Loperamid - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (tabletki i kapsułki 2 mg) leku do leczenia biegunki u dorosłych, dzieci i ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Loperamid. Przedstawiono komentarze odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Loperamidu w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Loperamidu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu biegunki u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji.

Loperamid - lek przeciwbiegunkowy. Zmniejsza napięcie i ruchliwość mięśni gładkich jelita, prawdopodobnie dzięki wiązaniu z receptorami opioidowymi w ścianie jelit. Hamuje uwalnianie acetylocholiny i prostaglandyn, zmniejszając perystaltykę i wydłużając czas przejścia treści przez jelita.

Zwiększa napięcie zwieracza odbytu. Akcja przychodzi szybko i trwa 4-6 godzin.

Farmakokinetyka

Absorpcja - 40%. Nie przenika przez barierę krew-mózg. Jest prawie całkowicie metabolizowany w wątrobie przez koniugację. Wydalany głównie przez jelita; niewielka część jest wydalana przez nerki (w postaci skoniugowanych metabolitów).

Kompozycja

Chlorowodorek Loperamidu + zaróbki.

Wskazania

• leczenie objawowe ostrej i przewlekłej biegunki o różnej genezie (alergicznej, emocjonalnej, lekowej, radiacyjnej: ze zmianą diety i jakości pożywienia, z naruszeniem metabolizmu i wchłaniania: jako środek pomocniczy w przypadku biegunki zakaźnej genetyki);
• regulacja stolca u pacjentów z ileostomią.

Formy uwolnienia

Kapsułki 2 mg.

Tabletki 2 mg.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Wewnątrz nie płynna, wyciśnięta woda.

Dorosłym z ostrą i przewlekłą biegunką przypisuje się początkowo 2 kapsułki (0,004 g), następnie 1 kapsułkę (0,002 g) po każdym działaniu defekacji w przypadku luźnego stolca. W ostrej biegunce, dzieciom w wieku powyżej 6 lat przepisuje się 1 kapsułkę (0,002 g) po każdym defekacji w przypadku luźnego stolca.

Maksymalna dzienna dawka. W ostrej i przewlekłej biegunki u osób dorosłych - 8 kapsułek (0,016 g); u dzieci - 3 kapsułki (0,006 g).

Po normalizacji stolca lub przy braku stolca przez ponad 12 godzin, leczenie Loperamidem należy przerwać.

Efekt uboczny

• reakcje alergiczne (wysypka skórna);
• senność lub bezsenność;
• zawroty głowy;
• suchość błony śluzowej jamy ustnej;
• kolka jelitowa;
• ból lub dyskomfort w jamie brzusznej;
• nudności wymioty;
• bębnica;
• zatrzymanie moczu;
• niedrożność jelit.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na lek;
• Nietolerancja laktozy;
• niedobór laktazy lub zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy;
• uchyłkowatość;
• niedrożność jelit;
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego w ostrej fazie;
• Biegunka na tle ostrego rzekomobłoniastego zapalenia jelit;
• w postaci monoterapii - czerwonki i innych infekcji przewodu żołądkowo-jelitowego;
• ciąża (1 trymestr);
• okres laktacji;
• Loperamid w kapsułkach nie jest przepisywany dzieciom w wieku poniżej 6 lat.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Przeciwwskazane w 1. trymestrze ciąży.

W 2 i 3 trymestrze ciąży Loperamide może być przepisywany w przypadkach, gdy spodziewana korzyść z terapii dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu.

Ponieważ w mleku kobiecym znajduje się niewielka ilość Loperamidu, nie zaleca się jej przyjmowania podczas karmienia piersią.

Specjalne instrukcje

Jeśli po 2 dniach stosowania Loperamidu nie wystąpi żaden efekt, należy skonsultować się z lekarzem.

Jeśli w trakcie leczenia wystąpią zaparcia lub wzdęcia, loperamid należy odrzucić. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby konieczne jest dokładne monitorowanie oznak toksycznego uszkodzenia OUN.

Podczas leczenia biegunki konieczne jest uzupełnienie ubytku płynu i elektrolitów.

Podczas okresu leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności, które wymagają zwiększonej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

Uważa się, że jednoczesne stosowanie kolestyraminy może zmniejszyć skuteczność loperamidu.

Podczas jednoczesnego stosowania z trimytoksazolem, rytonawirem, zwiększa się biodostępność loperamidu, co jest spowodowane hamowaniem jego metabolizmu podczas "pierwszego przejścia" przez wątrobę.

W przypadku przedawkowania loperamidu jako antidotum stosuje się nalokson.

Analogi Loperamidu

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Vero-Loperamide;
• Diar;
• Diarol;
• Imodium;
• Laremide;
• Lediumum;
• Loperacap;
• Loperamide Grindex;
• Loperamide-Acry;
• Chlorowodorek Loperamidu;
• Superylope;
• Enterobene.

Podobne leki:

Inne leki: