Convulsofin - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (tabletki 300 mg i Retard o mocy 500 mg) w leczeniu padaczki i psychozy maniakalno-depresyjnej u dorosłych, dzieci i ciąży. Skład i alkohol

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Convulsofin. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Convulsofina w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi konwulsofenu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu padaczki i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych u dorosłych, dzieci, a także w okresie ciąży i laktacji. Skład i interakcje leku z alkoholem.

Convulsofin lek przeciwpadaczkowy. Ma przeciwdrgawkowe, centralne działanie zwiotczające mięśnie i działanie uspokajające. Mechanizm działania wiąże się ze wzrostem zawartości hamującego neuroprzekaźnika kwasu gamma-aminomasłowego (GABA) w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) z powodu hamowania enzymu transferazy GABA, jak również zmniejszenia wychwytu zwrotnego GABA w tkanki mózgu. W tym przypadku zmniejsza się pobudliwość i konwulsyjna gotowość stref motorycznych mózgu. Poprawia stan psychiczny i nastrój pacjentów, działa antyarytmicznie.

Kompozycja

Valproate dihydrate wapnia + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Stopień absorpcji jest wysoki, biodostępność wynosi 100%. Jednoczesne spożycie pokarmu nieznacznie zmniejsza szybkość wchłaniania. Stężenia terapeutyczne w osoczu krwi wynoszą od 50 do 150 mg na litr. Wiązanie z białkami osocza krwi wynosi 90-95% przy stężeniu w osoczu do 50 mg na litr i zmniejsza się do 80-85% w stężeniu 50-100 mg na litr. Penetruje przez barierę łożyskową i barierę krew-mózg (BBB). Jest wydzielany do mleka kobiecego (stężenie w mleku kobiecym wynosi 1-10% stężenia w osoczu matki). Zawartość w płynie mózgowo-rdzeniowym koreluje z wielkością frakcji niezwiązanej z białkiem.

Metabolizowany przez glukuronizację i utlenianie w wątrobie z tworzeniem hydroksylowanych pochodnych kwasu walproinowego. Kwas walproinowy (1-3%) i jego metabolity (w postaci koniugatów, produktów oksydacji, w tym ketometabolitów) są wydalane przez nerki, małe ilości są wydalane z kałem i wydychanym powietrzem. W przypadku mocznicy, hipoproteinemii i marskości wątroby zmniejsza się wiązanie z białkami osocza. W połączeniu z innymi lekami okres półtrwania w fazie eliminacji może wynosić 6-8 godzin z powodu indukcji enzymów metabolicznych. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, u pacjentów w podeszłym wieku iu dzieci w wieku poniżej 18 miesięcy, okres półtrwania w fazie eliminacji może być znacznie dłuższy.

Wskazania

• epilepsja o różnej genezie: uogólnione i częściowe napady padaczkowe;
• napady padaczkowe na tle organicznych chorób mózgu;
• zmiany charakteru i zachowania (spowodowane padaczką);
• psychoza maniakalno-depresyjna z dwubiegunowym przebiegiem, niepodatna na leczenie lekami litowymi lub innymi lekami;
• drgawki gorączkowe u dzieci;
• teak dla dzieci;
• specyficzne zespoły (Vesta, Lennox-Gastaut).

Formy uwolnienia

Tabletki 300 mg i 500 mg (w tym Retard).

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Leczenie konwulsofilem rozpoczyna się od niskich dawek leku, następnie stopniowo zwiększa się do optymalnych dawek podtrzymujących.

Początkowa dawka preparatu Convulsofina w monoterapii wynosi 5-10 mg na kilogram masy ciała. Co 4-7 dni dawka ta jest zwiększana o 5 mg. Średnia dzienna dawka dla osób dorosłych i osób starszych oraz starszych wynosi 20 mg na kilogram masy ciała dla młodzieży w wieku powyżej 14 lat - 25 mg na kilogram masy ciała, dla dzieci w wieku od 3 do 14 lat - 30 mg na kilogram masy ciała .

Jeśli konwulsofina jest przepisywana razem z innymi lekami przeciwpadaczkowymi lub w celu zastąpienia poprzedniego leku, dawka uprzednio pobranego leku, w szczególności fenobarbitalu, zostaje natychmiast obniżona. Całkowite przejście na leczenie za pomocą konwulsofilu jest powolne, stopniowo zmniejszając dawkę poprzedniego leku.

Zwykle kierowany przez następujący orientacyjny schemat stosowania Convulsofina:

• dzieci 3-6 lat - dawka dzienna 300-600 mg;
• dzieci w wieku 6-14 lat - dawka dzienna 450-1500 mg;
• dorośli i młodzież w wieku powyżej 14 lat - dawka dzienna 1200-2100 mg.

W przypadku pogorszenia czynności nerek należy zmniejszyć dawkę dobową Convulsofin.

Dzienna dawka podzielona jest na 2-4 przyjmowanie. Lek należy przyjmować podczas lub po posiłku, bez żucia i zmywania niewielką ilością płynu.

Efekt uboczny

• drżenie;
• depresja;
• czuć się zmęczonym;
• halucynacje;
• agresywność;
• stan nadaktywny;
• psychozy;
• nietypowe pobudzenie;
• niepokój motoryczny lub drażliwość;
• ataksja (zaburzona koordynacja ruchów);
• zawroty głowy;
• senność;
• bół głowy;
• encefalopatia (niezapalne choroby mózgu);
• dyzartria (zaburzenie wymowy);
• mimowolne (nietrzymanie moczu);
• Oszołomienie (uciskany stan psychiczny przejawiający się hamowaniem, brakiem mobilności i małomówności);
• zaburzona świadomość;
• śpiączka;
• upośledzenie słuchu;
• Diplopia (zaburzenie widzenia składające się z bifurkacji widocznych obiektów);
• oczopląs (mimowolne ruchy drgające oczu);
• migoczące muchy na twoich oczach;
• nudności wymioty;
• ból żołądka (ból w okolicy nadbrzusza);
• anoreksja (patologiczne pragnienie utraty wagi);
• zwiększony apetyt;
• biegunka, zaparcie;
• zapalenie wątroby (zapalna choroba wątroby);
• zapalenie trzustki (zapalenie trzustki);
• Hiperbilirubinemia (zwiększenie stężenia bilirubiny);
• niedokrwistość (obniżenie poziomu hemoglobiny);
• leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów);
• małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi);
• redukcja fibrynogenu;
• przedłużony czas krwawienia;
• wybroczyny krwotoczne (niewielkie krwotoki pod skórą);
• siniaczenie;
• krwiaki;
• zwiększone krwawienie;
• wysypka na skórze;
• obrzęk naczynioruchowy (obrzęk tkanki podskórnej, skóry i błon śluzowych);
• Zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze na błonie śluzowej jamy ustnej, gardła, oczu, narządów płciowych, innych obszarów skóry i błon śluzowych);
• łysienie (łysienie);
• światłoczułość (nadwrażliwość na ultrafiolet);
• Dysmenorrhea (ból brzucha związany ze skurczami macicy podczas menstruacji);
• wtórny brak miesiączki (zaprzestanie miesiączkowania przez sześć miesięcy lub dłużej u kobiet w rozrodczym);
• zwiększone gruczoły sutkowe;
• mlekotok (wydzielanie mleka lub siary, niezwiązany z karmieniem);
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała;
• obrzęki obwodowe;
• hiperglikinemia (zaburzony metabolizm aminokwasów, któremu towarzyszy podwyższona zawartość glicyny we krwi).

Przeciwwskazania

• niewydolność wątroby;
• ostre i przewlekłe zapalenie wątroby;
• upośledzona funkcja trzustki;
• porfiria;
• skaza krwotoczna;
• małopłytkowość;
• dzieci poniżej 3 lat;
• choroba wątroby w historii;
• nadwrażliwość na lek.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

W czasie ciąży stosowanie preparatu Convulsophine jest możliwe tylko w ściśle określonych wskazaniach, po starannej ocenie spodziewanych korzyści z leczenia dla matki i możliwego ryzyka dla płodu.

Podczas stosowania konwulsofiny we wczesnym okresie ciąży zwiększa się ryzyko nebulizacji neuralizacji rdzenia nerwowego w zarodku (przepuklina oponowo-rdzeniowa). Wraz z tym można zauważyć inne nieprawidłowości rozwoju płodu. Ryzyko wystąpienia nieprawidłowości w rozwoju płodu wzrasta po jednoczesnym stosowaniu konwulsofiny z innymi lekami przeciwpadaczkowymi.

Jeśli nie można odmówić leczenia konwulsofilem w pierwszym trymestrze ciąży, lek jest przepisywany w najniższych dawkach, a pomiędzy 20 a 40 dniem ciąży dawka dzienna jest podzielona na kilka małych pojedynczych dawek w ciągu dnia. Konieczne jest regularne monitorowanie stężenia kwasu walproinowego w osoczu krwi. W celu wczesnego rozpoznania anomalii rozwojowych płodu zaleca się wykonanie badań ultrasonograficznych i testu alfa-fetoproteiny.

Kwas walproinowy jest wydalany w mleku matki w niewielkich ilościach, nie stanowiąc zagrożenia dla dziecka, dlatego z reguły nie jest wymagane przerwanie karmienia piersią podczas okresu leczenia konwulsofilem.

Stosować u dzieci

Lek jest przeciwwskazany dla dzieci poniżej 3 lat. Dzieci (zwłaszcza w wieku do 2 lat) mają zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich zaburzeń czynności wątroby podczas stosowania konwulsofiny.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

W przypadku osób starszych dawkę należy dostosować w zależności od stopnia opanowania padaczki. Dzienna dawka jest określana w zależności od wieku i masy ciała pacjenta, ale należy wziąć pod uwagę szeroki zakres indywidualnej wrażliwości na lek.

Specjalne instrukcje

Ze szczególną starannością i ostrożnym nadzorem lekarskim, lek powinien być przepisany na aplazję szpiku kostnego, patologiczne zmiany we krwi, organiczne choroby mózgu, hipoproteinemię, niewydolność nerek.

Przejście od leczenia innym lekiem przeciwdrgawkowym do leczenia konwulsofilem jest powolne, osiągając klinicznie skuteczną dawkę przez 2 tygodnie i stopniowo zmniejszając dawkę poprzedniego leku, aż do jego odstawienia. U pacjentów, którzy nie otrzymali wcześniej leczenia lekami przeciwpadaczkowymi, skuteczną klinicznie dawkę należy osiągnąć po 1 tygodniu.

Skutki uboczne są bardziej prawdopodobne w przypadku leczenia skojarzonego niż w przypadku monoterapii konwulsofilem.

Przed zabiegiem operacyjnym u pacjentów przyjmujących Convulsofin należy ustalić liczbę płytek krwi, czas krwawienia, wskaźniki koagulogramu.

Rozwijając się na tle złożonego "ostrego brzucha" zespołu Convulsofina przed rozpoczęciem operacji, zaleca się określenie poziomu amylazy we krwi, aby wykluczyć ostre zapalenie trzustki.

Wraz z rozwojem spontanicznych krwiaków i krwawień oraz pojawieniem się objawów, takich jak osłabienie, stan letargiczny, obrzęk, wymioty i żółtaczka, lek należy odstawić natychmiast.

Należy pamiętać, że na tle przyjmowania konwulsofilu możliwe są fałszywie dodatnie reakcje na obecność ciał ketonowych w moczu, zniekształcenie wskaźników czynności tarczycy.

Podczas leczenia konwulsofilem napoje zawierające etanol (zawierające alkohol) są niedozwolone.

Kontrola wskaźników laboratoryjnych

Na tle leczenia Convulsofinum konieczne jest okresowe monitorowanie aktywności aminotransferaz wątrobowych, poziomu bilirubiny, obrazu krwi obwodowej, poziomu fibrynogenu w osoczu krwi, czasu tromboplastyny, poziomu alfa-amylazy w surowicy krwi. mocz (co 3 miesiące).

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Lek może zmniejszać szybkość reakcji psychomotorycznych i zdolność koncentracji, dlatego pacjenci przyjmujący Convulsofin powinni powstrzymywać się od potencjalnie niebezpiecznych działań.

Interakcje leków

Przy jednoczesnym stosowaniu konwulsofilu z etanolem (alkoholem) i innymi lekami, które hamują ośrodkowy układ nerwowy, możliwe jest zwiększenie depresji ośrodkowego układu nerwowego (OUN).

Przy równoczesnym stosowaniu konwulsofiny i innych leków przeciwpadaczkowych, leków przeciwpsychotycznych, przeciwdepresyjnych, uspokajających, barbituranów, inhibitorów MAO, tymoleptyków, można zwiększyć ich działanie, w tym skutki uboczne.

Jednoczesne podawanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (imipraminy) lub fenytoiny z konwulsofiną może powodować uogólnione napady padaczkowe i absencję klonazepamu.

Przy jednoczesnym stosowaniu konwulsofiny z innymi lekami przeciwdrgawkowymi (fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, meflochina) można zmniejszyć kwas walproinowy w surowicy (przyspieszenie jego metabolizmu).

Przy równoczesnym stosowaniu konwulsofilu i antykoagulantów (pochodnych kumaryny i indanedionu, heparyny, środków trombolitycznych i antyagregantów) dochodzi do wzajemnego wzmocnienia działania układu krzepnięcia krwi i zwiększa się ryzyko krwawienia.

Przy jednoczesnym stosowaniu z konwulsofiną, oprócz depresji OUN, tricykliczne leki przeciwdepresyjne, bupropion, klozapina, haloperydol, loksapina, maprotylina, molindon, inhibitory MAO, fenotiazyny, pimozyd, tioksanteny mogą obniżać próg aktywności drgawkowej.

Convulsofin nie indukuje indukcji enzymów wątrobowych i nie zmniejsza skuteczności doustnych środków antykoncepcyjnych.

Przy jednoczesnym stosowaniu konwulsofilu z lekami hepatotoksycznymi i etanolem można zwiększyć toksyczny wpływ konwulsofiny na wątrobę.

Przy jednoczesnym stosowaniu konwulsofilu z salicylanami, jego działanie jest wzmocnione (usunięcie z wiązania z białkami).

Przy jednoczesnym stosowaniu konwulsofiny z barbituranami i prymidonem występuje wzrost stężenia tego ostatniego w osoczu krwi.

Convulsofin wydłuża okres półtrwania lamotryginy do 70 godzin u dorosłych i do 45-55 godzin u dzieci.

Convulsofin zmniejsza klirens zydowudyny o 38%, a jej okres półtrwania się nie zmienia.

Felbamat zwiększa stężenie kwasu walproinowego w osoczu o 35-50%.

Kwas walproinowy może również wpływać na metabolizm i wiązanie białek osocza krwi z innymi lekami (np. Kodeiną).

Analogi leku Convulsofin

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Valopixime;
• Valparin;
• Walproinian sodu;
• Kwas walproinowy;
• Depakin;
• Dipromal;
• Convulex;
• Convulsofin-Retard;
• Enkorat.

Analogi dla grupy farmakologicznej (leki przeciwpadaczkowe):

• Actinerval;
• Algierski;
• Acetazolamid;
• Benzobarbital;
• Benzon;
• Briviak;
• Wimpat;
• Gabagamma;
• Gabapentyna;
• Habitryl;
• Halodiff;
• Gapentec;
• Heksamidyna;
• Depamid;
• Diazepam;
• Diakarb;
• Difenina;
• Zagreton;
• Zenicetam;
• Zeptol;
• Zonegran;
• Inovevelon;
• Carbaleshin Retard;
• Karbamazepina;
• Karbapina;
• Caten;
• Kepayra;
• Keppra;
• Clonazepam;
• Clonotril;
• Convalis;
• Convilept;
• Convulsant;
• Lameptil;
• Lamyctal;
• Lamitor;
• Lamolope;
• Lamotrygina;
• Lamotriks;
• Levetinol;
• Lewetyracetam;
• Lethiram;
• Tekst piosenki;
• Mazepina;
• Maxitope;
• Maliazine;
• Mysolin;
• Neuronthin;
• Paglyuferal;
• Prabiegin;
• Pregabalin;
• Primidone;
• Relium;
• Replika;
• Rivotril;
• Ropimat;
• Seizar;
• Sibazon;
• Stasepine;
• Storilate;
• Suxilep;
• Tebantin;
• Tegretol;
• Thirapol;
• Topalepsyna;
• Topamax;
• Topiramat;
• Topiromax;
• Topsaver;
• Thoreal;
• Trileptal;
• Fenobarbital;
• Finlepsin;
• Chloracon;
• Egipentin;
• Exalieff;
• Eltator;
• Epial;
• Epikepran;
• Epimax;
• Epitera;
• Epitop;
• Epitropyl;
• Eplorontin.

Recenzja lekarza neurologa

Pacjenci z napadami uogólnionymi i częściowymi w przypadku braku przeciwwskazań często przepisują lek Convulsofin. Substancją czynną tego leku jest kwas walproinowy. Ma skuteczny środek przeciwdrgawkowy, zwiotczający mięśnie i uspokajający. Przy stałym przyjmowaniu tabletek u pacjentów poprawia się stan psychiczny, nastrój. Ponadto Confulfsin różni się znaczącą aktywnością antyarytmiczną. Z nieobecnościami, czasowymi pseudoabsansami, lek wykazuje wysoką skuteczność, aw napadach psychomotorycznych skuteczność jest znacznie mniejsza.

Podobne leki:

Inne leki: