Panangin - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (tabletki, ampułki) leku do leczenia niedoboru potasu i magnezu, niewydolności serca u dorosłych, dzieci i w ciąży

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Panangin. Przedstawiono komentarze odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów o stosowaniu preparatu Panangin w praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Panangin w obecności istniejących analogów strukturalnych. Stosowany w leczeniu niedoboru potasu i magnezu, niewydolności serca i zawału mięśnia sercowego u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji.

Panangin - lek wpływający na procesy metaboliczne. Źródło jonów potasu i magnezu.

Potas i magnez to wewnątrzkomórkowe kationy, które odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu wielu enzymów, interakcji makromolekuł i struktur wewnątrzkomórkowych oraz w mechanizmie kurczliwości mięśni. Stosunek wewnątrz- i zewnątrzkomórkowy jonów potasu, magnezu, wapnia i sodu wpływa na kurczliwość mięśnia sercowego. Niski poziom jonów potasu i / lub magnezu w środowisku wewnętrznym może wywierać pro rytmiczny wpływ, predysponować do rozwoju nadciśnienia tętniczego, miażdżycy tętnic wieńcowych i zmian metabolicznych w mięśniu sercowym.

Jedną z najważniejszych fizjologicznych funkcji potasu jest utrzymywanie potencjału błonowego neuronów, miocytów i innych pobudliwych struktur tkanki mięśnia sercowego. Naruszenie równowagi między wewnątrz- i zewnątrzkomórkową zawartością potasu prowadzi do zmniejszenia kurczliwości mięśnia sercowego, arytmii, tachykardii i zwiększonej toksyczności glikozydów nasercowych.

Magnez jest kofaktorem ponad 300 enzymatycznych reakcji metabolizmu energetycznego i syntezy białek i kwasów nukleinowych. Magnez zmniejsza napięcie skurczu i tętna, prowadząc do zmniejszenia zapotrzebowania na tlen w mięśniu sercowym. Magnez ma działanie przeciwniedokrwienne na tkankę mięśnia sercowego. Zmniejszenie kurczliwości mięśnia sercowego mięśni gładkich ścian tętniczych, w tym. wieńcowe, prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zwiększenia przepływu krwi wieńcowej.

Kombinacja jonów potasu i magnezu w jednym preparacie uzasadniona jest tym, że niedobór potasu w organizmie często towarzyszy niedoborowi magnezu i wymaga jednoczesnej korekty zawartości w ciele obu jonów. Przy równoczesnej korekcji poziomów tych elektrolitów obserwuje się efekt addytywny, ponadto potas i magnez zmniejszają toksyczność glikozydów nasercowych bez wpływu na ich pozytywny efekt inotropowy.

Farmakokinetyka

Po spożyciu, wchłanianie leku jest wysokie. Jest wydalany z moczem.

Nie podano danych dotyczących farmakokinetyki leku w postaci roztworu do podawania dożylnego.

Wskazania

• w złożonej terapii niewydolności serca, zawału mięśnia sercowego, zaburzeń rytmu serca (głównie arytmie komorowe);
• w celu poprawy tolerancji glikozydów nasercowych;
• uzupełnianie niedoboru potasu i magnezu wraz ze spadkiem ich zawartości w pożywieniu (na tabletki).

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane.

Roztwór do podawania dożylnego (w ampułkach do wstrzykiwań).

Instrukcja użytkowania i dawkowania

Do podawania doustnego

Przypisuj 1-2 tabletki 3 razy dziennie. Maksymalna dzienna dawka to 3 tabletki 3 razy dziennie.

Lek należy stosować po posiłku, tk. Kwasowe środowisko zawartości żołądka zmniejsza jego skuteczność.

Czas trwania terapii i konieczność powtarzania kursów lekarz określa indywidualnie.

Do podawania dożylnego

Lek podaje się dożylnie kroplówki (w zakraplaczu), w postaci powolnego wlewu. Pojedyncza dawka - 1-2 ampułki, jeśli to konieczne, powtarzane podawanie po 4-6 godzinach.

Aby przygotować roztwór do infuzji dożylnej, zawartość 1-2 amp. rozpuszczony w 50-100 ml 5% roztworu glukozy.

Efekt uboczny

• parestezje (z powodu hiperkaliemii);
• hiporefleksja;
• drgawki (spowodowane hipermagnezemią);
• Blokada AV;
• paradoksalna reakcja (wzrost liczby dodatkowych skurczów);
• spadek ciśnienia krwi;
• zaczerwienienie skóry twarzy (spowodowane przez hipermagnezję);
• nudności wymioty;
• Biegunka (w tym spowodowane hiperkaliemią);
• uczucie dyskomfortu lub pieczenia trzustki (u pacjentów z anatomicznym zapaleniem żołądka lub zapaleniem pęcherzyka żółciowego);
• depresja oddechowa (z powodu hipermagnesemii);
• uczucie ciepła (spowodowane przez hipermagnezję);
• z szybkim wprowadzeniem / możliwymi objawami hiperkaliemii i / lub hipermagnezemii.

Przeciwwskazania

Do podawania doustnego i dożylnego

• ostra i przewlekła niewydolność nerek;
• skąpomocz, bezmocz;
• Choroba Addisona;
• Blokada AV o 2 i 3 stopniach;
• wstrząs kardiogenny (BP <90 mmHg);
• hiperkaliemia;
• hipermagnesia;
• nadwrażliwość na składniki leku.

Do podawania doustnego

• ciężka myasthenia gravis;
• Blokada AV o 1 stopień;
• hemoliza;
• zaburzony metabolizm aminokwasów;
• Ostra kwasica metaboliczna;
• odwodnienie organizmu.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Dane dotyczące negatywnego wpływu leku w postaci roztworu do podawania dożylnego podczas ciąży i laktacji (karmienie piersią) są nieobecne.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku podczas ciąży (szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży) oraz podczas karmienia piersią (karmienia piersią).

Specjalne instrukcje

Należy zachować ostrożność, aby przepisać lek pacjentom ze zwiększonym ryzykiem hiperkaliemii. W takim przypadku konieczne jest regularne monitorowanie poziomu jonów potasu w osoczu krwi.

Przed zażyciem leku pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.

Szybkie podanie dożylne leku może powodować przekrwienie skóry.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i zarządzania mechanizmami

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i angażowania się w czynności wymagające zwiększonej koncentracji i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Interakcje leków

W przypadku jednoczesnego stosowania z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (triamteren, spironolakton), beta adrenoblockerami, cyklosporyną, heparyną, inhibitorami ACE, NLPZ ryzyko wystąpienia hiperkaliemii zwiększa się do wystąpienia arytmii i asystolii. Zastosowanie preparatów potasowych razem z GCS eliminuje spowodowane przez nie hipokaliemię. Pod wpływem potasu zmniejsza się niepożądane działanie glikozydów nasercowych.

Lek zwiększa negatywne działanie dromo- i batmotropowe leków antyarytmicznych.

Ze względu na obecność jonów potasowych w preparacie Panangin z inhibitorami ACE, betaadrenoblockery, cyklosporyny, diuretyki oszczędzające potas, heparynę, NLPZ mogą rozwijać hiperkaliemię (stężenie potasu należy monitorować w osoczu krwi); z antycholinergikami - wyraźniejszy spadek perystaltyki jelit; z glikozydami nasercowymi - zmniejszenie ich działania.

Preparaty magnezu zmniejszają skuteczność neomycyny, polimyksyny B, tetracykliny i streptomycyny.

Środki znieczulające zwiększają hamujący wpływ magnezu na ośrodkowy układ nerwowy. W przypadku stosowania z atrakurium, deksametonium, suksametonium, blokada przewodnictwa nerwowo-mięśniowego może się nasilić; z kalcytriolem - wzrost poziomu magnezu w osoczu krwi; w przypadku preparatów wapniowych obserwuje się spadek działania jonów magnezu.

Przy równoczesnym stosowaniu preparatu Panangin z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas i inhibitorami ACE wzrasta ryzyko hiperkaliemii (należy monitorować poziom potasu w osoczu).

Analogi leku Panangin

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Asparks;
• Asparks-L;
• Asparks-UBF;
• Asparks-Farmak;
• Asparaginian potasu i magnezu Berlin-Chemie;
• Pamaton.

Podobne leki:

Inne leki: