Cedex - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (kapsułki lub tabletki 400 mg, proszek do przygotowania zawiesiny antybiotykowej) leku do leczenia zapalenia ucha, zapalenia zatok, dławicy piersiowej u dorosłych, dzieci i ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Tzedek. Przedstawiono recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Tsedek w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Tsedek w obecności istniejących analogów strukturalnych. Służy do leczenia zapalenia ucha, zapalenia zatok i bólu gardła u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Skład antybiotyku.

Tzedek - Cefalosporyna 3 generacji. Jest to antybiotyk beta-laktamowy, ma działanie bakteriobójcze, którego mechanizm wynika z tłumienia syntezy ściany komórkowej bakterii. Lek działa na wiele mikroorganizmów produkujących beta-laktamazy i jest odporny na penicyliny i inne cefalosporyny.

Ceftibuten (substancja czynna antybiotyku Cedex) jest wysoce oporny na penicyliny i cefalosporynazy. Jest on jednak niszczony przez działanie pewnych chromosomalnych cefalosporynaz, które są wytwarzane przez takie mikroorganizmy jak Citrobacter spp., Enterobacter spp. i Bacteroides spp. Leku nie należy stosować w przypadku zakażeń wywołanych przez szczepy bakterii, których oporność na antybiotyki beta-laktamowe wynika z powszechnych mechanizmów, takich jak zmiany w przepuszczalności lub białka wiążące penicylinę (PSB) (np. Streptococcus pneumoniae oporne na penicylinę). Ceftibuten oddziałuje głównie z PSB-3 Escherichia coli, co prowadzi do tworzenia form włókienkowych w stężeniu 1/4-1 / 2 MPC i lizy w stężeniu dwukrotnie większym niż IPC. Minimalne stężenie bakteriobójcze ceftibutenu dla szczepów Escherichia coli (E. coli), wrażliwych i opornych na ampicylinę, jest w przybliżeniu równe MIC.

Jest także aktywny w praktyce klinicznej dla większości szczepów następujących mikroorganizmów Gram-dodatnich: Streptococcus pyogenes (Streptococcus pneumoniae), Streptococcus pneumoniae (z wyłączeniem szczepów opornych na penicylinę); Gram-ujemne mikroorganizmy: Haemophilus influenzae (szczepy wytwarzające i nie produkujące beta-laktamazy), Haemophilus parainfluenzae (szczepy wytwarzające i nie produkujące beta-laktamazy), Moraxella (Branhamella) catarrhalis (większość szczepów wytwarza beta-laktamazy), Escherichia coli, Klebsiella spp . (Klebsiella) (w tym Klebsiella pneumoniae i oxytoca), indol-dodatnie Proteus spp. (w tym Proteus vulgaris), jak również Providencia spp., Proteus mirabilis, Enterobacter spp. (w tym Enterobacter cloacae i Enterobacter aerogenes), Salmonella spp. (salmonella), Shigella spp. (Shigella).

Działa aktywnie na większość szczepów następujących mikroorganizmów, jednak jego skuteczność kliniczna nie została ustalona: Gram-dodatnie mikroorganizmy - Streptococcus spp. grupy C i G; Gram-ujemne mikroorganizmy - Brucella spp., Neisserria spp., Aeromonas hydrophilia, Yersinia enterocolitica, Providencia rettgeri, Providencia stuartii Citrobacter spp., Morganella spp. i Serratia spp., które nie wytwarzają dużych ilości chromosomalnych cefalosporynaz.

Nieaktywny wobec Staphylococcus spp. (gronkowiec), Enterococcus spp. (enterococcus), Streptococcus spp. grupa B, Acinetobacter spp., Bordetella spp., Listeria spp. (Listeria), Flavobacterium spp., Pseudomonas spp., Campylobacter spp., Yersinia spp., Hafnia spp.

Lekko aktywny wobec większości beztlenowców, w tym większości szczepów Bacteroides.

Ceftibuten-trans (pochodna ceftibutenu) nie wykazuje aktywności mikrobiologicznej in vitro i in vivo w przypadku Staphylococcus spp., Enterococcus spp., Acinetobacter spp., Bordetella spp., Listeria spp., Flavobacterium spp., Pseudomonas spp., Campylobacter spp., Yersinia spp., Hafnia spp.

Kompozycja

Ceftibuten (w postaci dihydratu) + substancje pomocnicze.

Farmakokinetyka

Po przyjęciu leku, Cedex jest prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego (90%). Szybkość i stopień wchłaniania ceftibutenu podczas przyjmowania leku Zedex w postaci zawiesiny zmieniają się z jednoczesnym przyjmowaniem z posiłkiem. Jednoczesne przyjmowanie pokarmu nie wpływa na skuteczność produktu Cedex w postaci kapsułek. Wiązanie ceftibutenu z białkami osocza wynosi 62-64%. Łatwo penetruje płynne media i tkanki ciała. Ceftibuten przenika do płynu ucha środkowego u dzieci z ostrym zapaleniem ucha środkowego, gdzie jego stężenie jest w przybliżeniu równe lub większe niż stężenie w osoczu. Stężenia ceftibutenu w tkance płuc wynoszą około 40% stężenia w osoczu. W wydzielinie donosowym, tchawicy i oskrzeli, płynie po płukaniu oskrzelowo-pęcherzykowym i jego zawiesinie komórkowej, stężenia ceftibutenu wynoszą odpowiednio około 46, 20, 24, 6 i 81% stężenia w osoczu. Odpowiednie dane dotyczące stężenia ceftibutenu w płynie mózgowo-rdzeniowym nie są jednak dostępne, gdy inne cefalosporyny są spożywane, ich zawartość w płynie mózgowo-rdzeniowym zwykle nie osiąga poziomu terapeutycznego. Jest wydalana w większości niezmieniona z moczem. W przypadku niewydolności nerek o łagodnym nasileniu farmakokinetyka produktu Cedex nie zmienia się znacząco.

Wskazania

Leczenie chorób infekcyjno-zapalnych wywołanych przez wrażliwe mikroorganizmy:

• infekcje górnych dróg oddechowych (w tym dławica piersiowa, zapalenie gardła, zapalenie migdałków i szkarlatyna u dorosłych i dzieci, ostre zapalenie zatok lub zapalenie zatok u dorosłych);
• zapalenie ucha środkowego u dzieci;
• infekcje dolnych dróg oddechowych u osób dorosłych (w tym ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli i ostre zapalenie płuc) w przypadkach, gdy możliwe jest zażywanie leku wewnątrz;
• infekcje dróg moczowych u dorosłych i dzieci (w tym powikłane i niepowikłane) (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej i inne);
• zapalenie jelit i zapalenie żołądka i jelit u dzieci wywołane przez Salmonella spp., Shigella spp. i Escherichia coli.

Formy uwolnienia

Kapsułki 400 mg (czasami błędnie nazywane pigułkami).

Proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego dzieciom (czasami mylnie nazywany syropem lub roztworem).

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Jest brany wewnętrznie.

Czas leczenia wynosi średnio od 5 do 10 dni. W leczeniu zakażeń wywołanych przez Streptococcus pyogenes, Cedex w dawce terapeutycznej powinien być stosowany przez co najmniej 10 dni.

Dorośli ludzie

Zalecana dawka wynosi 400 mg na dobę. Kapsułki w kapsułkach można przyjmować niezależnie od posiłków. W przypadku ostrego bakteryjnego zapalenia zatok, ostrego zapalenia oskrzeli, zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli oraz powikłanych i nieskomplikowanych infekcji dróg moczowych lek można stosować w dawce 400 mg raz na dobę.

W przypadku pozaszpitalnego zapalenia płuc i możliwości przyjmowania leku w środku zalecana dawka produktu Cedex wynosi 200 mg co 12 godzin. Czas trwania leczenia wynosi 5-10 dni, w zależności od ciężkości i rodzaju choroby.

Pacjenci otrzymujący leczenie hemodializą 2 lub 3 razy w tygodniu, lek Cedex można przepisać 400 mg pod koniec każdej hemodializy.

Dzieci

Zalecana dawka leku w postaci zawiesiny wynosi 9 mg / kg na dobę. Maksymalna dawka wynosi 400 mg na dobę. W przypadku zapalenia gardła (w tym zapalenia migdałków), ostrego ropnego zapalenia ucha środkowego i infekcji dróg moczowych (w tym także powikłanych) lek można stosować raz dziennie.

W ostrym bakteryjnym zapaleniu jelit u dzieci dawkę dzienną można podzielić na dwie podzielone dawki (4,5 mg / kg co 12 godzin).

Dzieci o masie ciała powyżej 45 kg lub w wieku powyżej 10 lat lek można przepisać w zalecanej dawce dla dorosłych.

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności produktu Tsedeks u dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy.

Zawiesinę leku Zedex można zażywać około 1-2 godzin przed lub po posiłku. Przed zażyciem leku fiolkę z przygotowaną zawiesiną należy energicznie wstrząsnąć.

Zasady przygotowania zawiesiny doustnej

Zmierzyć konieczną ilość wody (28 ml), nalewawszy wodę do miarki (zawartej w opakowaniu) na etykietę "28 ml". Wlać około połowy zmierzonej wody do fiolki z proszkiem i wstrząsnąć, aby dobrze zwilżyć proszek, następnie dodać pozostałą ilość wody do fiolki i wstrząsnąć nią ponownie - aż proszek całkowicie się rozpuści i otrzyma 33 ml jednorodnej zawiesiny . W celu dokładniejszego dozowania przygotowanej zawiesiny zaleca się użycie miarki zawartej w zestawie i kalibracji 1,25 ml, 2,5 ml, 3,75 ml i 5 ml zawiesiny.

Efekt uboczny

• nudności wymioty;
• biegunka;
• niestrawność;
• nieżyt żołądka;
• ból brzucha;
• zmiana w smaku;
• zwiększona aktywność AST, ALT i LDH;
• wzrost Clostridium difficile w połączeniu z umiarkowaną lub ciężką biegunką;
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• senność;
• drgawki;
• obniżenie poziomu hemoglobiny;
• leukopenia, eozynofilia, trombocytoza;
• anafilaksja;
• skurcz oskrzeli;
• duszność;
• wysypka;
• pokrzywka;
• swędzenie;
• obrzęk naczynioruchowy;
• Zespół Stevensa-Johnsona;
• rumień wielopostaciowy;
• Toksyczna martwica naskórka;
• Niewydolność nerek;
• toksyczna nefropatia;
• pozytywna reakcja Coombsa;
• nadkażenie;
• fotosensybilizacja.

Przeciwwskazania

• dzieci w wieku do 6 miesięcy w przypadku proszku i zawiesiny;
• Dzieci w wieku poniżej 10 lat na kapsułki (ze względu na niezdolność do właściwego dawkowania Cedex w postaci kapsułek u małych dzieci);
• nadwrażliwość na składniki leku i inne cefalosporyny.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Nie przeprowadzono odpowiednich i ściśle kontrolowanych badań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności leku podczas ciąży i porodu. Jeśli musisz stosować lek Tsedeks w czasie ciąży, powinieneś ocenić szacowaną korzyść dla matki i potencjalne ryzyko dla płodu.

Ceftibuten nie jest wykrywany w mleku kobiet karmiących piersią. Podczas karmienia piersią należy zachować ostrożność.

W doświadczalnych badaniach na zwierzętach nie stwierdzono szkodliwego wpływu ceftibutenu na przebieg ciąży lub porodu, na rozwój zarodkowy lub poporodowy.

Stosować u dzieci

Przeciwwskazane w dzieciństwie do 6 miesięcy w proszku i zawiesiny, u dzieci poniżej 10 lat w kapsułkach (ze względu na niezdolność do właściwego dawkowania leku Cedex w postaci kapsułek u małych dzieci).

Specjalne instrukcje

Około 5% pacjentów z alergią na penicyliny wykazuje reaktywność krzyżową z cefalosporynami. U pacjentów, którzy otrzymywali zarówno penicyliny, jak i cefalosporyny, odnotowano ciężkie ostre reakcje nadwrażliwości (anafilaksję); Istnieją przypadki reaktywności krzyżowej z rozwojem anafilaksji. W przypadku wystąpienia poważnych reakcji anafilaktycznych wskazane jest leczenie ratunkowe (np. Epinefryna, GCS, podawanie dożylne, drożność dróg oddechowych, podawanie tlenu, leki przeciwhistaminowe i obserwacja dynamiczna).

W leczeniu antybiotyków o szerokim spektrum działania (w tym Tzedek) zaburzenia mikroflory jelitowej mogą prowadzić do biegunki, w tym rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy związanego z wytwarzaniem toksyny Clostridium difficile.Stopień nasilenia biegunki, któremu towarzyszy lub nie towarzyszy jej odwodnienie, może wahać się od umiarkowanego do ciężkiego lub zagrażać życiu. Biegunka może wystąpić podczas lub po leczeniu antybiotykiem. Diagnozę tę należy omówić we wszystkich przypadkach, gdy uporczywa biegunka pojawia się na tle przyjmowania antybiotyków o szerokim spektrum działania typu Tsedek.

Wpływ produktu Cedex na wyniki testów chemicznych lub laboratoryjnych nie został ujawniony. Podczas stosowania innych cefalosporyn czasami rejestrowano fałszywie dodatni bezpośredni test Coombsa. Jednak wyniki badań z użyciem erytrocytów u zdrowych osób nie potwierdziły zdolności Cedex do indukowania pozytywnego testu Coombsa, nawet przy stężeniach do 40 μg / ml.

Interakcje leków

W specjalnych badaniach badano interakcję leku Cedex z następującymi lekami: leki zobojętniające zawierające wodorotlenek glinu i magnezu w wysokich dawkach, ranitydyna i teofilina (pojedyncze podanie dożylne). Oznaki znaczącej interakcji nie są ujawniane. Nie jest znany wpływ leku Cedex na stężenie w osoczu krwi lub farmakokinetykę teofiliny po spożyciu. Dane dotyczące interakcji z innymi lekami nie zostały dotychczas otrzymane.

Cefalosporyny, w tym cypex, w rzadkich przypadkach mogą zmniejszać aktywność protrombiny, co prowadzi do wydłużenia czasu protrombinowego, szczególnie u pacjentów, którzy zostali ustabilizowani po doustnym leczeniu koagulantem. Pacjenci narażeni na ryzyko powinni być regularnie monitorowani pod kątem czasu protrombinowego lub MNO oraz, jeśli to konieczne, do stosowania witaminy K.

Analogi leku Cedex

Zedex nie ma analogu strukturalnego dla substancji czynnej. Lek jest unikalny w składzie jego składników składowych.

Analogi w grupie farmakologicznej (antybiotyki cefalosporyn):

• Azaran;
• Aksetin;
• Axon;
• Anceph;
• Biotrakson;
• Boncefin;
• Witsef;
• Dardum;
• Duracif;
• Zefter;
• Zinatsef;
• Zinnat;
• Intrazolina;
• Iphietz;
• Ketoceph;
• Kefadim;
• Kefzol;
• Claforan;
• Clafotaxime;
• Lendacyn;
• Lysolin;
• Liphoran;
• Longacef;
• Maksitsef;
• Megion;
• Medaxone;
• Medotsef;
• Nacef;
• Opexin;
• Panzef;
• Rocefin;
• Sulperazon;
• Sulceph;
• Supraks;
• Supraks Solutab;
• Tertsef;
• Totatsef;
• Felaxin;
• Forcef;
• Zeclor;
• Cefabol;
• Cefazolin;
• Cefaleksyna;
• Cefepime;
• Cefoksytynę;
• Cefoperazon;
• Ceforal Solutab;
• Cefotaksym;
• Ceftazydym;
• Ceftriabal;
• Ceftriakson;
• Cefurabol;
• Cefuroksym;
• Cef;
• Ecocephron;
• Etipim.

Podobne leki:

Inne leki: