Hydrokortyzon - instrukcje użycia, analogi opinie i postacie o przedłużonym uwalnianiu (0,5% maść do oczu, iniekcji w ampułkach zawiesiny do iniekcji) leki do leczenia chorób alergicznych i zapalnych u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Hydrokortyzon. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie specjalistów na temat stosowania Hydrokortyzonu w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Hydrokortyzon w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu chorób alergicznych i zapalnych u dorosłych, dzieci, a także w czasie ciąży i laktacji.

Hydrokortyzon - Glukokortykosteroid ma działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne. Zmniejsza nacieki komórek zapalnych, zmniejsza migrację leukocytów, w tym. limfocyty do obszaru zapalenia. Stabilizuje komórki i komórki subkomórkowe, w tym błony lizosomalne i błony komórek tucznych. Zmniejsza wiązanie immunoglobulin z receptorami na powierzchni komórki i hamuje syntezę lub uwalnianie cytokin (interleukin i interferonów) z limfocytów i makrofagów.

Zmniejsza uwalnianie kwasu arachidonowego z fosfolipidów i syntezę ich metabolitów (prostaglandyn, leukotrienów, tromboksanu).

Zmniejsza reakcję wysiękową, pomaga zmniejszyć przepuszczalność naczyń włosowatych. Zmniejsza nasilenie wczesnej odpowiedzi immunologicznej.

Ma działanie antymetaboliczne i hamuje rozwój tkanki łącznej i bliznowacenia.

Przeznaczony do podawania domięśniowego, śródocznego i okołostawowego, w celu zapewnienia układowego lub miejscowego działania przeciwzapalnego, jak również przeciwalergicznego. Przy podawaniu dostawowym efekt terapeutyczny występuje w ciągu 6-24 godzin i utrzymuje się przez kilka dni lub tygodni .

Farmakokinetyka

Przy podawaniu dostawowym i okołostawowym hydrokortyzon wchodzi do krążenia ogólnoustrojowego. Metabolizowany w wątrobie w tetrahydrokortyzonie i tetrahydrokortyzolu, które są wydalane przez nerki w postaci skoniugowanej. Wnika przez barierę łożyskową.

Wskazania

• Choroby reumatyczne z towarzyszącym zapaleniem stawów, Włącznie. zwyrodnienie stawów w obecności zapalenia błony maziowej (z wyjątkiem gruźlicy, rzeżączki, ropnego i innego zakaźnego zapalenia stawów);
• reumatoidalne zapalenie stawów;
• periartrozę okołoguzową;
• zapalenie torebki stawowej;
• zapalenie nadkłykcia;
• zapalenie pochewki ścięgna;
• alergiczne choroby oczu (zapalenie skóry powiek, zapalenie powiek, zapalenie spojówek i zapalenie rogówki i spojówki);
• choroby zapalne przedniej części oka w przypadku braku naruszenia integralności nabłonka rogówki (zapalenie powiek, zapalenie spojówek i zapalenie rogówki i spojówki);
• oparzenia oczu termiczne i chemiczne (po całkowitej epitelializacji wad rogówki);
• ostra niewydolność kory nadnerczy;
• reakcje alergiczne typu natychmiastowego;
• status astmatyczny;
• zapobieganie i leczenie wstrząsu;
• Zawał mięśnia sercowego powikłany wstrząsem kardiogennym;
• kryzys tyreotoksyczny;
• zapalenie tarczycy;
• Wrodzony przerost nadnerczy;
• hiperkalcemia z powodu choroby nowotworowej, krótka lub uzupełniająca terapia w ostrym okresie chorób reumatycznych;
• choroby kolagenowe;
• pęcherzyca;
• pęcherzowe zapalenie opłucnej (choroba Dühringa);
• polimorficzny pęcherzowy rumień;
• złuszczające zapalenie skóry;
• grzybica grzybowa;
• ciężkie postaci łuszczycy i łojotokowego zapalenia skóry;
• ciężkie ostre i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne z uszkodzeniem oczu;
• objawowa sarkoidoza;
• Zespół Lefflera, niepodatny na inne rodzaje terapii;
• beryllioza;
• ogniskowa lub rozsiana postać gruźlicy z równoczesną chemioterapią przeciw gruźlicy;
• aspiracyjne zapalenie płuc;
• trombocytopenia wtórna dorosłych;
• nabyta (autoimmunologiczna) niedokrwistość hemolityczna;
• erytroblastopenia;
• wrodzona (erytroidalna) niedokrwistość niedorozwojowa;
• leczenie paliatywne w białaczce i chłoniakach dorosłych;
• z ostrą białaczką u dzieci;
• w celu zwiększenia diurezy lub zmniejszenia białkomoczu w zespole nerczycowym bez mocznicy, idiopatycznego zespołu nerczycowego lub tocznia rumieniowatego;
• w krytycznym stadium wrzodziejącego zapalenia jelita grubego;
• gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z rozwojem bloku podpajęczynówkowego lub jego zagrożeniem (w połączeniu z chemioterapią przeciwgruźliczą);
• włośnica z uszkodzeniem układu nerwowego lub mięśnia sercowego;
• astma oskrzelowa;
• zapalenie przedniej części gałki ocznej z niezakłóconym nabłonkiem rogówki i po urazach i interwencjach chirurgicznych na gałce ocznej;
• neurodermitów;
• łuszczyca;
• świerzbica; świąd;
• czerwony płaski porost brodawkowaty.

Formy uwolnienia

Oko maść 0,5%.

Zawiesina do podawania domięśniowego i dostawowego (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwań).

Maść do użytku zewnętrznego 1% (ucho, skóra, nos).

Nie ma innych form pigułek ani kropli hydrokortyzonu, być może te narkotyki są podróbkami.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Maść do oczu

Lokalnie.

W worku spojówkowym 1 maść smglaznoj podawana jest 2-3 razy dziennie.

Przebieg leczenia wynosi 1-2 tygodnie. Zgodnie z zaleceniem lekarza, przebieg leczenia można przedłużyć.

Zawiesina do wstrzykiwań

Wewnątrz- i okołostawowa (w stawie).

W ciągu jednego dnia możesz wprowadzić nie więcej niż 3 stawy. Wielokrotne podawanie wstrzyknięcia możliwe jest w 3-tygodniowych odstępach. Wprowadzenie bezpośrednio do stawu może mieć niekorzystny wpływ na chrząstkę szklistą, więc ten sam staw może być leczony nie więcej niż 3 razy w roku.

Kiedy wstrzyknięcie powinno być wprowadzone do pochwy ścięgna - nie można wstrzyknąć go bezpośrednio do ścięgna. Nie nadaje się do leczenia systemowego i do leczenia ścięgna Achillesa.

Dorośli: w zależności od wielkości stawu i nasilenia choroby, 5-50 mg wewnątrz- i okołostawowego. W / m dorosłych, lek wstrzykuje się głęboko do mięśnia pośladkowego w dawce 125-250 mg na dzień.

Dzieci: 5-30 mg dziennie, podzielone na kilka dawek. Pojedyncza dawka do podawania okołostawowego dla dzieci w wieku od 3 miesięcy do 1 roku: 25 mg, 1 do 6 lat: 25-50 mg, 6 do 14 lat: 50-75 mg.

Ampułki

Do stosowania pozajelitowego. Schemat dawkowania jest indywidualny. Preparat dożylny dożylnie, kroplówka dożylna (w kroplówkach), rzadko - domięśniowo. W przypadku pilnej terapii zalecane jest podawanie dożylne. Początkowa dawka wynosi 100 mg (podawana przez 30 sekund) - 500 mg (podawane 10 minut), następnie wielokrotnie co 2 do 6 godzin, w zależności od sytuacji klinicznej. Wysokie dawki należy stosować tylko do czasu ustabilizowania się stanu pacjenta, ale zwykle nie dłużej niż 48-72 godzin, ponieważ możliwe jest wystąpienie hipernatremii. Dzieci - co najmniej 25 mg / kg dziennie. W postaci depotu podawanej dożylnie lub okołostawnie w dawce 5-50 mg raz w odstępie 1-3 tygodni. Domięśniowo - 125-250 mg na dzień.

Maść do użytku zewnętrznego

Zewnętrzny - 1-3 razy dziennie.

Efekt uboczny

• Steroid diabetes mellitus lub przejaw utajonej cukrzycy;
• ucisk funkcji nadnerczy;
• zespół Itenko-Cushinga (w tym twarz księżycowa, otyłość typu przysadkowego, hirsutyzm, podwyższone ciśnienie krwi, bolesne miesiączkowanie, brak miesiączki, miastenia, rozstępy);
• opóźnienie w rozwoju seksualnym u dzieci;
• hipokalcemia;
• przybranie na wadze;
• zwiększone pocenie;
• retencja płynów i jony sodu (obrzęki obwodowe);
• dezorientacja;
• euforia;
• halucynacje;
• afektywne szaleństwo;
• depresja;
• paranoja;
• zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe;
• nerwowość lub niepokój;
• bezsenność;
• zawroty głowy;
• bół głowy;
• drgawki;
• arytmie;
• bradykardię (do zatrzymania akcji serca);
• rozwój (u predysponowanych pacjentów) lub nasilenie przewlekłej niewydolności serca;
• podwyższone ciśnienie krwi;
• z podawaniem śródczaszkowym (w nosie) - krwawienie z nosa;
• nudności wymioty;
• wrzód steroidowy żołądka i dwunastnicy;
• krwawienie i perforacja przewodu żołądkowo-jelitowego;
• zwiększony lub zmniejszony apetyt, wzdęcia;
• czkawka;
• nagła utrata widzenia (przy podawaniu pozajelitowym w okolicy głowy, szyi, małżowiny nosowej, skóra głowy może odkładać kryształy leku w naczyniach oka);
• skłonność do wywoływania wtórnych infekcji bakteryjnych, grzybiczych lub wirusowych oczu;
• spowolnienie procesów wzrostu i kostnienia u dzieci (przedwczesne zamknięcie stref przyrostu nasadowego);
• osteoporoza (bardzo rzadkie - patologiczne złamania kości, aseptyczna martwica głowy kości ramiennej i kości udowej);
• pęknięcie ścięgien mięśni;
• zmniejszenie masy mięśniowej (atrofia);
• z wstrzyknięciem śródstawowym - zwiększony ból w stawie;
• steroidowy trądzik;
• prążek;
• uogólniony (w tym wysypka skórna, swędzenie skóry, wstrząs anafilaktyczny), reakcje alergiczne;
• miejscowe reakcje alergiczne;
• przy podawaniu pozajelitowym - pieczenie, drętwienie, ból, parestezja i infekcja w miejscu wstrzyknięcia, martwica otaczających tkanek, tworzenie blizny w miejscu wstrzyknięcia;
• po wprowadzeniu domięśniowym (szczególnie w mięsień naramienny) - zanik skóry i tkanki podskórnej;
• zespół odstawienia;
• swędzenie;
• przekrwienie;
• palenie;
• suchość;
• alergiczne zapalenie skóry.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na hydrokortyzon.

Do podawania dostawowego i podawania bezpośrednio do zmiany:

• poprzednia artroplastyka;
• patologiczny krwotok (endogenny lub spowodowany stosowaniem antykoagulantów);
• śródstawowe złamanie kości;
• zakaźny (septyczny) proces zapalny w infekcjach stawowych i okołostawowych (w tym w wywiadzie), jak również w ogólnej chorobie zakaźnej;
• wyraźna osteoporoza blisko stawów;
• brak objawów zapalenia w stawie ("suchy" staw, na przykład, z chorobą zwyrodnieniową stawów bez zapalenia błony maziowej);
• poważne zniszczenie kości i deformacja stawów (ostre zwężenie przestrzeni stawowej, zesztywnienie);
• niestabilność stawu jako wynik zapalenia stawów;
• aseptyczna martwica stawów tworzących kości końskie.

Do użytku zewnętrznego:

• bakteryjne, wirusowe, grzybicze choroby skóry;
• toczeń;
• skórne objawy kiły;
• guzy skóry;
• okres po szczepieniu;
• naruszenie integralności skóry (wrzody, rany);
• wiek dzieci (do 2 lat ze świądem w odbycie - do 12 lat);
• trądzik różowaty;
• Trądzik pospolity;
• okołoustne zapalenie skóry.

Do użytku w okulistyce:

• bakteryjne, wirusowe, grzybicze choroby oczu;
• gruźlica oczu;
• trachoma;
• naruszenie integralności nabłonka do oka.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Stosowanie w ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy zamierzona korzyść dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu; zaleca się stosowanie minimalnych dawek i krótkotrwałej terapii. Dzieci, których matki otrzymywały hydrokortyzon w czasie ciąży, powinny być dokładnie monitorowane pod kątem występowania niewydolności kory nadnerczy.

Jeśli jest to konieczne w okresie laktacji, należy rozwiązać kwestię zatrzymania karmienia piersią.

W badaniach eksperymentalnych wykazano, że glukokortykosteroidy (GCS) mogą powodować zaburzenia rozwojowe płodu. Obecnie nie ma jednoznacznego potwierdzenia tych danych u ludzi.

Specjalne instrukcje

Należy zachować ostrożność w przypadku chorób pasożytniczych i zakaźnych o charakterze wirusowym, grzybiczym lub bakteryjnym (obecnie lub niedawno przeniesionych, w tym niedawny kontakt z pacjentem) - opryszczka pospolita, półpaść (faza wiremiczna), ospa wietrzna, odra, amebiaza, węgorczyca (ustalone lub podejrzane), grzybica ogólnoustrojowa; aktywna i utajona gruźlica. Zastosowanie w ciężkich chorobach zakaźnych jest dopuszczalne tylko na tle określonej terapii.

Należy zachować ostrożność przez 8 tygodni przed i 2 tygodnie po szczepieniu, zapalenie węzłów chłonnych po szczepieniu BCG, w stanach niedoboru odporności (w tym AIDS lub zakażenie wirusem HIV).

Należy zachować ostrożność w przypadku chorób przewodu pokarmowego: wrzodów żołądka i dwunastnicy, zapalenia przełyku, zapalenia żołądka, ostrego lub utajonego wrzodu trawiennego, niedawno stwierdzonego zespolenia jelitowego, wrzodziejącego zapalenia okrężnicy, z groźbą perforacji lub ropnia, zapalenia uchyłków.

Zachowaj ostrożność w przypadku chorób układu sercowo-naczyniowego, w tym. po niedawnym zawale mięśnia sercowego (u pacjentów z ostrym i podostrym zawałem mięśnia sercowego możliwe jest rozprzestrzenianie się ognisk martwicy, spowolnienie powstawania tkanki bliznowatej, aw rezultacie rozerwanie mięśnia sercowego), z niewyrównaną przewlekłą niewydolnością serca, nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemię), choroby endokrynologiczne - cukrzycę, w tym naruszenie tolerancji na węglowodany), tyreotoksykozę, niedoczynność tarczycy, chorobę Itenko-Cushinga, z ciężką przewlekłą niewydolnością nerek i / lub wątroby, nefroloutyrolazę, z hipoalbuminemią i stany predysponujące do jej wystąpienia, z układową osteoporozą, miastenia ciężka, ostra psychoza, otyłość (stopień 3-4), zapalenie mózgu i rdzenia (z wyjątkiem zapalenia opon mózgowych), jaskra jawnie - i zakratougolnoy, ciąża, laktacja.

Jeśli to konieczne, należy stosować ostrożnie podawanie leku u pacjentów z ciężkim stanem ogólnym, nieskutecznością (lub krótkoterminową) wpływu poprzednich 2 wstrzyknięć (biorąc pod uwagę indywidualne właściwości stosowanego SCS).

Przy niewystarczającym hydrokortyzonie przez 48-72 h i konieczności dłuższego leczenia zaleca się zastąpienie hydrokortyzonem innym lekiem glukokortykoidowym, który nie powoduje zatrzymania sodu w organizmie. Podczas leczenia hydrokortyzonem zaleca się przepisywanie diety z ograniczeniem sodu i wysoką zawartością potasu.

Względna niewydolność kory nadnerczy spowodowana hydrokortyzonem może utrzymywać się przez kilka miesięcy po jej odstawieniu. Biorąc to pod uwagę, w stresujących sytuacjach, które pojawiają się w tym okresie, terapia hormonalna jest wznawiana z jednoczesnym podawaniem soli i / lub mineralokortykoidów.

U pacjentów z aktywną gruźlicą należy stosować hydrokortyzon w połączeniu z odpowiednią terapią przeciwgruźliczą. Gdy utajona postać gruźlicy lub podczas zginania próbek tuberkulinowych, stan pacjenta powinien być dokładnie monitorowany, aw razie potrzeby należy przeprowadzić profilaktykę chemiczną.

Interakcje leków

Przy równoczesnym stosowaniu hydrokortyzonu zwiększa się toksyczność glikozydów nasercowych (z powodu powstałej hipokaliemii wzrasta ryzyko arytmii); z kwasem acetylosalicylowym - przyspiesza jego eliminację i zmniejsza jego stężenie w osoczu krwi (przy zniesieniu hydrokortyzonu wzrasta stężenie salicylanów we krwi i zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych); z paracetamolem - zwiększone ryzyko działania hepatotoksycznego paracetamolu (indukcja enzymów wątrobowych i tworzenie toksycznego metabolitu paracetamolu); z cyklosporyną - zwiększone działania niepożądane hydrokortyzonu z powodu zahamowania jego metabolizmu; z ketokonazolem - zwiększone działania niepożądane hydrokortyzonu ze względu na zmniejszenie klirensu.

Hydrokortyzon zmniejsza skuteczność środków hipoglikemicznych; nasila działanie pośrednich antykoagulantów pochodnych kumaryny.

Hydrokortyzon zmniejsza wpływ witaminy D na wchłanianie jonów wapnia w świetle jelita. Ergokalcyferol i hormon przytarczyczny zaburzają rozwój osteopatii spowodowanej GCS.

Hydrokortyzon zwiększa metabolizm izoniazydu, meksyletyny (szczególnie w "szybkich acetylatorach"), co prowadzi do zmniejszenia ich stężenia w osoczu; zwiększa (przy długotrwałej terapii) zawartość kwasu foliowego; zmniejsza stężenie prazykwantelu we krwi.

Hydrokortyzon w dużych dawkach zmniejsza działanie somatropiny.

Hipokaliemia wywołana przez SCS może nasilać i opóźniać blokowanie mięśni na tle zwiotczających mięśnie.

Przy równoczesnym stosowaniu z GCS, tiazydowe leki moczopędne, inhibitory anhydrazy węglanowej, inne glukokortykosteroidy, amfoterycyna B zwiększają ryzyko hipokaliemii, leki zawierające jony sodu - obrzęk i podwyższone ciśnienie krwi.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne i etanol (alkohol) zwiększają ryzyko owrzodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego i krwawienia, w połączeniu z NLPZ do leczenia zapalenia stawów, możliwe jest zmniejszenie dawki GCS z powodu podsumowania efektu terapeutycznego. Indometacyna, przesuwając GCS z wiązania z albuminą zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Efekt terapeutyczny GCS zmniejsza się pod wpływem induktorów mikrosomalnych enzymów wątrobowych (w tym fenytoiny, barbituranów, efedryny, teofiliny, ryfampicyny) z powodu zwiększenia tempa metabolizmu tych substancji.

Inhibitory czynności kory nadnerczy (w tym mitotanu) mogą wymagać zwiększenia dawki GKS.

Klirens GCS wzrasta na tle leków hormonów tarczycy.

Leki immunosupresyjne zwiększają ryzyko infekcji i chłoniaka lub innych zaburzeń limfoproliferacyjnych związanych z wirusem Epstein-Barr.

Estrogeny (w tym doustne środki antykoncepcyjne zawierające estrogeny) zmniejszają klirens GKS, wydłużają czas T1 / 2 oraz ich działanie terapeutyczne i toksyczne. Pojawienie się hirsutyzmu i trądziku jest ułatwione przez jednoczesne stosowanie innych hormonów steroidowych - androgenów, estrogenów, anabolicznych, doustnych środków antykoncepcyjnych.

Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne mogą nasilać depresję wywołaną przez SCS (nieukazane w terapii tych działań niepożądanych).

Ryzyko rozwoju zaćmy zwiększa się, gdy stosuje się ją na tle innych SCS, leków przeciwpsychotycznych (neuroleptyków), karbutamidu i azatiopryny. Jednoczesne podawanie z m-holinoblokatorami, jak również z funduszami, które mają działanie m-holinoblokiruyuschim (w tym leki przeciwhistaminowe, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne), azotany przyczyniają się do zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Przy równoczesnym stosowaniu SCS z żywymi szczepionkami antywirusowymi i na tle innych typów immunizacji, wzrasta ryzyko aktywacji wirusa i rozwoju zakażeń.

Analogi leku Hydrokortyzonu

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Acortin;
• Hydrokortyzon Nycomed;
• Hydrokortyzon Richter;
• Hydrokortyzon-POC;
• Octan hydrokortyzonu;
• Corteid;
• Cortef;
• Latticort;
• Lokoid Krelo;
• Lokoid lipocream;
• Solu-Cortef;
• Sopolkort N.

Podobne leki:

Inne leki: