En DE FR ES PL
Repaglinid - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania leku (tabletki 0,5 mg, 1 mg i 2 mg) leku do leczenia cukrzycy insulinoniezależnej u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży. Skład i alkohol

Repaglinid - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania leku (tabletki 0,5 mg, 1 mg i 2 mg) leku do leczenia cukrzycy insulinoniezależnej u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży. Skład i alkohol

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Repaglinid. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Repaglinidu w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Repaglinidu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu cukrzycy insulinoniezależnej typu 2 u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Skład leku i jego interakcja z alkoholem.

 

Repaglinid - doustny środek hipoglikemiczny. Szybko obniża poziom glukozy we krwi, stymulując uwalnianie insuliny z funkcjonujących komórek beta trzustki. Mechanizm działania jest związany ze zdolnością blokowania kanałów zależnych od adenozyny i trójfosforanu (ATP) w błonach komórek beta poprzez działanie na określone receptory, co prowadzi do depolaryzacji komórek i otwierania kanałów wapniowych. W rezultacie zwiększony napływ wapnia indukuje wydzielanie insuliny przez komórki beta.

 

Po przyjęciu repaglinidu obserwuje się reakcję insulinotropową na przyjmowanie pokarmu przez 30 minut, co prowadzi do zmniejszenia stężenia glukozy we krwi. W okresach między posiłkami nie ma wzrostu stężenia insuliny. U pacjentów z cukrzycą typu 2 (niezależną od insuliny) podczas stosowania repaglinidu w dawkach od 500 μg do 4 mg odnotowano zależne od dawki zmniejszenie stężenia glukozy we krwi.

 

Kompozycja

 

Repaglinid + substancje pomocnicze.

 

Farmakokinetyka

 

Po spożyciu repaglinid jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego (GIT), a maksymalne stężenie we krwi osiąga się 1 godzinę po przyjęciu, następnie poziom repaglinidu w osoczu zmniejsza się szybko, a po 4 godzinach staje się bardzo niski. Nie było żadnych klinicznie znamienne różnice w parametrach farmakokinetycznych repaglinidu, gdy są przyjmowane bezpośrednio przed posiłkami, 15 i 30 minut przed posiłkiem lub na pusty żołądek. Wiązanie z białkami osocza wynosi ponad 90%. Repaglinid ulega prawie całkowitej biotransformacji w wątrobie z wytworzeniem nieaktywnych metabolitów. Repaglinid i jego metabolity są wydalane głównie z żółcią, mniej niż 8% z moczem (w postaci metabolitów), mniej niż 1% z kałem (niezmienione).

 

Wskazania

  • cukrzyca insulinoniezależna (cukrzyca typu 2).

 

Formy uwolnienia

 

Tabletki 0,5 mg, 1 mg i 2 mg.

 

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

 

Schemat dawkowania ustalany jest indywidualnie, dobierając dawkę w celu zoptymalizowania poziomu glukozy.

 

Zalecana dawka początkowa wynosi 500 μg. Zwiększenie dawki należy wykonać nie wcześniej niż w 1-2 tygodniu ciągłego przyjmowania, w zależności od laboratoryjnych parametrów metabolizmu węglowodanów.

 

Maksymalne dawki: pojedyncza dawka - 4 mg, codziennie - 16 mg.

 

Po zastosowaniu innego leku hipoglikemicznego zalecana dawka początkowa wynosi 1 mg.

 

Przed każdym głównym posiłkiem. Optymalny czas na przyjęcie leku wynosi 15 minut przed posiłkiem, ale można go przyjmować 30 minut przed posiłkiem lub tuż przed posiłkiem.

 

Efekt uboczny

  • wpływ na metabolizm węglowodanów - stany hipoglikemiczne (bladość, zwiększona potliwość, kołatanie serca, zaburzenia snu, drżenie);
  • wahania poziomu glukozy we krwi mogą powodować przejściowe upośledzenie wzroku, zwłaszcza na początku leczenia (odnotowane u niewielkiej liczby pacjentów i nie wymagające wycofania leku);
  • ból brzucha;
  • biegunka, zaparcie;
  • nudności wymioty;
  • zwiększona aktywność enzymów wątrobowych;
  • reakcje alergiczne: świąd, rumień, pokrzywka.

 

Przeciwwskazania

  • cukrzyca typu 1 (zależna od insuliny);
  • cukrzycowa kwasica ketonowa (w tym ze śpiączką);
  • ciężka niewydolność nerek;
  • poważne naruszenia funkcji wątroby;
  • jednoczesne leczenie lekami hamującymi lub indukującymi CYP3A4;
  • ciąża (w tym planowana) i laktacja (karmienie piersią);
  • nadwrażliwość na repaglinid.

 

Zastosowanie w ciąży i laktacji

 

Stosowanie repaglinidu w czasie ciąży i podczas laktacji jest przeciwwskazane.

 

W badaniach eksperymentalnych ustalono, że nie ma działania teratogennego, ale gdy stosowano go w dużych dawkach u szczurów w ostatnim etapie ciąży, obserwowano embriotoksyczność, zaburzenie rozwojowe kończyn u płodu.

 

Repaglinid przenika do mleka kobiecego.

 

Stosować u dzieci

 

Zastosowanie w dzieciństwie nie jest opisane.

 

Specjalne instrukcje

 

W przypadku choroby wątroby lub nerek, rozległej operacji, po niedawnej chorobie lub infekcji, możliwe jest zmniejszenie skuteczności Repaglinidu.

 

Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą nerek.

 

U pacjentów z osłabieniem lub u pacjentów o niskim odżywieniu repaglinid należy przyjmować w minimalnych dawkach początkowych i podtrzymujących. Aby zapobiec reakcjom hipoglikemicznym u tej kategorii pacjentów, dawkę należy wybrać ostrożnie.

 

Wynikające z tego warunki hipoglikemiczne są zazwyczaj reakcjami umiarkowanymi do ciężkich i można je łatwo powstrzymać przyjmowaniem węglowodanów. W ciężkich warunkach może być konieczne podanie dożylnej glukozy. Prawdopodobieństwo takich reakcji zależy od dawki, odżywienia, intensywności aktywności fizycznej, stresu.

 

Należy pamiętać, że beta-adrenoblockery mogą maskować objawy hipoglikemii.

 

W okresie leczenia pacjenci powinni powstrzymać się od picia alkoholu, ponieważ etanol może nasilać i przedłużać hipoglikemiczne działanie repaglinidu.

 

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

 

W kontekście stosowania repaglinidu należy ocenić stosowność prowadzenia samochodu lub wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności.

 

Interakcje leków

 

Wzmocnienie hipoglikemicznego działania repaglinidu jest możliwe przy równoczesnym stosowaniu inhibitorów monoaminooksydazy (MAO), nieselektywnych beta-adrenoblokerów, inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), salicylanów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), oktreotydu, sterydów anabolicznych, etanolu.

 

Zmniejszenie hipoglikemicznego działania repaglinidu jest możliwe przy równoczesnym stosowaniu hormonalnych środków antykoncepcyjnych do podawania doustnego, diuretyków tiazydowych, glikokortykosteroidów (GCS), danazolu, hormonów tarczycy, sympatykomimetyki (przepisując lub anulując te leki, należy uważnie monitorować stan węglowodanów metabolizm).

 

Przy jednoczesnym stosowaniu repaglinidu z lekami pochodzącymi głównie z żółcią należy rozważyć możliwość interakcji między nimi.

 

W związku z dostępnymi danymi dotyczącymi metabolizmu repaglinidu z izoenzymem CYP3A4, należy rozważyć możliwość interakcji z inhibitorami CYP3A4 (ketokonazol, intrakonazol, erytromycynę, flukonazol, mibefradil), prowadząc do zwiększenia stężenia repaglinidu w osoczu. Induktory CYP3A4 (w tym ryfampicyna, fenytoina) mogą zmniejszać stężenie repaglinidu w osoczu. Ponieważ nie ustalono stopnia indukcji, jednoczesne stosowanie repaglinidu z tymi lekami jest przeciwwskazane.

 

Analogi leku Repaglinide

 

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

  • Diaglinide;
  • Iglynide;
  • Nowonorm.

 

Analogi leku Repaglinid na grupie farmakologicznej (hipoglikemiczny syntetyczny i inne czynniki):

  • Avandia;
  • Adebit;
  • Akarboza;
  • Antidiab;
  • Arfazetina;
  • Astroson;
  • Bagomet;
  • Betanaza;
  • Bukarban;
  • Wiktoria;
  • Wildagliptyna;
  • Vipidia;
  • Galvus;
  • Hillemal;
  • Glybenez;
  • Glibenklamid;
  • Gliklazyd;
  • Glicon;
  • Glimepiryd;
  • Gliminfor;
  • Gliiformin;
  • Glucophage;
  • Guarem;
  • Diabeton;
  • Średnica;
  • Diastabol;
  • Iglynide;
  • Kselevia;
  • Lyzumia;
  • Maninil;
  • Metformina;
  • Minidiab;
  • Movoglecken;
  • Nateglinid;
  • OngliSa;
  • Pioglar;
  • Pioglit;
  • Reclild;
  • Rozyglitazon;
  • Saxenda;
  • Satex;
  • Siofor;
  • Sofamet;
  • Statiglyn;
  • Tragenta;
  • Trulisiti;
  • Formethine;
  • Formin;
  • Forsiga;
  • Chloropropamid;
  • Jagody to zwykłe pędy;
  • Euglucon;
  • Yuglin;
  • Januvia;
  • Yasitara.

 

Recenzja endokrynologa

 

Lek repaglinidu otrzymuję niektórych pacjentów cierpiących na cukrzycę typu 2. Pojedyncze i dzienne dawki dla każdego pacjenta wybieram indywidualnie i dostosowuję je, stale monitorując poziom glukozy we krwi. To bardzo dobrze, że wiele osób z cukrzycą ma swoje własne glukometry, co ułatwia ocenę dynamiki glikemii podczas doboru dawki i dalej podczas leczenia. Tolerancja repaglinidu jest dobra. Nie pamiętam, żeby jeden z pacjentów przyjmował to ciągle narzekał na mniej lub bardziej wyraźne skutki uboczne.

Podobne leki:

Inne leki:

Recenzje (0):

Zasady publikowania recenzji i pytań użytkowników