Desmopresyna - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i preparaty (krople do spreju i nosa, tabletki 0,1 mg i 0,2 mg) leku do leczenia moczówki prostej i moczenia nocnego u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Desmopressin. Przedstawiono komentarze odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Desmopressin w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Desmopresyna w obecności istniejących analogów strukturalnych. Służy do leczenia moczówki prostej i mdłości, dzieci, a także w czasie ciąży i laktacji.

Desmopressin - syntetyczny analog wazopresyny. Ma wyraźny efekt antydiuretyczny. W porównaniu z wazopresyną wpływa w mniejszym stopniu na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych i narządów wewnętrznych.

Gdy moczówka prosta poprawia reabsorpcję wody z dystalnego kanalika nerek, jednocześnie zwiększając względną gęstość osmotyczną moczu. Pomaga to zmniejszyć częstotliwość oddawania moczu i eliminuje zwiększone zapotrzebowanie na płyny.

Desmopresyna aktywuje czynnik krzepnięcia krwi 8 i sprzyja wzrostowi plazminowego poziomu aktywatora plazminy. Będąc polipeptydem, jest niszczony przez enzymy trawienne przewodu pokarmowego.

Farmakokinetyka

Desmopresyna jest niszczona w przewodzie pokarmowym. Po podaniu donosowym absorpcja wynosi 10-20%. Metabolizowany w tkankach.

Wskazania

• diagnostyka i leczenie moczówki prostej;
• leczenie tymczasowego wielomoczu i polidypsji po operacjach w przysadce mózgowej (tylko do stosowania donosowego);
• moczenie nocne (zarówno w postaci monoterapii, jak i w ramach kompleksowej terapii);
• jako narzędzie diagnostyczne do określania zdolności koncentracji nerek.

Do podawania dożylnego:

• hemofilię A o średnim i łagodnym nasileniu;
• Choroba Willebranda.

Formy uwolnienia

Spryskać dawkę donosową.

Krople do nosa.

Tabletki 0,1 mg i 0,2 mg.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Indywidualny. Do stosowania donosowego u dorosłych dawka wynosi 10-40 μg na dobę w 1 lub więcej dawek, u dzieci w wieku od 3 miesięcy do 12 lat - 5-30 μg na dobę.

Do podawania podskórnego, domięśniowego lub dożylnego dawka dla dorosłych wynosi 1-4 μg na dzień, dla dzieci - od 0,4 do 2 μg na dzień.

Efekt uboczny

• bół głowy;
• zawroty głowy;
• zaburzona świadomość;
• śpiączka;
• kolka jelitowa;
• nudności wymioty;
• umiarkowany wzrost ciśnienia krwi (przy stosowaniu w dużych dawkach);
• niedociśnienie tętnicze (z szybkim podawaniem dożylnym);
• katar;
• obrzęk błony śluzowej nosa;
• skąpomocz;
• zatrzymanie wody w ciele;
• wzrost masy ciała;
• algodismenorea;
• zaburzenie łzawienia;
• zapalenie spojówek;
• wysypka na skórze.

Przeciwwskazania

• wrodzona psychogenna polidypsja;
• bezmocz;
• retencja płynów o różnych etiologiach;
• hipoosmolalność osocza;
• niewydolność serca i inne stany wymagające leczenia moczopędnego;
• nadwrażliwość na desmopresynę;
• niestabilna dławica piersiowa;
• Choroba Willebranda typu 2B.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Nie przeprowadzono odpowiednich i ściśle kontrolowanych badań bezpieczeństwa stosowania desmopresyny podczas ciąży i laktacji. Jeśli chcesz zastosować desmopresynę w tej kategorii pacjentów, powinieneś rozważyć oczekiwaną korzyść z terapii dla matki i możliwe ryzyko dla płodu lub dziecka.

Specjalne instrukcje

W przypadku obrzęku błony śluzowej nosa, wyraźnego zapalenia błony śluzowej nosa, może dojść do naruszenia wchłaniania desmopresyny po podaniu donosowym. W takich przypadkach zalecane jest podawanie podjęzykowe.

Aby uniknąć nadmiernej objętości podczas przepisywania desmopresyny, wymagane jest specjalne monitorowanie stanu u pacjentów z następujących grup: dzieci i młodzież, osoby starsze, osoby z zaburzeniami równowagi wody i / lub elektrolitów, osoby zagrożone zwiększeniem ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Należy zachować ostrożność w przypadku naruszeń czynności nerek, chorób układu krążenia, zwłóknienia pęcherza moczowego.

Podczas stosowania desmopresyny jako narzędzia diagnostycznego, a także gdy dawki powtarzane są podawane dożylnie, nie należy wykonywać przymusowego nawodnienia (w jamie ustnej lub pozajelitowej), pacjent powinien przyjmować tyle płynu, ile potrzeba, aby ugasić pragnienie.

Stosowanie stężenia nerek u dzieci poniżej 1 roku życia powinno być wykonywane wyłącznie w warunkach szpitalnych.

Interakcje leków

Indometacyna może zwiększać intensywność (ale nie czas trwania) desmopresyny. Środki, które mają zdolność do zwiększania uwalniania ADH (w tym tricykliczne leki przeciwdepresyjne, chlorpromazyna, karbamazepina) mogą powodować addytywne działanie antydiuretyczne, które zwiększa ryzyko zatrzymania płynów.

Analogi leku Desmopressin

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Adiuretyna;
• Apo-Desmopressin;
• Vasomyrin;
• Octan desmopresyny;
• Mininin;
• Nativa;
• Presynx;
• Emosint.

Podobne leki:

Inne leki: