Voltaren - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (tabletki i czopki 25 mg, 50 mg i 100 mg retard, żel 1% Emulgel, zastrzyki w ampułkach) do leczenia stanu zapalnego u dorosłych, dzieci i ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Voltaren. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Voltarena w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Voltarena z istniejącymi analogami strukturalnymi. Stosowany w leczeniu chorób zapalnych i zwyrodnieniowych układu mięśniowo-szkieletowego u dorosłych, dzieci, a także w okresie ciąży i laktacji.

Voltaren - Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Voltaren zawiera diklofenak sodowy (substancję czynną leku), substancję o budowie niesteroidowej, która ma wyraźne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

Głównym mechanizmem działania diklofenaku, ustalonym w warunkach eksperymentalnych, jest hamowanie biosyntezy prostaglandyn. Prostaglandyny odgrywają ważną rolę w powstawaniu stanu zapalnego, bólu i gorączki.

W chorobach reumatycznych przeciwzapalne i przeciwbólowe właściwości preparatu Voltaren zapewniają efekt kliniczny charakteryzujący się znacznym zmniejszeniem nasilenia takich objawów chorób, jak ból spoczynkowy i ruchowy, poranna sztywność i obrzęk stawów, jak również poprawa stan funkcjonalny.

W pourazowych i pooperacyjnych stanach zapalnych, Voltaren szybko zmniejsza ból (powstający zarówno w spoczynku, jak i podczas ruchu), zmniejsza obrzęk zapalny i obrzęk pooperacyjnej rany.

Gdy Voltaren był stosowany w tabletkach i czopkach, wyraźne działanie przeciwbólowe leku odnotowano z umiarkowanym i silnym bólem niereumatycznego pochodzenia. Podczas stosowania leku w postaci roztworu do podawania dożylnego, działanie leku występuje w 1-15 minut. Stwierdzono również, że Voltaren jest w stanie zmniejszyć ból i zmniejszyć utratę krwi w pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu.

Ponadto Voltaren ułatwia ataki migreny (gdy są stosowane w czopkach).

Farmakokinetyka

Po spożyciu tabletek powleczonych powłoką powlekaną dojelitowo, diklofenak jest całkowicie wchłaniany z jelita. Chociaż absorpcja jest szybka, jej początek może być opóźniony ze względu na obecność rozpuszczalnej w jelitach powłoki w tabletce. Stopień absorpcji jest wprost proporcjonalny do dawki. W przypadku przyjmowania tabletek Voltarena podczas lub po posiłkach, podawanie go przez żołądek spowalnia (w porównaniu z odbiorem na pusty żołądek), ale ilość wchłanialnego diklofenaku nie zmienia się. Po wielokrotnym podaniu leku, farmakokinetyka się nie zmienia. Obserwując zalecany schemat dawkowania leku, nie odnotowano kumulacji.

Wchłanianie leku Voltaren z czopków doodbytniczych rozpoczyna się szybko, chociaż szybkość jego wchłaniania jest mniejsza w porównaniu z tym samym wskaźnikiem dla doustnego podawania tabletek powlekanych powłoczką jelitową. W przypadku wielokrotnych wstrzyknięć leku w postaci czopków parametry farmakokinetyczne nie ulegają zmianie. Pod warunkiem, że nie odnotowano zalecanego schematu dawkowania kumulacji leku.

Po podaniu domięśniowym preparatu Voltaren w dawce 75 mg, jego wchłanianie rozpoczyna się natychmiast. Stopień absorpcji jest wprost proporcjonalny do dawki. Po kolejnym podaniu leku parametry farmakokinetyczne nie ulegają zmianie. Pod warunkiem, że nie zanotowano zalecanych odstępów między wstrzyknięciami kumulacji leku.

Około 60% dawki jest wydalane z moczem w postaci glukuronowych koniugatów niezmienionej substancji czynnej, a także w postaci metabolitów, z których większość stanowią również koniugaty glukuronowe. Niezmieniony, wydalany jest mniej niż 1% diklofenaku. Pozostała część dawki jest wydalana w postaci metabolitów z żółcią.

Po zażyciu leku w obrębie różnic wchłaniania, metabolizmu lub wydalania leku, związanego z wiekiem pacjentów, nie odnotowano. U dzieci, stężenia diklofenaku w osoczu krwi podczas przyjmowania równoważnych dawek leku (mg / kg masy ciała) są podobne jak u dorosłych.

Wskazania

• zapalne i zwyrodnieniowe choroby układu mięśniowo-szkieletowego: reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie stawów kręgosłupa, choroba zwyrodnieniowa stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (dla jelitowych tabletek powlekanych, 25 mg i 50 mg lub doodbytniczych czopków 25 mg);
• zapalne i zwyrodnieniowe formy chorób reumatycznych: reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, choroba zwyrodnieniowa stawów, zapalenie stawów kręgosłupa (dla roztworu do podawania dożylnego);
• choroby kręgosłupa z towarzyszącym zespołem bólowym;
• choroby reumatyczne z miękkich tkanek miękkich;
• ostry napad dny (tabletki powlekane powłoczką jelitową i roztworem do podawania dożylnego);
• kolka nerkowa (do roztworu do podawania dożylnego);
• kolka żółciowa (do roztworu do podawania dożylnego);
• pourazowe i pooperacyjne zespoły bólowe, którym towarzyszą stany zapalne i obrzęki;
• choroby ginekologiczne z towarzyszącym zespołem bólowym i stanem zapalnym (np. pierwotny algodismenorea, zapalenie przydatków);
• jako dodatkowy lek na ciężkie zakaźne i zapalne choroby ucha, gardła i nosa, które występują z ciężkim zespołem bólowym, na przykład w zapaleniu gardła, zapaleniu migdałków, zapaleniu ucha (z wyjątkiem tabletek o przedłużonym działaniu). Główne leczenie choroby odbywa się zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami, w tym. przy użyciu terapii etiotropowej. Izolowana gorączka nie jest wskazaniem do stosowania leku;
• ataki migreny (w przypadku czopków);
• silne ataki migreny (dla rozwiązania do / m administracji).

Podanie domięśniowe leku jest szczególnie korzystne na początku zaostrzeń chorób zapalnych i zwyrodnieniowych z wysoką aktywnością zapalenia i stanami bólowymi spowodowanymi stanem zapalnym niereumatycznej genetyki.

Formy uwolnienia

Tabletki pokryte pokrywką, rozpuszczalne w jelicie 25 mg i 50 mg (Rapid).

Tabletki powlekane otoczką, przedłużone działanie o 100 mg (opóźnienie).

Świece do podawania doodbytniczego 25 mg, 50 mg i 100 mg.

Roztwór do wstrzykiwań domięśniowych (zastrzyki w ampułkach do wstrzykiwań) 25 mg / ml.

Żel do użytku zewnętrznego 1% Voltaren Emulgel.

Krople do oczu 0,1% Voltaren Ophtha.

Voltaren Akti (tabletki diklofenaku potasu).

Formy uwalniania w postaci maści nie istnieją, być może jest to fałszywy lub inny lek oparty na diklofenaku.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Tabletki powlekane jelitami

Tabletki należy połykać w całości, popijając je płynem, najlepiej przed posiłkami.

W przypadku dorosłych zalecana dawka początkowa wynosi 100-150 mg na dobę. W stosunkowo łagodnych przypadkach choroby, jak również w przypadku długotrwałej terapii, wystarczająca jest dawka 75-100 mg na dobę. Dzienna dawka powinna być podzielona na kilka przyjęć. Jeśli to konieczne, aby pracować nad bólem nocnym lub poranną sztywnością, oprócz przyjmowania leku w ciągu dnia, Voltaren jest przepisywany jako czopek przed snem; podczas gdy całkowita dawka dobowa nie powinna przekraczać 150 mg.

Przy pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu dzienna dawka jest wybierana indywidualnie; zwykle wynosi 50-150 mg. Początkowa dawka powinna wynosić 50-100 mg; jeśli jest to konieczne w przypadku kilku cykli menstruacyjnych, można go zwiększyć do 150 mg na dobę. Lek należy przyjmować, gdy pojawią się pierwsze objawy. W zależności od dynamiki objawów klinicznych leczenie można kontynuować przez kilka dni.

Dzieci o masie ciała powyżej 25 kg przepisują lek w dawce w ilości 0,5-2 mg / kg masy ciała na dzień (w 2-3 podzielonych dawkach, w zależności od ciężkości choroby). W leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów dzienną dawkę można maksymalnie zwiększyć do 3 mg / kg (w kilku dawkach).

Należy stosować tabletki powlekane powłoczką jelitową, nie zaleca się stosowania 50 mg leku u dzieci.

Tabletki o przedłużonym działaniu pokryte osłoną

Tabletki należy połykać w całości, najlepiej po posiłku.

W przypadku dorosłych zalecana dawka początkowa wynosi 100 mg (1 tabletka o przedłużonym działaniu) na dobę. Ta sama dawka stosowana jest w stosunkowo łagodnych przypadkach choroby, jak również w przypadku długotrwałej terapii. W przypadkach, gdy objawy choroby są najbardziej widoczne w nocy lub rano, tabletki o przedłużonym uwalnianiu należy przyjmować w nocy.

Nie należy podawać dzieciom tabletek o przedłużonym działaniu.

Świece rektalne

W przypadku dorosłych zalecana dawka początkowa wynosi 100-150 mg na dobę. W stosunkowo łagodnych przypadkach choroby, jak również w przypadku długotrwałej terapii, wystarczająca jest dawka 75-100 mg na dobę. Wielość aplikacji - 2-3 razy. Aby złagodzić ból nocny lub poranną sztywność, Voltaren jest przepisywany w czopkach przed snem, oprócz stosowania leku w postaci tabletek w ciągu dnia; podczas gdy całkowita dawka dobowa nie powinna przekraczać 150 mg.

Przy pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu dzienna dawka jest wybierana indywidualnie; zwykle wynosi 50-150 mg. Początkowa dawka powinna wynosić 50-100 mg; jeśli jest to konieczne w przypadku kilku cykli menstruacyjnych, można go zwiększyć do 150 mg na dobę. Leczenie należy rozpocząć, gdy pojawią się pierwsze objawy. W zależności od dynamiki objawów klinicznych leczenie można kontynuować przez kilka dni.

W przypadku ataku migreny początkowa dawka wynosi 100 mg. Lek jest przepisywany na pierwsze objawy zbliżającego się ataku. Jeśli to konieczne, w tym samym dniu Voltaren można dodatkowo stosować w czopkach w dawce do 100 mg. Jeśli konieczne jest kontynuowanie leczenia w kolejnych dniach, dzienna dawka leku nie powinna przekraczać 150 mg (w kilku podaniach).

Dzieci o masie ciała większej niż 25 kg leku przepisuje się w dawce 0,5-2 mg / kg masy ciała na dobę (dawkę dobową, w zależności od ciężkości choroby, należy podzielić na 2-3 pojedyncze dawki). W leczeniu młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów dzienna dawka może być maksymalnie zwiększona do 3 mg / kg (w kilku podaniach).

Nie zaleca się używania czopków 50 mg i 100 mg u dzieci.

Roztwór do wstrzykiwań domięśniowych

Voltaren jest wstrzykiwany przez głębokie wstrzyknięcie do mięśnia pośladkowego. Nie należy stosować zastrzyków Voltarena dłużej niż przez 2 kolejne dni. Jeśli to konieczne, można kontynuować leczenie Voltarenem w postaci tabletek lub doodbytniczych czopków.

Podczas przeprowadzania iniekcji, aby uniknąć uszkodzenia nerwu lub innych tkanek, zaleca się wstrzyknąć lek głęboko w / m w górnej zewnętrznej ćwiartce pośladkowej.

Dawka wynosi zwykle 75 mg (zawartość 1 ampułki) raz dziennie.

W ciężkich przypadkach (na przykład z kolką) w wyjątkowych przypadkach można podać 2 dawki 75 mg w odstępie kilku godzin (drugie wstrzyknięcie należy wykonać w przeciwległym regionie pośladkowym).Alternatywnie, jedno wstrzyknięcie na dzień (75 mg) można łączyć z podawaniem innych postaci dawkowania Voltaren (tabletki, doodbytnicze czopki), przy całkowitej dziennej dawce nie przekraczającej 150 mg.

W atakach migreny najlepszy wynik osiąga się, gdy Voltaren jest podawany tak wcześnie, jak to możliwe po ataku, IM w dawce 75 mg, a następnie przy użyciu czopków w dawce do 100 mg w tym samym dniu , Jeśli wymagane. Całkowita dzienna dawka nie powinna przekraczać 175 mg pierwszego dnia.

Żel

Lek stosuje się zewnętrznie.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat, lek nakłada się na skórę 3-4 razy dziennie i lekko wciera. Wymagana ilość leku zależy od wielkości bolesnego obszaru. Pojedyncza dawka leku wynosi 2-4 g (co jest porównywalną objętością odpowiednio do wielkości wiśni lub orzecha włoskiego). Po nałożeniu produktu ręce należy umyć.

Czas trwania leczenia zależy od wskazań i skuteczności terapii (w celu zwiększenia efektu żel można stosować razem z innymi postaciami leku Voltaren). Po 2 tygodniach od rozpoczęcia terapii zaleca się ocenę wykonalności dalszego stosowania leku.

Efekt uboczny

• ból w okolicy nadbrzusza;
• nudności wymioty;
• biegunka;
• skurcze w jamie brzusznej;
• niestrawność;
• bębnica;
• anoreksja;
• krwawienie z przewodu pokarmowego (wymioty krwi, melena, biegunka z domieszką krwi);
• wrzodów żołądka i jelit, którym towarzyszy lub nie towarzyszy krwawienie lub perforacja;
• aftowe zapalenie jamy ustnej;
• zapalenie języka;
• uszkodzenie przełyku;
• niespecyficzne krwotoczne zapalenie okrężnicy;
• zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy lub choroby Leśniowskiego-Crohna;
• zaparcie;
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• senność;
• zaburzenia wrażliwości, w tym parestezje;
• zaburzenia pamięci;
• bezsenność;
• drażliwość;
• drgawki;
• depresja;
• uczucie niepokoju;
• zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie, podwójne widzenie);
• upośledzenie słuchu;
• hałas w uszach;
• naruszenie smaku;
• ból w klatce piersiowej;
• podwyższone ciśnienie krwi;
• wysypka na skórze;
• pokrzywka;
• wyprysk;
• rumień wielopostaciowy;
• wypadanie włosów;
• obrzęk;
• krwiomocz (krew w moczu);
• Małopłytkowość, leukopenia, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza;
• skurcz oskrzeli;
• układowe reakcje anafilaktyczne / anafilaktoidalne, w tym niedociśnienie tętnicze;
• ropnie, martwica (z iniekcją domięśniową).

Przeciwwskazania

• wrzód żołądka lub jelit;
• historia ataków astmy, pokrzywki, ostrego zapalenia błony śluzowej nosa związanego ze stosowaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ, a także wszelkich leków hamujących wytwarzanie prostaglandyn;
• odbytnicy (tylko w przypadku czopków);
• dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat (w postaci roztworu do podawania dożylnego);
• nadwrażliwość na diklofenak i inne składniki leku.

Roztwór do wprowadzenia / m nie jest przepisywany podczas ciąży.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Stosowanie leku Voltaren w czasie ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy spodziewana korzyść dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu. Lek jest przepisywany w minimalnej skutecznej dawce. Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów syntetazy prostaglandyn, zalecenia te są szczególnie ważne w 3. trymestrze ciąży (prawdopodobnie zmniejszając kurczliwość macicy i przedwczesne zamknięcie kanału tętniczego u płodu).

Nie zaleca się stosowania preparatu Voltaren w postaci roztworu do wstrzykiwań domięśniowych w czasie ciąży.

Kiedy Voltaren jest przyjmowany w dawce 50 mg co 8 godzin, diklofenak przenika do mleka matki, ale w tak małej ilości, że nie ma powodu oczekiwać niepożądanych zjawisk u niemowląt karmionych piersią.

Jeśli konieczne jest przepisanie leku Voltaren w postaci roztworu do podawania dożylnego podczas laktacji, należy przerwać kwestię przerwania karmienia piersią.

Specjalne instrukcje

Podczas stosowania Voltarena konieczny jest staranny nadzór medyczny nad pacjentami, którzy mają skargi wskazujące na chorobę przewodu pokarmowego; którzy mają informacje w historii wrzodziejących zmian żołądka lub jelit, cierpiących na wrzodziejące zapalenie okrężnicy lub chorobę Leśniowskiego-Crohna, jak również osoby z zaburzeniami czynności wątroby.

Podczas stosowania preparatu Voltaren, jak również innych NLPZ, może wzrosnąć poziom jednego lub więcej enzymów wątrobowych. Dlatego przy długotrwałej terapii Voltaren jako środek ostrożności wykazuje kontrolę czynności wątroby. Jeśli utrzymują się lub nasilają się naruszenia wskaźników czynnościowych wątroby lub występują kliniczne objawy choroby wątroby lub inne objawy (w tym eozynofilia, wysypka), Voltaren należy odrzucić. Należy pamiętać, że zapalenie wątroby na tle stosowania Voltarena może wystąpić bez zjawisk prodromalnych.

Należy zachować ostrożność podczas wyznaczania Voltarena pacjentowi z porfirią wątrobową; lek może wywoływać ataki porfirii.

Ponieważ prostaglandyny odgrywają ważną rolę w utrzymywaniu nerkowego przepływu krwi, szczególna ostrożność jest wymagana u pacjentów z zaburzeniami czynności serca lub nerek, pacjentów otrzymujących diuretyki oraz pacjentów, którzy mają znaczący spadek objętości osocza krwi krążącego w dowolnej etiologii, na przykład w okres do masywnych zabiegów chirurgicznych i po nich. W takich przypadkach podczas stosowania preparatu Voltaren zaleca się monitorowanie czynności nerek jako środek zapobiegawczy. Przerwanie leku zwykle prowadzi do przywrócenia czynności nerek do poziomu podstawowego.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Voltaren u pacjentów w podeszłym wieku. Dotyczy to szczególnie osób starszych o osłabionej lub niskiej masie ciała; zaleca się przepisywanie leku w najmniejszej skutecznej dawce.

Szczególną ostrożność należy zachować po wprowadzeniu preparatu Voltaren u pacjentów z astmą oskrzelową, ze względu na ryzyko nasilenia objawów choroby.

Na tle stosowania preparatu Voltaren w dowolnym momencie może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego (po raz pierwszy lub wielokrotnie) lub owrzodzenie / perforacja przewodu żołądkowo-jelitowego, któremu towarzyszą lub nie towarzyszą objawy-prekursory. Bardziej poważne konsekwencje tych powikłań można zaobserwować u pacjentów w podeszłym wieku. W tych rzadkich przypadkach, w których pacjenci otrzymujący Voltaren rozwijają te powikłania, lek należy wycofać.

W pierwszym przypadku stosowania leku Voltaren, a także innych NLPZ, w rzadkich przypadkach mogą rozwinąć się reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne.

Voltaren, ze względu na właściwości farmakodynamiczne, może maskować objawy chorób zakaźnych.

Voltaren, podobnie jak inne NLPZ, może tymczasowo hamować agregację płytek krwi. Dlatego pacjenci z zaburzeniami hemostazy wymagają starannego monitorowania odpowiednich parametrów laboratoryjnych.

Przy długotrwałym stosowaniu Voltarena, jak również innych NLPZ, pokazano systematyczną kontrolę obrazu krwi obwodowej.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Pacjenci, u których po wystąpieniu Voltarena wystąpią zawroty głowy lub inne nieprawidłowości w OUN, w tym zaburzenia widzenia, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn podczas okresu stosowania.

Interakcje leków

Voltaren może zwiększać stężenie litu i digoksyny w osoczu przy równoczesnym stosowaniu tych leków.

Voltaren, podobnie jak inne NLPZ, może zmniejszyć działanie diuretyków. Jednoczesne stosowanie leku Voltaren z diuretykami oszczędzającymi potas może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu we krwi (w przypadku takiej kombinacji leków wskaźnik ten powinien często być monitorowany).

Jednoczesne stosowanie leku Voltaren z innymi NLPZ może zwiększać ryzyko działań niepożądanych.

Chociaż badania kliniczne nie wykazały wpływu Voltarena na działanie leków przeciwzakrzepowych, istnieją doniesienia o zwiększonym ryzyku krwawienia w przypadku ich wspólnego stosowania. Zaleca się ścisłe monitorowanie pacjentów otrzymujących te leki w tym samym czasie.

Preparat Voltaren może być przepisywany w skojarzeniu z doustnymi lekami hipoglikemizującymi, a jego skuteczność nie ulega zmianie. Istnieją jednak doniesienia o rozwoju w takich przypadkach, jak hipoglikemia i hiperglikemia, które wymagały zmiany dawki leków hipoglikemizujących na tle Voltarena.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania NLPZ na mniej niż 24 godziny przed zastosowaniem lub po zakończeniu leczenia metotreksatem. jego stężenie we krwi (iw konsekwencji toksyczność) może wzrosnąć.

Wpływ NLPZ na aktywność prostaglandyn w nerkach może zwiększać nefrotoksyczność cyklosporyny.

Istnieją pojedyncze przypadki napadów drgawkowych u pacjentów przyjmujących zarówno NLPZ, jak i chinolonowe leki przeciwbakteryjne.

Interakcje farmaceutyczne

Nie należy mieszać roztworu Voltaren zawartego w ampułkach z roztworami innych leków do wstrzykiwań.

Analogi leku Voltaren

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Artrex;
• Przekonany;
• Voltaren Akti;
• Voltaren Ophtha;
• Voltaren Rapid;
• Voltaren Emulgel;
• Diklak Lipogel;
• Diklak;
• Diklobene;
• Dicluberl;
• Diqlovit;
• Diklogen;
• Diclomax;
• Diclomelan;
• Diclonac;
• Diklonian;
• Dicloran;
• Diclorium;
• Diklofen;
• Diklofenak;
• Diklofenak bufus;
• Diklofenak potasu;
• Diklofenak sodowy;
• Diclofenac retard;
• Diklofenak Sandoz;
• Diclofenac Stade;
• Diklofenak-AKOS;
• Diklofenak-Acry;
• Diclofenac-Altpharm;
• Diklofenak-ratopharm;
• Diklofenak-UBF;
• Diklofenak-FPO;
• Diklofenak-Eskom;
• Diclofenaclong;
• Diklofenakol;
• Diphene;
• Dorosan;
• Naklof;
• Naklofen;
• Diklofenak sodu;
• Orthofhene;
• Orthofer;
• Orthoflex;
• Revmavek;
• Remetan;
• Sanfinak;
• SwissSet;
• Feloran;
• Flotac.

Podobne leki:

Inne leki: