Brintellix - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formy uwalniania (tabletki 5 mg, 10 mg, 15 mg i 20 mg) przeciwdepresyjne leki stosowane w leczeniu depresji i epizodów depresyjnych u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży. Skład i alkohol

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Brintellix. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania leków przeciwdepresyjnych Brintellix w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Brintellix w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu depresji i epizodów depresyjnych u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Skład i interakcja leku z alkoholem.

Brintellix przeciwdepresyjny.

Mechanizm działania jest związany z jego bezpośrednią modulacją aktywności serotonergicznej i hamowaniem białka przenoszącego serotoninę. Badania przedkliniczne wskazują, że wortioksetyna (składnik czynny Brintellix) działa jako antagonista 5-HT3- 5-HT7- i 5-HT1D receptorów, częściowym agonistą receptorów 5-HT1B i całkowitym agonistą receptora 5-HT 1A i hamuje również transportera 5-HT, w ten sposób modulując neurotransmisji w wielu systemach głównie serotoninergicznego, a prawdopodobnie również noradrenergicznych, neurotransmisji za pośrednictwem histaminy, acetylocholina, GABA i glutaminianem. Taka wielomodalna aktywność farmakologiczna wydaje się leżeć u podstaw leków przeciwdepresyjnych i przeciwlękowych wortioksetyny, a także determinuje poprawę funkcji poznawczych, uczenia się i pamięci obserwowanych w badaniach na zwierzętach.

Ponieważ jednak indywidualny udział każdego celu farmakologicznego w obserwowanym profilu farmakodynamicznym wortioksetyny pozostaje niejasny, ekstrapolację danych przedklinicznych na ludzi należy przeprowadzać ostrożnie.

W dwóch badaniach z użyciem pozytronowej tomografii emisyjnej u ludzi w celu ilościowej oceny stopnia zajętości nośnych 5-HT (z użyciem ligandów 11C-pani lub 11C-DASB), na różnych poziomach dawkowania wortioksetyna Następujące dane otrzymano: średnia liczba nośniki 5-HT, związane z wortioksetyną, wynosiły około 50% w dawce 5 mg na dzień, 65% w dawce 10 mg na dzień i zwiększano do 80% wraz ze zwiększaniem dawek do 20 mg na dzień.

Kompozycja

Bromowodorek wortioksetyny + zaróbki.

Farmakokinetyka

Wortoksydyna powoli, ale dobrze wchłania się po podaniu doustnym. Jedzenie nie wpływa na farmakokinetykę leku. Stopień wiązania z białkami osocza jest wysoki (98-99%) i, najwyraźniej, nie zależy od stężenia wortioksetyny w osoczu. Wortioksetyna jest metabolizowany w wątrobie, głównie przez utlenianie za pomocą izoenzymu CYP2D6 i, w mniejszym stopniu, izoenzymów CYP3A4 / 5 i CYP2C9, a następnie sprzęgania z glukuronowego acid.About 2/3 nieaktywny metabolit wortioksetyna jest wydzielany mocz i około 1/3 - z kałem. Jedynie niewielka ilość wortioksetyny jest wydalana z niezmienionym kałem.

Wskazania

• depresja (poważne epizody depresyjne u dorosłych).

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane 5 mg, 10 mg, 15 mg i 20 mg.

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Wewnątrz, niezależnie od spożycia żywności.

Schemat dawkowania. Początkowa i zalecana dawka produktu Brintellix u dorosłych w wieku poniżej 65 lat wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę dzienną wortioksetyny można zwiększyć do maksymalnej dawki 20 mg raz na dobę lub zmniejszyć do dawki minimalnej 5 mg raz na dobę. Po całkowitym ustąpieniu objawów depresji zaleca się kontynuowanie leczenia przez co najmniej 6 miesięcy w celu ustalenia działania przeciwdepresyjnego.

Zakończenie leczenia. Pacjenci otrzymujący lek Brintellix mogą natychmiast przerwać przyjmowanie leku bez konieczności stopniowego zmniejszania dawki i rozwoju zespołu odstawienia.

Efekt uboczny

• niezwykłe sny;
• zawroty głowy;
• zespół serotoninowy;
• pływy;
• nudności wymioty;
• biegunka, zaparcie;
• swędzenie, w tym uogólniony;
• nocne poty;
• Duże dawki mogą wpływać na siłę i libido.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na substancję czynną lub jakikolwiek składnik leku;
• jednoczesne stosowanie z nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAOI) lub selektywnym MAOI A;
• dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat (nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności).

Ostrożnie:

• ciężka niewydolność nerek i wątroby;
• manię i hipomanię;
• farmakologicznie niekontrolowana padaczka, konwulsyjne napady w wywiadzie;
• wyraźne zachowanie samobójcze;
• marskość wątroby;
• skłonność do krwawienia;
• Jednoczesne podawanie leków z inhibitorów MAO B (selegilina rasagiliny), leki serotoninergicznych, leków, które obniżają próg drgawek gotowości, litu, tryptofan, leków zawierających ziele dziurawca, doustne leki przeciwzakrzepowe i leki, które wpływają na funkcje płytek krwi, leki, które mogą powodować niedobór sodu we krwi, terapia elektrowstrząsowa, zaawansowany wiek.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Dane dotyczące stosowania leku Brintellix u kobiet w ciąży są ograniczone. Badania na zwierzętach wykazały toksyczność reprodukcyjną wortioksetyny. U noworodków, których matki otrzymują leki serotonergiczne w późnym okresie ciąży, mogą wystąpić następujące objawy: zaburzenia oddychania, sinica, bezdech, drgawki, niestabilność temperatury, trudności z jedzeniem, wymioty, hipoglikemia, nadciśnienie, niedociśnienie, hiperrefleksją drżenie, refleksyjny pobudliwość, drażliwość, ospały sen, ciągły płacz, senność i zły sen. Objawy te mogą być związane zarówno z zespołem odstawienia, jak i nadmierną aktywnością serotoninergiczną. W większości przypadków takie powikłania rozpoczynają się natychmiast lub wkrótce (mniej niż 24 godziny) po porodzie.

Dane z badań epidemiologicznych sugerują, że stosowanie SSRIs w czasie ciąży, szczególnie w późniejszym życiu, może zwiększać ryzyko rozwoju trwałego nadciśnienia płucnego u noworodków (PPHN). Chociaż dotychczas nie badano możliwości związku tego stanu z użyciem wortioksetyny, biorąc pod uwagę mechanizm jego działania (zwiększone stężenie serotoniny), nie można wykluczyć możliwego ryzyka.

Preparatu Brintellix nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że wymaga tego stan kliniczny kobiety.

Dostępne dane farmakodynamiczne i toksykologiczne na zwierzętach wykazały, że wortioksetyna i jej metabolity przenikają do mleka matki. Prawdopodobnie wortioksetyna przenika również do mleka kobiecego.

Nie można wykluczyć ryzyka dla dziecka w okresie karmienia piersią.

Decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub powstrzymaniu się od stosowania Brintellix należy podjąć, biorąc pod uwagę ocenę względnych korzyści karmienia piersią dla dziecka oraz potrzebę terapii dla matki.

Płodność. Badania płodności u samców i samic szczurów wykazały, że Brintellix nie wpływa na płodność, jakość nasienia ani zdolność krycia. Stosowanie leków u osoby należącej do odpowiedniej klasy farmakologicznej leków przeciwdepresyjnych (SSRI) wykazało wpływ na jakość plemników, która jest odwracalna. Nie zaobserwowano wpływu na płodność tej osoby w obecnym momencie.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności).

Zastosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w wieku powyżej 65 lat początkowa skuteczna dawka powinna zawsze stanowić minimalną skuteczną dawkę leku Brintellix 5 mg raz na dobę. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów w wieku powyżej 65 lat z dawkami powyżej 10 mg wortioksetyny raz na dobę, dane dotyczące stosowania leku w tej grupie pacjentów są ograniczone.

Specjalne instrukcje

Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Lek Brintellix nie jest zalecany w leczeniu depresji u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu Brintellix w tej grupie wiekowej. W badaniach klinicznych u dzieci i młodzieży otrzymujących innych leków przeciwdepresyjnych, zachowania samobójcze (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (z przewagą agresywnego zachowania, skłonność do konfrontacji i podrażnień) były częstsze w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo.

Samobójstwa / myśli samobójcze lub zaburzenia kliniczne. Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samouszkodzeń i samobójstw (zachowania samobójcze). Ryzyko to utrzymuje się do momentu wystąpienia wyraźnej remisji. Ponieważ poprawy nie można zaobserwować w ciągu pierwszych kilku tygodni terapii lub nawet dłużej, pacjenci powinni być monitorowani w sposób ciągły, dopóki ich stan się nie poprawi.

Ogólna praktyka kliniczna pokazuje, że we wczesnych etapach zdrowienia może zwiększać ryzyko samobójstwa. Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w przeszłości lub pacjenci ze znacznym stopniem medytacji na tematy samobójcze przed rozpoczęciem leczenia są bardziej narażeni na ryzyko myśli samobójczych lub prób samobójczych, więc powinni być ściśle monitorowani podczas leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad przeciwdepresantami u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wykazała, że ​​stosowanie leków przeciwdepresyjnych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat zwiększa ryzyko zachowań samobójczych w porównaniu z placebo.

Pacjenci powinni być ściśle monitorowani, szczególnie w przypadku osób, które wykazują wysokie ryzyko samobójstwa, szczególnie na początku leczenia lub podczas zmiany dawki leku. Pacjenci (i ich opiekunowie) powinni zostać ostrzeżeni o konieczności monitorowania oznak zaburzeń klinicznych, zachowań samobójczych i myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu i natychmiast szukać pomocy lekarskiej, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów.

Napady drgawkowe. Istnieje ryzyko wystąpienia drgawek za pomocą leków przeciwdepresyjnych. Dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Brintellix u pacjentów z napadami drgawkowymi w wywiadzie lub u pacjentów z niestabilną padaczką. Jeśli wystąpią drgawki lub ich częstotliwość się zwiększy, należy przerwać leczenie wortioksetyną.

Zespół serotoninowy (SS) lub złośliwy zespół neuroleptyczny (CNS). MOP lub ZNS są potencjalnie zagrażającymi życiu warunkami i mogą wystąpić podczas stosowania preparatu Brintellix. Ryzyko CC lub ZNS wzrasta w połączeniu z lekami serotoninergicznymi (w tym tryptanami), lekami wpływającymi na metabolizm serotoniny (w tym IMAO), lekami przeciwpsychotycznymi lub innymi antagonistami dopaminy. Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem pojawiania się obiektywnych i subiektywnych objawów SS i ZNS.

Objawy CS obejmują zmiany stanu psychicznego (np. Pobudzenie, halucynacje, śpiączka), niestabilność autonomiczną (np. Tachykardię, nietrwałe ciśnienie krwi, hipertermię), nieprawidłowości w układzie nerwowo-mięśniowym (np. Hiperrefleksję, zaburzenie koordynacji) i / lub objawy żołądkowo-jelitowe (na przykład nudności wymioty, biegunka). W przypadku wystąpienia takich objawów lek Brintellics powinien natychmiast przerwać leczenie i rozpocząć leczenie objawowe.

Mania / Hypomania. Brintellix należy stosować ostrożnie u pacjentów z epizodem manii / hipomanii w wywiadzie. Lek należy odstawić, gdy wystąpi stan maniakalny.

Jaskra z zamkniętym kątem przesączania.Rozlanie źrenic, które występuje po przyjęciu wielu leków przeciwdepresyjnych, w tym. Brintelliksa i może wywołać atak jaskry z zamkniętym kątem u pacjentów z anatomicznie wąskimi kątami przedniej komory, której nie wykonano irydektomii obwodowej.

Krwawienie. Na tle serotonergicznych leków przeciwdepresyjnych (SSRI, SNRI) obserwowano rzadkie przypadki zaburzeń krzepnięcia, takich jak wybroczyny, plamica, krwawienie z przewodu pokarmowego i ginekologiczne. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe i / lub leki wpływające na czynność płytek krwi (np. Atypowe leki przeciwpsychotyczne, fenotiazyny, większość trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) i kwas acetylosalicylowy), a także u pacjentów ze znaną tendencją do krwawień / zaburzeń krzepnięcia.

Hiponatremia. Na tle stosowania leków przeciwdepresyjnych o działaniu serotoninergicznym (SSRI, SNRI) zgłaszano rzadkie przypadki hiponatremii, prawdopodobnie z powodu zespołu niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego. Należy zachować ostrożność stosując vortioksetina u pacjentów z grup wysokiego ryzyka, takich jak osoby w podeszłym wieku, pacjenci z marskością wątroby lub pacjenci leczeni jednocześnie lekami, które mogą wywoływać hiponatremię. Powinno być możliwe anulowanie leku Brintellix u pacjentów z objawową hiponatremią i podjęcie odpowiednich interwencji medycznych. mające na celu poprawienie ich stanu.

Starsi pacjenci. Dane dotyczące stosowania produktu Brintellix u pacjentów w podeszłym wieku z dużym epizodem depresyjnym są ograniczone. Dlatego należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów w wieku powyżej 65 lat, stosując dawki wortioksetyny powyżej 10 mg raz na dobę.

Upośledzona czynność nerek. Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek. Dlatego należy zachować ostrożność podczas leczenia tych pacjentów.

Dysfunkcje wątroby. Wortoksyksatyna nie była badana u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, dlatego u tych pacjentów lek należy stosować ostrożnie.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i pracę z mechanizmami

Brintellix nie ma lub ma niewielki wpływ na zdolność prowadzenia samochodu lub maszyn. Jednak pacjenci powinni zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub pracy z niebezpiecznymi maszynami, zwłaszcza na początku leczenia wortioksetyną lub ze zmianą dawki.

Interakcje leków

Możliwe działanie innych leków na farmakologiczne działanie leku Brintellix

Nieodwracalne nie-selektywne MAOI. Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninergicznego wortioksetyna jest przeciwwskazana w połączeniu z nieodwracalnymi nieselektywnymi inhibitorami MAO. Wortoksyksynę można przepisać nie wcześniej niż 14 dni po anulowaniu nieodwracalnych nie-selektywnych inhibitorów MAO.

Vortoxyxetin należy odstawić na nie mniej niż 14 dni przed zastosowaniem nieodwracalnych nie-selektywnych inhibitorów MAO.

Odwracalny selektywny MAOA A (moklobemid). Jednoczesne stosowanie wortioksetyny z odwracalnym selektywnym MAOA A, takim jak moklobemid, jest przeciwwskazane. W przypadku udowodnionej potrzeby jednoczesnego stosowania, lek, który ma być dodany, powinien być stosowany w minimalnych dawkach i z ostrożną obserwacją kliniczną w celu wystąpienia zespołu serotoninowego.

Odwracalny nieselektywny MAOI (linezolid). Jednoczesne stosowanie wortioksetyny ze słabym odwracalnym nieselektywnym MAOI, takim jak antybiotyk linezolid, jest przeciwwskazane. W przypadku udowodnionej potrzeby równoczesnego stosowania, dodawany lek powinien być stosowany w minimalnych dawkach przy dokładnym monitorowaniu klinicznym pod względem wyglądu zespołu serotoninowego.

Nieodwracalny selektywny MAOI B (selegilina, rasagilina). Chociaż ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego przy jednoczesnym stosowaniu wortoksyksyny i selektywnego MAOI B jest mniejsze niż przy równoczesnym stosowaniu wortioksetyny i selektywnego MAOA A, należy przeprowadzić łączne stosowanie wortioksetyny z nieodwracalnym IMAO B, takim jak selegilina lub rasagilina. z ostrożnością. W przypadku równoczesnego stosowania konieczne jest dokładne monitorowanie pacjenta pod kątem występowania zespołu serotoninowego.

Leki serotoninergiczne. Jednoczesne stosowanie wortioksetyny i innych leków o działaniu serotoninergicznym (na przykład tramadol, sumatryptan i inne tryptany) może prowadzić do rozwoju zespołu serotoninowego.

Dziurawiec. Jednoczesne stosowanie leków przeciwdepresyjnych o działaniu serotoninergicznym z preparatami zawierającymi ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może prowadzić do zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego.

Leki zmniejszające próg konwulsyjnej gotowości. Leki przeciwdepresyjne o działaniu serotoninergicznym mogą obniżyć próg konwulsyjnej gotowości. Jednoczesne stosowanie z lekami obniżającymi próg skłonności do drgawek (np. Leki przeciwdepresyjne (TCAs, SSRIs, SSRIs), leki przeciwpsychotyczne (fenotiazyny, tioksanteny, butyrofenony), meflochina, bupropion, tramadol) powinny być przeprowadzane z zachowaniem ostrożności.

Terapia elektrowstrząsami (ECT). Obecnie kliniczne doświadczenie jednoczesnego stosowania wortioksetyny i ECT jest nieobecne, dlatego w tej aplikacji należy zachować ostrożność.

Inhibitory izoenzymu CYP2D6. W przypadku wortoksyksyny 10 mg / dobę jednocześnie z bupropionem (silnym inhibitorem izoenzymu CYP2D6) w dawce 150 mg dwa razy na dobę przez 14 dni u zdrowych osób ekspozycja na wortioksetynę (AUC) wzrosła 2,3-krotnie. Niepożądane reakcje były częściej obserwowane po dodaniu bupropionu do obecnej terapii wortioksetyną niż po dodaniu wortioksetyny do obecnej terapii bupropionem. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, gdy silny inhibitor izoenzymu CYP2D6 (np. Bupropion, chinidyna, fluoksetyna, paroksetyna) dodano do obecnej terapii z wortioksetyną, należy rozważyć możliwość zmniejszenia dawki wortioksetyny.

Inhibitory izoenzymów CYP3A4 i CYP2C9.Dodanie wortioksetyny 6 dni po rozpoczęciu ketokonazolu 400 mg / dobę (inhibitor izoenzymów CYP3A4 / 5 i P-gp) lub 6 dni po rozpoczęciu flukonazolu 200 mg / dobę (inhibitor izoenzymów CYP2C9, CYP2C19 i CYP3A4 / 5) u zdrowych osób ekspozycja (AUC) wortioksetyny wzrosła odpowiednio o 1,3 i 1,5 razy. Korekta dawki nie jest wymagana.

Interakcje u pacjentów o słabej aktywności izoenzymu CYP2D6. Specjalne badania dotyczące jednoczesnego stosowania wortioksetyny z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 (takimi jak itrakonazol, worykonazol, klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon, konivaptan i wiele inhibitorów proteazy HIV) oraz inhibitorami izoenzymu CYP2C9 (takiego jak flukonazol i amiodaron) u pacjentów ze zmniejszoną aktywnością izoenzymu CYP2D6, można się jednak spodziewać, że u tych pacjentów takie zastosowanie spowoduje większą ekspozycję na wortioksetynę w porównaniu z umiarkowanym działaniem opisanym powyżej. Podanie pojedynczej dawki 40 mg omeprazolu (inhibitor izoenzym CYP2C19) na tle powtarzanych dawek wortioksetyny nie zmieniało farmakokinetyki tego ostatniego u zdrowych osób.

Induktory cytochromu P450. Gdy pojedyncza dawka wortioksetyny 20 mg była podawana 10 dni po rozpoczęciu ryfampicyny w dawce 600 mg / dobę (indukcja izoenzymów CYP o szerokim spektrum) u zdrowych osób, ekspozycja (AUC) wortioksetyny zmniejszyła się o 72% . W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, jeśli do obecnej terapii z wortioksetyną dodano silny induktor izoenzymów szerokiego spektrum cytochromu P450 (np. Ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina), należy rozważyć możliwość skorygowania dawki wortioksetyny. .

Alkohol. Przy jednoczesnym podawaniu pojedynczych dawek Brintellix (20 i 40 mg) i etanolu (alkohol) (0,6 g / kg), zdrowi osobnicy nie zaobserwowali zmian w farmakokinetyce wortioksetyny lub etanolu i znaczącego upośledzenia funkcji poznawczych w porównaniu z placebo. Jednak podczas leczenia lekami przeciwdepresyjnymi nie zaleca się przyjmowania alkoholu.

Kwas acetylosalicylowy. Wielokrotne podanie kwasu acetylosalicylowego w dawce 150 mg na dobę nie zmieniało farmakokinetyki wielokrotnych dawek wortioksetyny u zdrowych osób.

Możliwy wpływ preparatu Brintellix na farmakologiczne działanie innych leków

Leki przeciwzakrzepowe i antyagreganty. Nie stwierdzono istotnego wpływu wortioksetyny w porównaniu z placebo na parametry protrombiny, MHO lub stosunek warfaryny R / S w osoczu krwi, podczas stosowania wielu dawek wortoksyny ze stałą dawką warfaryny u zdrowych osób. Nie stwierdzono również istotnego działania hamującego wortioksetyny na agregację płytek krwi i farmakokinetykę kwasu acetylosalicylowego i salicylowego w porównaniu z placebo z równoczesnym stosowaniem kwasu acetylosalicylowego w dawce 150 mg na dobę po wielokrotnych dawkach wortioksetyny u zdrowych osób. Niemniej jednak, podobnie jak w przypadku stosowania innych leków serotoninergicznych, należy zachować ostrożność podczas stosowania wortioksetyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych lub przeciwpłytkowych ze względu na potencjalne ryzyko krwawienia wywołanego interakcjami farmakodynamicznymi.

Substraty cytochromu P450. Badania nie wykazały w wiceioksetyny zdolności do hamowania lub indukowania izoenzymów układu cytochromu P450. Po zastosowaniu wielu dawek wortioksetyny u zdrowych osób, jego działanie hamujące na aktywność izoenzymów cytochromu P450 CYP2C19 (omeprazol, diazepam), CYP3A4 / 5 ( etynyloestradiol, midazolam), CYP2B6 (bupropion), CYP2C9 (tolbutamid, S-warfaryna) CYP1A2 (kofeina) lub CYP2D6 (dekstrometorfan). Nie zaobserwowano również interakcji farmakodynamicznych. Nie stwierdzono istotnych zaburzeń poznawczych w porównaniu z placebo, gdy wortioksetyna była stosowana w połączeniu z pojedynczą dawką diazepamu 10 mg. Nie stwierdzono istotnego wpływu wortioksetyny w porównaniu z placebo na poziom hormonów płciowych po jej zastosowaniu w skojarzeniu z doustnym antykoncepcyjnym (etynyloestradiol 30 μg + lewonorgestrel 150 μg).

Lit, tryptofan. U zdrowych osób nie obserwowano istotnych klinicznie zmian przy równoczesnym stosowaniu litu i wielokrotnych dawek wortioksetyny. Ponieważ jednak opisano przypadki zwiększania działania leków przeciwdepresyjnych o działaniu serotoninergicznym przy jednoczesnym stosowaniu litu lub tryptofanu, stosowanie wortioksetyny w połączeniu z tymi lekami należy prowadzić z zachowaniem ostrożności.

Analogi leku Brintellix

Brintellix nie ma analogów strukturalnych dla substancji czynnej.

Analogi dla grupy farmakologicznej (leki przeciwdepresyjne):

• Ademethionine;
• Adres;
• Azafen;
• Alventa;
• Aleval;
• Amizole;
• Amid;
• Amitryptylina;
• Anafranil;
• Asentra;
• Valdoxane;
• Velaxin;
• Wenlafaksyna;
• Heptor;
• Heptral;
• Daplex;
• Depres;
• Depenone;
• Deprim;
• Deprim forte;
• Doxepine;
• Duloksetyna;
• Zoloft;
• Ixelles;
• Kaliksta;
• Clominal;
• Clomipramine;
• Coaxyl;
• Lenuksin;
• Maprotibene;
• Maprotiline;
• Melipramina;
• Mirzaten;
• Mirtazapina (półhydrat);
• Mirtalan;
• Neuroplant;
• Noxibel;
• Newvelong;
• Oprah;
• Paxil;
• Paroksetyna;
• Pipofezin;
• Prozac;
• Profluzak;
• Rexetin;
• Opóźnienie Saroten;
• Selektra;
• Sirleft;
• Sertralina;
• Sinekwan;
• Stimuloton;
• Trittico;
• Févarine;
• Fluval;
• Fluxonil;
• Fluoksetyna;
• Framex;
• Cipralex;
• Citalopram;
• Elivel;
• Elicia;
• Escitalopram;
• Ephevelone.

Podobne leki:

Inne leki: