Torín - instrukcje użytkowania, prawdziwe odpowiedniki i uwalnianiu (tabletki 50 mg i 100 mg), środek przeciwdepresyjny lek do leczenia depresji, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne oraz zaburzenia typu paniki u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Thorin. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Thorin w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Thorina w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i lękowych u dorosłych, dzieci, a także w okresie ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Thorin przeciwdepresyjny. Selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (5-HT) w neuronach. Odwrotne wychwytywanie norepinefryny i dopaminy wpływa nieznacznie. W dawkach terapeutycznych sertralina blokuje także napad serotoniny przez ludzkie płytki krwi.

Nie działa stymulująco, uspokajająco i antycholinergicznie. Lek nie wykazuje powinowactwa do receptorów serotoninowych, dopaminowych, histaminowych, benzodiazepinowych, GABA-, m-cholinergicznych i adrenoreceptorów.

Działanie przeciwdepresyjne obserwuje się pod koniec drugiego tygodnia regularnego przyjmowania leków, maksymalny efekt osiąga się po 6 tygodniach.

W przeciwieństwie do tricyklicznych leków przeciwdepresyjnych, gdy przepisywany jest Thorin, nie ma wzrostu masy ciała.

Lek nie powoduje psychicznej lub fizycznej zależności od narkotyków.

Kompozycja

Chlorowodorek sertraliny + zaróbki.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym jest powoli wchłaniany z przewodu pokarmowego. Dostępność biologiczna przy jednoczesnym przyjmowaniu z posiłkiem wzrasta o 25%. Wiązanie sertraliny z białkami osocza wynosi 98%. Sertralina przenika do mleka kobiecego; Nie wiadomo, czy sertralina przenika przez barierę łożyskową. Poddaje ją intensywnej biotransformacji przy pierwszym przejściu przez wątrobę przez N-demetylację. Główny metabolit, N-desmethylsertralin, jest mniej aktywny niż związek macierzysty. Metabolity są wydalane z moczem i kałem w równych ilościach. Około 0,2% sertraliny jest wydalane przez nerki w niezmienionej postaci. Nie jest wyświetlany podczas dializy.

Wskazania

• depresja o różnej etiologii (leczenie i profilaktyka);
• nerwica natręctw;
• zespół lęku napadowego (z agorafobią lub bez niej);
• zaburzenia stresu pourazowego.

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane 50 mg i 100 mg.

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

U osób dorosłych z depresją i zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi początkowa dawka leku Thorin wynosi 50 mg raz na dobę rano lub wieczorem. W razie potrzeby dawkę można stopniowo (raz na tydzień) zwiększać do maksymalnej dawki dobowej 200 mg.

W przypadku zaburzeń lękowych i zaburzeń związanych ze stresem pourazowym początkowa dawka wynosi 25 mg raz na dobę, rano lub wieczorem. W ciągu tygodnia można zwiększyć dawkę do 50 mg raz na dobę, a następnie stopniowo (1 raz w tygodniu) zwiększyć do maksymalnej dawki dobowej 200 mg.

Zadowalający wynik terapeutyczny uzyskuje się zwykle po 7 dniach od rozpoczęcia leczenia. Jednak, aby osiągnąć pełny efekt terapeutyczny, lek należy przyjmować regularnie przez 2-4 tygodnie. U pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi uzyskanie efektu terapeutycznego może zająć od 8 do 12 tygodni. Minimalna dawka zapewniająca efekt terapeutyczny zostaje zachowana jako pomocna w przyszłości.

W przypadku dzieci w wieku od 6 do 12 lat z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, początkowa dawka leku Thorin wynosi 25 mg raz na dobę, rano lub wieczorem. Po tygodniu można zwiększyć dawkę do 50 mg raz na dobę.

W przypadku dzieci w wieku od 12 do 17 lat dawka początkowa wynosi 50 mg raz na dobę rano lub wieczorem. W razie potrzeby dawkę można stopniowo (raz na tydzień) zwiększać do maksymalnej dawki dobowej 200 mg. W przypadku zwiększenia dawki większej niż 50 mg na dobę należy zapewnić uważną obserwację dzieci i, przy pierwszych oznakach przedawkowania, anulować lek.

U osób starszych nie ma potrzeby stosowania specjalnej selekcji dawek.

W przypadku naruszeń czynności wątroby lek należy podawać ostrożnie. W przypadku poważnych naruszeń czynności wątroby należy zmniejszyć dawkę leku lub zwiększyć odstępy między dawkami.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest wymagana specjalna korekta schematu dawkowania.

Efekt uboczny

• senność;
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• drżenie;
• bezsenność;
• niepokój;
• mania;
• naruszenie chodu;
• słabość;
• niedowidzenie;
• zaburzenia pozapiramidowe;
• dyskineza;
• drgawki;
• suchość w ustach;
• zmniejszenie apetytu (rzadko - zwiększenie) do anoreksji;
• bębnica;
• nudności wymioty;
• biegunka;
• ból brzucha;
• bezobjawowy wzrost aktywności aminotransferaz w surowicy krwi (znormalizowany po wycofaniu leku);
• zaburzenia wytrysku;
• zmniejszone libido;
• zaburzenia cyklu miesiączkowego;
• hiperprolaktynemia;
• mętlik;
• wysypka na skórze;
• rumień wielopostaciowy;
• zwiększone pocenie;
• zmniejszona masa ciała;
• zaczerwienienie skóry;
• odwracalna hiponatremia (częściej u osób w podeszłym wieku, a także podczas przyjmowania leków moczopędnych lub wielu innych leków) związanych z zespołem nieprawidłowego wydzielania ADH.

Przeciwwskazania

• jednoczesne podawanie inhibitorów MAO i do 14 dni po ich wycofaniu;
• jednoczesne stosowanie tryptofanu lub fenfluraminy;
• niestabilna epilepsja;
• wiek dzieci do 6 lat;
• ciąża;
• laktacja (karmienie piersią);
• zwiększona wrażliwość na sertralinę i inne składniki leku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Nie przeprowadzono odpowiednich i ściśle kontrolowanych badań klinicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania thorinu w czasie ciąży. Podawanie leku jest możliwe tylko wtedy, gdy zamierzona korzyść dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu.

Kobietom w wieku rozrodczym należy zalecić stosowanie skutecznych środków antykoncepcyjnych podczas stosowania leku.

Jeśli konieczne jest przepisanie leku podczas karmienia piersią, należy przerwać karmienie piersią z powodu braku wiarygodnych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku Thorin w tym okresie.

Stosować u dzieci

Lek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 6 lat.

W przypadku dzieci w wieku od 6 do 12 lat z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, początkowa dawka leku Thorin wynosi 25 mg raz na dobę, rano lub wieczorem. Po tygodniu można zwiększyć dawkę do 50 mg raz na dobę.

W przypadku dzieci w wieku od 12 do 17 lat dawka początkowa wynosi 50 mg raz na dobę rano lub wieczorem. Jeśli to konieczne, dawkę można stopniowo (raz w tygodniu) zwiększać do maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 200 mg. W przypadku zwiększenia dawki większej niż 50 mg na dobę należy zapewnić uważną obserwację dzieci i, przy pierwszych oznakach przedawkowania, anulować lek.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U osób starszych nie ma potrzeby stosowania specjalnej selekcji dawek.

Specjalne instrukcje

Należy zachować ostrożność u pacjentów z organicznymi chorobami mózgu (w tym upośledzeniem umysłowym), stanami maniakalnymi, epilepsją, niewydolnością wątroby i / lub nerek oraz utratą masy ciała.

Sertralina nie jest przepisywana razem z inhibitorami MAO, a także w ciągu 14 dni po odstawieniu leczenia inhibitorami MAO; Po wycofaniu sertraliny w ciągu 14 dni inhibitory MAO nie są przepisywane.

Podczas przepisywania leku należy wziąć pod uwagę brak dostatecznego doświadczenia w stosowaniu sertraliny u pacjentów poddanych terapii elektrowstrząsowej. Możliwy wynik lub ryzyko takiego skojarzonego leczenia nie były badane.

Po przerwaniu stosowania leku możliwe jest (rzadko) wystąpienie zespołu odstawienia. Może wystąpić parestezja, hipostazy, objawy depresji, omamy, reakcje agresywne, pobudzenie psychoruchowe, niepokój lub objawy psychozy. Te objawy są trudne do odróżnienia od objawów choroby podstawowej i mogą wystąpić przy użyciu innych leków przeciwdepresyjnych.

Pacjenci z depresją są narażeni na próby samobójcze. To niebezpieczeństwo utrzymuje się aż do rozwoju remisji. Dlatego też, od początku leczenia i do uzyskania optymalnego efektu klinicznego, należy ustanowić stały nadzór medyczny nad pacjentem.

Łączne stosowanie leku Thorin i leków osłabiających centralny układ nerwowy wymaga szczególnej uwagi, podczas gdy jednoczesne stosowanie z etanolem (alkoholem) i lekami zawierającymi etanol jest przeciwwskazane.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Powołaniu sertraliny nie towarzyszy naruszenie funkcji psychomotorycznych. Jednak jego jednoczesne stosowanie z innymi lekami może prowadzić do zakłócenia uwagi i koordynacji ruchów. Dlatego podczas przyjmowania Thorin nie zaleca się wykonywania pracy, która wymaga większej uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

Przy równoczesnym stosowaniu inhibitorów Thorin i MAO (w tym selektywnych inhibitorów MAO o odwracalnym działaniu - selegilina i moklobemid) możliwe jest wystąpienie zespołu serotoninowego: hipertermii, sztywności, mioklonii, labilności w autonomicznym układzie nerwowym (gwałtowne wahania układu oddechowego). i parametry sercowo-naczyniowe), zmienia stan psychiczny, w tym zwiększoną drażliwość, wyraźne pobudzenie, splątanie, które w niektórych przypadkach może przejść w stan deliryczny lub th (ta kombinacja jest przeciwwskazana).

Przy wspólnym mianowaniu klatki piersiowej antykoagulantem z thoriną następuje znaczny wzrost czasu protrombinowego (kontrola czasu protrombinowego jest wymagana na początku podawania sertraliny i po jej wycofaniu).

Interakcje farmakokinetyczne

Po połączeniu, sertralina może wchodzić w interakcje z innymi lekami wiążącymi się z białkami osocza (diazepam, tolbutamid i warfaryna).

Jednoczesne stosowanie leku z cymetydyną znacznie zmniejsza klirens sertraliny.

Długotrwałe stosowanie sertraliny w dawce 50 mg na dobę dezypraminy (lek metabolizowany przy udziale izoenzymu CYP2D6) towarzyszy zwiększeniu stężenia dezypraminy w osoczu krwi.

W doświadczeniach stwierdzono, że beta-hydroksylacja CYP3A3 / 4 endogennego kortyzolu, jak również metabolizm karbamazepiny i terfenadyny, nie zmieniają się wraz z długotrwałym podawaniem sertraliny w dawce 200 mg na dobę.

Stężenie w osoczu krwi tolbutamid, fenytoina i warfaryna w przypadku długotrwałego podawania sertraliny w dawce 200 mg na dobę nie zmienia się, dlatego można wyciągnąć wniosek, że sertralina nie hamuje CYP2C9.

Sertralina nie wpływa na stężenie diazepamu w surowicy, co wskazuje na brak hamowania CYP2C19.

Według badań sertralina praktycznie nie wykazuje działania lub minimalnie hamuje CYP1A2.

Farmakokinetyka litu nie zmienia się wraz z jednoczesnym podawaniem sertraliny, jednak drżenie obserwuje się częściej po połączeniu, co sugeruje możliwość interakcji farmakodynamicznej (taka kombinacja wymaga ostrożności).

W badaniach klinicznych wykazano, że sertralina powoduje minimalną indukcję enzymów wątrobowych. Równoczesne podawanie sertraliny w dawce 200 mg i antypiryny prowadzi do znacznego zmniejszenia okresu półtrwania antypiryny (zmiana ta jest wykrywana tylko w 5 % obserwacji).

Przy jednoczesnym podawaniu produktu Thorin nie wpływa na działanie blokujące beta-adrenergiczne atenololu.

Wraz z wprowadzeniem sertraliny w dziennej dawce 200 mg nie ujawniono interakcji lekowej z glibenklamidem i digoksyną.

Analogi leku Thorin

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Aleval;
• Asentra;
• Deprefalt;
• Zoloft;
• Serenata;
• Sirleft;
• Chlorowodorek sertraliny;
• Stimuloton.

Analogi dla grupy farmakologicznej (leki przeciwdepresyjne):

• Agomelatyna;
• Ademethionine;
• Adres;
• Azafen;
• Alventa;
• Amizole;
• Amid;
• Amitryptylina;
• Anafranil;
• Aurorix;
• Brintellix;
• Valdoxane;
• Velaxin;
• Wenlafaksyna;
• Vokssel;
• Heptor;
• Heptral;
• Depres;
• Depenone;
• Deprim;
• Deprim forte;
• Duloksetyna;
• Ziele dziurawca;
• Ixelles;
• Kaliksta;
• Clomipramine;
• Coaxyl;
• Lenuksin;
• Maprotiline;
• Mirzaten;
• Mirtazapina;
• Nerustyna;
• Neuroplant;
• Oprah;
• Paxil;
• Paroksetyna;
• Pirazidol;
• Plizil;
• Prozac;
• Rexetin;
• Selektra;
• Siozam;
• Triptysole;
• Trittico;
• Fluxonil;
• Flunisan;
• Fluoksetyna;
• Cipralex;
• Citalopram;
• Elivel;
• Elicia;
• Escitalopram;
• Ephevelone;
• Epevelon retard.

Podobne leki:

Inne leki: