Zoloft - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formulacje (tabletki 50 mg i 100 mg) leku przeciwdepresyjnego do leczenia depresji i fobii u dorosłych, dzieci i ciąży. Alkohol i zespół odstawienia po przyjęciu

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Zoloft. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat korzystania z Zoloft w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Zoloft w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu depresji i fobii u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Interakcja z alkoholem, objawy i walka z zespołem odstawienia po zakończeniu leku.

Zoloft - lek przeciwdepresyjny, silny specyficzny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (5-HT) w neuronach. Ma bardzo słaby wpływ na ponowne wychwycie norepinefryny i dopaminy. W dawkach terapeutycznych blokuje zajęcie serotoniny w ludzkich płytkach krwi. Nie ma działania pobudzającego, uspokajającego ani antycholinergicznego. Ze względu na selektywne hamowanie wychwytywania 5-HT, sertralina (substancja czynna leku Zoloft) nie zwiększa aktywności adrenergicznej. Sertralina nie wykazuje powinowactwa do muskarynowych receptorów cholinergicznych, serotoniny, dopaminy, histaminy, GABA-, benzodiazepiny i adrenoreceptorów.

Zoloft nie powoduje uzależnienia od narkotyków, nie powoduje wzrostu masy ciała przy przedłużonym przyjęciu.

Kompozycja

Sertralina (w postaci chlorowodorku) + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Absorpcja jest wysoka, ale w wolnym tempie. Przyjmowanie leku jednocześnie z biodostępnością pokarmu zwiększa się o 25%. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 98% .Sertralina ulega aktywnej biotransformacji podczas "pierwszego przejścia" przez wątrobę. Główny metabolit występujący w osoczu, N-desmetylosertralinie, jest znacznie gorszy (około 20 razy) w stosunku do sertraliny pod względem aktywności i w rzeczywistości nie jest aktywny w modelach depresji. Sertralina i N-desmethylsertralin są aktywnie biotransformowane. Metabolity są wydalane z kałem i moczem w równych ilościach. Tylko niewielka część leku (mniej niż 0,2%) jest wydalana z moczem w postaci niezmienionej.

Profil farmakokinetyczny u młodzieży i osób starszych nie różni się istotnie od profilu u pacjentów w wieku od 18 do 65 lat.

Wykazano, że farmakokinetyka sertraliny u dzieci z ZOK jest podobna jak u dorosłych (chociaż u dzieci metabolizm sertraliny jest nieco bardziej aktywny). Jednak biorąc pod uwagę niższą masę ciała u dzieci (szczególnie w wieku 6-12 lat), zaleca się stosowanie leku w mniejszej dawce, aby uniknąć nadmiernego jego stężenia w osoczu.

Wskazania

• depresja o różnej etiologii (leczenie i profilaktyka);
• zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD);
• zaburzenie lękowe;
• zespół stresu pourazowego (PTSD);
• fobia społeczna.

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane 50 mg i 100 mg.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Lek Zoloft jest przepisywany 1 raz dziennie rano lub wieczorem. Tabletki można przyjmować niezależnie od przyjmowanego pokarmu.

Przy depresji i OCD leczenie rozpoczyna się od dawki 50 mg na dobę.

Leczenie zaburzeń lękowych, PTSD i fobii społecznej rozpoczyna się od dawki 25 mg na dobę, która zwiększa się po 1 tygodniu do 50 mg na dzień. Zastosowanie leku w tym schemacie pozwala zmniejszyć częstotliwość wczesnych niepożądanych efektów leczenia, charakterystycznych dla zaburzeń lękowych.

Przy niewystarczającym działaniu sertraliny u pacjentów w dawce 50 mg na dobę, dzienną dawkę można zwiększyć. Dawkę należy zwiększać w odstępach nie większych niż raz w tygodniu, do maksymalnej zalecanej dawki 200 mg na dobę.

Początkowy efekt można zaobserwować 7 dni po rozpoczęciu leczenia, ale ogólny efekt zwykle osiąga się w ciągu 2-4 tygodni (lub nawet dłużej w przypadku OCD).

W przypadku długotrwałej terapii podtrzymującej lek podaje się w najmniejszej skutecznej dawce, która następnie zmienia się w zależności od efektu klinicznego.

U dzieci i młodzieży w wieku 13-17 lat z OCD leczenie produktem Zoloft należy rozpoczynać od dawki 50 mg na dobę. U dzieci w wieku 6-12 lat terapia OCD rozpoczyna się od dawki 25 mg na dobę, po 1 tygodniu zwiększa się do 50 mg na dobę. Poniżej, jeśli efekt jest niewystarczający, dawkę można stopniowo zwiększać o 50 mg na dzień do 200 mg na dobę w razie potrzeby. W badaniach klinicznych u pacjentów z depresją i OCD w wieku od 6 do 17 lat wykazano, że profil farmakokinetyczny sertraliny był podobny do profilu u dorosłych. Aby uniknąć przedawkowania, przy zwiększeniu dawki o więcej niż 50 mg, należy wziąć pod uwagę mniejszą masę ciała u dzieci w porównaniu z dorosłymi.

Okres półtrwania sertraliny wynosi około 1 dnia, więc zmiana dawki powinna następować w odstępach nie krótszych niż 1 tydzień.

U pacjentów w podeszłym wieku lek stosuje się w takich samych dawkach jak u młodszych pacjentów.

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą wątroby. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy stosować mniejsze dawki lub zwiększyć odstępy między dawkami.

Lek jest metabolizowany w organizmie. W niezmienionej formie, tylko niewielka ilość leku jest wydalana z moczem. Oczekuje się, że biorąc pod uwagę niewielkie wydalanie sertraliny przez nerki, nie jest wymagana korekta jego dawki w zależności od ciężkości niewydolności nerek.

Efekt uboczny

• objawy dyspeptyczne (wzdęcia, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia);
• ból brzucha;
• zapalenie trzustki;
• suchość w ustach;
• żółtaczka;
• niewydolność wątroby;
• zmniejszony apetyt (rzadko - wzrost), aż do anoreksji;
• uczucie kołatania serca;
• częstoskurcz;
• nadciśnienie tętnicze;
• ból stawów;
• skurcze mięśni;
• zaburzenia pozapiramidowe (dyskinezy, akatyzja, zgrzytanie zębami, naruszenie chodu);
• mimowolne skurcze mięśni;
• parestezja;
• półomdlały;
• senność;
• bół głowy;
• migrena;
• zawroty głowy;
• drżenie;
• bezsenność;
• niepokój;
• halucynacje;
• euforia;
• koszmary;
• psychoza;
• zmniejszone libido;
• samobójstwo;
• śpiączka;
• skurcz oskrzeli;
• ziewać;
• nietrzymanie moczu lub zatrzymanie moczu;
• naruszenie funkcji seksualnej (opóźnienie wytrysku, obniżona siła działania);
• ginekomastia;
• naruszenie cyklu miesiączkowego;
• priapizm;
• zaburzenia widzenia;
• szum w uszach;
• zaczerwienienie skóry lub "pływy" krwi na twarz;
• łysienie;
• reakcja nadwrażliwości na światło;
• zwiększone pocenie;
• pokrzywka;
• swędzenie;
• reakcja anafilaktoidalna;
• obrzęk naczynioruchowy;
• obrzęk twarzy;
• możliwe wystąpienie leukopenii i małopłytkowości;
• zmniejszenie lub zwiększenie masy ciała;
• słabość;
• krwawienie (w tym donosowe, żołądkowo-jelitowe lub krwiomocz).

Po przerwaniu leczenia sertraliną opisano rzadkie przypadki zespołu odstawienia. Mogą występować parestezje, hipoestezja, objawy depresji, omamy, agresywne reakcje, pobudzenie psychoruchowe, niepokój lub objawy psychozy, których nie można odróżnić od objawów choroby podstawowej.

Przeciwwskazania

• jednoczesne podawanie inhibitorów MAO i pimozydu;
• ciąża;
• okres laktacji (karmienie piersią);
• wiek dzieci do 6 lat;
• nadwrażliwość na składniki leku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Nie ma kontrolowanych wyników stosowania sertraliny u kobiet w ciąży, dlatego lek Zoloft powinien być przepisywany podczas ciąży tylko wtedy, gdy spodziewana korzyść dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu.

Kobiety w wieku rozrodczym podczas leczenia sertraliną powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji.

Sertralina znajduje się w mleku matki, dlatego nie zaleca się stosowania leku Zoloft w okresie laktacji. W tym przypadku nie ma wiarygodnych danych na temat bezpieczeństwa jego stosowania. Jeśli cel leku jest konieczny, należy przerwać karmienie piersią.

W przypadku sertraliny podczas ciąży i podczas karmienia piersią, niektóre noworodki, których matki przyjmowały leki przeciwdepresyjne z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, w tym serotoniny, mogą mieć objawy podobne do odpowiedzi na odstawienie leku.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku lek stosuje się w takich samych dawkach jak u młodszych pacjentów.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane u dzieci poniżej 6 lat.

U dzieci i młodzieży w wieku 13-17 lat cierpiących na OCD leczenie produktem Zoloft należy rozpoczynać od dawki 50 mg na dobę. U dzieci w wieku 6-12 lat terapia OCD rozpoczyna się od dawki 25 mg na dobę, po 1 tygodniu zwiększa się do 50 mg na dobę. W następujących przypadkach, jeśli efekt jest niewystarczający, dawkę można stopniowo zwiększać o 50 mg na dobę do 200 mg na dobę w razie potrzeby. Aby uniknąć przedawkowania, przy zwiększeniu dawki o więcej niż 50 mg, należy wziąć pod uwagę uwzględniają mniejszą masę ciała u dzieci w porównaniu z dorosłymi. Zmień dawkę należy podawać w odstępach nie krótszych niż 1 tydzień.

Specjalne instrukcje

Sertraliny nie należy podawać jednocześnie z inhibitorami MAO, ale także w ciągu 14 dni po odstawieniu leczenia inhibitorami MAO. Podobnie, po odstawieniu sertraliny w ciągu 14 dni, inhibitory MAO nie są przepisywane.

Zespół serotoninowy i złośliwy zespół neuroleptyczny

Przy użyciu selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) opisano przypadki rozwoju zespołu serotoninowego i złośliwego zespołu neuroleptycznego (SNS), których ryzyko wzrasta, gdy SSRI są połączone z innymi lekami serotoninergicznymi (w tym tryptanami), jak również leki wpływające na metabolizm serotoniny (w tym inhibitory MAO), leki przeciwpsychotyczne i inne antagoniści receptorów dopaminy. Objawami zespołu serotoninowego mogą być zmiany w stanie psychicznym (w szczególności pobudzenie, halucynacje, śpiączka), niestabilność autonomiczna (tachykardia, wahania ciśnienia krwi, hipertermia), zmiany w przekazywaniu nerwowo-mięśniowym (hiperrefleksja, zaburzenia koordynacji ruchów) i / lub żołądkowo-jelitowe zaburzenia (nudności, wymioty i biegunka). Niektóre objawy zespołu serotoninowego, w tym. hipertermia, sztywność mięśni, chwiejność wegetatywna z możliwością szybkich wahań parametrów funkcji życiowych, a także zmiany stanu psychicznego, mogą przypominać objawy rozwijające się w NSA. Konieczne jest monitorowanie pacjentów pod kątem rozwoju klinicznych objawów zespołu serotoninowego i ZNS.

Inne środki serotoninergiczne

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym podawaniu Zoloft z innymi lekami, które nasilają neuroprzekaźnictwo serotonergiczne, takie jak tryptofan, fenfluramina lub agoniści 5-HT. Taką wspólną nominację, o ile to możliwe, należy wykluczyć, biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo interakcji farmakodynamicznej.

Przejście od innych selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), leków przeciwdepresyjnych lub przeciw obsesyjnemu

Doświadczenia z badań klinicznych, których celem było ustalenie optymalnego czasu wymaganego do przeniesienia pacjentów z przyjmowania innych leków przeciwdepresyjnych i serotoninowych do sertraliny, są ograniczone. Podczas tej zmiany należy zachować ostrożność, szczególnie w przypadku leków długo działających, na przykład z fluoksetyną. Nie ustalono koniecznego odstępu czasu pomiędzy anulowaniem jednego selektywnego inhibitora wychwytu zwrotnego serotoniny a rozpoczęciem podawania innego podobnego preparatu. Należy zauważyć, że u pacjentów poddawanych terapii elektrowstrząsowej nie ma wystarczającego doświadczenia z sertraliną.

Możliwy sukces lub ryzyko takiego skojarzonego leczenia nie były badane. Nie ma doświadczenia dotyczącego sertraliny u pacjentów z zespołem drgawkowym, dlatego należy unikać jego stosowania u pacjentów z niestabilną padaczką, a pacjentów z kontrolowaną epilepsją należy dokładnie obserwować podczas leczenia. Kiedy pojawiają się napady, lek należy odstawić.

Pacjenci z depresją są narażeni na próby samobójcze. To niebezpieczeństwo utrzymuje się aż do rozwoju remisji. Dlatego od początku leczenia i do uzyskania optymalnego efektu klinicznego należy zapewnić pacjentom stały nadzór lekarski.

Aktywacja manii / hipomanii

Podczas badań klinicznych przed wprowadzeniem leku Zoloft na rynek obserwowano hipomanię i manię u około 0,4% pacjentów otrzymujących sertralinę. Przypadki aktywacji manii / hipomanii są również opisywane u niewielkiej części pacjentów z psychozą maniakalno-depresyjną, otrzymujących inne leki. leki przeciwdepresyjne lub anty-obsesyjne.

Zastosowanie w przypadku niewydolności czynności wątroby

Zoloft jest aktywnie biotransformowany w wątrobie. Zgodnie z badaniem farmakokinetycznym, przy wielokrotnym podawaniu sertraliny pacjentom ze stabilną marskością wątroby płuca, nastąpił wzrost okresu półtrwania leku i prawie trzykrotny wzrost AUC i Cmax leku w porównaniu do u zdrowych osób. Nie było znaczących różnic w wiązaniu do białek osocza w obu grupach. Należy zachować ostrożność podczas stosowania sertraliny u pacjentów z chorobami wątroby. Przepisując lek pacjentowi z zaburzeniami czynności wątroby, należy omówić celowość zmniejszenia dawki lub wydłużenia odstępu czasu pomiędzy zażyciem leku.

Wniosek o niewydolność nerek

Sertralina ulega aktywnej biotransformacji, więc w postaci niezmienionej z moczem jest wydalana w niewielkiej ilości. U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek (CK 30-60 ml / min) oraz u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek (KK 10-29 ml / min) parametry farmakokinetyczne (AUC0-24 i Cmax) sertraliny po podaniu wielokrotnym nie różnią się znacząco od grupy kontrolnej. We wszystkich grupach T1 / 2 leku było takie samo, jak również nie było różnicy w wiązaniu z białkami osocza. Wyniki tego badania sugerują, że zgodnie z oczekiwaniami, biorąc pod uwagę niewielkie wydalanie sertraliny przez nerki, korekta jego dawki w zależności od ciężkości niewydolności nerek nie jest wymagana.

Patologiczne krwotoki / wylewy krwotoczne

Zaleca się ostrożność w wyznaczaniu inhibitorów selektywnego wychwytu zwrotnego serotoniny w połączeniu z lekami o ustalonej zdolności do zmiany funkcji płytek krwi, jak również u pacjentów z chorobami krwotocznymi w wywiadzie.

Hiponatremia

Podczas leczenia sertraliną może wystąpić przemijająca hiponatremia. Często rozwija się u pacjentów w podeszłym wieku, a także podczas przyjmowania leków moczopędnych lub wielu innych leków. Podobny efekt uboczny związany jest z syndromem niedostatecznego wydzielania hormonu antydiuretycznego. Wraz z rozwojem objawowej hiponatremii, sertralina powinna zostać zniesiona i powinna zostać przepisana odpowiednia terapia mająca na celu korektę poziomu sodu we krwi. Objawy hiponatremii obejmują ból głowy, zaburzenia koncentracji, upośledzenie pamięci, osłabienie i niestabilność, co może prowadzić do spada. W cięższych przypadkach mogą wystąpić halucynacje, omdlenia, drgawki, śpiączka, zatrzymanie oddechu i śmierć.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Powołaniu, sertralina, z reguły nie towarzyszy zaburzenie funkcji psychomotorycznych. Jednak jego jednoczesne stosowanie z innymi lekami może prowadzić do zakłócenia uwagi i koordynacji ruchów. W związku z tym podczas leczenia sertraliną nie zaleca się prowadzenia pojazdów, specjalnego sprzętu ani wykonywania czynności o podwyższonym ryzyku.

Interakcje leków

Pimozyd

Przy wspólnym stosowaniu Zoloft i pimozydu obserwowano wzrost poziomu pimozydu podawany jednokrotnie w małej dawce (2 mg). Zwiększenie poziomów pimozydów nie wiązało się z żadnymi zmianami w zapisie EKG. Ponieważ mechanizm tej interakcji nie jest znany, a pimozyd ma wąski indeks terapeutyczny, jednoczesne podawanie pimozydu i sertraliny jest przeciwwskazane.

Inhibitory MAO

Istnieją poważne komplikacje związane z równoczesnym stosowaniem sertraliny i inhibitorów MAO (w tym inhibitorów MAO o selektywnym działaniu (selegiliny) i odwracalnego działania (moklobemid, a także linezolid). Zespół serotoninowy (hipertermia, sztywność, mioklonie, labilność w autonomicznym układzie nerwowym system (szybkie wahania parametrów układu oddechowego i sercowo-naczyniowego), zmiany stanu psychicznego, w tym zwiększona drażliwość, zaznaczone wyniesienie, dezorientacja, które w niektórych przypadkach w innych przypadkach powikłania, czasami śmiertelne, występują z powołaniem inhibitorów MAO na tle leczenie lekami przeciwdepresyjnymi hamującymi neuronalne wychwytywanie monoamin lub bezpośrednio po ich odstawieniu.

Leki uciskające ośrodkowy układ nerwowy i etanol

Łączne stosowanie Zoloft i substancji hamujących ośrodkowy układ nerwowy wymaga szczególnej uwagi, a stosowanie napojów alkoholowych i preparatów zawierających alkohol podczas leczenia sertraliną jest zabronione. Brak nasilenia działania etanolu (alkoholu), karbamazepiny, haloperidolu lub fenytoiny na funkcje poznawcze i psychomotoryczne u zdrowych osób; jednak nie zaleca się wspólnego stosowania sertraliny i alkoholu.

Leki przeciwzakrzepowe o działaniu pośrednim (warfaryna)

Gdy są one podawane jednocześnie z sertraliną, nie ma znaczącego, lecz statystycznie znaczącego zwiększenia czasu protrombinowego. W takich przypadkach zaleca się monitorowanie czasu protrombinowego na początku leczenia sertraliną i po jej odstawieniu.

Analogi leku Zoloft

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Aleval;
• Asentra;
• Deprefalt;
• Seralin;
• Serenata;
• Sirleft;
• Chlorowodorek sertraliny;
• Stimuloton;
• Thorin.

Analogi dla grupy farmakologicznej (leki przeciwdepresyjne):

• Agomelatyna;
• Aktaparoksetyna;
• Alventa;
• Amizole;
• Amitryptylina;
• Valdoxane;
• Velaxin;
• Velafax;
• Chlorowodorek wenlafaksyny;
• Heptor;
• Heptral;
• Daplex;
• Depres;
• Depenone;
• Deprim;
• Duloksetyna;
• Ixelles;
• Clomipramine;
• Coaxyl;
• Mirzaten;
• Mirtazonal;
• Mirtalan;
• Nerustyna;
• Neuroplant;
• Newvelong;
• Oprah;
• Paxil;
• Paroksetyna;
• Pirazidol;
• Plizil;
• Portal;
• Prozac;
• Profluzak;
• Rexetin;
• Sedopram;
• Selektra;
• Seralin;
• Serenata;
• Chlorowodorek sertraliny;
• Stimuloton;
• Triptysole;
• Trittico;
• Umorap;
• Févarine;
• Fluval;
• Fluoksetyna;
• Framex;
• Cipralex;
• Citalon;
• Citalopram;
• Citol;
• Elivel;
• Elicia;
• Esprital;
• Escitalopram;
• Ephevelone;
• Epevelon retard.

Podobne leki:

Inne leki: