Ketoprofen - instrukcje użytkowania, analogi, referencje i formy uwalniania (tabletki 100 mg i 150 mg, żel lub maść 2,5% i 5% Vramed, zastrzyki w ampułkach do wstrzykiwań) leki stosowane w leczeniu bólu stawów i siniaków u dorosłych, dzieci i w ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Ketoprofen. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Ketoprofenu w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Ketoprofenu w obecności istniejących analogów strukturalnych. Służy do leczenia bólu stawów, dny moczanowej, zapalenia stawów i siniaków u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji.

Ketoprofen - jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym, pochodną kwasu propionowego. Ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Nasilenie działania przeciwzapalnego jest nieznaczne. Z powodu zahamowania cyklooksygenazy 1 i 2 oraz częściowo lipooksygenazy Ketoprofen hamuje syntezę prostaglandyn i bradykininy, stabilizuje błony lizosomalne. Ketoprofen nie wpływa niekorzystnie na stan chrząstki stawowej.

Kompozycja

Ketoprofen + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Przy zastosowaniu zewnętrznym wchłania się bardzo wolno i praktycznie nie kumuluje się w organizmie. Biodostępność ketoprofenu wynosi około 5%. Wiązanie z białkami osocza krwi (głównie z albuminą) wynosi 99%. Metabolizowany przez sprzęganie z kwasem glukuronowym. Aktywne metabolity nie powstają. Jest wydalany głównie przez nerki w postaci metabolitów.

Wskazania

Choroby zapalne i zwyrodnieniowe układu mięśniowo-szkieletowego:

• reumatoidalne zapalenie stawów;
• seronegatywne zapalenie stawów: zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa - choroba Bechterewa, artropatia łuszczycowa, reaktywne zapalenie stawów (zespół Reitera);
• dna, pseudogutka;
• zapalenie kości i stawów;

Zespół bólu:

• zapalenie ścięgna, zapalenie kaletki, bóle mięśniowe, nerwoból, rwa kulszowa;
• bóle głowy i ból zębów;
• zespół bólowy pourazowy i pooperacyjny;
• zespół bólowy w raku;
• algodismenorea.

Nieskomplikowane obrażenia, w szczególności sportowe, dyslokacje, skręcenia lub pęknięcia więzadeł i ścięgien, stłuczeń, bólów pourazowych.

W terapii skojarzonej chorób zapalnych żył, naczyń limfatycznych, węzłów chłonnych (zapalenie żył, okołonowe zapalenie żył, zapalenie naczyń chłonnych, powierzchowne zapalenie węzłów chłonnych).

Formy uwolnienia

Żel do użytku zewnętrznego 2,5% i 5% (czasami błędnie nazywany maścią).

Tabletki 100 mg i 150 mg.

Roztwór do wstrzykiwań i wstrzyknięć domięśniowych (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwań).

Inne formy dawkowania, czy to krem, czy świeca, nie istnieją dla tej nazwy handlowej.

Instrukcje użytkowania i jak z nich korzystać

Żel

Zewnętrznie.

Dorośli i dzieci w wieku od 12 lat otrzymują niewielką ilość żelu (3-5 cm) 2-3 razy dziennie cienką warstwą, a następnie długie i staranne wcieranie w zapalne lub bolesne obszary ciała.

Dzieci w wieku od 6 do 12 lat otrzymują nie więcej niż 1-2 cm żelu, nie więcej niż 2 razy dziennie. Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać 14 dni bez konsultacji z lekarzem.

Może być stosowany w fonoforezie.

Pigułki

Dawkowanie ustalane jest indywidualnie, biorąc pod uwagę nasilenie przebiegu choroby. W przypadku podawania doustnego osobom dorosłym początkowa dawka dobowa wynosi 300 mg w 2-3 dawkach podzielonych. W przypadku leczenia podtrzymującego dawka zależy od zastosowanej postaci dawkowania. Aby leczyć ostre stany lub zahamować zaostrzenie przewlekłego procesu, 100 mg podaje się jako pojedyncze wstrzyknięcie domięśniowe.

Maksymalna dawka do spożycia wynosi 300 mg na dzień.

Ampułki

Domięśniowo w postaci naparów domięśniowo.

Minimalna skuteczna dawka powinna być stosowana z minimalnym możliwym krótkim przebiegiem.

W / w infuzji ketoprofenu powinny być przeprowadzane tylko w szpitalu.

W przypadku krótkotrwałych wlewów dożylnych 100-200 mg (1-2 ampułki) ketoprofenu rozpuszcza się w 100 ml 0,9% roztworu chlorku sodu (roztwór fizjologiczny) i wstrzykuje przez 0,5-1 godziny; możliwe jest ponowne wprowadzenie po 8 godzinach. W przypadku ciągłych infuzji dożylnych 100-200 mg (1-2 ampułki) ketoprofenu rozpuszcza się w 500 ml roztworu do infuzji (roztwór soli fizjologicznej, roztwór Ringera, roztwór glukozy) i wstrzykuje przez 8 godzin; Po 8 godzinach infuzji można powtórzyć.

Ketoprofen można stosować w połączeniu z środkami przeciwbólowymi działającymi centralnie. W przypadku skojarzonego stosowania ketoprofen miesza się z morfiną i rozpuszcza w roztworze soli fizjologicznej lub Ringera i wstrzykuje co 8 godzin.

Ze względu na światłoczułość fiolki z roztworem do infuzji ketoprofenu należy przechowywać w opakowaniu z ciemnego papieru lub folii. W postaci iniekcji IM 100 mg (1 ampułka) 1-2 razy dziennie. Dzienna dawka nie powinna przekraczać 200 mg. Zastrzyki należy wykonać głęboko. Leczenie nie powinno przekraczać 2 dni. Jeśli to konieczne, kontynuacja terapii idzie do przyjmowania postaci doustnych.

Efekt uboczny

• reakcje skórne (swędzenie, pokrzywka);
• katar;
• duszność;
• skurcz oskrzeli;
• obrzęk naczynioruchowy;
• reakcje anafilaktoidalne;
• dyspepsja (mdłości, biegunka lub zaparcie, wzdęcia, wymioty, zmniejszony lub zwiększony apetyt);
• ból brzucha;
• zapalenie jamy ustnej;
• suchość w ustach;
• owrzodzenie błony śluzowej przewodu żołądkowo-jelitowego;
• zaostrzenie choroby Leśniowskiego-Crohna;
• krwawienie z przewodu pokarmowego;
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• senność;
• zmęczenie;
• nerwowość;
• koszmarne sny;
• migrena;
• polineuropatia obwodowa;
• halucynacje;
• zaburzenie dezorientacji i mowy;
• hałas w uszach;
• zmiana w smaku;
• rozmazany obraz;
• zapalenie spojówek;
• częstoskurcz;
• nadciśnienie tętnicze;
• obrzęki obwodowe;
• zaburzona czynność nerek;
• śródmiąższowe zapalenie nerek;
• krwiomocz;
• tworzenie nacieków, ropień, martwica tkanki tłuszczowej w miejscu wstrzyknięcia;
• hemoptysis;
• menometrorrhagia;
• agranulocytoza, niedokrwistość, trombocytopenia, plamica.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na substancję czynną lub składniki pomocnicze;
• pełne lub niepełne połączenie astmy oskrzelowej, nawracającej polipowatości nosa lub zatok przynosowych i nietolerancji kwasu acetylosalicylowego i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (w tym w historii);
• erozyjne i wrzodziejące zmiany w błonie śluzowej żołądka lub dwunastnicy, czynne krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie mózgowo-naczyniowe lub inne krwawienie;
• zapalna choroba jelit (choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie okrężnicy) w fazie zaostrzenia;
• hemofilia i inne zaburzenia krwawienia;
• Niewyrównana niewydolność serca;
• niewydolność wątroby;
• wyrażona niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml / min), postępująca choroba nerek, potwierdzona hiperkaliemia;
• okres po aortocoronary manewrowania;
• ciąża, laktacja;
• dzieci w wieku do 18 lat - do wstrzykiwań, do 6 lat - do żelu, do 15 lat - na tabletki.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Przeciwwskazane w ciąży i laktacji.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Używaj z ostrożnością na starość.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane w dzieciństwie i wieku dojrzewania poniżej 18 lat (forma wtrysku). Do 6 lat (na żel). Do 15 lat (dla tabletów).

Specjalne instrukcje

Podczas leczenia konieczne jest monitorowanie obrazu krwi obwodowej oraz stanu czynnościowego wątroby i nerek. Jeśli występują oznaki uszkodzenia wątroby (swędzenie skóry, zażółcenie skóry, nudności, wymioty, ból brzucha, ciemnienie moczu, zwiększone stężenie aminotransferaz "wątrobowych"), należy przerwać przyjmowanie leku i skonsultować się z lekarzem. Jeśli konieczne jest określenie 17-ketosteroidów, lek należy odstawić na 48 godzin przed badaniem.

Odbiór ketoprofenu może maskować objawy choroby zakaźnej.

Nie należy stosować ketoprofenu w tym samym czasie, co inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).

Ketoprofen może zmieniać właściwości płytek krwi, ale nie zastępuje działania zapobiegawczego kwasu acetylosalicylowego w chorobach sercowo-naczyniowych.

Stosowanie ketoprofenu może niekorzystnie wpływać na płodność samic i nie jest zalecane kobietom planującym ciążę. Po 2 tygodniach stosowania leku konieczne jest monitorowanie wskaźników czynności wątroby ("transaminazy").

Podczas okresu leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej koncentracji i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

Ketoprofen może osłabić działanie leków moczopędnych i przeciwnadciśnieniowych oraz nasilać działanie doustnych leków hipoglikemicznych i niektórych leków przeciwdrgawkowych (fenytoiny).

Wspólne stosowanie z innymi NLPZ, glikokortykosteroidami, etanolem (alkoholem), kortykotropiną może prowadzić do powstawania wrzodów i rozwoju krwawienia z przewodu pokarmowego, zwiększonego ryzyka niewydolności nerek.

Jednoczesne podawanie z doustnymi antykoagulantami, heparyną, lekami trombolitycznymi, antyagregantami zwiększa ryzyko krwawienia. Zwiększa hipoglikemiczne działanie insuliny i doustnych leków hipoglikemizujących (konieczne jest ponowne obliczenie dawki). Zwiększa stężenie w osoczu glikozydów nasercowych, blokerów wolnych kanałów wapniowych, preparatów litu, cyklosporyny, metotreksatu. Aby uniknąć osadzania się osadu, ketoprofenu i tramadolu nie należy mieszać w jednej fiolce.

Analogi leku Ketoprofen

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Arketal Rompharm;
• Arthrosylen;
• Artrum;
• Bystrumgel;
• Bystrumcaps;
• Valusal;
• Ketonal;
• Ketonal Duo;
• Ketonal uno;
• Ketoprofen Vramed;
• Ketoprofen MB;
• Ketoprofen Organic;
• Ketoprofen Verte;
• Ketoprofen Eskom;
• Ketosfera;
• OCI;
• Oruvel;
• Profenide;
• Żel Fastum;
• Febrofide;
• Flamax;
• Flamax forte;
• Fleksen.

Podobne leki:

Inne leki: