Jodonat - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i preparaty (roztwór do stosowania miejscowego i miejscowego) leku do leczenia zapalenia migdałków, zapalenia migdałków, zapalenia ucha i jako środek dezynfekujący u dorosłych, dzieci i podczas ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Jodonat. Przedstawiono komentarze odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania jodu w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi jodonu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu zapalenia migdałków, migdałków, zapalenia ucha oraz jako środek antyseptyczny i dezynfekujący, leczenia pola operacyjnego u dorosłych, dzieci, a także w czasie ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Jodonat antyseptyk zawierający jod. Główną substancją czynną jest jod cząsteczkowy, który ma właściwości antyseptyczne. Ma działanie bakteriobójcze zarówno na florę Gram-dodatnią, jak i Gram-ujemną (najbardziej aktywna na flory paciorkowcowej, Escherichia coli i Proteus), jak również na patogenne grzyby i drożdże. Powoduje śmierć zarodników wąglika. Bardziej stabilna flora to gronkowiec, ale przy długotrwałym stosowaniu leku w 80% przypadków stłumi się florę gronkowcową. Pseudomonas aeruginosa jest oporny na jodonat. Lek ma niską toksyczność.

Kompozycja

Jod + jodek potasu + alkilosulfonian + kwas fosforowy + substancje pomocnicze.

Wskazania

• przewlekłe i ostre zapalenie migdałków (ból gardła);
• przewlekłe ropne zapalenie ucha (zapalenie ucha środkowego);
• przewlekły atroficzny nieżyt nosa (ozona);
• przewlekłe zapalenie ozębnej (zapalenie okołozębu, tj. tkanki otaczające korzeń zęba, jak bezpiecznie ząb jest utrzymywany w miejscu w szczęce);
• ropne choroby chirurgiczne;
• owrzodzenia troficzne i żylakowe;
• oparzenia termiczne i chemiczne;
• antyseptyczne traktowanie pola operacyjnego.

Formy uwolnienia

Rozwiązanie do użytku zewnętrznego i lokalnego.

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Jodonian jest stosowany jako środek antyseptyczny tylko do dezynfekcji skóry pola operacyjnego, jako substytut roztworu alkoholu jodu. Użyj roztworu zawierającego 1% wolnego jodu. Aby to zrobić, rozcieńczyć oryginalny roztwór jodonianu 4,5 razy sterylną lub przegotowaną wodą destylowaną przed użyciem. Otrzymany 1% roztwór jest rozmazany dwukrotnie przez pole operacyjne przed operacją. Dodatkowe traktowanie skóry alkoholem nie jest wymagane. Przed nałożeniem szwów na skórę, powtórzyć brzegi rany 1% roztworem.

W przewlekłym zapaleniu migdałków płucze się luki migdałków i przestrzeni nadnamiotonowych. Wykonaj 4-5 prań w odstępach 2-3 dni. Jedna dawka jodonianu to 50 ml.

Z przewlekłym ropnym zapaleniem ucha: mezotympanity - codzienne wkroplenie 5-8 kropli, epitimpanitis - mycie poddasza (część ucha środkowego). Leczenie trwa 2-4 tygodnie.

W leczeniu przewlekłego atroficznego zapalenia błony śluzowej nosa (ozena), po wstępnym zmiękczeniu i usunięciu skorup, jamę nosową i gardło nawadnia się 2-3 razy w tygodniu przez 2-3 miesiące.

W przypadku owrzodzeń troficznych i żylnych na powierzchnię owrzodzenia nakładane są gazowane serwetki (3 warstwy) zwilżone lekiem. Wstępnie przemyj skórę ciepłą wodą i mydłem, a skóra wokół owrzodzenia jest umazana maścią cynkową. Opatrunek wykonuje się 1-2 razy dziennie, podczas gdy gazy leżące na powierzchni owrzodzenia nie są usuwane, ale ponownie nasycane roztworem. Po 4-7 dniach wyznaczyć kąpiel ogólną lub lokalną, a następnie kontynuować leczenie.

Przy ropiejących ranach i zakażonych oparzeniach stosuje się luźny opatrunek gazowany impregnowany jodem. Przy świeżych oparzeniach cieplnych i chemicznych o 1 i 2 stopniach nakłada się również opatrunek gazowy, nasycony roztworem. Wewnętrzna warstwa opatrunku jest w razie potrzeby nawadniana za pomocą leku.

Efekt uboczny

• reakcje alergiczne (swędzenie skóry);
• przy długotrwałym stosowaniu - zjawisko jodowe w postaci wysypki skórnej lub nieżytu nosa.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na jod i inne składniki leku;
• tyreotoksykoza;
• opryszczkowe zapalenie skóry.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Nie zanotowano.

Stosować u dzieci

Nie zanotowano.

Specjalne instrukcje

Unikać kontaktu z jodonem w oczach. Światło i temperatura powyżej 40 stopni Celsjusza przyspiesza rozpad aktywnego jodu. Używaj tylko w szpitalu.

Rozcieńczony roztwór nie jest przedmiotem długotrwałego przechowywania. Powinien mieć ciemnobrązowy kolor. Przebarwienie roztworu wskazuje na zniszczenie kompleksu z przejściem aktywnego jodu do jonu jodkowego i zmniejszenie skuteczności leku.

Interakcje leków

Niekompatybilny z lekami dezynfekcyjnymi zawierającymi rtęć, enzymy, reduktory, alkalia.

Analogi leku z jodonem

Jodonat nie ma analogów strukturalnych dla substancji czynnej.

Analogi do grupy farmakologicznej (środki antyseptyczne i dezynfekujące w kombinacjach):

• Agizespt;
• Aldesol;
• Anestesol;
• AntiAngine;
• Anuzole;
• Aseptolin plus;
• Ascocept;
• Astracept;
• Acebin;
• Bactoderm;
• Boromentol;
• Bronchicum;
• Verrukacide;
• Galmanin;
• Hexalysis;
• Hexoral;
• Hyposol;
• Gorpils;
• Dentamet;
• Drapolen;
• Inhaliptus;
• Ingaphytol;
• Instillagel;
• Jod to roztwór alkoholu;
• Jododol;
• Yodopiron;
• Yoki;
• Cameton;
• Katatsel;
• Klatka z lidokainą;
• Koldakt Lorpils;
• Laripront;
• Lidochlor;
• Lysobact;
• Balsamiczna mieszanka (według Wiszniewskiego);
• Linkas;
• Roztwór Lugola z gliceryną;
• Metrogeneks;
• Metroent;
• Neo Angin;
• Novosept;
• Octenisept;
• Olazole;
• Otindol;
• Otorolin;
• Pulmeks;
• Saladez;
• Pasta salicylowo-cynkowa;
• Sebidyna;
• Seppto;
• Stopangin;
• Strepsils;
• Suprima-ENT;
• Terasil;
• Travisil;
• UroKam;
• Pharyngopils;
• Fucaseptol;
• Fukortsin;
• Cyston;
• Eucar;
• Elacosept.

Informacje zwrotne od otorynolaryngologa

Jodonat to sprawdzony środek antyseptyczny. Używam go powszechnie w leczeniu pacjentów z zapaleniem migdałków, przewlekłym zapaleniem migdałków i przewlekłym ropnym zapaleniem ucha. Pacjenci doskonale tolerują manipulację (płukanie luki migdałków, wkraplanie roztworu do ucha). W mojej praktyce nie było ani jednego przypadku rozwoju jodem. Tylko raz u pacjenta z epitimpanitis podczas leczenia na skórze pojawiły się swędzące wysypki. Ale natychmiast przypomniała sobie, że już wcześniej miała taką reakcję na jod, ale zapomniała o tym. W tym przypadku trzeba było przerwać leczenie jodanem.

Podobne leki:

Inne leki: