Diara - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formularze uwalniania (tabletka 2 mg, kapsułki 2 mg) do leczenia biegunki lub biegunki zakaźnej lub funkcjonalnej genetyki u dorosłych, dzieci i ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Dyara. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Biegunki w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Diarów w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowane w leczeniu biegunki lub biegunki z zakaźną lub funkcjonalną genezą u dorosłych, dzieci, a także w czasie ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Dyara - preparat przeciwbiegunkowy. Loperamid (aktywny składnik leku Diar) poprzez wiązanie z receptorami opioidowymi ściany jelita (modulacja neuronów cholinergicznych i adrenergicznych nukleotydami guaniny), zmniejsza napięcie i ruchliwość mięśni gładkich jelit (hamując uwalnianie acetylocholiny i prostaglandyn) . Spowalnia perystaltykę i zwiększa czas przejścia treści jelitowej. Zwiększa napięcie zwieracza odbytu, sprzyja zatrzymywaniu masy kałowej i zmniejsza skłonność do wypróżniania.

Akcja przychodzi szybko i trwa 4-6 godzin.

Kompozycja

Chlorowodorek Loperamidu + zaróbki.

Farmakokinetyka

Chlorowodorek Loperamidu jest prawie całkowicie metabolizowany przez wątrobę przez koniugację. Jest wydalany głównie z żółcią i moczem w postaci skoniugowanych metabolitów.

Wskazania

Objawowe leczenie ostrej i przewlekłej biegunki:

• geneza alergiczna, emocjonalna, lecznicza, radiacyjna;
• przy zmianie diety i jakości żywności, z naruszeniem metabolizmu i wchłaniania;
• jako adiuwant do biegunki zakaźnej genezie.

Regulacja stolca u pacjentów z ileostomią.

Formy uwolnienia

Tabletki żujące 2 mg.

Kapsułki 2 mg.

Inne postacie dawkowania, czy to krople, czy roztwór doustny, nie istnieją.

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Lek należy przyjmować doustnie, popijając wodą.

Dorośli z ostrą i przewlekłą biegunką są przepisani w początkowej dawce 4 mg (2 tabletki lub 2 kapsułki), następnie 2 mg (1 tabletka lub 1 kapsułka) po każdym defekacji w przypadku luźnego stolca. Maksymalna dawka dobowa wynosi 16 mg (8 tabletek lub 8 kapsułek).

Dzieciom w wieku powyżej 6 lat przepisuje się 2 mg (1 tabletka lub 1 kapsułka) po każdym defekacji w przypadku luźnego stolca. Maksymalna dawka dobowa wynosi 6 mg (3 tabletki lub 3 kapsułki).

W przypadku normalizacji stolca lub braku stolca przez ponad 12 godzin należy przerwać leczenie produktem Diar.

Efekt uboczny

• ból żołądka;
• suchość w ustach;
• kolka jelitowa;
• nudności wymioty;
• zaparcie;
• niedrożność jelit;
• senność;
• zawroty głowy;
• wysypka na skórze.

Przeciwwskazania

• uchyłkowatość;
• niedrożność jelit;
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego w fazie zaostrzenia;
• Biegunka na tle ostrego rzekomobłoniastego zapalenia jelit;
• monoterapia czerwonki i innych infekcji żołądkowo-jelitowych;
• 1 trymestr ciąży;
• okres laktacji;
• wiek dzieci do 6 lat;
• nadwrażliwość na składniki leku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Przeciwwskazane stosowanie leku Diarr w pierwszym trymestrze ciąży i podczas karmienia piersią.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane u dzieci poniżej 6 lat.

Dzieci w wieku powyżej 6 lat z ostrą biegunką są przepisywane w początkowej dawce 2 mg (1 tabletka), a następnie - 2 mg (1 tabletka) po każdym akcie defekacji w przypadku luźnego stolca. Maksymalna dawka dobowa wynosi 6 mg (3 tabletki).

Specjalne instrukcje

Jeśli w ciągu 48 godzin od ostrej biegunki nie nastąpi poprawa kliniczna lub wystąpią zaparcia, należy przerwać wzdęcia, częściową niedrożność jelit, odbiór biegunki.

W przypadku przewlekłej biegunki loperamid jest możliwy tylko na podstawie recepty lekarza.

Należy go stosować z ostrożnością loperamidu u małych dzieci ze względu na większą wrażliwość na lopramidowe efekty podobne do opioidów - działanie na centralny układ nerwowy. Podczas leczenia biegunki (szczególnie u dzieci) konieczne jest uzupełnienie utraty płynu i elektrolitów. Odwodnienie może przyczynić się do zmiany reakcji na loperamid.

Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów w podeszłym wieku (można maskować objawy odwodnienia i zmienność reakcji na loperamid).

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wymagane jest dokładne monitorowanie oznak toksycznego uszkodzenia OUN (metabolizm loperamidu jest spowolniony).

U pacjentów z biegunką podróżnych spadek motoryki jelit wywołany lekiem Diara może prowadzić do przedłużonego wzrostu temperatury z powodu opóźnienia w eliminacji mikroorganizmów (Shigella, Salmonella, niektóre szczepy Escherichia coli, itp.) I ich penetracja błony śluzowej jelit.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Podczas okresu leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia samochodu lub pracy z maszyną.

Interakcje leków

Jednoczesne stosowanie loperamidu z opioidowymi lekami przeciwbólowymi może zwiększać ryzyko ciężkich zaparć.

Analogi leku Diara

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Diarol;
• Imodium;
• Imodium Express;
• Laremide;
• Lediumum;
• Loperacap;
• Loperamid;
• Chlorowodorek Loperamidu;
• Superylope;
• Enterobene.

Analogi do grupy farmakologicznej (środki przeciwbiegunkowe):

• Bactisporin;
• Hydrake;
• Diarex Himalaya;
• Diarol;
• Diosmectite;
• Imodium;
• Imodium plus;
• Caeopectate;
• Laremide;
• Lediumum;
• Loperacap;
• Loperamid;
• Mirofuril;
• Neointestopan;
• Neosmectin;
• Nifuroxazide;
• Probiofor;
• Racecadotril;
• Smecta;
• Smektyt jest dioktaedryczny;
• Sporobakteryn;
• Stoppier;
• Superylope;
• Tannakomp;
• Uzar;
• Flonivin BS;
• Ecofuril;
• Elufour;
• Endosorb;
• Enterobene;
• Enterol;
• Enterofuryl;
• Entoban;
• Anthophyte Diaro;
• Ersefuril.

Podobne leki:

Inne leki: