Trifthazin - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (tabletki 5 mg i 10 mg, zastrzyki do wstrzykiwań) leku do leczenia schizofrenii, psychozy u dorosłych, dzieci i ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Triftazine. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Triftazinu w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Triftazine w obecności istniejących analogów strukturalnych. Służy do leczenia schizofrenii, psychozy u dorosłych, dzieci, a także w okresie ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Triftazine - środek przeciwpsychotyczny (neuroleptyczny), pochodna piperazyny z fenotiazyną. Uważa się, że działanie przeciwpsychotyczne fenotiazyn jest spowodowane blokowaniem postsynaptycznych mezolimbicznych receptorów dopaminergicznych w mózgu. Intensywność działania przeciwpsychotycznego jest większa niż chloropromazyny. Ma silny efekt przeciwwymiotny, którego centralny mechanizm jest związany z uciskiem lub blokadą receptorów D2 dopaminy w chemoreceptorowej strefie aktywacyjnej móżdżku, i obwodowej z blokadą nerwu błędnego w przewodzie pokarmowym. Ma aktywność alfa-adrenoblokującą. Ma jakiś efekt aktywacyjny. Działanie antycholinergiczne i działanie hipotensyjne są słabo wyrażone. Ma wyraźny efekt pozapiramidowy. W przeciwieństwie do chlorpromazyny nie wykazuje działania przeciwhistaminowego, spazmolitycznego i przeciwdrgawkowego.

Kompozycja

Chlorowodorek trifluoperaziny + zaróbki.

Farmakokinetyka

Dane kliniczne dotyczące farmakokinetyki trifluoperazyny są ograniczone.

Fenotiazyny mają silne wiązanie z białkami osocza. Są głównie wydalane przez nerki, a częściowo przez żółć.

Wskazania

• zaburzenia psychotyczne, w tym schizofrenia;
• pobudzenie psychoruchowe;
• nerwice z przewagą lęku i strachu;
• objawowe leczenie nudności i wymiotów.

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane 5 mg i 10 mg.

Roztwór do wstrzykiwań domięśniowych (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwań).

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Indywidualny. Wewnątrz dorosłych - 1-5 mg 2 razy dziennie; jeśli to konieczne, w ciągu 2-3 tygodni dawkę zwiększa się do 15-20 mg na dobę, częstotliwość stosowania wynosi 3 razy dziennie. Dzieci w wieku 6 lat i starsze - 1 mg 2-3 razy dziennie, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 5-6 mg na dobę.

Domięśniowo, dorośli - 1-2 mg co 4-6 godzin. Dzieci - 1 mg 1-2 razy dziennie.

Dawki maksymalne: dorośli z podawaniem doustnym - 40 mg na dzień, w / m - 10 mg na dobę.

Efekt uboczny

• senność;
• zawroty głowy;
• suchość w ustach;
• zaburzenia snu;
• zmęczenie;
• niedowidzenie;
• zaburzenia pozapiramidowe;
• późna dyskineza;
• anoreksja;
• żółtaczka cholestatyczna;
• Małopłytkowość, niedokrwistość, agranulocytopenia, pancytopenia;
• częstoskurcz;
• umiarkowanie wyraźne niedociśnienie ortostatyczne;
• zaburzenia rytmu serca;
• zmiany w zapisie EKG (wydłużenie odstępu QT, wygładzenie załamka T);
• wysypka na skórze;
• pokrzywka;
• obrzęk naczynioruchowy;
• mętlik;
• brak menstruacji.

Przeciwwskazania

• warunki w stanie śpiączki;
• choroby połączone z mielodepresją;
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• ciąża, laktacja;
• zwiększona wrażliwość na trifluoperazynę.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Triftazin jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży i laktacji.

W badaniach eksperymentalnych wykazano, że trifluoperazyna (w dawkach znacznie wyższych niż kliniczne) może zwiększać częstość występowania wad rozwojowych i zmniejszać masę noworodków.

Fenotiazyny przenikają do mleka matki i mogą wywoływać uczucie senności i zwiększać ryzyko wystąpienia późnej dyskinezy u dziecka.

Stosować u dzieci

Stosowanie u dzieci jest możliwe zgodnie ze schematem dawkowania.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Starsi pacjenci wymagają korekty schematu dawkowania trylatiny.

Specjalne instrukcje

Nie używać w warunkach depresyjnych.

Ze szczególną ostrożnością należy stosować u pacjentów z jaskrą, z chorobami sercowo-naczyniowymi, epilepsją, łagodnym rozrostem gruczołu krokowego; z nadwrażliwością na inne leki serii fenotiazyn. Fenotiazyny są stosowane po porównaniu ryzyka i korzyści leczenia u pacjentów z nieprawidłowymi zmianami obrazu krwi, nieprawidłowości funkcji wątroby, zatrucia alkoholem, zespołem Reye'a, a także raka piersi, choroby Parkinsona, wrzodu trawiennego i dwunastnicy owrzodzenie, zatrzymanie moczu, przewlekłe choroby narządów oddechowych (szczególnie u dzieci), napady padaczkowe, wymioty.

Konieczne jest unikanie jednoczesnego stosowania fenotiazyn z adsorbującymi środkami przeciwbiegunkowymi.

Starsi pacjenci wymagają korekty schematu dawkowania trifluoperazyny. Podczas leczenia należy wykluczyć picie alkoholu.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Należy go stosować ostrożnie u pacjentów, których aktywność wymaga zwiększonej koncentracji uwagi i wysokiego odsetka reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

Przy równoczesnym stosowaniu leków, które mają działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy, etanol (alkohol), leki zawierające etanol, możliwe jest zwiększenie działania hamującego na ośrodkowy układ nerwowy i czynności układu oddechowego.

Przy równoczesnym stosowaniu z lekami przeciwdrgawkowymi próg gotowości konwulsyjnej może być zmniejszony; ze środkami, które powodują reakcje pozapiramidowe, można zwiększyć częstość występowania i nasilenie zaburzeń pozapiramidowych.

Przy równoczesnym stosowaniu triftazyny z tricyklicznymi środkami przeciwdepresyjnymi, maprotyliną, inhibitorami MAO, zwiększa się ryzyko wystąpienia złośliwego zespołu neuroleptycznego (ZNS).

Przy równoczesnym stosowaniu z preparatami powodującymi niedociśnienie tętnicze, możliwe jest wystąpienie hipotonii ortostatycznej.

Przy równoczesnym stosowaniu z lekami w leczeniu nadczynności tarczycy wzrasta ryzyko rozwoju agranulocytozy.

Przy równoczesnym stosowaniu z lekami antycholinergicznymi, ich działanie antycholinergiczne zostaje wzmocnione, podczas gdy działanie przeciwpsychotyczne leku przeciwpsychotycznego może się zmniejszyć.

Przy równoczesnym stosowaniu leków zobojętniających, leków przeciw parkinsonizmowi, upośledzona jest absorpcja fenotiazyn.

Przy równoczesnym stosowaniu, działanie doustnych antykoagulantów jest osłabione, możliwe jest zmniejszenie skuteczności amfetamin, lewodopy, klonidyny, guanetydyny, epinefryny i efedryny.

Przy równoczesnym stosowaniu triftazyny z solami litu możliwe są efekty neurotoksyczne, rozwój objawów pozapiramidowych.

Przy równoczesnym stosowaniu z metyldopą opisano przypadek paradoksalnego nadciśnienia tętniczego.

Przy równoczesnym stosowaniu z fluoksetyną mogą rozwinąć się objawy pozapiramidowe i dystonia.

Analogi leku Triftazine

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Trasin;
• Trifluoperazine Apo;
• Triftazin Darnitsa;
• Chlorowodorek triftazyny;
• Roztwór triftazyny w ampułkach 0,2%;
• Escazin.

Analogi dla grupy farmakologicznej (leki przeciwpsychotyczne):

• Abilifay;
• Azaleptyna;
• Tributrat alimamazyny;
• Aminina;
• Arypiprazol;
• Barnetil;
• Betamax;
• Haloperidol;
• Hedonin;
• Droperidol;
• Zalast;
• Zeldox;
• Zilaxera;
• Zyprazydon;
• Ziprex;
• Invega;
• Quentiaki;
• Kwetiapina;
• Quetitex;
• Ketiap;
• Klozapina;
• Klozasten;
• Clopixol;
• Lakvel;
• Leponex;
• Leptinorm;
• Limipranil;
• Mazeptil;
• Melleril;
• Spokojna;
• Moditen;
• Olanzapina;
• Piportil;
• Propazine;
• Prosulfin;
• Rileptyd;
• Rysperydon;
• Rispolept;
• Rispolux;
• Risset;
• Serdolekt;
• Seroquel;
• Sonapaks;
• Sulpiride;
• Terialgen;
• Tizerzin;
• Tiorydazyna;
• Torendo;
• Truksal;
• Fluanoksol;
• Chlorpromazyna;
• Chloroproticsen;
• Eglonyl;
• Etaperazine.

Podobne leki:

Inne leki: