Walacyklowir - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i preparaty (tabletki 500 mg i 1000 mg) leku do leczenia opryszczki, ospy wietrznej lub ospy wietrznej, półpasiec u dorosłych, dzieci i ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Walacyklowir. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania walacyklowiru w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Valacycloviru w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu opryszczki, ospy wietrznej lub ospy wietrznej, półpasiec u dorosłych, dzieci, jak również podczas ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Walacyklowir środek przeciwwirusowy analogicznej grupy nukleozydowej. Valacyklowir jest estrem L-waliny acyklowiru, a zatem jest prolekiem.

Po wchłonięciu do krwi walacyklowir prawie całkowicie przekształca się w acyklowir pod wpływem enzymu wątrobowego hydrolazy walacyklowiru. Acyklowir utworzony z walacyklowiru z kolei przenika do komórek dotkniętych wirusem, gdzie pod wpływem enzymu wirusowego, kinaza tymidynowa jest przekształcana w monofosforan, a następnie pod wpływem kinaz komórkowych, w difosforan i aktywny trifosforan. Trójfosforan acyklowiru niszczy polimerazę DNA, a tym samym zakłóca replikację DNA wirusa. Ponadto przerwanie replikacji wirusowego DNA może być wynikiem włączenia acyklowiru do jego struktury. Tak więc wysoką selektywność walacyklowiru w odniesieniu do tkanek dotkniętych wirusem tłumaczy się tym, że w 1 etapie reakcji łańcuchowej fosforylacji pośredniczy enzym wytwarzany przez sam wirus.

Jest aktywny przeciwko wirusowi Herpes simplex typu 1 i 2, Varicella zoster, cytomegalovirus, Epstein-Barr virus, ludzkiemu wirusowi opryszczki 6.

Kompozycja

Chlorowodorek walacyklowiru + zaróbki.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym walacyklowir dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, szybko i prawie całkowicie przekształca się w acyklowir i L-walinę pod działaniem enzymu walacyklowirhydrolazy. Biodostępność acyklowiru po podaniu 1 g walacyklowiru wynosi 54% i nie zależy od przyjmowania pokarmu. Wiązanie walacyklowiru z białkami osocza jest bardzo niskie - 15%. Walacyklowir jest wydalany z moczem, głównie w postaci acyklowiru (ponad 80% dawki), a jego metabolit - 9-karboksymetoksymetyloguanina - w mniej niż 1% pozostaje niezmieniony.

Wskazania

• półpasiec;
• infekcje skóry i błon śluzowych wywołane wirusem opryszczki pospolitej (w tym opryszczka narządów płciowych);
• zapobieganie nawrotom chorób wywołanych wirusem opryszczki pospolitej;
• zapobieganie zakażeniu wirusem cytomegalii, które rozwija się podczas przeszczepu narządu.

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane 500 mg i 1000 mg.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Wewnątrz (niezależnie od przyjmowanego jedzenia). Reżim dawkowania ustalany jest indywidualnie, w zależności od wskazań. Zaleca się rozpoczęcie leczenia tak szybko, jak to możliwe, największą skuteczność odnotowuje się, jeśli leczenie rozpoczęto w ciągu 48 godzin od pierwszego pojawienia się objawów choroby (wysypki, ból lub pieczenie).

Z gontem, 1000 mg 3 razy dziennie przez 7 dni.

Z prostą opryszczką, w tym nawrotową opryszczką narządów płciowych, - 500 mg 2 razy dziennie przez 5-10 dni.

Na tle niewydolności nerek, schemat dawkowania jest ustalany w zależności od klirensu kreatyniny; w przypadku hemodializy lek jest przepisywany po nim.

Efekt uboczny

• nudności wymioty;
• uczucie dyskomfortu, ból brzucha;
• biegunka;
• anoreksja;
• przemijające zwiększenie czynności wątroby;
• bół głowy;
• zmęczenie;
• zawroty głowy;
• zamęt świadomości;
• zaburzona świadomość;
• halucynacje;
• niepokój;
• drżenie;
• śpiączka (zwykle u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub innymi czynnikami predysponującymi);
• wysypka;
• pokrzywka;
• swędzenie;
• obrzęk naczynioruchowy;
• anafilaksja;
• małopłytkowość;
• duszność;
• zaburzona czynność nerek;
• ból w nerkach;
• fotosensybilizacja.

Przeciwwskazania

• zwiększona wrażliwość na walacyklowir, acyklowir.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Nie przeprowadza się odpowiednich i ściśle kontrolowanych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania walacyklowiru podczas ciąży i laktacji. Zastosowanie w tej kategorii pacjentów jest możliwe w przypadkach, w których spodziewana korzyść z terapii dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.

Wiadomo, że acyklowir, metabolit walacyklowiru, przenika do mleka kobiecego w stężeniach, które są 0,6-4,1 razy większe niż jego stężenie w osoczu. Acyklowir T1 / 2 z mleka kobiecego wynosi 2,8 godziny, co jest porównywalne z T1 / 2 z osocza.

W badaniach eksperymentalnych walacyklowir nie wykazywał działania teratogennego u szczurów i królików. Przy podawaniu doustnym walacyklowir nie powodował zaburzeń płodności u mężczyzn i samic szczurów.

Stosować u dzieci

Nie ma doświadczenia klinicznego stosowania u dzieci.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Starsi pacjenci w okresie leczenia muszą zwiększyć ilość zużywanego płynu.

Specjalne instrukcje

Pacjenci z niewydolnością nerek mają zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań neurologicznych za pomocą walacyklowiru.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą wątroby.

Z wielką starannością wyznacza się każdy stan, któremu towarzyszy niedobór odporności, szczególnie u pacjentów zakażonych wirusem HIV. Podczas badań klinicznych walacyklowiru w dużych dawkach (8 g / dobę) przez długi czas, plamica małopłytkowa i (lub) zespół hemolityczno-mocznicowy, rzadko w przypadkach śmiertelnych, u pacjentów z klinicznie wyrażonymi postaciami zakażenia HIV, po przeszczepie szpiku kostnego lub nerki .

Podczas leczenia opryszczki narządów płciowych należy unikać współżycia seksualnego (lek nie zapobiega przeniesieniu zakażenia).

Różnica między walacyklowirem i acyklowirem

Valacyklowir jest estrem L-waliny acyklowiru, a zatem jest prolekiem. Po wchłonięciu do krwi walacyklowir prawie całkowicie przekształca się w acyklowir pod wpływem enzymu wątrobowego hydrolazy walacyklowiru.

Interakcje leków

Acyklowir w postaci niezmienionej wchodzi do moczu w wyniku czynnego wydzielania kanalikowego. Wszelkie leki przepisywane jednocześnie i konkurujące o ten mechanizm eliminacji mogą powodować wzrost stężenia acyklowiru w osoczu. Cymetydyna i leki blokujące wydzielanie kanalików, przepisane po przyjęciu walacyklowiru w dawce 1 g, zwiększają AUC acyklowiru i zmniejszają jego klirens nerkowy.

Farmakokinetyka walacyklowiru nie zmienia się wraz z jednoczesnym przyjmowaniem digoksyny.

Przy jednoczesnym podawaniu acyklowiru i nieaktywnego metabolitu mykofenolanu mofetylu (leku immunosupresyjnego stosowanego w transplantacji) obserwowano zwiększenie wartości AUC acyklowiru i mykofenolanu mofetylu.

Przy jednoczesnym stosowaniu walacyklowiru z lekami, które zaburzają czynność nerek (w tym cyklosporyna, takrolimus), funkcja nerek może się pogarszać.

Analogi leku Valacyclovir

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Vairova;
• Valavir;
• Valaciclovir Canon;
• Chlorowodorek walacyklowiru;
• Valacitek;
• Valwyr;
• Valmic;
• Walogard;
• Valtrex;
• Valtsikon;
• Wirdel.

Analogi dotyczące efektu leczniczego (środki do leczenia opryszczki pospolitej):

• Alpisarin maść;
• Amiksin;
• Anaferon;
• Dziecko Anaferon;
• Antigerpes;
• Arbidol;
• Acyklowir;
• Wektawir;
• Virazole;
• Wirdel;
• Virolex;
• Virosept;
• Vitaherpavak;
• Viferon;
• Galavit;
• Gevisos;
• Gerpevir;
• Opryszczka;
• Herpferon;
• Groprinosin;
• Deviry;
• Zovirax;
• Izoprinozyna;
• Immunomax;
• Kagocel;
• Kipferon;
• Lavomax;
• Lycopid;
• Lorinden C;
• Neovir;
• Panavir;
• Supperan;
• Famvir;
• Famcyklowir;
• Fenistil Pencivir;
• Ferrovir;
• Cyclovax;
• Cyclovir;
• Cycloviral;
• Cycloferon;
• Epigenum seks;
• Erazaban;
• Ergoferon.

Podobne leki:

Inne leki: