Amben - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (zastrzyki w ampułkach do wstrzykiwań 1% roztworu) leku do leczenia krwawienia w różnych chorobach u dorosłych, dzieci i ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Amben. Przedstawiono opinie odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Amben w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Amben w obecności istniejących analogów strukturalnych. Służy do leczenia krwawień w różnych chorobach u dorosłych, dzieci, jak również podczas ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Amben środek przeciwfibrynolityczny, pochodna kwasu aminokapronowego. Działa hemostatycznie poprzez konkurencyjne hamowanie enzymów - kinaz (plazma, tkanka, streptokinaza), które aktywują konwersję profibrynolizyny (plazminogenu) w fibrynolizę (plazmina).

Kompozycja

Kwas aminometylobenzoesowy + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Po spożyciu Amben wykryto we krwi po 15 minutach. Po wstrzyknięciu domięśniowym kwas aminometylobenzoesowy ulega szybkiej resorpcji. Po dożylnym wstrzyknięciu leku w dawce 1,5 mg / kg stężenie kwasu aminometylobenzoesowego we krwi gwałtownie maleje i po 3 godzinach osiąga poziom, przy którym substancja aktywna praktycznie nie jest wykrywana. Kwas aminometylobenzoesowy jest wydalany przez nerki poprzez filtrację kłębuszkową i wydzielanie kanalikowe, podczas gdy 50-60% pozostaje niezmienione.

Wskazania

• Krwawienie podczas operacji na mózgu, w tym. z krwotokami podpajęczynówkowymi; lekki; serce; naczynia; pęcherz; na tarczycy i trzustce; o raku prostaty; otorynolaryngologiczny, stomatologiczny - po usunięciu migdałków, zębów);
• w praktyce położniczo-ginekologicznej: krwawienie z macicy, położnictwo, opóźniona inwokacja macicy, aborcja medyczna, ręczne usunięcie łożyska, śmierć płodu wewnątrzmacicznego, zator z płynem owodniowym;
• krwawienie z przewodu pokarmowego;
• krwotok z nosa;
• ostre zapalenie trzustki;
• oparzenia;
• stany szokowe o różnej genezie;
• posocznica;
• białaczka;
• stany krwotoczne spowodowane chorobą popromienną;
• naruszenie krzepliwości krwi (hemofilia, choroba Verlhofa, zespół Willebranda-Jurgensa), skaza krwotoczna pochodzenia małopłytkowego;
• przedawkowanie leków przeciwzakrzepowych lub fibrynolitycznych (streptokinaza, urokinaza);
• jeśli dochodzi do naruszenia prokoagulacji, płytkowych lub naczyniowych składników hemostazy;
• powikłania transfuzji i inne stany związane z aktywacją fibrynolizy;
• reakcje alergiczne spowodowane przyjmowaniem leków.

Formy uwolnienia

Roztwór do podawania dożylnego 1% (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwań).

Formularze w postaci tabletek nie istnieją.

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Dożylnie, dawka 50-100 mg (5-10 ml 1% roztworu), powtarzane podawanie (jeśli to konieczne) jest wykonywane w odstępie co najmniej 4 godzin. W ostrej fibrynolizie dodatkowo podaje się fibrynogen (średnia dawka to 2 4 g, maksymalna dawka wynosi 8 g), kontrolując aktywność fibrynolityczną krwi i zawartą w niej zawartość fibrynogenu. Maksymalna pojedyncza dawka wynosi 100 mg. Całkowita (dzienna) dawka i czas trwania leczenia zależą od przebiegu choroby.

Efekt uboczny

• nudności wymioty;
• biegunka;
• wahania ciśnienia krwi;
• częstoskurcz;
• zawroty głowy.

Przeciwwskazania

• ciężka niewydolność nerek;
• 1 trymestr ciąży;
• krwotok do ciała szklistego;
• nadkrzepliwa faza koagulopatii konsumpcyjnej;
• zwiększona wrażliwość na kwas aminometylobenzoesowy.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Przeciwwskazane w 1. trymestrze ciąży.

Możliwe zastosowanie w praktyce położniczej zgodnie ze wskazaniami.

W badaniach eksperymentalnych wykazano, że kwas aminometylobenzoesowy jest związkiem o niskiej toksyczności. Nie ma działania teratogennego i wpływa na układ rozrodczy.

Stosować u dzieci

Brak wystarczających danych klinicznych do zastosowania u dzieci.

Specjalne instrukcje

Należy zachować ostrożność u pacjentów z predyspozycją do zakrzepicy. Leczenie odbywa się pod kontrolą koagulogramu. W leczeniu krwiomoczu z kwasem aminometylobenzoesowym mogą tworzyć się skrzepy krwi w drogach moczowych, co może prowadzić do wystąpienia kolki nerkowej. Dlatego konieczne jest zapewnienie wystarczającej podaży płynów w ciele i monitorowanie diurezy.

Należy zachować ostrożność w przypadku zaburzeń krążenia mózgowego.

Cel leku wymaga sprawdzenia aktywności fibrynolitycznej krwi i poziomu fibrynogenu. Po podaniu dożylnym konieczna jest kontrola koagulogramu, zwłaszcza w IHD, po zawale mięśnia sercowego, z chorobami wątroby.

Interakcje leków

Jednoczesne stosowanie dużych dawek leku i innych środków hemostatycznych (na przykład dicynonu lub etamilu) może prowadzić do powstania skrzeplin (z powodu zwiększonego tworzenia fibryny pod wpływem hemostatyków lub z powodu działania przeciwplazmowego Amben).

Kompatybilny z roztworem glukozy, hydrolizatami, płynami przeciwwstrząsowymi.

Analogi Amben

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Gumbix;
• Pamba.

Analogi dla grupy farmakologicznej (fundusze na leczenie krwawień):

• Antyseptyczna gąbka z kanamycyną;
• Gumbix;
• Contrikal;
• Polycapra;
• Siarczan protaminy;
• Remestip;
• Chusteczki hemostatyczne Ankaferd Blood Stopper;
• Simesan;
• Spray hemostatyczny Ankaferd Blood Stopper;
• Środek hemostatyczny Ankaferd Blood Stopper;
• Stabisol HES 6%;
• Stylamine;
• Thysukol Kit;
• Tranexam;
• Transacha;
• Tracerol;
• Exacil;
• Etamsylat.

Podobne leki:

Inne leki: