Edarby - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formularze uwalniania (tabletki 20 mg, 40 mg i 80 mg, leki moczopędne 40 mg + 12,5 mg, 40 mg + 25 mg) leku do leczenia nadciśnienia i redukcji ciśnienia u dorosłych, dzieci i podczas ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Edarby. Istnieją opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat korzystania z Edarby w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogie Edarby'ego w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obniżania ciśnienia krwi u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Edarby - swoisty antagonista receptora angiotensyny 2 typu 1 (AT1). Medoksomil azilsartanu (substancja czynna preparatu Edarby) jest prolekiem. Szybko przekształca się w aktywną cząsteczkę azylsartanu, która selektywnie hamuje rozwój działania angiotensyny 2 poprzez blokowanie jej wiązania z receptorami AT1 w różnych tkankach. Angiotensyna 2 jest głównym hormonem RA w zakresie wazoaktywnego działania, w tym skutkiem zwężenia naczyń, stymulacji serca, stymulacji syntezy i uwalniania aldosteronu, aw konsekwencji reabsorpcji sodu w nerkach.

Blokada receptorów AT1 hamuje negatywną odpowiedź regulacyjną angiotensyny 2 na wydzielanie reniny, ale całkowite zwiększenie aktywności reniny w osoczu i poziomu krążącej angiotensyny 2 nie tłumi przeciwnadciśnieniowego działania azylsartanu.

Efekt hipotensyjny leku Edarby rozwija się podczas pierwszych 2 tygodni stosowania, z maksymalnym efektem terapeutycznym uzyskanym po 4 tygodniach. Obniżenie ciśnienia krwi po spożyciu pojedynczej dawki zwykle osiąga się w ciągu kilku godzin i utrzymuje się przez 24 godziny.

Nie obserwowano zespołu odstawienia po nagłym przerwaniu leczenia przedłużonym (przez 6 miesięcy) preparatem Edarby.

Bezpieczeństwo i skuteczność leku nie zależy od wieku pacjentów, ale nie można wykluczyć większej wrażliwości na obniżenie ciśnienia krwi u niektórych pacjentów w podeszłym wieku. Podobnie jak w przypadku stosowania innych antagonistów receptorów angiotensyny 2 i inhibitorów ACE, działanie przeciwnadciśnieniowe jest mniej nasilone u pacjentów rasy Negroid (zwykle populacja o niskiej aktywności reniny w osoczu krwi). Jednoczesne stosowanie preparatu Edarby w dawce 40 mg i 80 mg z dihydropirydynowymi lekami blokującymi wolne kanały wapniowe (amlodypina) lub tiazydowe leki moczopędne (chlortalidon) prowadzi do dodatkowego zmniejszenia ciśnienia krwi w porównaniu z terapią hipotensyjną stosowaną w monoterapii.

Edarby Clos jest złożonym preparatem zawierającym antagonistę receptora angiotensyny 2 (medoksomil azylsartanu) i diuretyk tiazydopodobny (chlortalidon). Jednoczesne stosowanie dwóch substancji czynnych prowadzi do wyraźniejszego obniżenia ciśnienia krwi w porównaniu z odbiorem każdej z nich w monoterapii. Podczas przyjmowania leku 1 raz dziennie, skuteczna redukcja BP osiąga się w ciągu 24 godzin.

Kompozycja

Aksamitan medoksomil potas + substancje pomocnicze (Edarby).

Azilsartan medoksomil potas + Chlortalidon + substancje pomocnicze (Edarby Clos).

Farmakokinetyka

Medoksomil azilsartanu

Parametry farmakokinetyczne (Tmax, Cmax, AUC) azylsartanu są podobne, zarówno gdy są podawane jednocześnie z chlortalidonem, jak i bez niego. Po przyjęciu leku do stężenia Cmax, azylsartan w osoczu krwi osiąga przeciętnie w ciągu 3 godzin. Azilsartan jest metabolizowany do dwóch głównych metabolitów głównie w wątrobie. Azilsartan i jego metabolity są wydalane z organizmu zarówno przez jelita, jak i przez nerki. Badania wykazały, że po spożyciu medoksomilu azylsartanu około 55% (głównie w postaci metabolitu M-1) znajduje się w kale i około 42% (15% w postaci azylsartanu, 19% w metabolicie M-2 ) - w moczu.

Farmakokinetyka azylsartanu u pacjentów młodych (18-45 lat) i starszych (65-85 lat) nie różni się znacząco.

Farmakokinetyka azylsartanu u mężczyzn i kobiet nie różni się istotnie. Korekta dawki w zależności od płci nie jest wymagana.

Chlorthalidone

Po zażyciu leku wewnątrz chlortalidonu wchłania się z przewodu pokarmowego o 60%. Wartość AUC chlortalidonu jest podobna do wartości podawanej jednocześnie z medoksomilem azylsartanu i bez niego. Jednak Cmax jest o 47% większe, gdy jest podawane jednocześnie z medoksomilem azylsartanu w preparacie Edarby Clos. Jedzenie nie ma klinicznie znaczącego wpływu na biodostępność leku. W związanym z krwią krwi chlortalidon jest związany głównie z anhydrazą węglanową erytrocytów. W osoczu krwi około 75% chlortalidonu jest związane z białkami osocza krwi, a 58% z albuminą. Chlortalidon jest wydalany głównie w postaci niezmienionej. Nie ma danych na temat porównawczych ilości chlortalidonu, który jest wydalany w postaci niezmienionej i w postaci metabolitów. Chlortalidon jest wydalany głównie przez nerki w niezmienionej postaci. Jako tiazydowe leki moczopędne chlortalidon przenika do mleka kobiecego.

U pacjentów w podeszłym wieku chlorealidon jest wydalany wolniej niż u młodych pacjentów, co prawdopodobnie wiąże się ze zmianami czynności nerek związanymi z wiekiem i prowadzi do wydłużenia okresu półtrwania. Zmniejszenie eliminacji nie ma znaczenia klinicznego.

W przypadku niewydolności nerek możliwe jest gromadzenie chlortalidonu.

Wskazania

• Nadciśnienie podstawowe (pierwotne) (obniżenie ciśnienia).

Formy uwolnienia

Tabletki 20 mg, 40 mg i 80 mg (Edarby).

Tabletki powlekane 40 mg + 12,5 mg, 40 mg + 25 mg (Edarby Clos).

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Edarby

Lek przyjmuje się doustnie 1 raz dziennie, niezależnie od przyjmowania pokarmu.

Zalecana dawka początkowa wynosi 40 mg raz na dobę. Jeśli konieczne jest dalsze obniżenie ciśnienia krwi, dawkę leku można zwiększyć do maksymalnie 80 mg raz na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 80 mg.

W przypadku niewystarczającej kontroli ciśnienia tętniczego krwi podczas stosowania preparatu Edarbi w monoterapii, możliwe jest jednoczesne jego stosowanie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, w tym diuretykami (chlortalidonem i hydrochlorotiazydem) i blokerami dihydropirydyny z powolnymi kanałami wapniowymi (amlodypiną).

Lek Edarby należy przyjmować codziennie, bez przerwy. Jeśli leczenie zostanie przerwane, pacjent powinien zostać o tym poinformowany przez lekarza.

W przypadku pominięcia dawki pacjent powinien przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie należy przyjmować podwójnej dawki leku Edarby.

Nie ma potrzeby korygowania początkowej dawki produktu leczniczego Edarbi u pacjentów w podeszłym wieku. Jednakże u pacjentów w wieku powyżej 75 lat dawkę 20 mg można uznać za początkową (zwiększa ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego).

Nie ma potrzeby korekty schematu dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek o łagodnym i umiarkowanym nasileniu. Nie ma doświadczenia klinicznego w stosowaniu leku Edarby u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i ciężką chorobą nerek w schyłkowym stadium, więc należy zażywać lek ostrożnie w tej kategorii pacjentów.

Ze względu na ograniczone doświadczenie w stosowaniu preparatu Edarbi u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby o łagodnym i umiarkowanym nasileniu zaleca się rozpoczęcie leczenia dawką 20 mg 1 raz na dobę i prowadzenie go pod ścisłym nadzorem. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby ze względu na brak doświadczenia klinicznego.

Lek Edarby należy podawać pacjentom z obniżoną BCC i (lub) hiponatremią (na przykład u pacjentów z długimi wymiotami, biegunką lub przyjmujących leki moczopędne w dużych dawkach) tylko pod ścisłym nadzorem lekarza. Zaleca się rozpoczęcie leczenia dawką 20 mg raz na dobę.

Ze względu na brak doświadczenia klinicznego lek Edarbie należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężką przewlekłą niewydolnością serca (klasa czynnościowa NYHA 4).

Edarby Claw

Lek Edarby Clos przyjmuje się doustnie 1 raz dziennie, niezależnie od czasu połknięcia.

Zalecana dawka początkowa leku Edarby Claw to 40 mg medoksomilu azylsartanu + 12,5 mg chlortalidonu raz na dobę.

Jeśli konieczne jest dalsze obniżenie ciśnienia krwi, dawkę leku Edarby Clos można zwiększyć do maksymalnie 40 mg medoksomilu azylsartanu i 25 mg chlortalidonu raz na dobę.

Lek Edarby Clos należy przyjmować codziennie, bez przerwy. W przypadku przerwania leczenia, pacjent powinien o tym poinformować lekarza.

W przypadku pominięcia dawki pacjent powinien przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie bierz podwójnej dawki Edarby Claw.

Nie obserwowano zespołu odstawienia z nagłym odstawieniem medoksomilu azylsartanu po długotrwałym leczeniu (przez 6 miesięcy). Jednak eliminacja Edarby Claw po długotrwałym leczeniu powinna być przeprowadzana, jeśli to możliwe, stopniowo.

Starsi pacjenci nie muszą dostosowywać początkowej dawki leku.

Efekt uboczny

• niedokrwistość;
• zawroty głowy;
• zawroty głowy;
• parestezja;
• nadmierne obniżenie ciśnienia krwi;
• biegunka;
• nudności wymioty;
• wysypka;
• swędzenie;
• skurcze mięśni;
• hipokaliemia, hiperkaliemia, hiponatremia;
• zaostrzenie dny moczanowej;
• zwiększenie stężenia kreatyniny;
• zwiększone stężenie mocznika;
• wzrost stężenia glukozy;
• obrzęk naczynioruchowy;
• zwiększone zmęczenie;
• obrzęki obwodowe.

Medoksomil azetyartanu (monoterapia)

• zawroty głowy;
• bół głowy;
• nadmierne obniżenie ciśnienia krwi;
• biegunka, mdłości;
• wysypka;
• swędzenie;
• skurcze mięśni;
• zwiększone stężenie kreatyniny, hiperurykemia;
• obrzęk naczynioruchowy;
• zwiększone zmęczenie;
• obrzęki obwodowe.

Chlortalidon (monoterapia)

• Małopłytkowość, leukopenia, agranulocytoza, eozynofilia;
• bół głowy;
• nadmierne obniżenie ciśnienia krwi;
• niemiarowość;
• alergiczny obrzęk płuc;
• utrata apetytu;
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe;
• zaparcie;
• ból brzucha;
• cholestaza wewnątrzwątrobowa lub żółtaczka;
• zapalenie trzustki;
• alergiczne śródmiąższowe zapalenie nerek;
• fotosensybilizacja;
• skórne zapalenie naczyń;
• hiperlipidemia, hipokaliemia, hipomagnezemia, hiperkalcemia;
• dekompensacja istniejącej cukrzycy;
• pokrzywka;
• zmniejszona siła działania.

Przy równoczesnym stosowaniu medoksomilu azylsartanu z chlortalidonem zmniejsza się częstość występowania hipokaliemii.

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych wymienionych w podręczniku lub wystąpią jakiekolwiek inne działania niepożądane niewymienione w instrukcjach, należy poinformować o tym lekarza.

Przeciwwskazania

• ogniotrwała hipokaliemia;
• bezmocz;
• jednoczesne podawanie aliskirenu i leków zawierających aliskiren u pacjentów z cukrzycą lub umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek (GFR poniżej 60 ml / min / 1,73 m2);
• ciężkie postacie cukrzycy;
• naruszenia funkcji wątroby poważne (więcej niż 9 punktów w skali Child-Pugh), tk. brak doświadczenia w użyciu;
• niewydolność nerek stopnia ciężkiego (QC poniżej 30 ml / min), ponieważ brak doświadczenia w stosowaniu;
• wiek poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa);
• ciąża;
• okres laktacji (karmienie piersią);
• nadwrażliwość na składniki leku.

Ostrożnie:

• ciężka przewlekła niewydolność serca (klasa czynnościowa NYHA 4);
• zaburzona czynność nerek (QC ponad 30 ml / min);
• zaburzona czynność wątroby w stopniu łagodnym i umiarkowanym (5-9 punktów w skali Child-Pugh);
• obustronne zwężenie tętnic nerkowych i zwężenie tętnicy pojedynczej czynnej nerki;
• kardiomiopatia niedokrwienna;
• niedokrwienna choroba naczyń mózgowych;
• stan po transplantacji nerki;
• stany towarzyszące zmniejszeniu BCC (w tym wymioty, biegunka, stosowanie diuretyków w dużych dawkach), a także u pacjentów stosujących dietę z ograniczeniem soli kuchennej;
• pierwotny hiperaldosteronizm;
• hiperurykemia, dna moczanowa;
• astma oskrzelowa;
• układowy toczeń rumieniowaty;
• zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej;
• przerostowa kardiomiopatia zaporowa (GOKMP);
• wiek powyżej 75 lat;
• hipokaliemia.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Doświadczenia związane ze stosowaniem leku Edarby u kobiet w ciąży są nieobecne. Nie zaleca się stosowania leku podczas ciąży i karmienia piersią.

U noworodków, których matki otrzymywały lek medoksomilu azylsartanu, może wystąpić niedociśnienie, a noworodki powinny być pod ścisłym nadzorem lekarza.

Chlortalidon przenika przez barierę łożyskową do krwi pępowinowej i może powodować żółtaczkę płodu lub noworodka, małopłytkowość, a także inne niepożądane reakcje obserwowane u dorosłych.

Natychmiast po potwierdzeniu ciąży należy przerwać stosowanie leku Edarby Clo i, jeśli to konieczne, przełączyć się na stosowanie leków o udowodnionym bezpieczeństwie w czasie ciąży.

Nie ma informacji na temat możliwości uwalniania azylsartanu i / lub jego metabolitów z mlekiem matki. W doświadczalnych badaniach na zwierzętach stwierdzono, że azylsartan i jego metabolit M-2 są wydzielane z mlekiem szczurów w okresie laktacji.

Chlortalidon przenika do mleka kobiecego.

Jeśli musisz zażywać lek Edarby Clos podczas laktacji, musisz przerwać karmienie piersią lub przerwać przyjmowanie leku. Najlepiej stosować leki o sprawdzonym profilu bezpieczeństwa.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane stosowanie leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa).

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Starsi pacjenci nie muszą dostosowywać początkowej dawki leku.

Należy zachować ostrożność u pacjentów w wieku powyżej 75 lat.

Specjalne instrukcje

Pacjenci, u których napięcie naczyniowe i czynność nerek zależą w dużym stopniu od aktywności RAAS (na przykład u pacjentów z ciężką przewlekłą niewydolnością serca (klasa 4 według NYHA), ciężką niewydolnością nerek lub zwężeniem tętnic nerkowych), leczenie lekami działanie na RAAS, takie jak inhibitory ACE i antagoniści receptora angiotensyny 2, jest związane z możliwością wystąpienia ostrego niedociśnienia tętniczego, azotemii, skąpomoczu lub, rzadko, ostrej niewydolności nerek. Nie można wykluczyć możliwości wystąpienia tych efektów podczas stosowania leku Edarby.

Ostry spadek ciśnienia krwi u pacjentów z kardiomiopatią niedokrwienną lub niedokrwienną chorobą naczyń mózgowych może prowadzić do rozwoju zawału mięśnia sercowego lub udaru.

Dane dotyczące stosowania produktu leczniczego Edarbi u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepie nerki nie są dostępne.

Dane dotyczące doświadczenia klinicznego stosowania leku Edarbi u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby są nieobecne, dlatego nie zaleca się stosowania leku u tej kategorii pacjentów.

U pacjentów ze zmniejszoną aktywnością bcc i (lub) hiponatremią (w wyniku wymiotów, biegunki, dużych dawek leków moczopędnych lub diety o ograniczonym spożyciu soli) po rozpoczęciu leczenia preparatem Edarby może wystąpić klinicznie znaczące niedociśnienie. Hipowolemię należy dostosować przed rozpoczęciem leczenia preparatem Edarby lub rozpoczęciem leczenia dawką 20 mg.

Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem są zwykle oporni na leczenie lekami przeciwnadciśnieniowymi, które mają wpływ na RAAS. W związku z tym nie zaleca się podawania Edarby takim pacjentom.

Doświadczenia kliniczne z innymi lekami wpływającymi na RAAS wskazują, że jednoczesne podawanie leku Edarbis z diuretykami oszczędzającymi potas, preparatami potasu lub substytutami soli zawierającymi potas lub innymi lekami, które mogą zwiększać zawartość potasu we krwi (np. Heparynę) może prowadzić do hiperkaliemii we krwi. pacjenci z nadciśnieniem tętniczym. U pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z niewydolnością nerek, cukrzycą i / lub pacjentów z innymi współistniejącymi chorobami wzrasta ryzyko wystąpienia hiperkaliemii, co może być śmiertelne. U takich pacjentów zaleca się monitorowanie zawartości potasu w surowicy krwi.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Edarbi u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej lub dwudzielnej lub przerostową kardiomiopatią zawężającą.

Podobnie jak w przypadku stosowania innych antagonistów receptorów angiotensyny 2, jednoczesne stosowanie preparatów litu i preparatu Edarbi nie jest zalecane.

Podczas stosowania chlortalidonu może rozwinąć się hipokaliemia. Konieczne jest regularne monitorowanie zawartości potasu w surowicy krwi. U pacjentów przyjmujących glikozydy nasercowe hipokaliemia może predysponować do arytmii.

Należy zachować ostrożność podając Edarby Claw pacjentom ze zwężeniem zastawki aortalnej lub dwudzielnej lub przerostową kardiomiopatią zawężającą.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

W oparciu o właściwości farmakodynamiczne oczekuje się, że medoksomil azylsartanu będzie miał niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów kontrolnych. Należy zachować ostrożność, jak w przypadku każdego leku przeciwnadciśnieniowego (ryzyko zawrotów głowy i zwiększone zmęczenie).

Interakcje leków

Wystąpił odwracalny wzrost stężenia litu w surowicy i toksyczności przy równoczesnym stosowaniu preparatów litu i inhibitorów ACE oraz preparatów litu z antagonistami receptora angiotensyny II. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowania medoksomilu azylsartanu w połączeniu z preparatami litu. Jeśli taka kombinacja jest konieczna, zaleca się regularne monitorowanie zawartości litu w surowicy.

Przy jednoczesnym stosowaniu antagonistów angiotensyny 2 i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAID) (na przykład selektywne inhibitory COX-2, kwas acetylosalicylowy (więcej niż 3 g na dzień) i nieselektywne NLPZ), działanie przeciwnadciśnieniowe może być osłabione Podczas jednoczesnego stosowania antagonistów angiotensyny II i NLPZ może zwiększyć się ryzyko zaburzeń czynności nerek i zwiększenie stężenia potasu w surowicy. Dlatego na początku leczenia pacjentom zaleca się regularne przyjmowanie odpowiedniej ilości płynu i monitorowanie czynności nerek.

Jednoczesne stosowanie diuretyków oszczędzających potas, preparatów potasu, substytutów soli zawierających potas i inne leki (np. Heparynę) z Edarby może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu w surowicy. Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem stężenia potasu w surowicy podczas leczenia skojarzonego.

Podwójna blokada RAAS z antagonistami receptora angiotensyny 2, inhibitorami ACE lub aliskirenem wiąże się ze zwiększonym ryzykiem niedociśnienia tętniczego, hiperkaliemii i dysfunkcji nerek (w tym ostrej niewydolności nerek) w porównaniu z monoterapią.

Nie obserwowano interakcji farmakokinetycznych z jednoczesnym stosowaniem medoksomilu azylsartanu lub azylsartanu z amlodypiną, preparatów zobojętniających kwasy (wodorotlenek magnezu i glinu), chlortalidonu, digoksyny, flukonazolu, glibenklamidu, ketokonazolu, metforminy i warfaryny.

Medoksomil azilsartanu jest przekształcany w farmakologicznie czynny metabolit azylsartan podczas wchłaniania z przewodu pokarmowego przez działanie enzymu karboksymetylenobutenolidazy w jelicie i wątrobie. Badania wykazały, że interakcje oparte na hamowaniu enzymów są mało prawdopodobne.

Działanie przeciwnadciśnieniowe terapii Edarby można wzmocnić w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, w tym diuretykami (chlortalidonem i hydrochlorotiazydem) i blokerami dihydropirydyny z powolnymi kanałami wapniowymi (amlodypiną).

Chlortalidon wzmaga działanie środków zwiotczających mięśnie typu curare i leków przeciwnadciśnieniowych (w tym guanetydyny, metyldopy, beta-adrenoblockerów, leków rozszerzających naczynia krwionośne, powolnych blokerów kanału wapniowego), inhibitorów MAO.

Jednoczesne stosowanie chlortalidonu z allopurinolem może prowadzić do zwiększenia częstości występowania reakcji nadwrażliwości na allopurinol.

Chlortalidon może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych spowodowanych przez amantadynę.

Leki antycholinergiczne (np. Atropina, biperiden) mogą zwiększać biodostępność chlortalidonu, zmniejszać ruchliwość przewodu żołądkowo-jelitowego i usuwać zawartość żołądka.

Hipokaliemiczny wpływ chlortalidonu jest zwiększony przy równoczesnym stosowaniu z kortykosteroidami, hormonem adrenokortykotropowym, amfoterycyną, beta-adrenoblockerami, karbenoksolonem. Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem stężenia potasu w surowicy podczas leczenia skojarzonego.

Może być konieczne skorygowanie (zmniejszenie lub zwiększenie) dawki środków hipoglikemizujących do spożycia i insuliny.

Działanie farmakologiczne soli wapnia i witaminy D może wzrosnąć do istotnego klinicznie poziomu, gdy stosuje się go jednocześnie z chlortalidonem.

Jednoczesne stosowanie z cyklosporyną może zwiększać ryzyko hiperurykemii i powikłań, takich jak dna moczanowa.

Kolestyramin przełamuje wchłanianie chlortalidonu. Możliwe jest zmniejszenie działania farmakologicznego chlortalidonu.

Jednoczesne stosowanie chlortalidonu z metotreksatem i cyklofosfamidem może prowadzić do nasilenia farmakologicznego działania leków przeciwnowotworowych.

Analogi leku Edarby'ego

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Edarby Claw.

Analogi dotyczące efektu leczniczego (środki do leczenia nadciśnienia tętniczego i zmniejszenia ciśnienia):

• Amlodypina;
• Anaprilin;
• Andipal;
• Atacand;
• Atenolol;
• Berlipril;
• Betalk;
• Bisoprolol;
• Vasotensis;
• Walia;
• Walsakor;
• Vylloset;
• Werapamil;
• Veroshpiron;
• Hypotiazyd;
• Dibazol;
• Diltiazem;
• Diroton;
• Nurek;
• Doxazosin;
• Indapamid;
• Kalchek;
• Camyrin;
• Kapoten;
• Kaptopryl;
• Karwedilol;
• Cardura;
• Concor;
• Corvalol Forte;
• Corvitol;
• Korgard;
• Cordaflex;
• Kordypina;
• Corinfar;
• Cristepin;
• Kudevita;
• Qudesan;
• Lasix;
• Lizynopryl;
• Lodose;
• Lozap;
• Lozarel;
• Lorist;
• Siarczan magnezu;
• Metoprolol;
• Moksonidyna;
• Niperten;
• Nifedypina;
• Noliprel;
• Obsidan;
• Prestan;
• Prestarium;
• Propranolol;
• Raunatin;
• Renitek;
• Spironolakton;
• Stamlo;
• Teveten;
• Felodypina;
• Opóźnienie Felotenz;
• Fizjoterapia;
• Fozinap;
• Furosemid;
• Hartil;
• Egilok;
• Równik;
• Exforge;
• Enalapril;
• Enam;
• Enap;
• Enarenal;
• Enziks;
• Enziks duo forte;
• Estecor.

Podobne leki:

Inne leki: