Faspik - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (tabletki 400 mg, granulki lub proszek do sporządzania roztworu) do leczenia bólu i stanu zapalnego w zapaleniu stawów, migrenie, menstruacji u dorosłych, dzieci i ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Faspik. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku znieczulającego i przeciwzapalnego, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Faspika w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Faspik w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu bólu i zapalenia w zapaleniu stawów, artrozie, migrenie, menstruacji u dorosłych, dzieci, jak również podczas ciąży i laktacji. Skład preparatu.

Faspik niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ). Ibuprofen - substancja czynna preparatu Faspik - jest pochodną kwasu propionowego i ma działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne z powodu bezkrytycznej blokady COX-1 i COX-2, a także hamujący wpływ na syntezę prostaglandyny.

Działanie przeciwbólowe jest najbardziej widoczne w przypadku bólów zapalnych. Działanie przeciwbólowe leku nie należy do typu opioidów.

Podobnie jak inne NLPZ, ibuprofen wykazuje aktywność antyagregacyjną.

Działanie przeciwbólowe za pomocą preparatu Faspik rozwija się 10-45 minut po podaniu.

Kompozycja

Ibuprofen + zaróbki.

Farmakokinetyka

Po spożyciu lek jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 99%. Jest on powoli rozprowadzany w płynie maziowym i jest usuwany z niego wolniej niż z osocza. Ibuprofen jest metabolizowany w wątrobie głównie przez hydroksylację i karboksylację grupy izobutylowej. Metabolity są nieaktywne farmakologicznie. Charakteryzuje się dwufazową kinetyką wydalania. Do 90% dawki można wykryć w moczu w postaci metabolitów i ich koniugatów. Mniej niż 1% wydala się w postaci niezmienionej z moczem, aw mniejszym stopniu z żółcią.

Wskazania

• zespół gorączkowy o różnej genezie;
• zespół bólowy o różnej etiologii (w tym ból gardła, ból głowy, migrenę, ból zęba, nerwoból, ból pooperacyjny, ból pourazowy, pierwotny algodismenorrhea);
• zapalne i zwyrodnieniowe choroby stawów i kręgosłupa (w tym reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa).

Lek jest przeznaczony do leczenia objawowego, zmniejszając ból i stan zapalny w czasie stosowania, nie wpływa na postęp choroby.

Formy uwolnienia

Tabletki pokryte pokrywką 400 mg.

Granulki do sporządzania roztworu do podawania doustnego w workach po 400 mg (czasami mylnie nazywane proszkiem).

Instrukcja użytkowania i reżim dawkowania

Pigułki

Lek przyjmuje się doustnie.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat, lek podaje się w postaci tabletek w początkowej dawce 400 mg; w razie potrzeby 400 mg co 4-6 godzin. Maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg. Tabletkę popija się szklanką wody (200 ml). Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z niestrawnością, zaleca się przyjmowanie leku podczas jedzenia.

Lek nie powinien być przyjmowany dłużej niż 7 dni lub w większych dawkach. Jeśli konieczne jest przyjmowanie dłuższych lub wyższych dawek, konieczna jest konsultacja lekarska.

Granulki

Dorośli z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa - 400-600 mg 3-4 razy dziennie; z reumatoidalnym zapaleniem stawów - 800 mg 3 razy dziennie; przy bólach pourazowych - 1,6-2,4 g dziennie w kilku dawkach; z algodismenorea - 400 mg 3-4 razy dziennie; z zespołem bólowym - do 1,2 grama dziennie w kilku przyjęciach.

Dzieci w wieku powyżej 12 lat z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów - 30-40 mg / kg na dobę w podzielonych dawkach 3-4 razy dziennie; obniżenie temperatury ciała powyżej 39,2 stopni Celsjusza - 10 mg / kg dziennie, mniej niż 39,2 stopni Celsjusza - 5 mg / kg dziennie; W przypadku stosowania jako środek przeciwbólowy, w zależności od siły bólu, zalecane są takie dawki. Maksymalna dawka dobowa dla dzieci wynosi 40 mg / kg masy ciała.

Zalecane dzienne spożycie dla dorosłych z lekiem wynosi 1,2 g (zawartość 6 opakowań po 200 mg, zawartość 3 opakowań po 400 mg lub zawartość 2 opakowań po 600 mg). Reumatoidalne zapalenie stawów zaleca stosowanie większych dawek, ale nie więcej niż 2,4 mg na dobę (zawartość 12 opakowań po 200 mg, zawartość 6 opakowań po 400 mg lub zawartość 4 opakowań po 600 mg).

Zawartość opakowania rozpuszcza się w wodzie (50-100 ml) i pobiera bezpośrednio po przygotowaniu roztworu podczas lub po posiłku.

Aby przezwyciężyć poranną sztywność u pacjentów z zapaleniem stawów, zaleca się przyjęcie pierwszej dawki leku natychmiast po przebudzeniu.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wątroby lub serca należy zmniejszyć dawkę.

Czas trwania leczenia zespołu gorączkowego wynosi nie więcej niż 3 dni, z zespołem bólowym - nie więcej niż 5 dni.

Efekt uboczny

• Gastropatia NSAID - bóle brzucha, nudności, wymioty, zgaga, pogorszenie apetytu, biegunka, wzdęcia, zaparcia
• owrzodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego (w niektórych przypadkach powikłane perforacją i krwawieniem);
• podrażnienie lub suchość błony śluzowej jamy ustnej;
• ból w jamie ustnej;
• owrzodzenie błony śluzowej dziąseł;
• aftowe zapalenie jamy ustnej;
• zapalenie trzustki;
• zapalenie wątroby;
• duszność;
• skurcz oskrzeli;
• utrata słuchu;
• dzwonienie lub hałas w uszach;
• toksyczne uszkodzenie nerwu wzrokowego;
• niewyraźne widzenie lub podwójne widzenie;
• scotoma;
• suchość i podrażnienie oczu;
• obrzęk spojówek i powiek (geneza alergiczna);
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• bezsenność;
• niepokój;
• nerwowość i drażliwość;
• pobudzenie psychoruchowe;
• senność;
• depresja;
• zamęt świadomości;
• halucynacje;
• aseptyczne zapalenie opon mózgowych (częściej u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi);
• niewydolność serca;
• częstoskurcz;
• podwyższone ciśnienie krwi;
• ostra niewydolność nerek;
• alergiczne zapalenie nerek;
• zespół nerczycowy (obrzęk);
• poliuria;
• zapalenie pęcherza;
• niedokrwistość (w tym hemolityczna, aplastyczna), małopłytkowość, plamica małopłytkowa, agranulocytoza, leukopenia;
• zwiększony czas krwawienia;
• spadek stężenia glukozy w surowicy;
• zmniejszenie hematokrytu lub hemoglobiny;
• zwiększone stężenie kreatyniny w surowicy;
• zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych;
• wysypka skórna (zwykle rumieniowa lub pokrzywkowa);
• swędzenie;
• obrzęk naczynioruchowy;
• reakcje anafilaktoidalne;
• szok anafilaktyczny;
• skurcz oskrzeli;
• duszność;
• gorączka;
• wielopostaciowy rumień wysiękowy (w tym zespół Stevensa-Johnsona);
• toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella);
• eozynofilia;
• alergiczny nieżyt nosa.

Przy długotrwałym stosowaniu leku w dużych dawkach wzrasta ryzyko owrzodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego, krwawienie (żołądkowo-jelitowe, dziąsłowe, maciczne, hemoroidalne), pogorszenie wzroku (widzenie barwne, skószak, uszkodzenie nerwu wzrokowego).

Przeciwwskazania

• erozyjne i wrzodziejące choroby przewodu pokarmowego (w tym wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy w fazie zaostrzenia, choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie okrężnicy lub NNC);
• astma "aspiryna";
• hemofilia i inne zaburzenia krzepliwości krwi (w tym hipokoteza), skaza krwotoczna;
• krwawienie o różnych etiologiach;
• choroby nerwu wzrokowego;
• ciąża;
• okres laktacji;
• wiek dzieci do 12 lat;
• nadwrażliwość na składniki leku;
• Nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ w wywiadzie.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Lek jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży i laktacji (karmienie piersią).

Stosowanie leku Faspik może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet i nie jest zalecane kobietom planującym ciążę.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane u dzieci poniżej 12 lat.

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Należy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku.

Specjalne instrukcje

Jeśli wystąpią objawy krwawienia z przewodu pokarmowego, należy przerwać stosowanie leku Faspik.

Zastosowanie Faspika może maskować obiektywne i subiektywne objawy infekcji, dlatego lek należy podawać ostrożnie pacjentom z chorobami zakaźnymi.

Występowanie skurczu oskrzeli jest możliwe u pacjentów cierpiących na astmę oskrzelową lub reakcje alergiczne w wywiadzie lub w chwili obecnej.

Skutki uboczne można zmniejszyć, stosując lek w najmniejszej skutecznej dawce. Przy długotrwałym stosowaniu leków przeciwbólowych istnieje ryzyko rozwoju nefropatii przeciwbólowej.

Pacjenci, którzy zgłaszają zaburzenia widzenia podczas leczenia lekiem Faspic powinni przerwać leczenie i poddać się badaniu okulistycznemu.

Ibuprofen może zwiększać aktywność enzymów wątrobowych.

Podczas leczenia konieczne jest monitorowanie obrazu krwi obwodowej oraz stanu czynnościowego wątroby i nerek.

Gdy pojawiają się objawy gastropatii, pokazano dokładną obserwację, w tym badanie esophagogastroduodenoskopii, badanie krwi z oznaczeniem stężenia hemoglobiny, hematokryt, analizę kału dla krwi utajonej.

Aby zapobiec rozwojowi gastropatii NLPZ, zaleca się łączenie ibuprofenu z preparatami prostaglandyny E (mizoprostol).

Jeśli konieczne jest określenie 17-ketosteroidów, lek należy odstawić na 48 godzin przed badaniem.

W trakcie leczenia nie zaleca się stosowania etanolu (alkoholu).

Preparat zawiera sacharozę (1 tabletka - 16,7 mg, 1 paczka granulek - 1,84 g), którą należy wziąć pod uwagę, jeśli występuje odpowiednia dziedziczna nietolerancja fruktozy, zespołu złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoboru izomaltazy.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Pacjenci powinni powstrzymać się od wszelkich czynności wymagających zwiększonej uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

Możliwe jest zmniejszenie skuteczności diuretyków furosemidu i tiazydu z powodu opóźnienia sodu związanego z hamowaniem syntezy prostaglandyn w nerkach.

Ibuprofen może nasilać działanie pośrednich antykoagulantów, leków przeciwpłytkowych, czynników fibrynolitycznych (zwiększone ryzyko powikłań krwotocznych).

Przy jednoczesnym podawaniu z kwasem acetylosalicylowym, ibuprofen zmniejsza działanie przeciwagregacyjne (prawdopodobnie zwiększenie częstości występowania ostrej niewydolności wieńcowej u pacjentów otrzymujących małe dawki kwasu acetylosalicylowego jako środek przeciwpłytkowy).

Ibuprofen może zmniejszać skuteczność leków przeciwnadciśnieniowych (w tym powolnych blokerów kanału wapniowego i inhibitorów ACE).

W literaturze opisano pojedyncze przypadki zwiększenia stężenia digoksyny, fenytoiny i litu w osoczu z jednoczesnym podawaniem ibuprofenu.Środki blokujące wydzielanie kanalikowe, zmniejszają wydalanie i zwiększają stężenie ibuprofenu w osoczu.

Faspik, podobnie jak inne NLPZ, należy stosować ostrożnie w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym lub innymi NLPZ. zwiększa to ryzyko niepożądanych skutków działania leku na przewód pokarmowy.

Ibuprofen może zwiększać stężenie metotreksatu w osoczu.

Leczenie skojarzone z zydowudyną i lekiem Faspik może zwiększać ryzyko hemarthrosis i krwiaka u pacjentów zakażonych HIV z hemofilią.

Łączne stosowanie produktu Faspik i takrolimusu może zwiększać ryzyko wystąpienia działań nefrotoksycznych z powodu naruszenia syntezy prostaglandyn w nerkach.

Ibuprofen nasila działanie hipoglikemiczne doustnych środków hipoglikemizujących i insuliny; może być konieczne dostosowanie dawki.

Działanie wrzodziejące z krwawieniem opisano w kombinacji produktu Faspik z kolchicyną, estrogenami, etanolem (alkohol), glikokortykosteroidami (GCS).

Środki zobojętniające kwas i kolestyramina zmniejszają wchłanianie ibuprofenu.

Kofeina wzmacnia działanie przeciwbólowe preparatu Faspic.

Przy równoczesnym stosowaniu produktu Faspik ze środkami trombolitycznymi (alteplaza, streptokinaza, urokinaza) zwiększa się ryzyko krwawienia.

Cefamandol, cefoperazon, cefotetan, kwas walproinowy, plikamycyna z równoczesnym stosowaniem z Faspik zwiększają częstość występowania hipoprotrombinemii.

Środki mielotoksyczne z równoczesnym stosowaniem nasilają objawy hematotoksyczności produktu Faspic.

Preparaty cyklosporyny i złota zwiększają wpływ ibuprofenu na syntezę prostaglandyn w nerkach, co objawia się zwiększoną nefrotoksycznością.

Ibuprofen zwiększa stężenie cyklosporyny w osoczu i prawdopodobieństwo jej działania hepatotoksycznego.

Induktory mikrosomalnego utleniania (fenytoina, etanol, barbiturany, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) zwiększa wytwarzanie hydroksylowanych aktywnych metabolitów ibuprofen, co zwiększa ryzyko wystąpienia poważnych reakcji hepatotoksyczne.

Inhibitory oksydacji mikrosomalnej zmniejszają ryzyko hepatotoksycznego działania ibuprofenu.

Analogi leku Faspik

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Postęp;
• Advil dla dzieci;
• ArthroCam;
• Bonifen;
• Brudol dla dzieci;
• Brufen;
• Opóźnienie Brufena;
• Burana;
• Deblock;
• Motryna dziecięca;
• Dolgit;
• Ibuprom Sprint Caps;
• Ibuprofen;
• Ibuprofen dla dzieci;
• Ibusan;
• Żel Ibutop;
• Ibufen;
• Iprene;
• MIG 200;
• MIG 400;
• MIG dla dzieci;
• MIL dla niemowląt;
• Maksikold dla dzieci;
• Czapki nebolinowe;
• Dalej jest Uno Express;
• Nurofen;
• Nurofen Rapid Forte;
• Nurofen UltraKap;
• Nurofen Express;
• Nurofen Express Neo;
• Nurofen Express forte;
• Nurofen dla dzieci;
• Fort Nurofen;
• Pedee;
• Sedaling the Sprint;
• Solpaflex.

Podobne leki:

Inne leki: