En DE FR ES PL
Efedryna - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwania chlorowodorku, tabletek) w leczeniu niedociśnienia tętniczego, astmy oskrzelowej i zapalenia nosa u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży

Efedryna - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (wstrzyknięcia w ampułkach do wstrzykiwania chlorowodorku, tabletek) w leczeniu niedociśnienia tętniczego, astmy oskrzelowej i zapalenia nosa u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Efedryna. Przedstawiono recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania efedryny w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi efedryny w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu niedociśnienia tętniczego, astmy oskrzelowej i nieżytu nosa u dorosłych, dzieci, a także w okresie ciąży i laktacji.

 

Efedryna - sympatykomimetyczne (adrenomimetyk działania pośredniego); alkaloid, uzyskany z różnych gatunków efedryny (Ephedra L.) Ephedra (Ephedraceae). Efedryna zawarta w roślinach jest izomerem lewoskrętnym. Racemat został zsyntetyzowany, gorszy od izomeru lewoskrętnego.

 

Po podaniu efedryny alfa i beta-adrenoreceptory są pobudzane: działając na żylaki pogrubiające włókna eferentne, efedryna sprzyja uwalnianiu mediatora noradrenaliny w szczelinie synaptycznej. Ponadto ma słabe działanie pobudzające bezpośrednio na adrenoreceptory.

 

Pobudza czynność serca (zwiększa częstotliwość i siłę skurczów), ułatwia przewodzenie AV, podwyższa ciśnienie krwi, powoduje działanie rozszerzające oskrzela, hamuje motorykę jelit, rozszerza źrenicę (bez wpływu na akomodację i ciśnienie wewnątrzgałkowe), zwiększa napięcie mięśni szkieletowych, powoduje hiperglikemię.

 

W przeciwieństwie do epinefryny działanie efedryny rozwija się powoli, ale trwa dłużej. Przy wielokrotnym podawaniu efedryny w niewielkiej przerwie (10-30 minut), jej działanie presyjne gwałtownie maleje - pojawia się tachyfilaksja (szybkie uzależnienie), związane z postępującym zmniejszaniem się zapasów noradrenaliny w zgrubieniach żylaków.

 

Efedryna stymuluje centralny układ nerwowy, poprzez działanie psycho-stymulujące jest zbliżone do fenaminy.

 

Aktywność MAO i COMT jest hamowana.

 

Kompozycja

 

Chlorowodorek efedryny + zaróbki.

 

Farmakokinetyka

 

W małych ilościach jest metabolizowany w wątrobie. Jest wydalany przez nerki, w większości niezmieniony.

 

Wskazania

  • niedociśnienie tętnicze w operacjach chirurgicznych (zwłaszcza w znieczuleniu rdzeniowym), uraz, utrata krwi, choroby zakaźne;
  • astma oskrzelowa i inne obturacyjne choroby dróg oddechowych;
  • naczynioruchowy i alergiczny nieżyt nosa;
  • zapalenie zatok (w celu zwężenia naczyń błony śluzowej nosa);
  • choroba posurowicza;
  • pokrzywka i inne stany alergiczne;
  • narkolepsja;
  • mimowolne (w wyniku działania stymulującego na ośrodkowy układ nerwowy sen staje się mniej głęboki, pobudzenie łatwiejsze, gdy chęć oddania moczu);
  • myasthenia gravis;
  • w praktyce okulistycznej: rozszerzenie źrenicy w celu diagnostycznym.

 

Formy uwolnienia

 

Roztwór do wstrzykiwań (zastrzyki w ampułkach) 50 mg.

 

Tabletki (jako część połączonych preparatów tabletek, takich jak Teofedrine-N).

 

Instrukcja użytkowania i dawkowania

 

Dorośli podskórnie, domięśniowo lub dożylnie 20-50 mg; Wewnątrz - 25-50 mg 2-3 razy dziennie.

 

W przypadku podawania miejscowego schemat dawkowania jest indywidualny.

 

Dawki maksymalne: dla dorosłych z doustną i podskórną pojedynczą dawką - 50 mg, dawka dzienna - 150 mg.

 

Efekt uboczny

  • bół głowy;
  • zaburzenia snu;
  • słabość;
  • nerwowość;
  • zawroty głowy;
  • drgawki;
  • skurcze mięśni;
  • drżenie;
  • drętwienie rąk lub stóp;
  • senność;
  • rozszerzone źrenice;
  • rozmazany obraz;
  • halucynacje;
  • zmiana nastroju lub psychiki;
  • dławica piersiowa;
  • bradykardia lub tachykardia;
  • palpitacja;
  • wzrost lub spadek ciśnienia krwi;
  • uczucie dyskomfortu lub ból w klatce piersiowej;
  • nietypowy krwotok;
  • przekrwienie skóry twarzy;
  • nudności wymioty;
  • suchość lub podrażnienie jamy ustnej lub gardła (przy zastosowaniu pozajelitowym);
  • utrata apetytu;
  • zgaga;
  • trudności i bolesne oddawanie moczu;
  • zwiększone pocenie;
  • bladość skóry;
  • reakcje alergiczne;
  • duszność lub duszność;
  • dreszcze;
  • ból lub pieczenie w miejscu wstrzyknięcia domięśniowego.

 

Przeciwwskazania

  • niekontrolowane nadciśnienie tętnicze i tachykardia;
  • przerostowa kardiomiopatia zaporowa;
  • bezsenność;
  • pheochromocytoma;
  • migotanie komór.

 

Zastosowanie w ciąży i laktacji

 

Użycie efedryny podczas ciąży i laktacji (karmienie piersią) jest możliwe tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka.

 

Specjalne instrukcje

 

Należy zachować ostrożność podczas kwasicy metabolicznej, hiperkapnii, niedotlenienia, migotania przedsionków, jaskry z zamkniętym kątem, nadciśnienia płucnego, hipowolemii, zawału mięśnia sercowego, chorób naczyń okluzyjnych (w tym historii): zatoru tętniczego, miażdżycy tętnic, choroby Buergera, odmrożeń, zapalenia wsierdzia z powodu cukrzycy, choroby Raynauda ; choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym dusznica bolesna, tachyarytmia, arytmia komorowa, niewydolność wieńcowa, nadciśnienie tętnicze), cukrzyca, nadczynność tarczycy, łagodny przerost prostaty, równoczesne wykorzystanie środków do znieczulenia wziewnego.

 

Aby uniknąć zakłóceń nocnego snu, nie należy stosować efedryny i leków na koniec dnia i przed snem.

 

Niewłaściwe jest aplikowanie przez długi czas. W związku ze stymulującym działaniem na ośrodkowy układ nerwowy można nadużywać efedryny (tj. Lek i jego stosowanie jest obecnie poważnie ograniczone).

 

Interakcje leków

 

Efedryna osłabia działanie opioidowych leków przeciwbólowych i innych środków, które hamują ośrodkowy układ nerwowy.

 

Podczas stosowania nieselektywnych beta-blokerów i azotanów - osłabienie efektu terapeutycznego (blokada beta-adrenergiczna może prowadzić do przewagi aktywności alfa-adrenergicznej z ryzykiem nadciśnienia tętniczego i wyraźnej bradykardii z możliwym rozwojem blokady serca, beta-adrenoceptora blokada zapobiega także działaniu beta2-adrenergicznego leku rozszerzającego oskrzela).

 

Środki, alkalizowanie moczu (w tym leki zobojętniające zawierające jony wapnia i magnezu, inhibitory anhydrazy węglanowej, cytryniany, wodorowęglan sodu) zwiększają ryzyko toksyczności.

 

W przypadku równoczesnego stosowania z glikozydami nasercowymi, chinidyną, tricyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi, dopaminą, środkami do znieczulenia wziewnego (chloroform, enfluran, halotan, izofluran, metoksyfluran, trichloroetylen) zwiększa się ryzyko wystąpienia ciężkich komorowych zaburzeń rytmu; z innymi sympatykomimetyki - nasilenie działań niepożądanych z układu sercowo-naczyniowego; ze środkami przeciwnadciśnieniowymi (w tym z lekami sympatykolitycznymi, diuretykami, alkaloidami rzadkiej wilgoci) - zmniejszenie działania hipotensyjnego.

 

Jednoczesne stosowanie beta-adrenomimetyków z lekiem rozszerzającym oskrzela umożliwia dodatkową nadmierną stymulację ośrodkowego układu nerwowego, co może prowadzić do zwiększonej pobudliwości, drażliwości, bezsenności, drgawek, arytmii.

 

Przy równoczesnym stosowaniu z rezerpiną i inhibitorami MAO (w tym furazolidonu, prokarbazyny, selegiliny), bólami głowy, zaburzeniami rytmu serca, wymiotami, nagłym i wyraźnym wzrostem ciśnienia krwi, możliwy jest kryzys hiperprzestrzenny; z fenytoiną - nagły spadek ciśnienia krwi i bradykardii (zależy od dawki i szybkości podawania); z lekami hormonów tarczycy - wzajemne wzmocnienie działania.

 

Zwiększa metaboliczny klirens glikokortykosteroidów, ACTH podczas długotrwałego stosowania (może być wymagana korekta dawek). Ergometryna, ergotamina, metyloergometryna, oksytocyna zwiększają działanie zwężające naczynia krwionośne oraz ryzyko wystąpienia niedokrwienia i zgorzeli.

 

Lewodopa zwiększa ryzyko arytmii (wymaga zmniejszenia dawki sympatykomimetyki).

 

Wzmacnia stymulujący wpływ na ośrodkowy układ nerwowy i ryzyko toksycznych zjawisk ksantyn (w tym aminofiliny, teofiliny, kofeiny).

 

Kokaina wzmaga działanie stymulujące na ośrodkowy układ nerwowy i układ sercowo-naczyniowy.

 

Analogi narkotyków efedryny

 

Strukturalne analogi dla substancji czynnej (w tym kombinacje):

  • Chlorowodorek efedryny;
  • Wtrysk chlorowodorku efedryny 5%;
  • Theophedrine-H;
  • Broncholitin;
  • Neo-tefedryna;
  • Bronhitusen Vramed;
  • Bronchocyna;
  • Bronchoton;
  • Szałwia oskrzelowa;
  • Dietrin jest naturalny (stosowany jako środek do utraty wagi).

Podobne leki:

Inne leki:

Recenzje (1):
Goście
Galina Iwanowna
Dawno, dawno temu, w latach osiemdziesiątych, za pomocą tego leku leczył enurezę córki. Już poszła do szkoły, ale wciąż cierpiała na tę chorobę. Lek ten wpływa na ośrodkowy układ nerwowy, a sen nie staje się głęboki. Łatwiej jest poczuć potrzebę pójścia do toalety i przebudzenia. Potem pomógł nam Efedryna, nie było żadnych skutków ubocznych. Nasza pielęgniarka przebiła nas, jak gdyby po wyznaczeniu lekarza, ponieważ w efedrynie są substancje uzależniające.

Teraz mamy problem z moczeniem wnuka. Powiedzieli pediatrowi z dystryktu o efedrynie. Lekarz powiedział, że ten lek jest obecnie zabroniony. Uzależnieni zaczęli go używać do przygotowania własnej trucizny. Dlatego wnuk leczy enurezę hipnozą.

Zasady publikowania recenzji i pytań użytkowników