Indapamid - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i preparaty (tabletki 2,5 mg i 1,5 mg opóźnienie, MB i Stade, kapsułki 2,5 mg Verte), diuretyk do leczenia nadciśnienia tętniczego u dorosłych, dzieci i ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Indapamid. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania indapamidu moczopędnego w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi indapamidu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosuj w leczeniu nadciśnienia u dorosłych, dzieci, a także w okresie ciąży i laktacji. Ile czasu zajmuje zażywanie leku.

Indapamid - lek przeciwnadciśnieniowy, diuretyk tiazydowy o umiarkowanej sile i długim czasie działania, pochodna benzamidu. Ma umiarkowane działanie moczopędne i moczopędne, które są związane z blokadą wchłaniania zwrotnego sodu, chloru, jonów wodorowych oraz, w mniejszym stopniu, jonów potasowych w kanalikach proksymalnych i odcinku kory mózgowej kanalika dystalnego nefronu. Działanie rozszerzające naczynia krwionośne i zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego opierają się na następujących mechanizmach: zmniejszenie reaktywności ściany naczyniowej do norepinefryny i angiotensyny 2; wzrost syntezy prostaglandyn z aktywnością rozszerzającą naczynia; ucisk prądu wapniowego w ścianach mięśni gładkich naczyń krwionośnych.

Zmniejsza napięcie mięśni gładkich tętnic, zmniejsza ogólną oporność naczyń obwodowych. Pomaga zmniejszyć przerost lewej komory serca. W dawkach terapeutycznych nie wpływa na metabolizm lipidów i węglowodanów (w tym u pacjentów ze współistniejącą cukrzycą).

Działanie przeciwnadciśnieniowe rozwija się pod koniec pierwszego / początku drugiego tygodnia ze stałym przyjmowaniem leku i utrzymuje się przez 24 godziny na tle pojedynczej dawki.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego; biodostępność jest wysoka (93%). Jedzenie nieco spowalnia szybkość wchłaniania, ale nie wpływa na ilość zaabsorbowanej substancji. Ma dużą objętość dystrybucji, przechodzi przez bariery histohematologiczne (w tym łożysko), przenika do mleka matki. Metabolizowany w wątrobie. Nerki wydalają 60-80% w postaci metabolitów (w postaci niezmienionej, około 5% jest wydalane), przez jelita - 20%. U pacjentów z niewydolnością nerek farmakokinetyka się nie zmienia. Nie kumuluj się.

Wskazania

• nadciśnienie tętnicze.

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane 2,5 mg.

Tabletki powlekane 2,5 mg Stade.

Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu pokryte 1,5 mg indapamidu MB.

Tabletki o przedłużonym działaniu, powlekane 1,5 mg opóźnienia.

Kapsułki 2,5 mg Verte.

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Tabletki przyjmuje się doustnie, bez żucia. Dzienna dawka leku to 1 tabletka (2,5 mg) na dobę (rano). Jeśli po 4-8 tygodniach leczenia nie zostanie osiągnięty pożądany efekt terapeutyczny, dawki leku nie należy zwiększać (zwiększenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych bez wzmocnienia efektu przeciwuronowego). Zamiast tego zaleca się stosowanie innego leku przeciwnadciśnieniowego, który nie jest lekiem moczopędnym w schemacie leczenia.

W przypadkach, w których leczenie powinno rozpocząć się od zażywania dwóch leków, dawka indapamidu wynosi 2,5 mg rano raz na dobę.

Opóźniać

Wewnątrz, nie płyn, wyciska się wystarczająco dużo płynu, niezależnie od spożycia pokarmu, głównie w godzinach porannych w dawce 1,5 mg (1 tabletka) na dobę.

Jeśli pożądany efekt terapeutyczny nie zostanie osiągnięty po 4-8 tygodniach leczenia, dawki leku nie należy zwiększać (ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zwiększa się bez nasilenia działania przeciwnadciśnieniowego). Zamiast tego zaleca się stosowanie innego leku przeciwnadciśnieniowego, który nie jest lekiem moczopędnym w schemacie leczenia. W przypadkach, gdy leczenie powinno rozpocząć się od zażywania dwóch leków, dawka opóźnienia Indapamidu pozostaje równa 1,5 mg rano raz dziennie.

U pacjentów w podeszłym wieku należy monitorować stężenie kreatyniny w osoczu, biorąc pod uwagę wiek, masę ciała i płeć, lek można stosować u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową lub nieznacznie upośledzoną czynnością nerek.

Efekt uboczny

• nudności wymioty;
• anoreksja;
• suchość w ustach;
• ból żołądka;
• biegunka;
• zaparcie;
• astenia;
• nerwowość;
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• senność;
• bezsenność;
• depresja;
• zwiększone zmęczenie;
• ogólne osłabienie;
• złe samopoczucie;
• skurcz mięśni;
• drażliwość;
• zapalenie spojówek;
• zaburzenia widzenia;
• kaszel;
• zapalenie gardła;
• zapalenie zatok;
• katar;
• niedociśnienie ortostatyczne;
• niemiarowość;
• palpitacja;
• nokturia;
• poliuria;
• wysypka;
• pokrzywka;
• swędzenie;
• krwotoczne zapalenie naczyń;
• Hiperglikemia, hipokaliemia, hipochloraemia, hiponatremia, hiperkalcemia;
• zespół grypopodobny;
• ból w klatce piersiowej;
• ból pleców;
• zmniejszona moc;
• zmniejszone libido;
• wyciek z nosa;
• wyzysk;
• zmniejszona masa ciała;
• mrowienie w kończynach.

Przeciwwskazania

• bezmocz;
• hipokaliemia;
• wyrażona wątroba (w tym z encefalopatią) i / lub niewydolność nerek;
• ciąża;
• okres laktacji;
• wiek poniżej 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa);
• jednoczesny odbiór leków wydłużających odstęp QT;
• nadwrażliwość na lek i inne pochodne sulfonamidów.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Przeciwwskazane w ciąży i laktacji.

Specjalne instrukcje

U pacjentów przyjmujących glikozydy nasercowe, środki przeczyszczające, na tle hiperaldosteronizmu, a także u osób starszych, wykazano regularne monitorowanie zawartości jonów potasu i kreatyniny.

Na tle przyjmowania indapamidu należy systematycznie monitorować stężenie jonów potasu, sodu, magnezu w osoczu krwi (zaburzenia elektrolitowe), pH, stężenie glukozy, kwas moczowy i pozostały azot.

Najbardziej dokładną kontrolę przedstawiono u pacjentów z marskością wątroby (szczególnie z obrzękiem lub wodobrzuszem - ryzyko zasadowicy metabolicznej, nasileniem objawów encefalopatii wątrobowej), chorobą niedokrwienną serca, przewlekłą niewydolnością serca, a także u osób w podeszłym wieku. Pacjenci z podwyższonym odstępem QT na elektrokardiogramie (wrodzonym lub rozwijającym się w kontekście procesu patologicznego) również należą do grupy wysokiego ryzyka.

Pierwszy pomiar stężenia potasu we krwi należy wykonać w pierwszym tygodniu leczenia.

Aby uzyskać działanie moczopędne i przeciwnadciśnieniowe, lek należy przyjmować na całe życie, w przypadku braku działań niepożądanych i przeciwwskazań do przyjęcia.

Hiperkalcemia na tle przyjmowania indapamidu może być konsekwencją wcześniej nierozpoznanej nadczynności przytarczyc.

U pacjentów z cukrzycą niezwykle ważne jest kontrolowanie poziomu glukozy we krwi, szczególnie w obecności hipokapemii.

Znaczne odwodnienie może prowadzić do rozwoju ostrej niewydolności nerek (zmniejszona filtracja kłębuszkowa). Pacjenci muszą zrekompensować utratę wody i na początku leczenia uważnie monitorować czynność nerek.

Indapamid może dać pozytywny wynik w prowadzeniu kontroli antydopingowej.

Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i hiponatremią (z powodu przyjmowania leków moczopędnych) powinni przerwać przyjmowanie leków moczopędnych na 3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania inhibitorów ACE (w razie potrzeby diuretyki można podjąć nieco później) lub otrzymują początkowo małe dawki inhibitorów ACE.

Pochodne sulfonamidów mogą pogorszyć przebieg układowego tocznia rumieniowatego (należy o tym pamiętać podczas podawania indapamidu).

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Podczas okresu leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej koncentracji i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

Saluretyki, glikozydy nasercowe, gluko- i mineralokortykoidy, tetrakozaktyd, amfoterycyna B (dożylnie), środki przeczyszczające zwiększają ryzyko hipokaliemii.

Przy jednoczesnym przyjęciu z glikozydami nasercowymi wzrasta prawdopodobieństwo rozwoju zatrucia naparstnicą; z preparatami Ca2 - hiperkalcemia; z metforminą - mogą nasilać kwasicę mleczanową.

Zwiększa stężenie jonów litu w osoczu krwi (zmniejszone wydalanie z moczem), lit ma działanie nefrotoksyczne.

Astemizol, erytromycyna donosowo, pentamidyna, sultopryd, terfenadyna, winkamina, leki antyarytmiczne 1a (chinidyna, dizopramid) i 3 klasy (amiodaron, brethylium, sotalol) mogą prowadzić do rozwoju torsades de pointes.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne, glikokortykosteroidy, tetrakosaktyd, sympatykomimetyki zmniejszają działanie hipotensyjne, baklofen - wzmacnia.

Połączenie z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas może być skuteczne u niektórych pacjentów, jednak nie wyklucza się całkowicie możliwości hipo- lub hiperkaliemii, szczególnie u pacjentów z cukrzycą i niewydolnością nerek.

Inhibitory ACE zwiększają ryzyko niedociśnienia tętniczego i (lub) ostrej niewydolności nerek (zwłaszcza z istniejącym zwężeniem tętnicy nerkowej).

Zwiększa ryzyko dysfunkcji nerek podczas stosowania środków kontrastowych zawierających jod w dużych dawkach (odwodnienie organizmu). Przed zastosowaniem środków kontrastowych zawierających jod pacjenci muszą przywrócić utratę płynów.

Imipramina (tricykliczne) leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne zwiększają działanie hipotensyjne i zwiększają ryzyko wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego.

Cyklosporyna zwiększa ryzyko hiperreatreatinemii.

Zmniejsza działanie pośrednich antykoagulantów (pochodnych kumaryny lub indanedionu) ze względu na wzrost stężenia czynników krzepnięcia w wyniku zmniejszenia objętości krążącej krwi i zwiększenia ich produkcji przez wątrobę (może być konieczne dostosowanie dawki).

Wzmacnia blokadę transmisji nerwowo-mięśniowej, która rozwija się pod wpływem niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie.

Analogi leku Indapamid

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Acrypamid;
• Retard akrokamidowy;
• Acuter-Sanovel;
• Arindap;
• Arifon;
• Arifon retard;
• Vero-indapamid;
• Indap;
• Indapamid MB Stade;
• Opóźnienie indapamidu;
• Stado Indapamid;
• Indapamid-OBL;
• Indapamid-Verte;
• Indapamid-Teva;
• Inder;
• Odwrotność;
• Indianie;
• Indyur;
• Ionik;
• Opóźnienie Ionik;
• Ipres Long;
• Lauras SR;
• Pamid;
• Ravel SR;
• Retapres;
• SR-Indamed;
• Tenzar.

Podobne leki:

Inne leki: