksymalnie 4 tygodnie.

Ciężkie zaburzenia zachowania u dzieci: dzienna dawka 5 do 10 mg / kg masy ciała.

Roztwór do wstrzykiwań domięśniowych (ampułek)

W ostrych i przewlekłych psychozach leczenie rozpoczyna się domięśniowo w dawce 400-800 mg na dobę i trwa w większości przypadków przez 2 tygodnie. Celem terapii jest osiągnięcie minimalnie skutecznej dawki.

Po domięśniowym wprowadzeniu sulpirydu obserwuje się zwykłe zasady dotyczące iniekcji IM: głęboko do zewnętrznego górnego kwadrantu mięśnia pośladkowego, skóra jest wstępnie leczona środkiem antyseptycznym.

W zależności od obrazu klinicznego choroby w / m wstrzyknięcie sulpirydu jest przepisywane 1-3 razy dziennie, co pozwala szybko zmiękczyć lub zatrzymać objawy. Gdy tylko stan pacjenta na to pozwala, powinieneś przejść do przyjmowania leku w środku. Przebieg leczenia określa lekarz.

Tabletki i kapsułki są przyjmowane 1-3 razy dziennie, popijane niewielką ilością płynu, niezależnie od przyjmowania pokarmu.

Celem terapii jest osiągnięcie minimalnie skutecznej dawki.

Nie zaleca się przyjmowania leku po południu (po 16 godzinach) ze względu na zwiększony poziom aktywności.

Dawki dla osób starszych: początkowa dawka sulpirydu powinna wynosić 1 / 4-1 / 2 dawek dla dorosłych.

Efekt uboczny

• rozwój odwracalnej hiperprolaktynemii, której najczęstszymi objawami są mlekotok, brak miesiączki, zaburzenie cyklu menstruacyjnego;
• ginekomastia;
• impotencja;
• oziębłość;
• zwiększone pocenie;
• wzrost masy ciała;
• efekt uspokajający;
• senność;
• zawroty głowy;
• drżenie;
• wczesna dyskineza (kurczowy kręcz szyi, naglący kryzys, trismus), która występuje, gdy przepisywany jest antycholinergiczny środek przeciwparkinsonowski;
• zespół pozapiramidowy i związane z nim zaburzenia (akinezja, czasami w połączeniu z hipertonią mięśni i częściowo eliminowane za pomocą antycholinergicznych środków przeciw parkinsonizmowi, hiperkinezem-hipertonusem, pobudzeniem motorycznym, akacją);
• hipertermii (gorączka);
• częstoskurcz;
• wzrost lub spadek ciśnienia krwi;
• w rzadkich przypadkach możliwe jest wystąpienie niedociśnienia ortostatycznego;
• wydłużenie odstępu QT;
• bardzo rzadkie przypadki zespołu "torsade depointes";
• wysypka na skórze.

Przeciwwskazania

• guzy zależne od prolaktyny (np. prolaktynoma przysadki i rak sutka);
• hiperprolaktynemia;
• ostre zatrucie etanolem (alkoholem), leki nasenne, opioidowe leki przeciwbólowe;
• zaburzenia afektywne, zachowania agresywne, psychoza maniakalna;
• pheochromocytoma;
• okres karmienia piersią;
• dzieci poniżej 18 lat (dla tabletek i roztworu do wstrzykiwań domięśniowych);
• dzieci poniżej 6 lat (na kapsułki);
• w połączeniu z sułoprydem, agonistami receptorów dopaminergicznych (amantadyna, apomorfina, bromokryptyna, kabergolina, entakapon, jaszczur, pergolid, pyrywedil, pramipeksol, kinagolid, ropinirol);
• nadwrażliwość na sulpiryd lub inny składnik leku;
• w związku z obecnością laktozy w preparacie jest przeciwwskazane we wrodzonej galaktozemii, zespole złego wchłaniania glukozy / galaktozie lub niedoborze laktazy.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Eksperymenty na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego. Niewielka liczba kobiet przyjmujących małe dawki Eglonilu w czasie ciąży (około 200 mg na dobę) nie wywiera działania teratogennego. Nie ma danych dotyczących stosowania większych dawek sulpirydu. Nie ma również dowodów na potencjalny wpływ leków neuroleptycznych podczas ciąży na rozwój mózgu płodu. Dlatego, jako środek ostrożności, nie zaleca się stosowania sulpirydu podczas ciąży.

Jednak w przypadku stosowania tego leku w czasie ciąży zaleca się, w miarę możliwości, ograniczenie dawki i czasu trwania leczenia. U noworodków, których matki otrzymywały długotrwałe leczenie dużymi dawkami leków przeciwpsychotycznych, objawy żołądkowo-jelitowe (wzdęcia itp.), Związane z efektem działania niektórych leków (zwłaszcza w połączeniu z lekami przeciw chorobie Parkinsona), a także zespół pozapiramidowy były rzadko obserwowane .

W przypadku długotrwałego leczenia matki lub stosowania dużych dawek, a także w przypadku wyboru leku na krótko przed porodem, monitorowanie czynności układu nerwowego noworodka jest uzasadnione.

Lek przenika do mleka matki, dlatego należy przerwać przyjmowanie leku podczas karmienia piersią.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane u dzieci w wieku poniżej 18 lat (dla tabletek i roztworu do wstrzykiwań domięśniowych); dzieci w wieku poniżej 6 lat (dla kapsułek).

Specjalne instrukcje

Złośliwy zespół neuroleptyczny: wraz z rozwojem hipertermii nierozpoznanego pochodzenia należy przerwać stosowanie Eglonilu, ponieważ może to być jeden z objawów zespołu złośliwego opisanego przy użyciu neuroleptyków (bladość, hipertermia, dysfunkcja autonomiczna, upośledzenie świadomości, sztywność mięśni ).

Objawy dysfunkcji autonomicznej, takie jak zwiększone pocenie się i niestabilne ciśnienie krwi, mogą poprzedzać wystąpienie hipertermii i dlatego stanowią wczesne objawy ostrzegawcze.

Chociaż taki efekt neuroleptyków może mieć charakter idiosynkratyczny, wydaje się, że niektóre czynniki ryzyka mogą predysponować je do tego, na przykład, do odwodnienia lub organicznego uszkodzenia mózgu.

Zwiększenie odstępu QT: Sulpiryd wydłuża odstęp QT w zależności od dawki. To działanie, o którym wiadomo, że zwiększa ryzyko wystąpienia poważnej komorowej arytmii, takiej jak "torsade de pointes", jest bardziej wyraźne w obecności bradykardii, hipokaliemii lub wrodzonego lub nabytego wydłużonego odstępu QT (połączenie z lekiem wywołującym QT przedłużenie odstępu).

Jeśli pozwala na to sytuacja kliniczna, zaleca się, aby przed wyznaczeniem leku, przekonać się o braku czynników, które mogą przyczynić się do rozwoju tego rodzaju arytmii:

• Bradykardia z liczbą uderzeń mniejszych niż 55 uderzeń na minutę;
• hipokaliemia;
• wrodzone wydłużenie odstępu QT;
• jednoczesne leczenie lekiem zdolnym do wywoływania wyraźnej bradykardii (mniej niż 55 bpm), hipokaliemii, spowolnienia przewodzenia wewnątrzsercowego lub wydłużenia odstępu QT.

Z wyjątkiem przypadków pilnej interwencji, pacjenci wymagający leczenia neuroleptykami powinni przeprowadzić badanie elektrokardiograficzne podczas oceny stanu.

W wyjątkowych przypadkach lek ten nie powinien być stosowany u pacjentów z chorobą Parkinsona.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy stosować zmniejszone dawki i zwiększać kontrolę; W ciężkich postaciach niewydolności nerek zalecane są okresowe cykle leczenia.

Kontrola podczas leczenia sulpirydem powinna zostać wzmocniona:

• u pacjentów z epilepsją, ponieważ próg drgawkowy może być obniżony;
• w leczeniu pacjentów w podeszłym wieku wykazujących większą wrażliwość na niedociśnienie ortostatyczne, sedację i efekty pozapiramidowe.

Spożywanie alkoholu lub stosowanie leków zawierających alkohol etylowy podczas leczenia lekiem jest surowo zabronione.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Podczas leczenia produktem Egonilom zabronione jest prowadzenie pojazdów i praca z mechanizmami, które wymagają zwiększonej uwagi, a także spożyciem alkoholu.

Interakcje leków

Przeciwwskazane kombinacje

Agoniści receptora dopaminergicznego (amantadyna, apomorfina, bromokryptyna, kabergolina, entakapon, jaszczurka, pergolid, pyribedil, pramipeksol, kinagolid, ropinirol), oprócz pacjentów cierpiących na chorobę Parkinsona: istnieje wzajemny antagonizm między agonistami receptorów dopaminergicznych i neuroleptykami. W zespole pozapiramidowym, indukowanym przez neuroleptyki, nie stosuje się agonistów receptorów dopaminergicznych, w takich przypadkach stosuje się leki antycholinergiczne.

Sultopryd: ryzyko arytmii komorowych wzrasta, w szczególności migotanie przedsionków.

Niezalecane kombinacje

Leki mogące powodować komorowe zaburzenia rytmu typu "torsade de pointes": leki antyarytmiczne klasy 1a (chinidyna, hydroquinidine, disopyramide) i klasa 3 (amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid), niektóre leki przeciwpsychotyczne (tiorydazyna, chlorpromazyna, lewomepromazyna, trifluoperazyna , cyamemazyna, amisulpryd, tiapryd, haloperidol, droperidol, pimozyd) i inne leki, takie jak: beprydyl, cyzapryd, difenylon, dożylna erytromycyna, mizolastyna, dożylna winkamina, itp.

Etanol (alkohol): wzmaga działanie uspokajające neuroleptyków. Naruszenie uwagi stwarza niebezpieczeństwo podczas jazdy i transportu maszyn. Unikaj spożywania napojów alkoholowych i używania narkotyków zawierających alkohol etylowy.

Lewodopa: istnieje wzajemny antagonizm między lewodopą a neuroleptykami. Pacjentom cierpiącym na chorobę Parkinsona należy przepisać najniższą skuteczną dawkę obu leków.

Agoniści receptorów dopaminergicznych (amantadyna, apomorfina, bromokryptyna, kabergolina, entakapon, lizuryd, pergolid, pirybedil, pramipeksol, kinagolid, ropinirol), pacjenci cierpiący na chorobę Parkinsona: między agonistami receptorów dopaminergicznych istnieją antagoniści neuroleptyków. Powyższe leki mogą powodować lub nasilać psychozę. Jeśli leczenie neuroleptyczne jest wymagane u pacjenta cierpiącego na chorobę Parkinsona i przyjmującego antagonistę dopaminergicznego, dawkę tego leku należy stopniowo zmniejszać do czasu anulowania (nagłe odstawienie agonistów dopaminergicznych może prowadzić do rozwoju złośliwego zespołu neuroleptycznego).

Halofantryna, pentamidyna, sparfloksacyna, moksyfloksacyna: zwiększone ryzyko komorowych zaburzeń rytmu, w szczególności "torsade de pointes". Jeśli to możliwe, lek przeciwdrobnoustrojowy, który powoduje arytmię komorową, należy odrzucić. Jeśli nie można uniknąć kombinacji, najpierw sprawdź odstęp QT i sprawdź monitorowanie EKG.

Kombinacje wymagające ostrożności

Leki powodujące bradykardię (blokery kanału wapniowego o działaniu bradykardowym: diltiazem, werapamil, beta-blokery, klonidyna, guanfacyna, alkaloidy, naparstnice, inhibitory cholinesterazy: donepezil, rywastygmina, takryna, chlorek ambenonium, galantamina, pirydostygmina, neostygmina): zwiększone ryzyko komorowe zaburzenia rytmu, w szczególności "torsade de pointes". Zaleca się monitorowanie kliniczne i EKG.

Leki obniżające poziom potasu we krwi (leki moczopędne odciągające potas, środek przeczyszczający, amfoteryczny B (dożylnie), glikokortykoidy, tetrakosaktyd): ryzyko arytmii komorowych, w szczególności "torsade de pointes", wzrasta. Przed przepisaniem leku należy wyeliminować hipokaliemię i ustanowić kliniczną kontrolę kardiograficzną i kontrolę poziomu elektrolitu.

Kombinacje, które należy wziąć pod uwagę

Leki przeciwnadciśnieniowe: nasilone działanie przeciwnadciśnieniowe i zwiększone niedociśnienie ortostatyczne (efekt addytywny).

Inne leki hamujące czynność OUN: pochodne morfiny (leki przeciwbólowe, leki przeciwkaszlowe i substytucyjne), barbiturany, benzodiazepiny i inne leki przeciwlękowe, leki nasenne, leki przeciwdepresyjne, leki uspokajające antagoniści receptorów histaminowych H1, ośrodkowe leki hipotensyjne, baklofen, talidomid - depresja OUN, deficyt uwagi stwarza prowadzenie transportu i praca na obrabiarkach.

Sukralfat, środki zobojętniające kwasy zawierające Mg i / lub Al, zmniejsza biodostępność doustnych postaci dawkowania o 20-40%. Eglonil należy przepisać 2 godziny przed przyjęciem do szpitala.

Analogi leku Egonil

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Betamax;
• Vero Sulpirid;
• Prosulfin;
• Sulpiride;
• Eglek.

Podobne leki:

Inne leki: