Reaferon - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (kapsułki Lipint, zastrzyki w ampułkach UE, zawieszenie UE Lipint) leki stosowane w leczeniu opryszczki, zapalenia wątroby i innych chorób wirusowych u dorosłych, dzieci i ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Reaferon. Przedstawiono komentarze odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Reaferon w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi leku Reaferon w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu opryszczki, zapalenia wątroby i innych chorób wirusowych i nowotworów u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji.

Reaferon - interferon. Jest to wysoce oczyszczone sterylne białko zawierające 165 aminokwasów. Identyczny jak ludzki leukocytowy Interferon alfa-2a. Działa przeciwwirusowo, przeciwnowotworowo i immunomodulująco. Jest możliwe, że mechanizm aktywności przeciwwirusowej i przeciwnowotworowej jest związany ze zmianą w syntezie RNA, DNA i białek. Hamuje replikację wirusów w komórkach zainfekowanych wirusem. Zwiększa fagocytarną aktywność makrofagów i wzmacnia specyficzne cytotoksyczne działanie limfocytów na komórki docelowe.

Lek Reaferon EU Lipint jest lekiem przeciwwirusowym i immunomodulującym, jest rekombinowanym ludzkim interferonem alfa 2b, kapsułkowany w liposomach i liofilizowany.

Kompozycja

Interferon alfa-2a + zaróbki (EU Reaferon).

Interferon alfa-2b + zaróbki (Reaferon Lipint).

Interferon alfa-2b rekombinowany ludzki + substancje pomocnicze (Reaferon EU Lipint).

Farmakokinetyka

Po wstrzyknięciu domięśniowym maksymalne stężenie interferonu alfa-2a odnotowano po 3,8 godziny. Po podaniu podskórnym maksymalne stężenie osiąga się po 7,3 godzinie. Po podaniu dożylnym wartość Vd po podaniu dożylnym wynosi średnio 0,4 l / kg. Interferon alfa-2a ulega szybkiemu metabolizmowi w nerkach i, w mniejszym stopniu, w wątrobie. Jest wydalany głównie przez nerki.

Wskazania

Nowotwory układu limfatycznego i hematopozy:

• białaczka włochatokomórkowa;
• szpiczak;
• skórny chłoniak z limfocytów T;
• Przewlekła białaczka szpikowa;
• trombocytoza w chorobach mieloproliferacyjnych;
• chłoniak nieziarniczy o niskim stopniu złośliwości.

Guzy lite:

• Mięsak Kaposiego u pacjentów z AIDS bez oportunistycznych zakażeń w wywiadzie;
• zaawansowany rak nerkowokomórkowy;
• czerniak z przerzutami;
• czerniak po resekcji chirurgicznej (grubość guza powyżej 1,5 mm) przy braku zmiany w węzłach chłonnych i odległych przerzutach.

Choroby wirusowe:

• przewlekłe aktywne wirusowe zapalenie wątroby typu B u dorosłych z wirusowymi markerami replikacji (dodatni dla DNA HBV, polimerazy DNA, HBeAg);
• przewlekłe aktywne zapalenie wątroby typu C u osób dorosłych z przeciwciałami przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C lub HCV RNA w surowicy i zwiększonej aktywności AlAT bez oznak dekompensacji czynności wątroby (klasa A wg Child-Pugh);
• Brodawki narządów płciowych;
• choroby wywołane przez wirusy Herpes simplex typu 1 i 2 oraz Varicella zoster (w tym proksy i herpes zoster, nawracające opryszczki twarzy, narządy płciowe, opryszczkowe zapalenie dziąseł i zapalenie jamy ustnej);
• zapobieganie i leczenie grypy i ARI u dorosłych i dzieci;
• Kleszczowe zapalenie mózgu.

Choroby atopowe, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek, astma oskrzelowa podczas swoistej immunoterapii.

Uogólnione zakażenie chlamydiami u dorosłych.

Formy uwolnienia

Liofilizowany proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i stosowania miejscowego 0,5, 1, 3 i 5 milionów IU (EU Reaferon) (zastrzyki w ampułkach do wstrzykiwań).

Kapsułki 500 000 jm (Reaferon Lipint).

Liofilizat do przygotowania zawiesiny do podawania doustnego w ilości 250 tysięcy i 500 tysięcy IU (Reaferon EU Lipint).

Inne postaci dawkowania, czy to świece, czy tabletki, nie są rejestrowane w momencie opisywania leku w książce referencyjnej.

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Zastrzyki Reaferon EU

Domięśniowo (w ognisku lub pod zmianą), podspojówkowy, lokalny. Ostre zapalenie wątroby typu B - 1 milion jm domięśniowo 2 razy dziennie przez 5-6 dni (przebieg - 15 milionów jm); przewlekłe aktywne zapalenie wątroby B - 1 milion jm IM / m 2 razy w tygodniu przez 1-2 miesiące; przewlekłe aktywne zapalenie wątroby typu B i D (z objawami marskości wątroby) - 250-500 tysięcy jm dziennie v / m 2 razy w tygodniu przez 1 miesiąc; białaczka włochatokomórkowa - 3-6 milionów jm dziennie przez 2 miesiące (oczywiście - 420-600 milionów jm); rak nerki - 3 miliony jm dziennie przez 10 dni (przebieg - 120-300 milionów jm); stromalne zapalenie rogówki i rogowacenie słoneczne - podspojówkowe dla 60 tysięcy IU w objętości 0,5 ml dziennie (oczywiście - 15-25 iniekcji).

Kapsułki Reaferon Lipint

Lek przyjmuje się doustnie, 30 minut przed posiłkiem.

Podczas leczenia grypy i ARVI: 500 000 IU (1 kapsułka) dziennie 2 razy dziennie przez 5 dni.

W zapobieganiu grypie i SARS: 500 000 IU (1 kapsułka) dziennie, 2 razy w tygodniu przez miesiąc.

W przypadku trudności w połykaniu kapsułki należy ostrożnie otworzyć, a zawartość zażyć niewielką ilością wody.

Zawieszenie Reaferon EU Lipint

Lek jest przeznaczony do podawania doustnego. Bezpośrednio przed użyciem 1-2 ml destylowanej lub schłodzonej przegotowanej wody dodaje się do zawartości fiolki. Po wytrząsaniu przez 1 do 5 minut powinna powstać jednorodna zawiesina.

W ostrym zapaleniu wątroby typu B lek przyjmuje się 30 minut przed posiłkiem zgodnie z następującym schematem: dorosłym i dzieciom w wieku szkolnym przepisuje się 1 milion ME 2 razy dziennie przez 10 dni; dzieci w wieku przedszkolnym (od 3 do 7 lat) - 500 tys. ME raz dziennie przez 10 dni lub po kontrolnych biochemicznych badaniach krwi przez dłuższy czas (do całkowitego wyzdrowienia klinicznego).

W przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu B w aktywnych i nieaktywnych postaciach replikacyjnych, jak również w przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu B związanym z kłębuszkowym zapaleniem nerek, lek przyjmuje się 30 minut przed posiłkiem w następujący sposób: dorośli i dzieci w wieku szkolnym przepisuje się 1 milion ME 2 razy dziennie przez 10 dni, a następnie przejść do administracji 1 raz w ciągu nocy co drugi dzień przez 1 miesiąc; dzieci w wieku przedszkolnym (od 3 do 7 lat) - 500 tysięcy ME 2 razy dziennie przez 10 dni, a następnie przechodzą na wprowadzenie 500 tysięcy ME raz w ciągu nocy co drugi dzień przez 1 miesiąc.

Podczas przeprowadzania swoistej immunoterapii, lek przyjmuje się rano, 30 minut po jedzeniu, zgodnie z następującym schematem: dla dorosłych z alergicznym zapaleniem spojówek, 500 000 IU podaje się dorosłym codziennie przez 10 dni (dawka kursu wynosi 5 milionów. MNIE); Atopowe astmy oskrzelowej dorośli - 500 tysięcy ME raz dziennie przez 10 dni, a następnie 500 tysięcy ME co drugi dzień przez 20 dni. Całkowity czas leczenia wynosi 30 dni.

W zapobieganiu grypie i ostrej chorobie układu oddechowego lek przyjmuje się 30 minut przed posiłkiem; dorosłym i dzieciom w wieku powyżej 15 lat przepisuje się 500 000 ME dwa razy w tygodniu przez 1 miesiąc w okresie wzrostu częstości występowania; dzieci od 3 do 15 lat - 250 tysięcy ME 2 razy w tygodniu przez 1 miesiąc w okresie wzrostu częstości występowania. Podczas leczenia grypy i ostrych infekcji dróg oddechowych, dorośli i dzieci w wieku powyżej 15 lat - 500 000 ME każdy 2 razy dziennie przez 3 dni; dzieci od 3 do 15 lat - 250 tysięcy ME 2 razy dziennie przez 3 dni.

W złożonej terapii infekcji układu moczowo-płciowego dorosłym przepisuje się 500 000 IU dwa razy dziennie przez 10 dni.

Efekt uboczny

• letarg;
• gorączka;
• dreszcze;
• ból w mięśniach;
• bół głowy;
• ból w stawach;
• zwiększone pocenie;
• zawroty głowy;
• zaburzenia widzenia;
• depresja;
• zamęt świadomości;
• nerwowość;
• niepokój;
• zaburzenia snu;
• drżenie;
• ciężka senność;
• drgawki;
• zaburzenia krążenia mózgowego;
• retinopatia niedokrwienna;
• utrata apetytu;
• nudności wymioty;
• biegunka;
• zmniejszenie masy ciała;
• bębnica;
• zgaga;
• nawroty wrzodu trawiennego i krwawienie z przewodu pokarmowego;
• zmiany ciśnienia krwi;
• obrzęk;
• sinica;
• arytmie;
• uczucie kołatania serca;
• ból w klatce piersiowej;
• nieznaczna duszność;
• kaszel;
• obrzęk płuc;
• objawy przewlekłej niewydolności serca;
• nagłe zatrzymanie akcji serca;
• zawał mięśnia sercowego;
• zwiększone poziomy mocznika, kreatyniny i kwasu moczowego w osoczu krwi;
• małopłytkowość, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i hematokrytu;
• wysypka;
• swędzenie;
• łysienie;
• sucha skóra i błony śluzowe;
• katar;
• krwotok z nosa;
• indywidualna nietolerancja preparatów interferonowych.

Przeciwwskazania

• ciężka choroba serca (w tym w historii);
• ciężka niewydolność nerek;
• poważne naruszenia funkcji wątroby;
• ciężkie zaburzenia mieloidalnego zarodka hematopoezy;
• drgawki i / lub dysfunkcja ośrodkowego układu nerwowego;
• przewlekłe zapalenie wątroby z ciężką dekompensacją lub z marskością wątroby;
• przewlekłe zapalenie wątroby u pacjentów otrzymujących lub ostatnio poddanych terapii lekami immunosupresyjnymi (z wyjątkiem krótkotrwałego leczenia steroidami);
• pacjenci z przewlekłą białaczką szpikową (jeśli pacjent ma krewnego identycznego z HLA i w najbliższym czasie przeszczep allogenicznego szpiku może lub może mieć alogeniczny);
• nadwrażliwość na rekombinowany interferon alfa-2a;
• ciężkie choroby alergiczne;
• ciąża.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Lek jest przeciwwskazany w ciąży.

Nie wiadomo, czy interferon alfa 2b przenika do mleka kobiecego. Jeśli jest to konieczne w okresie laktacji, należy rozwiązać kwestię zatrzymania karmienia piersią.

Kobiety w wieku rozrodczym w okresie leczenia powinny stosować skuteczną antykoncepcję.

Specjalne instrukcje

Należy unikać wspólnego stosowania leków, opresyjnego OUN, leków immunosupresyjnych (w tym glikokortykosteroidów (GCS) do stosowania ogólnoustrojowego).

Podczas stosowania leku nie zaleca się spożywania alkoholu.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z upośledzoną hematopoezą nerek, wątroby i szpiku kostnego, z tendencją do prób samobójczych.

Pacjenci z chorobami układu sercowo-naczyniowego mogą mieć arytmię. Jeśli arytmia nie zmniejsza się lub wzrasta, dawkę należy zmniejszyć 2 razy lub przerwać leczenie.

W okresie leczenia konieczna jest kontrola stanu neurologicznego i psychicznego.

W przypadku ciężkiego ucisku hematopoezy w szpiku kostnym konieczne jest regularne badanie składu krwi obwodowej.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

W zależności od reżimu dawkowania i indywidualnej wrażliwości pacjenta interferon alfa-2a może wpływać na szybkość reakcji, zdolność do potencjalnie niebezpiecznych działań, w tym prowadzenie pojazdów, pracę z maszynami i mechanizmami.

Interakcje leków

Interferon alfa-2b może zmniejszać aktywność izoenzymów cytochromu P450, a zatem podczas stosowania wpływa na metabolizm cymetydyny, fenytoiny dipirydamolu, teofiliny, diazepamu, propranololu, warfaryny, niektórych cytostatyków.

Lek może nasilać neurotoksyczne, mielotoksyczne lub kardiotoksyczne działanie leków przepisanych wcześniej lub jednocześnie z nimi.

Analogi leku Reaferon

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Altevir;
• Alfaron;
• Viferon;
• Gripferon;
• Interferon alfa-2b jest ludzkim rekombinantem;
• Pochować;
• Interferalny;
• Intron A;
• Infagel;
• Layfferon;
• EU Reaferon;
• Reaferon EU Lipint;
• Reaferon Lipint;
• Roferon A;
• Eberon alpha R.

Podobne leki:

Inne leki: