Diklak - instrukcje użytkowania, opinii, analogi i formulacji (tabletki 75 mg i 150 mg, 5% żelu i 1% lipożel lub maści, doodbytniczo 50 mg i 100 mg, zastrzyki w ampułkach) do leczenia zapalenia stawów u dorosłych, dzieci i osób w ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Diklak. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Diklaka w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Diklaka w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowane w leczeniu zapalenia stawów, artrozy i innych zjawisk zapalnych w stawach u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Diklak - niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ), pochodna kwasu fenylooctowego. Ma wyraźny przeciwzapalny, przeciwbólowy i umiarkowany efekt przeciwgorączkowy. Mechanizm działania jest związany z uciskiem aktywności COX, głównego enzymu metabolizmu kwasu arachidonowego, który jest prekursorem prostaglandyn, które odgrywają główną rolę w patogenezie stanu zapalnego, bólu i gorączki. Działanie przeciwbólowe wynika z dwóch mechanizmów: obwodowego (pośrednio, poprzez supresję syntezy prostaglandyn) i centralnego (poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn w centralnym i obwodowym układzie nerwowym).

Hamuje syntezę proteoglikanu w chrząstce.

Gdy choroby reumatyczne zmniejszają ból stawów w spoczynku i podczas ruchu, a także poranną sztywność i obrzęk stawów, przyczynia się do zwiększenia objętości ruchów. Zmniejsza bóle pourazowe i pooperacyjne, a także obrzęki zapalne.

Pomija agregację płytek krwi. Przy długotrwałym stosowaniu ma działanie znieczulające.

Zastosowanie miejscowe w okulistyce zmniejsza obrzęk i ból w procesach zapalnych bezinfekcji.

Kompozycja

Diklofenak sodowy + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym wchłania się z przewodu pokarmowego. Spożycie żywności spowalnia szybkość wchłaniania, stopień wchłaniania się nie zmienia. Około 50% substancji czynnej jest metabolizowane przez "pierwszy etap" przez wątrobę. Przy podawaniu doodbytniczym wchłanianie jest wolniejsze. Stężenie substancji czynnej w osoczu zależy od ilości zastosowanej dawki. Nie kumuluj się. Wiązanie z białkami osocza wynosi 99,7% (głównie z albuminą). Penetruje do płynu maziowego. Jest metabolizowany w dużym stopniu wraz z powstawaniem kilku metabolitów, z których dwa są aktywne farmakologicznie, ale w mniejszym stopniu niż diklofenak. Około 60% dawki jest wydalane w postaci metabolitów, nerki, mniej niż 1% wydalane jest z moczem w postaci niezmodyfikowanej, pozostała część jest wydalana w postaci metabolitów w żółci.

Wskazania

• choroby układu mięśniowo-szkieletowego (reumatoidalne zapalenie stawów, artropatia łuszczycowa, młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, dnawe zapalenie stawów, reumatyczne tkanek miękkich, chorobę zwyrodnieniową stawów obwodowych i kręgosłupa, w tym z zespołem korzeniowym, zapalenia pochewki ścięgna, zapaleń kaletki maziowej);
• zespół bólu łagodnego do umiarkowanego: nerwobóle, bóle mięśni, lumboschialgia, zespół bólu pourazowego towarzyszy stan zapalny, ból pooperacyjny, ból głowy, migrena, algodismenorea, zapalenie przydatków, zapalenie odbytnicy lub odbytu, ból zęba;
• w kompleksowej terapii zakaźnych i zapalnych chorób ucha, gardła, nosa z ciężkim zespołem bólowym (zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego);
• zespół gorączkowy.

Do stosowania miejscowego

• hamowanie zwężenia źrenicy podczas operacji zaćmy
• zapobieganie torbielowatemu obrzękowi plamki związanemu z usunięciem i wszczepieniem soczewki
• procesy zapalne oka o charakterze niezakaźnym
• pourazowy proces zapalny z penetrującymi i niepenetrującymi uszkodzeniami gałki ocznej.

Formy uwolnienia

Żel do użytku zewnętrznego 5% (czasami błędnie nazywany maścią lub kremem).

Żel do użytku zewnętrznego 1% Lipogel.

Tabletki o przedłużonym działaniu 75 mg i 150 mg.

Świece do użytku doodbytniczego 50 mg i 100 mg.

Roztwór do wstrzykiwań domięśniowych (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwań).

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Pigułki

Lek stosuje się w środku, nie jest płynny, wyciskany niewielką ilością wody, zwykle podczas lub po posiłku.

Przypisz 75 mg (1 tabletka) 1-2 razy dziennie lub 150 mg (1 tabletka) 1 raz dziennie. Maksymalna dzienna dawka leku wynosi 150 mg.

Żel

W przypadku podawania doustnego osobom dorosłym pojedyncza dawka wynosi 25-50 mg 2-3 razy dziennie. Częstotliwość zależy od zastosowanej postaci dawkowania, ciężkości choroby i wynosi 1-3 razy dziennie, doodbytniczo - raz dziennie.

Dla dzieci powyżej 6 lat i młodzieży dawka dzienna wynosi 2 mg / kg.

Zewnętrzne stosuje się w dawce 2-4 g (w zależności od obszaru bolesnego obszaru) do dotkniętego obszaru 3-4 razy dziennie.

Przy stosowaniu w okulistyce częstotliwość i czas podawania określa się indywidualnie.

Ampułki

Prowadzenie domięśniowo głęboko. Pojedyncza dawka - 75 mg (1 ampułka). Jeśli to konieczne, powtarzane podawanie, ale nie wcześniej niż 12 godzin. Czas trwania aplikacji - nie więcej niż 2 dni. Jeśli konieczne jest kontynuowanie leczenia, diklofenak stosuje się doodbytniczo w postaci czopków lub w postaci dawkowania do podawania doustnego.

Świece rektalne

Przed użyciem czopka zaleca się opróżnienie jelita.

Czopki 50 mg: dorośli i młodzież w wieku 15 lat przepisują 1 czopek 2-3 razy dziennie.

Czopki 100 mg: dorośli są przepisywani 1 czopek raz dziennie.

Maksymalna dawka dobowa wynosi 150 mg. Po podaniu doodbytniczym jednocześnie z diklofenakiem do podawania doustnego, bardziej racjonalne jest stosowanie czopków raz na 50-100 mg na noc (w tym przypadku wyklucza się wieczorne spożycie doustnych postaci diklofenaku).

Czas trwania aplikacji - nie więcej niż 7 dni.

Efekt uboczny

• ból brzucha;
• uczucie wzdęcia;
• biegunka, zaparcie;
• nudności wymioty;
• bębnica;
• wrzód trawienny z możliwymi powikłaniami (krwawienie, perforacja);
• krwawienie z przewodu pokarmowego;
• żółtaczka;
• pojawienie się krwi w kale;
• porażka przełyku;
• aftowe zapalenie jamy ustnej;
• suchość w jamie ustnej i błony śluzowe;
• zapalenie wątroby (prawdopodobnie piorunujący przepływ);
• martwica wątroby;
• marskość;
• zespół wątrobowo-nerkowy;
• zmiana apetytu;
• zapalenie trzustki;
• zapalenie pęcherzyka żółciowego;
• zapalenie okrężnicy;
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• zaburzenia snu;
• senność;
• depresja;
• drażliwość;
• aseptyczne zapalenie opon mózgowych (częściej u pacjentów ze SLE i innymi ogólnoustrojowymi chorobami tkanki łącznej);
• drgawki;
• słabość;
• dezorientacja;
• koszmarne sny;
• poczucie strachu;
• hałas w uszach;
• diplopia;
• zaburzenie smaku;
• odwracalny lub nieodwracalny ubytek słuchu;
• swędzenie;
• wysypka na skórze;
• łysienie;
• pokrzywka;
• wyprysk;
• toksyczne zapalenie skóry;
• fotosensybilizacja;
• małe krwawienia;
• retencja płynów;
• zespół nerczycowy;
• białkomocz, skąpomocz, krwiomocz;
• śródmiąższowe zapalenie nerek;
• martwica brodawek;
• ostra niewydolność nerek;
• niedokrwistość (w tym niedokrwistość hemolityczna i aplastyczna), leukopenię, małopłytkowość, eozynofilię, agranulocytozę;
• kaszel;
• skurcz oskrzeli;
• obrzęk krtani;
• podwyższone ciśnienie krwi;
• zastoinowa niewydolność serca;
• extrasystole;
• ból w klatce piersiowej;
• reakcje anafilaktoidalne;
• wstrząs anafilaktyczny (zwykle rozwija się szybko);
• obrzęk warg i języka;
• alergiczne zapalenie naczyń;
• wielopostaciowy rumień wysiękowy, w tym Zespół Stevensa-Johnsona;
• toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella);
• pogorszenie przebiegu procesów zakaźnych (rozwój martwiczego zapalenia powięzi).

Przeciwwskazania

• erozyjne i wrzodziejące uszkodzenia przewodu żołądkowo-jelitowego (w fazie zaostrzenia);
• krwawienie z przewodu pokarmowego;
• astma "aspiryna";
• zaburzenia hematopoezy;
• naruszenia hemostazy (w tym hemofilia);
• dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat (tabletki, zastrzyki);
• dzieci poniżej 6 lat (żel Lipogel);
• ciąża;
• okres laktacji (karmienie piersią);
• nadwrażliwość na składniki leku;
• nadwrażliwość na inne NLPZ.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Lek Diklak jest przeciwwskazany w okresie ciąży i laktacji (karmienie piersią).

Stosować u dzieci

Żel Lipogel nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Tabletki, zastrzyki i świeczki są przeciwwskazane dla dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Należy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku.

Specjalne instrukcje

W okresie leczenia powinna być systematyczna kontrola obrazu krwi obwodowej, funkcji wątroby, nerek, badanie kału na obecność krwi.

Ze szczególną starannością stosuje się do chorób wątroby, nerek, przewodu pokarmowego w historii, zaburzeń dyspeptycznych, astmy oskrzelowej, nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, natychmiast po poważnych interwencjach chirurgicznych, a także u pacjentów w podeszłym wieku.

Podczas przyjmowania leku należy wykluczyć picie alkoholu.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Pacjenci przyjmujący lek powinni powstrzymać się od działań wymagających zwiększonej koncentracji uwagi i szybkich reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

Zwiększa stężenie digoksyny w osoczu, metotreksatu, litu i cyklosporyny.

Zmniejsza działanie diuretyków, na tle diuretyków oszczędzających potas zwiększa ryzyko wystąpienia hiperkaliemii; na tle antykoagulantów, środków trombolitycznych (alteplaza, streptokinaza, urokinaza) - ryzyko krwawienia (częściej z przewodu pokarmowego).

Zmniejsza działanie leków hipotensyjnych i hipotensyjnych.

Zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia efektów ubocznych innych NLPZ i glikokortykosteroidów (GCS) (krwawienie z przewodu pokarmowego), toksyczności metotreksatu i nefrotoksyczności cyklosporyny.

Kwas acetylosalicylowy lub aspiryna zmniejsza stężenie diklofenaku we krwi.

Jednoczesne stosowanie paracetamolu zwiększa ryzyko wystąpienia działań nefrotoksycznych diklofenaku.

Zmniejsza skuteczność środków hipoglikemicznych.

Cefamandol, cefoperazon, cefotetan, kwas walproinowy i plikamycyna zwiększają częstość występowania hiposprotrombinemii.

Preparaty cyklosporyny i złota wzmacniają wpływ Dicklaca na syntezę prostaglandyn w nerkach, co zwiększa nefrotoksyczność.

Jednoczesne podawanie z etanolem (alkoholem), kolchicyną, kortykotropiną i preparatami St.Zioło Johna zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.

Diklak wzmacnia działanie leków, które powodują nadwrażliwość na światło.

Leki blokujące wydzielanie cewkowe, zwiększają stężenie w osoczu diklofenaku, zwiększając tym samym jego toksyczność.

Analogi leku Diklak

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Artrex;
• Przekonany;
• Voltaren;
• Voltaren Emulgel;
• Diklak Lipogel;
• Diklo F;
• Diklobene;
• Dicluberl;
• Diqlovit;
• Diklogen;
• Diclomax;
• Diclomelan;
• Diclonac;
• Diclonat P;
• Dicloran;
• Diclorium;
• Diklofen;
• Diklofenak;
• Diklofenak sodowy;
• Diclofenaclong;
• Diklofenakol;
• Diphene;
• Dorosan;
• Naklof;
• Naklofen;
• Orthofhene;
• Orthofer;
• Orthoflex;
• Szybka;
• Revmavek;
• Opóźnienie sekwojowe;
• Remetan;
• Sanfinak;
• SwissSet;
• Feloran;
• Opóźnienie Felorana;
• Flotac.

Podobne leki:

Inne leki: