Enanorm - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (tabletki 10 mg + 20 mg) leki do leczenia nadciśnienia i wysokiego ciśnienia krwi u dorosłych, dzieci i ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania lekuEnanorm. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Enanorm w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Enanormu z dostępnymi analogami strukturalnymi. Stosowany w leczeniu nadciśnienia i obniżenia wysokiego ciśnienia krwi u dorosłych, dzieci, a także w okresie ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Enanorm - złożony lek przeciwnadciśnieniowy składający się z dwóch leków przeciwnadciśnieniowych z uzupełniającym mechanizmem obniżającym ciśnienie krwi: Enalapril (jedna z substancji czynnych leku Enanorm) - inhibitor ACE i nitrendypina (jedna z substancji czynnych leku Enanorm) - bloker wolnych kanałów wapniowych. Enalapril jest prolekiem. W wyniku jego hydrolizy powstaje aktywny metabolit enalaprylat, który także hamuje ACE. Mechanizm działania jest związany ze zmniejszeniem wytwarzania angiotensyny 1 angiotensyny 2, której zmniejszenie prowadzi do bezpośredniego zmniejszenia uwalniania aldosteronu. Równocześnie zmniejsza się ogólny obwodowy opór naczyniowy (OPSS), skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi (AD), obciążenie następcze i obciążenie wstępne mięśnia sercowego. Nitrendypina - bloker wolnych kanałów wapniowych z grupy pochodnych dihydropirydyny, działa przeciwnadciśnieniowo. Zmniejsza prąd jonów wapnia w komórkach mięśni gładkich tętnic wieńcowych i obwodowych. Powoduje pewien wzrost wydzielania sodu i wody. Zmniejsza obciążenie następcze i tlenowe zapotrzebowanie mięśnia sercowego, nie hamuje przewodzenia mięśnia sercowego.

Kompozycja

Maleinianu Enalapril + Nitrendypina + zaróbki.

Farmakokinetyka

Enalapril po wchłonięciu drogą pokarmową wchłania się z przewodu pokarmowego o 60%. Biodostępność enalaprilu - 40%. Maksymalne stężenie enalaprylu w osoczu krwi osiąga się po 1 godzinie, enalaprilata - po 3-4 godzinach. Jedzenie nie wpływa na wchłanianie enalaprylu. Wiązanie enalaprilu z białkami osocza wynosi 50-60%. Enalaprilat łatwo przechodzi przez bariery histohematologiczne, z wyjątkiem bariery krew-mózg (BBB). Niewielka ilość przenika przez barierę łożyskową i do mleka matki. Enalapryl jest szybko metabolizowany w wątrobie, tworząc aktywny metabolit, enalaprilat. Okres półtrwania enalaprilata wynosi około 11 godzin. Enalapril jest wydalany głównie z nerkami - 60% (20% w postaci enalaprilu i 40% w postaci enalaprilatu), 33% w jelicie (6% w postaci enalaprilu i 27% w postaci enalaprilatu).

Nitrendypina jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego o 88%. Biodostępność wynosi 20-30% ze względu na wyraźny efekt "pierwszego przejścia" przez wątrobę. Związek z białkami osocza (albuminą) - 96-98%. Maksymalne stężenie w osoczu krwi obserwuje się po 1-3 godzinach po aplikacji. Metabolizowany w wątrobie, głównie przez utlenianie. Metabolity są nieaktywne farmakologicznie. Nitrendypina jest wydalana głównie przez nerki: w postaci metabolitów około 77% podanej dawki jest wydalane, mniej niż 0,1% przyjętej dawki pozostaje niezmienione. Reszta nitrendypiny jest wydalana przez jelita.

Wskazania

Nadciśnienie tętnicze (pacjenci, u których zastosowano skojarzone leczenie).

Formy uwolnienia

Tabletki 10 mg + 20 mg.

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Lek przyjmuje nie więcej niż 1 tabletkę dziennie. Tabletki należy połykać w całości, nie pękać i nie żuć, wyciskać z odpowiednią ilością wody.

Efekt uboczny

• uderzenia krwi w skórę twarzy;
• obrzęki obwodowe;
• częstoskurcz;
• zawroty głowy;
• wyraźne obniżenie ciśnienia krwi;
• naruszenie krążenia obwodowego;
• duszność;
• bół głowy;
• astenia (ogólne osłabienie);
• hipotermia (niska temperatura ciała);
• senność;
• parestezje (pieczenie, mrowienie, czołganie się);
• drżenie;
• drgawki;
• kaszel;
• zapalenie gardła (zapalenie błony śluzowej gardła);
• zapalenie tchawicy (zapalenie błony śluzowej tchawicy);
• duszność (naruszenie częstotliwości i głębokości oddychania, któremu towarzyszy uczucie braku powietrza);
• nudności;
• dyspepsja (niestrawność);
• wzdęcia (obrzęk);
• rumieniowata wysypka;
• krwiomocz (krew w moczu);
• skurcz mięśni;
• hipokaliemia (niskie stężenie potasu).

Przeciwwskazania

• historię obrzęku naczynioruchowego związanego z leczeniem inhibitorami ACE;
• dziedziczny lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy;
• szok, zapaść;
• ostra niewydolność serca;
• różne zespoły patologiczne (przewlekła niewydolność serca w fazie dekompensacji, wymagająca leczenia inotropowego) oraz stany, w których niestabilna hemodynamika występuje w czasie ich trwania (np. wstrząs sercowonaczyniowy, ostra niewydolność serca, ostry zespół wieńcowy, ostry okres udaru);
• ciężkie niedociśnienie tętnicze (skurczowe ciśnienie krwi poniżej 90 mm Hg);
• w warunkach niestabilnej hemodynamiki: ostry zawał mięśnia sercowego (w pierwszych 4 tygodniach po zawale mięśnia sercowego), przewlekła niewydolność serca 3-4 klasy czynnościowej (zgodnie z klasyfikacją NYHA);
• hemodynamicznie istotne zwężenie zastawki aorty lub zastawki mitralnej i kardiomiopatię przerostową ze zwężeniem;
• obustronne zwężenie tętnicy nerkowej lub zwężenie tętnicy pojedynczej nerki;
• ciężka niewydolność nerek (KK poniżej 10 ml na minutę) i hemodializa;
• poważne naruszenia funkcji wątroby;
• nietolerancja na galaktozę, niedobór laktazy lub zaburzenie wchłaniania glukozy-galaktozy (preparat zawiera laktozę);
• ciąża;
• okres laktacji (karmienie piersią);
• wiek poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa);
• nadwrażliwość na składniki leku;
• nadwrażliwość na inne pochodne dihydropirydyny.

Zachowaj ostrożność, gdy:

• zwężenie zastawki aortalnej;
• choroby naczyń mózgowych (w tym mózgowa niewydolność krążenia);
• choroba niedokrwienna serca (CHD);
• niewydolność wieńcowa;
• ciężkie autoimmunologiczne choroby układowe tkanki łącznej (w tym toczeń rumieniowaty układowy, twardzina skóry);
• ucisk hematopoezy szpiku kostnego;
• cukrzyca;
• hiperkaliemia;
• stan po transplantacji nerki;
• niewydolność nerek;
• niewielkie lub umiarkowane naruszenia funkcji wątroby;
• Stany towarzyszące zmniejszeniu objętości krwi krążącej (BCC) (w tym biegunka, wymioty);
• Zgodność z dietą z ograniczeniem soli kuchennej;
• u pacjentów w podeszłym wieku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Przeciwwskazane stosowanie leku Enanorm w czasie ciąży. Dane epidemiologiczne dotyczące ryzyka działania teratogennego inhibitorów ACE w pierwszym trymestrze ciąży nie są przekonujące, ale nie można wykluczyć tego ryzyka. Jeśli dalsze stosowanie inhibitorów ACE u kobiet w ciąży nie jest absolutnie konieczne, wówczas przy planowaniu ciąży pacjenci powinni przejść na alternatywną terapię, której bezpieczeństwo w czasie ciąży ustala się. Wiadomo, że stosowanie inhibitorów ACE w drugim i trzecim trymestrze ciąży ma toksyczny wpływ na płód (dysfunkcja nerek, niskie ciśnienie krwi, kostnienie czaszki) i noworodki (dysfunkcja nerek, niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia). Jeśli w drugim lub trzecim trymestrze ciąży stosowano inhibitory ACE, zaleca się badanie ultrasonograficzne w celu oceny funkcji nerek i stanu kości czaszki. Należy również dokładnie monitorować noworodki w celu wykrycia niedociśnienia tętniczego, jeśli matka przyjmowała inhibitory ACE.

Kilka danych farmakokinetycznych wskazuje na bardzo małe stężenie enalaprylu w mleku matki. Chociaż stężenia te wydają się nieistotne klinicznie, lek nie powinien być stosowany podczas karmienia piersią wcześniaków, a także w pierwszych kilku tygodniach po urodzeniu z powodu teoretycznie możliwego ryzyka działania na układ sercowo-naczyniowy i nerki noworodków oraz z powodu brak wystarczających danych klinicznych. U starszych niemowląt należy rozważyć możliwość zażywania leku przez kobiety karmiące, jeśli takie leczenie jest konieczne dla matki i jeśli dziecko jest monitorowane w celu wykrycia jakichkolwiek działań niepożądanych.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane w dzieciństwie i wieku dojrzewania poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa).

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów w podeszłym wieku.

Specjalne instrukcje

Stosując inhibitory ACE, szczególnie w pierwszych tygodniach, a także w rzadkich przypadkach po długotrwałym stosowaniu, można rozwinąć obrzęk naczynioruchowy kończyn, twarzy, warg, błon śluzowych, języka, krtani lub gardła. W takich przypadkach leczenie należy natychmiast anulować. W przypadku obrzęku naczynioruchowego języka, krtani lub gardła może dojść do zgonu - w takich przypadkach należy zastosować leczenie ratunkowe z hospitalizacją pacjenta, należy monitorować pacjenta przez co co najmniej 12-24 godzin, a można go wypisać ze szpitala dopiero po całkowitym zniknięciu objawów.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu Enalapril u pacjentów z ogólnoustrojowymi chorobami tkanki łącznej, u pacjentów otrzymujących leki immunosupresyjne, Allopurinol lub prokainamid lub ich kombinację, szczególnie w przypadku zaburzeń czynności nerek. Podczas stosowania leku Enanorm u tych pacjentów zaleca się kontrolowanie formuły leukocytów. W okresie leczenia pacjenci powinni zostać poinstruowani, aby poinformować lekarza o wszelkich oznakach zakażenia. Lek Enanorm należy odrzucić w przypadku wykrycia lub podejrzenia neutropenii.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek za pomocą inhibitorów ACE konieczne jest monitorowanie czynności nerek, szczególnie w pierwszych tygodniach leczenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów z aktywowanym układem renina-angiotensyna. U niektórych pacjentów wyraźne obniżenie ciśnienia krwi na początku leczenia inhibitorami ACE może prowadzić do nieznacznego dalszego pogorszenia czynności nerek. W takich okolicznościach zdarzały się przypadki ostrej niewydolności nerek, która zwykle była odwracalna.

Doświadczenia związane ze stosowaniem Enanormu u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie występują, więc lek ten powinien być stosowany u takich pacjentów z zachowaniem ostrożności, jeśli istnieją na to dowody. Ponieważ opisano poszczególne przypadki zespołu rozpoczynającego się żółtaczką cholestatyczną i rozwijającą się w martwą martwicę wątroby, wówczas jeśli występuje żółtaczka lub wyraźny wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych, konieczne jest przerwanie leczenia i monitorowanie pacjentów.

W niektórych przypadkach produkt Enanorm może powodować niedociśnienie ortostatyczne, którego ryzyko zwiększa się u pacjentów z aktywowanym RAA. Na przykład, przy zmniejszonej wartości UDW lub naruszeniu równowagi wodno-elektrolitowej krwi lub niedoboru soli z powodu stosowania diuretyków, przestrzegania diety o niskiej zawartości soli, hemodializy, obecności biegunki lub wymiotów, a także osłabienia funkcji lewej komory oraz z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym. U takich pacjentów najpierw należy wyregulować BCC lub stężenie soli. Pacjenci z niewydolnością serca (z towarzyszącą lub bez jednoczesnej dysfunkcji nerek) mogą mieć objawowe niedociśnienie tętnicze. Ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego u tych pacjentów zwiększa się w przypadku ciężkiej niewydolności serca, z zastosowaniem "pętlowych" leków moczopędnych w dużych dawkach i przy hiponatremii lub zaburzeniach czynności nerek.Przejściowa hipotensyjna reakcja nie jest przeciwwskazaniem do kontynuacji leku Enanorm i zwykle nie stanowi trudności po odzyskaniu BCC i ciśnienia krwi.

W dużych operacjach chirurgicznych lub znieczuleniu lekami, które powodują niedociśnienie ortostatyczne, enalapryl blokuje syntezę angiotensyny 2, ze względu na kompensacyjne uwalnianie reniny. W takich przypadkach, jeśli pojawi się hipotonia ortostatyczna (i przyjmuje się, że rozwój niedociśnienia ortostatycznego następuje zgodnie z tym mechanizmem), wówczas należy ją skorygować zwiększając objętość osocza krwi.

W niektórych przypadkach zapłodnienie in vitro, powolne blokery kanału wapniowego, podobne do nitrendypiny, powodowało odwracalne zmiany biochemiczne w głowicach plemników, co mogło prowadzić do zakłócenia funkcji plemników. Powtarzając nieudane próby sztucznego zapłodnienia, należy wziąć pod uwagę, między innymi czynniki, takie jak powolne blokowanie kanałów wapniowych, takich jak nitrendypina, przez męski bloker.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Podczas korzystania z Enanormu należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i skomplikowanych mechanizmów.

Interakcje leków

Działanie przeciwnadciśnieniowe leku Enanorm można wzmocnić przy równoczesnym stosowaniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, np. Diuretykami, betaadrenoblockerami lub alfa-adrenoblockerami.

Enalapril

Inhibitory ACE zmniejszają utratę potasu powodowaną przez diuretyki. Leki moczopędne oszczędzające potas, preparaty potasu i inne leki, które mogą zwiększać stężenie potasu w surowicy (np. Heparyna) mogą mieć działanie addytywne na potas w surowicy, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Jeśli wspólne stosowanie takich leków jest konieczne, na przykład, w celu wyeliminowania hipokaliemii, należy zachować ostrożność, a zawartość potasu w surowicy krwi powinna być często monitorowana.

Nie zaleca się stosowania enalaprilu w skojarzeniu z litem, ponieważ istnieje ryzyko znacznego zwiększenia stężenia litu w surowicy, a następnie rozwoju ciężkiej neurotoksyczności. Jeżeli wspólne stosowanie tych leków jest konieczne, stężenie litu w surowicy należy uważnie monitorować.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) i inhibitory ACE dodatkowo zwiększają zawartość potasu w surowicy, co może prowadzić do zaburzeń czynności nerek. U pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z obniżoną BCC taka kombinacja może powodować ostrą niewydolność nerek ze względu na bezpośredni wpływ na szybkość przesączania kłębuszkowego. Ponadto NLPZ mogą zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów ACE.

Enalapril może nasilać hipoglikemiczne działanie leków hipoglikemizujących do podawania doustnego, dlatego należy dokładnie monitorować stężenie glukozy we krwi.

Baklofen może nasilać działanie przeciwnadciśnieniowe. W razie konieczności łączne stosowanie powinno monitorować ciśnienie krwi i dostosowywać dawkę.

Stosowanie Enanormu razem z neuroleptykami i tricyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi może powodować niedociśnienie ortostatyczne.

Nitrendypina

Cymetydyna i, w mniejszym stopniu, ranitydyna, mogą zwiększać stężenie nitrendypiny w osoczu krwi, ale kliniczne znaczenie tych danych jest nieznane.

Jednoczesne stosowanie nitrendypiny i digoksyny może prowadzić do zwiększenia stężenia digoksyny w osoczu krwi. Dlatego pojawienie się objawów przedawkowania digoksyny lub, w razie konieczności, monitorowanie stężenia digoksyny w osoczu krwi.

Stosowanie nitrendypiny może wydłużać czas trwania i nasilenie działania środków zwiotczających mięśnie, na przykład bromku pankuronium.

Sok grejpfrutowy hamuje utleniający metabolizm nitrendypiny. Przyjęcie tego ostatniego z sokiem grejpfrutowym zwiększa stężenie nitrendypiny w osoczu krwi, co może nasilać działanie przeciwnadciśnieniowe.

Induktory izoenzymu CYP3A4, na przykład, środki przeciwdrgawkowe (fenytoina, fenobarbital, karbamazepina) i ryfampicyna, mogą znacząco zmniejszyć biodostępność nitrendypiny. Inhibitory izoenzymu CYP3A4, na przykład, imidazole przeciwgrzybicze (w tym itrakonazol) mogą zwiększać stężenie nitrendypiny w osoczu krwi.

Nitrendypina i beta-blokery działają synergistycznie. Może to mieć szczególne znaczenie dla pacjentów, u których dodatkowa blokada receptorów adrenergicznych beta nie rekompensuje współczulnych reakcji naczyniowych, dlatego zaleca się zachowanie ostrożności u takich pacjentów.

Analogi leku Enanorm

Lek nie ma analogów strukturalnych w składzie substancji czynnych.

Analogi w grupie farmakologicznej (inhibitory ACE, w tym w kombinacjach):

• Masaż akustyczny;
• Amprilan;
• Berlipril;
• Vazolong;
• Dalnev;
• De Cris;
• Dilaprel;
• Diroton;
• The Zocardis;
• Isuzid;
• Caphid;
• Coripren;
• Lercamen;
• Lizynopryl;
• Lysinoton;
• The Lizorethic;
• Listril;
• Liten;
• Noliprel;
• Parnavell;
• Perindapam;
• Peryndid;
• Prestan;
• Prestylol;
• Prilar;
• Prilenap;
• Ramazid;
• Renipril;
• Roxer;
• Skopril;
• Tark;
• Tenliza;
• Triapin;
• Triplicksam;
• Tritace;
• Fozid;
• Fosicard;
• Hartil;
• Egipres;
• Ecquard;
• Ekwador;
• Eclamiz;
• Enalapril;
• Enam;
• Enap;
• Enafarm;
• Enziks.

Odpowiedź terapeuty

Enanorm - złożony lek przeciwnadciśnieniowy. Jego wysoką skuteczność tłumaczy się tym, że główne substancje czynne dzięki mechanizmowi działania skutecznie uzupełniają się nawzajem. Wyznaczam Enanorma pacjentom z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym, gdy przyczyny nadciśnienia wciąż nie są znane. Tabletki działają szybko, ciśnienie spada zaledwie godzinę po spożyciu. Działanie przeciwnadciśnieniowe utrzymuje się przez cały dzień, więc dawka wynosi jedną tabletkę na dobę. Podczas stosowania leku należy pamiętać, że ma on wiele poważnych przeciwwskazań i działań niepożądanych - nie zaleca się przyjmowania leku bez wizyty u lekarza.

Podobne leki:

Inne leki: