Prednizolon - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i preparaty (tabletki 1 mg i 5 mg, zastrzyki do wstrzykiwań, krople do oczu, 0,5% maści) do leczenia stanów szokowych u dorosłych, dzieci i ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące stosowania leku hormonalnego Prednizolon. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Prednizolonu w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi prednizolonu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowane w leczeniu stanów szokowych i nagłych, reakcji alergicznych, objawów zapalnych u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji.

Prednizolon - syntetyczny lek glukokortykoidowy, odwodniony analog hydrokortyzonu. Działa przeciwzapalnie, przeciwalergicznie, immunosupresyjnie, zwiększa wrażliwość beta-adrenoreceptorów na endogenne katecholaminy.

Interakcje ze specyficznymi receptorami cytoplazmatycznymi (receptory GCS występują we wszystkich tkankach, szczególnie w wątrobie), z utworzeniem kompleksu indukującego tworzenie białek (w tym enzymów regulujących procesy życiowe w komórkach).

Metabolizm białek: zmniejsza liczbę globulin w osoczu, zwiększa syntezę albuminy w wątrobie i nerkach (przy rosnącej proporcji albuminy / globuliny), zmniejsza syntezę i nasila katabolizm białek w tkance mięśniowej.

Metabolizm lipidów: zwiększa syntezę wyższych kwasów tłuszczowych i triglicerydów, redystrybuuje tłuszcz (gromadzenie tłuszczu występuje głównie w okolicy obręczy barkowej, twarzy, brzucha), co prowadzi do rozwoju hipercholesterolemii.

Metabolizm węglowodanów: zwiększa wchłanianie węglowodanów z przewodu pokarmowego; zwiększa aktywność glukozo-6-fosfatazy (zwiększone spożycie glukozy z wątroby do krwi); zwiększa aktywność karboksylazy fosfoenolopirogronianowej i syntezę aminotransferaz (aktywacja glukoneogenezy); sprzyja rozwojowi hiperglikemii.

Metabolizm wody i elektrolitów: opóźnia działanie sodu i wody w organizmie, stymuluje wydalanie potasu (działanie mineralokortykoidów), zmniejsza wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego, zmniejsza mineralizację tkanki kostnej.

Działanie przeciwzapalne jest związane z tłumieniem uwalniania eozynofilów i komórek tucznych za pomocą mediatorów stanu zapalnego; wywoływanie tworzenia lipokortyn i zmniejszanie liczby komórek tucznych, które wytwarzają kwas hialuronowy; ze zmniejszeniem przepuszczalności naczyń włosowatych; stabilizacja błon komórkowych (zwłaszcza lizosomalnych) i błon organelli. Wpływ na wszystkie etapy procesu zapalnego: hamuje syntezę prostaglandyn na poziomie kwasu arachidonowego (lipokortyna obniża fosfolipazę A2, hamuje uwalnianie kwasu arachidonowego i hamuje biosyntezę endopersydów, leukotrienów, cytokin zapalnych "(interleukina 1, martwica guza czynnik alfa itp.), zwiększa odporność błony komórkowej na działanie różnych czynników uszkadzających.

Działanie immunosupresyjne jest spowodowane przez indukowaną inwolucję tkanki limfatycznej, zahamowanie proliferacji limfocytów (szczególnie limfocytów T), zahamowanie migracji limfocytów B i oddziaływanie limfocytów T i B, zahamowanie uwalniania cytokin (interleukina-1, 2, Interferon gamma ) z limfocytów i makrofagów i zmniejszenie tworzenia przeciwciał.

Działanie przeciwalergiczne powstaje w wyniku zmniejszenia syntezy i wydzielania mediatorów alergii, hamowania uwalniania z uwrażliwionych komórek tucznych i bazofilów histaminy i innych substancji biologicznie czynnych, zmniejszenia liczby krążących bazofili, T- i B limfocyty, komórki tuczne; hamowanie rozwoju tkanki limfoidalnej i łącznej, zmniejszanie wrażliwości komórek efektorowych na mediatory alergii, hamowanie tworzenia przeciwciał, zmiany w odpowiedzi immunologicznej organizmu.

W chorobach obturacyjnych dróg oddechowych efekt ten jest głównie spowodowany hamowaniem procesów zapalnych, zapobieganiem lub zmniejszaniem stopnia obrzęku błon śluzowych, zmniejszeniem nacieku eozynofilowego warstwy podśluzówkowej nabłonka oskrzeli i odkładaniem się krążącego układu odpornościowego kompleksy w błonie śluzowej oskrzeli, a także hamowanie erozji i złuszczania błony śluzowej. Zwiększa wrażliwość receptorów beta-adrenergicznych małych i średnich rur oskrzelowych na endogenne katecholaminy i egzogenne sympatykomimetyki, zmniejsza lepkość śluzu poprzez zmniejszenie jego produkcji.

Hamuje syntezę i sekrecję ACTH i ponownie syntezę endogennych glikokortykosteroidów.

Hamuje reakcje tkanki łącznej podczas procesu zapalnego i zmniejsza możliwość powstawania blizny.

Farmakokinetyka

Prednizolon jest metabolizowany w wątrobie, częściowo w nerkach i innych tkankach, głównie przez sprzężenie z kwasami glukuronowymi i siarkowymi. Metabolity są nieaktywne. Jest wydalany z żółcią i moczem przez filtrację kłębuszkową i jest wchłaniany przez kanaliki o 80-90%.

Wskazania

• warunki wstrząsów (palenie, traumatyczne, operacyjne, toksyczne, kardiogenne) - z nieskutecznością środków zwężających naczynia, z użyciem zastępczych leków i innych terapii objawowych;
• reakcja alergiczna (ostra ciężka), wstrząs transfuzyjny, wstrząs anafilaktyczny, reakcje anafilaktoidalne;
• obrzęk mózgu (w tym na tle guza mózgu lub związanego z zabiegiem chirurgicznym, radioterapią lub urazem głowy);
• astma oskrzelowa (ciężka postać), stan astmatyczny;
• ogólnoustrojowa choroba tkanki łącznej (toczeń rumieniowaty układowy, twardzina, guzkowe zapalenie tętnic, zapalenie skórno-mięśniowe, reumatoidalne zapalenie stawów);
• ostre i przewlekłe choroby zapalne stawów - dny i łuszczycowe zapalenie stawów, chorobę zwyrodnieniową stawów (w tym pourazowe), zapaleniu humeropathy barkowego, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (choroby Bechterewa), młodzieńcze zapalenie stawów, Stilla syndrom u dorosłych, zapalenie kaletki, zapalenie niespecyficzne zapalenie pochewki ścięgna, zapalenie błony maziowej i zapalenia nadkłykcia ;
• choroby skóry - pęcherzyca zwykła, łuszczyca, egzema, atopowe zapalenie skóry (wspólne atopowe zapalenie skóry), zapalenie skóry kontaktowe (wypływające na duże powierzchnie skóry), reakcję leku, łojotokowe zapalenie skóry, złuszczające zapalenie skóry, martwica rozpływna toksyczna naskórka (zespół Lyella), pęcherzowe opryszczkowe zapalenie skóry, zespół Stevensa Zespół Johnsona;
• alergiczne choroby oczu: alergiczne postaci zapalenia spojówek;
• choroby zapalne oczu - współczulna okluzja, ciężkie powolne zapalenie przedniego i tylnego odcinka błony naczyniowej oka, zapalenie nerwu wzrokowego;
• Wrodzony przerost nadnerczy;
• choroby krwi i układu krwiotwórczego - agranulocytoza, panmyelopatia, autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, ostra białaczka limfocytowa i szpikowa, rozrosty limfatyczne, plama małopłytkowa, trombocytopenia wtórna u dorosłych, erytroblastopenia (niedokrwistość erytrocytów), niedokrwistość wrodzona (erytroidalna) niedorozwój;
• beryloza, zespół Lefflera (niewrażliwy na inne terapie); rak płuca (w połączeniu z cytostatykami);
• stwardnienie rozsiane;
• zapobieganie odrzuceniu przeszczepu podczas przeszczepu narządu;
• hiperkalcemia na tle raka, nudności i wymioty podczas leczenia cytostatykami;
• szpiczak;
• kryzys tyreotoksyczny;
• ostre zapalenie wątroby, śpiączka wątrobowa;
• Ograniczenie zjawisk zapalnych i zapobieganie zwężeniu bliznowatych (z zatruciem przy pomocy płynów kauteryzujących).

Formy uwolnienia

Tabletki 1 mg i 5 mg.

Roztwór do wstrzykiwań dożylnych i domięśniowych (zastrzyki w ampułkach do wstrzykiwań) 30 mg / ml.

Krople do oczu 0,5%.

Maść do użytku zewnętrznego 0,5%.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Zastrzyki

Dawka Prednizolonu i czas trwania leczenia są ustalane indywidualnie przez lekarza, w zależności od wskazań i nasilenia choroby.

Prednizolon podaje się dożylnie (przez kroplówkę lub strumień) w kroplomierzu lub domięśniowo. W / w preparacie jest zwykle wstrzykiwany najpierw strumień, a następnie kroplówka.

W ostrej niewydolności nadnerczy pojedyncza dawka 100-200 mg przez 3-16 dni.

W astmie oskrzelowej lek podaje się w zależności od ciężkości choroby i skuteczności złożonego leczenia od 75 do 675 mg w trakcie leczenia trwającego od 3 do 16 dni; w ciężkich przypadkach dawkę można zwiększyć do 1 400 mg na cykl leczenia, a bardziej stopniowo zmniejszać dawkę.

W przypadku stanu astmatycznego prednizolon podaje się w dawce 500-1200 mg na dobę, po czym następuje zmniejszenie do 300 mg na dobę i przejście do dawek podtrzymujących.

W kryzysie tyreotoksycznym 100 mg leku podaje się w dawce dziennej 200-300 mg; w razie potrzeby dzienną dawkę można zwiększyć do 1000 mg. Czas podawania zależy od efektu terapeutycznego, zwykle do 6 dni.

W przypadku odpornego na standardową terapię wstrząsu, prednizolon zazwyczaj wstrzykuje się na początku leczenia, po czym jest on włączany do spadku introduction.If BP nie zwiększa się w ciągu 10-20 minut, powtórzenie podawanie płynu leku . Po wydaleniu ze stanu szoku podawanie kroplowe trwa do ustabilizowania się BP. Pojedyncza dawka wynosi 50-150 mg (w ciężkich przypadkach - do 400 mg). Powtórny lek podaje się po 3-4 godzinach. Dzienna dawka może wynosić 300-1200 mg (z późniejszą redukcją dawki).

W przypadku ostrej niewydolności nerek lub wątroby (ostre zatrucie, okres pooperacyjny i poporodowy itp.), Prednizolon podaje się w dawce 25-75 mg na dobę; w obecności wskazań, dzienną dawkę można zwiększyć do 300-1500 mg na dzień lub więcej.

Reumatoidalne zapalenie stawów i układowy toczeń rumieniowaty prednizolon podawany dodatkowo do ogólnoustrojowego podawania leku w dawce 75-125 mg na dzień, o nie więcej niż 7-10 dni.

W ostrym zapaleniu wątroby Prednisolon podaje się w dawce 75-100 mg na dobę przez 7-10 dni.

W przypadku zatrucia kauteryzującymi cieczami oparzeniami przewodu pokarmowego i górnych dróg oddechowych prednizolon jest przepisywany w dawce 75-400 mg na dobę przez 3-18 dni.

Jeśli nie można / we wprowadzeniu prednizolonu podaje się w / m w tych samych dawkach. Po złagodzeniu stanu ostrego prednizolon podaje się dożylnie w tabletkach, a następnie stopniowo zmniejsza dawkę.

Przy długotrwałym stosowaniu leku dawkę dzienną należy stopniowo zmniejszać.Długoterminowej terapii nie można nagle zatrzymać!

Pigułki

Zaleca się, aby cała dzienna dawka leku przyjmowała pojedynczą lub podwójną dawkę dobową co drugi dzień, biorąc pod uwagę rytm okołodobowy endogennego wydzielania glikokortykosteroidów w przedziale od 6 do 8 rano. Wysoką dawkę dzienną można podzielić na 2-4 dawki, z dużą dawką przyjmowaną rano. Tabletki należy przyjmować doustnie podczas posiłków lub bezpośrednio po posiłku z niewielką ilością płynu.

W ostrych stanach i jako terapia zastępcza, dorosłym przepisuje się początkową dawkę 20-30 mg na dzień, dawka podtrzymująca wynosi 5-10 mg na dzień. Jeśli to konieczne, początkowa dawka może wynosić 15-100 mg na dzień, co stanowi 5-15 mg na dzień.

W przypadku dzieci dawka początkowa wynosi 1-2 mg / kg masy ciała na dobę w 4-6 przyjęciach, podtrzymujących - 300-600 μg / kg na dobę.

Po uzyskaniu efektu terapeutycznego dawkę stopniowo zmniejsza się o 5 mg, następnie o 2,5 mg w odstępach 3-5 dni, znosząc w późniejszym czasie. Przy długotrwałym stosowaniu leku, dawka dzienna powinna być stopniowo zmniejszana. Długoterminowa terapia nie może być nagle przerwana! Wycofanie dawki podtrzymującej jest wolniejsze, im dłużej stosowana jest terapia glikokortykosteroidami.

W przypadku stresujących czynników (zakażenie, reakcja alergiczna, uraz, operacja, przeciążenie psychiczne) dawkę prednizolonu należy czasowo zwiększyć (w 1,5-3, aw ciężkich przypadkach - 5-10 razy), aby uniknąć zaostrzenia choroba podstawowa.

Efekt uboczny

• zmniejszona tolerancja glukozy;
• Steroid diabetes mellitus lub przejaw utajonej cukrzycy;
• ucisk funkcji nadnerczy;
• Zespół Isenko-Cushinga (twarz księżycowa, otyłość przysadkowa, hirsutyzm, podwyższone ciśnienie krwi, bolesne miesiączkowanie, brak miesiączki, osłabienie mięśni, rozstępy);
• opóźnienie w rozwoju seksualnym u dzieci;
• nudności wymioty;
• wrzód steroidowy żołądka i dwunastnicy;
• erozyjne zapalenie przełyku;
• krwawienie z przewodu pokarmowego i perforacja ściany żołądkowo-jelitowej;
• zwiększony lub zmniejszony apetyt;
• niestrawność;
• bębnica;
• czkawka;
• arytmie;
• bradykardię (do zatrzymania akcji serca);
• Zmiany EKG charakterystyczne dla hipokaliemii;
• podwyższone ciśnienie krwi;
• dezorientacja;
• euforia;
• halucynacje;
• afektywne szaleństwo;
• depresja;
• paranoja;
• zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe;
• nerwowość lub niepokój;
• bezsenność;
• zawroty głowy;
• bół głowy;
• drgawki;
• podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe z możliwym uszkodzeniem nerwu wzrokowego;
• skłonność do wywoływania wtórnych zakażeń bakteryjnych, grzybiczych lub wirusowych oczu;
• zmiany troficzne rogówki;
• zwiększone wydalanie wapnia;
• przybranie na wadze;
• zwiększone pocenie;
• zatrzymanie płynów i sodu w organizmie (obrzęki obwodowe);
• zespół hipokalemiczny (hipokaliemia, arytmia, bóle mięśni lub skurcz mięśni, niezwykłe osłabienie i zmęczenie);
• spowolnienie procesów wzrostu i kostnienia u dzieci (przedwczesne zamknięcie stref przyrostu nasadowego);
• osteoporoza (bardzo rzadkie - patologiczne złamania kości, aseptyczna martwica głowy kości ramiennej i kości udowej);
• pęknięcie ścięgien mięśni;
• zmniejszenie masy mięśniowej (atrofia);
• opóźnione gojenie się ran;
• trądzik;
• prążek;
• wysypka na skórze;
• swędzenie;
• szok anafilaktyczny;
• rozwój lub zaostrzenie zakażeń (pojawienie się tego działania niepożądanego ułatwiają wspólnie stosowane leki immunosupresyjne i szczepienia);
• zespół odstawienia.

Przeciwwskazania

W przypadku krótkotrwałego stosowania zgodnie z istotnymi wskazaniami, jedynym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na prednizolon lub składniki leku.

Preparat zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi chorobami, takimi jak nietolerancja laktozy, niedobór laktazy typu Lappease lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni przyjmować tego leku.

Ostrożnie, lek należy podawać w następujących warunkach i warunkach:

• choroby żołądkowo-jelitowe - wrzód trawienny żołądka i dwunastnicy, zapalenie przełyku, zapalenie żołądka, ostry lub utajony wrzód trawienny, nowo utworzone zespolenie jelitowe, wrzodziejące zapalenie okrężnicy z perforacją lub ropniem, zapalenie uchyłka;
• choroby pasożytnicze i zakaźne o charakterze wirusowym, grzybiczym lub bakteryjnym (trwające lub niedawno, w tym niedawny kontakt z pacjentem)
• opryszczka pospolita, półpasiec (faza wiremiczna), ospa wietrzna, odra; amebiaza, węgorczyca; ogólnoustrojowa grzybica; aktywna i utajona gruźlica. Używanie w ciężkich chorobach zakaźnych jest dopuszczalne tylko na tle określonej terapii;
• okres przed i po szczepieniu (8 tygodni przed i 2 tygodnie po szczepieniu), zapalenie węzłów chłonnych po szczepieniu BCG. Stany upośledzenia odporności (w tym AIDS lub zakażenie wirusem HIV);
• choroby układu sercowo-naczyniowego, Włącznie. niedawno przeniesiony zawał mięśnia sercowego (u pacjentów z ostrym i podostrym zawałem mięśnia sercowego możliwe jest rozprzestrzenienie się martwicy, spowolnienie powstawania tkanki bliznowatej, aw rezultacie złamanie mięśnia sercowego), dekompensacja przewlekłej niewydolności serca, nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia ;
• choroby endokrynologiczne - cukrzyca (w tym naruszenie tolerancji węglowodanów), tyreotoksykoza, niedoczynność tarczycy, choroba Itenko-Cushinga, otyłość (3-4 elementy);
• ciężka przewlekła niewydolność nerek i (lub) wątroby, nefrolouty;
• hipoalbuminemia i stany predysponujące do jej wystąpienia (marskość wątroby, zespół nerczycowy);
• układowa osteoporoza, myasthenia gravis, ostra psychoza, choroba Heinego-Medina (z wyjątkiem postaci zapalenia opon mózgowych), jaskra otwarta i zamknięta;
• ciąża;
• u dzieci w okresie wzrostu glikokortykosteroidy powinny być stosowane wyłącznie w bezwzględnych wskazaniach i pod ścisłym nadzorem lekarza prowadzącego.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

W ciąży (szczególnie w 1 trymestrze) stosuje się tylko na istotne wskazania.

Ponieważ glikokortykosteroidy przenikają do mleka matki, jeśli konieczne jest stosowanie leku podczas karmienia piersią, zaleca się zaprzestanie karmienia piersią.

Specjalne instrukcje

Przed rozpoczęciem leczenia (jeśli jest to niemożliwe ze względu na pilność stanu - podczas leczenia), należy zbadać pacjenta pod kątem możliwych przeciwwskazań. Badanie kliniczne powinno obejmować badanie układu sercowo-naczyniowego, badanie radiologiczne płuc, badanie żołądka i dwunastnicy, układu moczowego, wzrok; kontrola formuły krwi, zawartości glukozy i elektrolitów w osoczu krwi. Podczas leczenia prednizolonem (szczególnie długotrwałym) konieczne jest obserwowanie okulisty, kontrola ciśnienia krwi, stan równowagi wodno-elektrolitowej, a także schematy krwi obwodowej i poziomu glukozy we krwi.

W celu ograniczenia działań niepożądanych można przepisać leki zobojętniające, a także zwiększyć spożycie potasu w organizmie (dieta, preparaty potasowe). Pokarm powinien być bogaty w proteiny, witaminy, z ograniczeniem tłuszczu, węglowodanów i soli kuchennej.

Działanie leku poprawia się u pacjentów z niedoczynnością tarczycy i marskością wątroby.

Lek może nasilać istniejącą niestabilność emocjonalną lub zaburzenia psychotyczne. Odnosząc się do psychozy w wywiadzie, prednizolon w dużych dawkach jest przepisywany pod ścisłym nadzorem lekarza.

W sytuacjach stresowych podczas leczenia podtrzymującego (na przykład operacji chirurgicznych, urazów lub chorób zakaźnych), korekta dawki leku powinna być wykonana w związku ze wzrostem zapotrzebowania na glikokortykosteroidy.

Pacjenci powinni być dokładnie obserwowani w ciągu roku po zakończeniu długotrwałej terapii prednizolonem w związku z możliwym rozwojem względnej niewydolności kory nadnerczy w sytuacjach stresowych.

W przypadku nagłego odstawienia, szczególnie w przypadku wcześniejszego stosowania dużych dawek, można rozwinąć zespół odstawienia (anoreksję, nudności, blokowanie, gyneralizujący ból mięśniowo-szkieletowy, ogólne osłabienie), jak również zaostrzenie choroby, na którą przepisano prednizolon .

Podczas leczenia prednizolonem szczepionki nie należy podawać ze względu na zmniejszenie jej skuteczności (odpowiedź immunologiczna).

Przepisując prednizolon w zakażeniach międzybiegowych, stanach septycznych i gruźlicy, konieczne jest równoczesne przeprowadzenie antybiotykoterapii o działaniu bakteriobójczym.

Dzieci podczas długotrwałego leczenia prednizolonem powinny uważnie monitorować dynamikę wzrostu. Dzieci, które miały styczność z chorą odrą lub ospą wietrzną podczas okresu leczenia profilaktycznie przepisują specyficzne immunoglobuliny.

Ze względu na słabe działanie mineralokortykoidu na leczenie substytucyjne z powodu niewydolności kory nadnerczy, prednizolon stosuje się w połączeniu z mineralokortykoidami.

Pacjenci z cukrzycą powinni monitorować poziom glukozy we krwi i, jeśli to konieczne, poprawić leczenie.

Pokazano kontrolę RTG układu kostno-stawowego (obrazy kręgosłupa, dłoni).

Prednizolon u pacjentów z utajonymi chorobami zakaźnymi nerek i dróg moczowych może powodować leukocyturię, która może mieć wartość diagnostyczną.

W chorobie Addisona należy unikać równoczesnego podawania barbituranów - ryzyko ostrej niewydolności kory nadnerczy (addisonic crisis).

Interakcje leków

Jednoczesne wyznaczanie prednizolonu z induktorami wątrobowych enzymów mikrosomalnych (fenobarbitalu, ryfampicyny, fenytoiny, teofiliny, efedryny) prowadzi do zmniejszenia jego stężenia.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z lekami moczopędnymi (zwłaszcza tiazydem i inhibitorami anhydrazy węglanowej) i amfoterycyną B może prowadzić do zwiększenia wydalania potasu z organizmu.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z lekami zawierającymi sód prowadzi do rozwoju obrzęku i podwyższonego ciśnienia krwi.

Jednoczesne podawanie prednizolonu z amfoterycyną B zwiększa ryzyko rozwoju niewydolności serca.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z glikozydami nasercowymi pogarsza ich tolerancję i zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju dodatków do komory (z powodu indukowanej hipokaliemii).

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z pośrednimi antykoagulantami - prednizolon nasila działanie przeciwzakrzepowe pochodnych kumaryny.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z lekami przeciwzakrzepowymi i trombolitycznymi zwiększa ryzyko krwawienia z wrzodów w przewodzie pokarmowym.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z etanolem (alkoholem) i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi zwiększa ryzyko wystąpienia erozyjnych i wrzodziejących zmian w przewodzie pokarmowym i rozwoju krwawienia (w połączeniu z NLPZ w leczeniu zapalenia stawów, zmniejszenie dawki glikokortykosteroidów z uwagi na efekt terapeutyczny).

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z paracetamolem zwiększa ryzyko hepatotoksyczności (indukcja enzymów wątrobowych i tworzenie toksycznego metabolitu paracetamolu).

Jednoczesne przepisywanie prednizolonu z kwasem acetylosalicylowym przyspiesza jego wydalanie i zmniejsza stężenie we krwi (po odstawieniu prednizolonu zwiększa się poziom salicylanów we krwi i zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych).

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z insuliną i doustnymi lekami hipoglikemizującymi, leki hipotensyjne zmniejszają ich skuteczność.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z witaminą D zmniejsza jego wpływ na wchłanianie Ca w jelicie.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z hormonem somatotropowym zmniejsza jego skuteczność, a prazykwantel - jego stężenie.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z m-holinoblokatorami (w tym lekami przeciwhistaminowymi i tricyklicznymi środkami przeciwdepresyjnymi) i azotanami przyczynia się do zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Jednoczesne stosowanie prednizononu z izoniazydem i meksyletyną zwiększa metabolizm izoniazydu, meksyletyny (szczególnie w "szybkich" acetylatorach), co prowadzi do zmniejszenia ich stężenia w osoczu.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z inhibitorami anhydrazy węglanowej i amfoterycyny B zwiększa ryzyko osteoporozy.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z indometacyną - wyparcie prednizolonu z wiązania z albuminą zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z ACTH zwiększa działanie prednizolonu.

Jednoczesne podawanie prednizolonu z ergokalcyferolem i parathormonem zaburza rozwój osteopatii spowodowanej przez prednizolon.

Jednoczesne stosowanie prednizolonu z cyklosporyną i ketokonazolem - cyklosparyną (hamuje metabolizm) i ketokonazolem (obniża klirens) zwiększa toksyczność.

Pojawienie się hirsutyzmu i trądziku jest ułatwione dzięki równoczesnemu stosowaniu innych steroidowych leków hormonalnych (androgenów, estrogenów, anabolicznych, doustnych środków antykoncepcyjnych).

Jednoczesne podawanie prednizolonu z estrogenami i doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zawierającymi estrogen zmniejsza klirens prednizolonu, któremu może towarzyszyć nasilenie jego działania terapeutycznego i toksycznego.

Jednoczesne podawanie prednizolonu z mitotanem i innymi inhibitorami kory nadnerczy może wymagać zwiększenia dawki prednizolonu.

Przy równoczesnym stosowaniu z żywymi szczepionkami przeciwwirusowymi i przeciwko innym typom immunizacji zwiększa się ryzyko aktywacji wirusa i rozwoju zakażeń.

Przy równoczesnym stosowaniu prednizolonu z lekami przeciwpsychotycznymi (neuroleptykami) i azatiopryną wzrasta ryzyko wystąpienia zaćmy.

Jednoczesne podawanie leków zobojętniających zmniejsza wchłanianie prednizolonu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z lekami przeciwtarczycowymi zmniejsza się, a wraz z hormonami tarczycy zwiększa się klirens prednizolonu.

W przypadku jednoczesnego stosowania z lekami immunosupresyjnymi zwiększa się ryzyko infekcji i chłoniaka lub innych zaburzeń limfoproliferacyjnych związanych z wirusem Epstein-Barr.

Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne mogą nasilać depresję spowodowaną przyjmowaniem glikokortykosteroidów (nieukazanych w terapii tych działań niepożądanych).

Zwiększa (przy długotrwałej terapii) zawartość kwasu foliowego.

Hipokaliemia wywołana przez glikokortykosteroidy może nasilać i nasilać blokowanie mięśni na tle zwiotczających mięśnie.

W dużych dawkach zmniejsza działanie somatropiny.

Analogi leku Prednizolon

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Decortin H20;
• Decortin H5;
• Decortin H50;
• Medomobred;
• Prednisol;
• Prednizolon 5 mg Jenafarm;
• Buffa prednizolonu;
• Hemibursztynian prednizolonu;
• Prednizolon Nycomed;
• Prednizolon-Ferein;
• Fosforan sodu prednizolonu;
• Sol-Decortin H25;
• Solu-Decortin H250;
• Sol-Decortin H50.

Podobne leki:

Inne leki: