Belara - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formularze antykoncepcyjne (tabletki antykoncepcyjne 2 mg + 30 μg) leku do antykoncepcji i zapobiegania niechcianej ciąży u kobiet. Skład i skutki uboczne

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Belara. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Belary w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Belary w obecności istniejących analogów strukturalnych. Służy do antykoncepcji i zapobiegania niechcianej ciąży u kobiet. Skład środka antykoncepcyjnego.

Belara - Połączony środek antykoncepcyjny do podawania doustnego.

Długotrwałe (ponad 21 dni) stosowanie leku prowadzi do zmniejszenia wydzielania hormonów stymulujących pęcherzyki i luteinizujące, a w konsekwencji do zahamowania owulacji, proliferacji endometrium i jego transformacji wydzielniczej. Jednocześnie zmieniają się właściwości śluzu kanału szyjki macicy, którym towarzyszą trudności z przenikaniem plemników przez kanał szyjki macicy i naruszeniem ich ruchomości.

Octan chloromadinonu-progestagen o właściwościach antyandrogennych jest częścią leku. Dzienna dawka chloromadinonu, która zapewnia całkowite zahamowanie owulacji, wynosi 1,7 mg. Wymagana dawka na cykl wynosi 25 mg.

Etynyloestradiol jest syntetycznym estrogenem. Znacząco zwiększa produkcję globuliny, wiążąc hormony płciowe, zmniejszając w ten sposób ilość wolnego testosteronu w osoczu krwi. Interakcje z wyspecjalizowanymi receptorami estrogenu w docelowych narządach (w jajowodach, szyjce macicy, pochwie, zewnętrznych narządach płciowych, które prowadzą do kanałów gruczołów mlecznych), powoduje proliferację endometrium. Hamuje wydzielanie skórnych gruczołów potowych.

Oprócz rzetelnego działania antykoncepcyjnego, pozytywny wpływ leku Belar objawia się w normalizacji cyklu miesiączkowego, zmniejszeniu objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego, częstości niedokrwistości z niedoboru żelaza, bolesnego miesiączkowania, funkcjonalnych torbieli jajników, ciąży pozamacicznej, złośliwych endometrium i jajników, niektóre formy łagodnych chorób piersi i chorób zapalnych narządów miednicy małej.

Kompozycja

Etynyloestradiol + octan chlormadinonu + zaróbki.

Farmakokinetyka

Po zażyciu leku do chloromidinonu, octan i etynyloestradiol są szybko i całkowicie wchłaniane z przewodu pokarmowego. Metabolity octanu chloromadinonu są wydalane przez nerki i przez jelita w stosunku 2: 3. Metabolity etynyloestradiol - rozpuszczalne w wodzie pochodne koniugacji siarczanu lub glukuronu - są wydalane przez nerki i przez jelita w stosunku 4: 6.

Wskazania

• doustna antykoncepcja.

Formy uwolnienia

Tabletki powlekane 2 mg + 30 μg.

Instrukcja użytkowania i schemat odbioru

Lek należy przyjmować doustnie (najlepiej w tym samym czasie). W pierwszym dniu cyklu miesiączkowego należy zażyć pierwszą tabletkę i kontynuować dzienną dawkę 1 tabletki dziennie przez 21 dni. Następnie należy zrobić 7-dniową przerwę, podczas której powinno rozpocząć się krwawienie miesiączkowe. Po 7-dniowej przerwie powinieneś wznowić przyjmowanie tabletek z następnego blistra, niezależnie od tego, czy krwawienie miesiączkowe ustało, czy nie.

Tabletki należy wycisnąć z blistra i połknąć w całości, wybierając tabletkę oznaczoną odpowiednim dniem tygodnia. Wybór tabletek zależy od kierunku strzałki na opakowaniu.

Jeśli hormonalne środki antykoncepcyjne nie są stosowane podczas poprzedniego cyklu miesiączkowego, przyjmowanie tabletek powinno rozpocząć się w pierwszym dniu normalnego cyklu miesiączkowego (pierwszy dzień miesiączki). W tym przypadku działanie antykoncepcyjne rozpoczyna się od pierwszego dnia przyjmowania leku Belar i jest utrzymywane podczas 7-dniowej przerwy, kiedy tabletki nie są przyjmowane. Ponadto, pierwszą tabletkę leku Belar można przyjmować w 2. i 5. dniu menstruacji, niezależnie od tego, czy krwawienie ustało, czy nie. Jednak w tym przypadku, w pierwszych 7 dniach przyjmowania tabletek, dodatkowe bariery antykoncepcji musi być użyte.

Jeśli miesiączka rozpoczęła się przedwcześnie (więcej niż przez 5 dni), powinna być zalecana kobiecie, aby odroczyła rozpoczęcie przyjmowania leku Belara do następnego cyklu miesiączkowego.

Po przejściu z innego hormonalnego środka antykoncepcyjnego zawierającego 21 lub 22 aktywnych tabletek należy skończyć przyjmowaniem wszystkich tabletek ze starego opakowania. Pierwszą tabletkę leku Belar należy przyjąć następnego dnia. Nie powinno być przerwy w przyjmowaniu tabletek; Pacjent nie powinien czekać na następny cykl menstruacyjny. Dodatkowe środki antykoncepcyjne nie są wymagane.

W przypadku zmiany innego hormonalnego środka antykoncepcyjnego zawierającego 28 tabletek, pierwszą tabletkę leku Belar należy przyjąć następnego dnia po zażyciu ostatniej aktywnej tabletki z opakowania poprzedniego środka antykoncepcyjnego (tj. Po przyjęciu 21 aktywnych tabletek).Nie powinno być przerwy w przyjmowaniu tabletek; Pacjent nie powinien czekać na następny cykl menstruacyjny. Dodatkowe środki antykoncepcyjne nie są wymagane.

W przypadku przejścia z antykoncepcji zawierającej tylko gestagen (mini-pili) kobieta może rozpocząć przyjmowanie leku Belar każdego dnia (bez przerwy); po zmianie z implantu zawierającego gestagen w dniu jego usunięcia; przy przejściu z gestagenów w formie iniekcji - od dnia, w którym miał zostać wykonany następny zastrzyk. We wszystkich przypadkach konieczne jest stosowanie dodatkowych barierowych metod antykoncepcyjnych w ciągu pierwszych 7 dni od zażywania leku Belar.

Po aborcji w pierwszym trymestrze ciąży należy rozpocząć przyjmowanie leku natychmiast po aborcji. Dodatkowe metody antykoncepcji nie są konieczne.

Po porodzie lub aborcji w drugim trymestrze ciąży kobiety, które nie karmią piersią, mogą rozpocząć przyjmowanie leku Belar w 21-28 dniu po porodzie. W takim przypadku nie należy stosować dodatkowych środków antykoncepcyjnych. Jeśli stosowanie leku w okresie poporodowym rozpoczyna się 28 dni po porodzie, dodatkowe środki antykoncepcyjne należy podjąć w ciągu 7 dni. Jeśli kobieta odbyła stosunek seksualny, to przed rozpoczęciem stosowania leku należy wykluczyć ciążę i poczekać na następny cykl menstruacyjny.

Jeśli pacjent nie zażył leku w zwykłym czasie i po mniej niż 12 godzinach po przepisanym czasie, działanie antykoncepcyjne leku zostaje zachowane, a pominięta tabletka powinna zostać przyjęta tak szybko, jak to możliwe. Następną tabletkę należy przyjąć o ustalonej porze.

W przypadku, gdy upłynęło więcej niż 12 godzin od wyznaczonego czasu przyjęcia, możliwe jest zmniejszenie działania antykoncepcyjnego leku. Konieczne jest natychmiastowe przyjęcie pominiętej tabletki i kontynuowanie przyjmowania leku o zwykłej porze. Konieczne jest stosowanie dodatkowych barierowych metod antykoncepcyjnych w ciągu najbliższych 7 dni. Jeśli podczas tych 7 dni zabraknie tabletek w opakowaniu, wówczas przyjmowanie tabletek z następnego opakowania powinno rozpocząć się natychmiast po zakończeniu podawania tabletek w poprzednim opakowaniu, tj. Nie należy robić przerwy między przyjmowaniem tabletek z różnych opakowań. Jeśli po przyjęciu drugiej paczki nie wystąpiło krwawienie miesiączkowe, należy wykluczyć ciążę.

W przypadku wymiotów lub biegunki zaleca się stosowanie dodatkowych metod antykoncepcyjnych na tle przyjmowania leku Belar. Działanie antykoncepcyjne leku może się zmniejszyć z powodu niepełnej absorpcji składników aktywnych leku w jelicie.

Efekt uboczny

• krwawienie przełom;
• krwawe wydzielanie z pochwy;
• bół głowy;
• nieprzyjemne odczucia w okolicy gruczołów sutkowych;
• krwawienie międzymiesiączkowe (zwykle zmniejsza się wraz ze wzrostem czasu przyjmowania leku Belara);
• nadwrażliwość na składniki leku, w tym reakcje alergiczne ze skóry;
• zwiększony apetyt;
• stan depresyjny;
• nerwowość;
• drażliwość;
• zmniejszone libido;
• zawroty głowy;
• migrena (i / lub jej wzmocnienie);
• niedowidzenie;
• zapalenie spojówek;
• nietolerancja soczewek kontaktowych;
• nieoczekiwany ubytek słuchu;
• hałas w uszach;
• podwyższone ciśnienie krwi;
• nadciśnienie;
• niedociśnienie;
• zapaść sercowo-naczyniowa;
• żylaki;
• zakrzepica żył;
• nudności wymioty;
• ból brzucha;
• bębnica;
• biegunka;
• trądzik;
• zaburzenia pigmentacji;
• Ostuda;
• wypadanie włosów;
• sucha skóra;
• nadmierna potliwość;
• pokrzywka;
• wyprysk;
• rumień;
• swędzenie skóry;
• zwiększona łuszczyca;
• nadmierne owłosienie;
• rumień guzowaty;
• uczucie ciężkości;
• ból pleców;
• zaburzenia mięśni;
• zwiększone wydzielanie śluzówki z pochwy;
• bolesne miesiączkowanie;
• brak menstruacji;
• ból w dolnej części brzucha;
• włókniakoma piersi;
• kandydoza pochwy;
• zwiększone gruczoły sutkowe;
• zapalenie sromu i pochwy;
• krwotok;
• zespół napięcia przedmiesiączkowego;
• zmęczenie;
• obrzęk;
• wzrost masy ciała.

Podczas stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, w tym Białorusi, odnotowano również następujące działania niepożądane:

• zwiększone ryzyko żylnej i tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej (np. zakrzepica żylna, zatorowość płucna, udar, zawał mięśnia sercowego). Ryzyko może się pogłębić dodatkowymi czynnikami;
• zwiększone ryzyko choroby dróg żółciowych;
• w rzadkich przypadkach zwiększone ryzyko rozwoju łagodnych nowotworów wątroby (a jeszcze rzadziej - złośliwych nowotworów wątroby); Pojedyncze przypadki mogą prowadzić do zagrażającego życiu krwawienia wewnątrz jamy brzusznej;
• zaostrzenie przewlekłych chorób zapalnych jelit (choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego).

Przeciwwskazania

Złożone doustne środki antykoncepcyjne (CPC) są przeciwwskazane w przypadkach wymienionych poniżej. Recepcja Belary powinna zostać natychmiast zatrzymana, jeśli pojawi się jeden z poniższych symptomów:

• obecność zakrzepicy (żylnej i tętniczej) obecnie lub w przeszłości (np. zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna, zawał mięśnia sercowego, udar);
• obecność pierwszych objawów zakrzepicy, zakrzepowe zapalenie żył lub objawy zatoru (np. przemijające ataki niedokrwienne, dławica piersiowa);
• planowana interwencja chirurgiczna (co najmniej 4 tygodnie wcześniej) i okres unieruchomienia, na przykład po urazie (w tym po nałożeniu bandaży gipsowych);
• cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi;
• cukrzyca, której nie można odpowiednio kontrolować;
• niekontrolowane nadciśnienie tętnicze lub znaczny wzrost ciśnienia krwi (powyżej 140/90 mm Hg);
• dziedziczne lub nabyte predyspozycje do rozwoju zakrzepicy żylnej lub tętniczej, takie jak: zwiększona odporność organizmu na aktywowane białko C (oporność APC); niedobór antytrombiny III, niedoboru białka C, niedoboru białka S, hiperhomocysteinemii i przeciwciała antyfosfolipidowego (przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy);
• zapalenie wątroby, żółtaczka, naruszenie funkcji wątroby w chwili obecnej lub w wywiadzie (przed normalizacją testów wątrobowych);
• uogólniony świąd i żółtaczka (cholestaza), szczególnie podczas poprzedniej ciąży lub terapii estrogenowej;
• Zespół Dubina-Johnsona, zespół Rotora, stany / choroby, któremu towarzyszy naruszenie wypływu żółci;
• obecność w chwili obecnej lub w wywiadzie dla guzów wątroby;
• silny ból w nadbrzuszu, powiększenie wątroby lub objawy krwawienia wewnątrzbrzusznego;
• manifestacja po raz pierwszy lub nawrót porfirii (wszystkie trzy formy, zwłaszcza porfiria nabyta);
• obecność zależnych od hormonów chorób nowotworowych, w tym. w anamnezie (na przykład macicy lub gruczołów mlecznych) lub podejrzeniu na nich;
• wyraźne zaburzenia metabolizmu lipidów;
• zapalenie trzustki (obecnie lub w wywiadzie) w połączeniu z ciężkimi postaciami hipertriglicerydemii;
• pierwsze ataki bólu migrenowego lub częste silne bóle głowy;
• Migrena w połączeniu z miejscowymi objawami neurologicznymi (związane z migrenami);
• ostre zaburzenia czucia, takie jak zaburzenia widzenia i słuchu;
• zaburzenia motoryczne (szczególnie niedowład);
• ważenie przebiegu epilepsji;
• ciężka depresja;
• otoskleroza podczas poprzednich ciąż;
• krwawienie z pochwy o niejasnej etiologii;
• rozrost endometrium;
• brak miesiączki o niejasnej etiologii;
• palenie w wieku powyżej 35 lat;
• ciąży lub podejrzewa się o to;
• laktacja (okres karmienia piersią);
• nadwrażliwość na składniki leku.

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Stosowanie leku Belar w czasie ciąży jest przeciwwskazane. Zanim zaczniesz używać leku Belara, musisz wykluczyć obecność ciąży. Na początku ciąży podczas przyjmowania leku Belara lek należy natychmiast przerwać. Dostępne dane nie zawierają danych dotyczących działania teratogennego lub embriotoksycznego u kobiet, które przypadkowo przyjmowały podczas ciąży preparaty zawierające estrogeny i progesterony w takiej samej kombinacji jak w przypadku preparatu Belar,

Nie zaleca się stosowania leku Belara podczas karmienia piersią, ponieważ lek zmniejsza ilość wytwarzanego mleka i zmienia jego skład. Małe ilości hormonów, które tworzą antykoncepcję i / lub ich metabolity, są wydzielane do mleka matki i mogą wpływać na dziecko.

Stosować u dzieci

Nie jest używany aż do początku pierwszej miesiączki.

Specjalne instrukcje

Palenie tytoniu zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych z układu sercowo-naczyniowego podczas stosowania CPC. Ryzyko rośnie wraz z wiekiem i zależy od liczby wypalonych papierosów. Ryzyko jest bardziej wyraźne u kobiet powyżej 35. roku życia. Palące kobiety powyżej 35. roku życia powinny stosować inne metody antykoncepcji.

Stosowanie CPC zwiększa ryzyko wystąpienia poważnych chorób: zawał mięśnia sercowego, zakrzepica / choroba zakrzepowo-zatorowa, udar i nowotwory wątroby. Inne czynniki ryzyka, takie jak nadciśnienie, hiperlipidemia, otyłość i cukrzyca, wyraźnie zwiększają ryzyko zachorowalności i śmiertelności. W obecności jednej z powyższych chorób / czynników ryzyka, konieczne jest zważenie możliwych korzyści wynikających z użycia leku Belar przeciwko zagrożeniom, a to powinno być omówione z kobietą, zanim zacznie przyjmować lek. Jeśli te choroby lub czynniki ryzyka zaczną się pojawiać lub postępować podczas podawania leku, należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz musi zdecydować, czy przyjmować ten lek.

Choroba zakrzepowo-zatorowa i inne choroby naczyniowe

Zauważono, że istnieje korelacja pomiędzy podawaniem CPC a zwiększonym ryzykiem chorób wywołanych żylną lub tętniczą chorobą zakrzepowo-zatorową, na przykład zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zakrzepica żył głębokich lub zatorowość płucna. Te powikłania są rzadkie.

Odbiór CPC prowadzi do zwiększonego ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ). Ryzyko VTE jest największe w pierwszym roku przyjmowania. Stopień takiego ryzyka jest mniejszy niż w ciąży, gdy częstotliwość ŻChZZ wynosi 60 przypadków na 100 000 ciąż. ŻChZZ prowadzi do śmierci w 1-2% przypadków. Brak danych na temat oceny rozwoju; ryzyko VTE podczas przyjmowania leku Belara w porównaniu z innymi PDA.

Ryzyko rozwoju żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych za pomocą PDA wzrasta:

• z wiekiem;
• w obecności choroby zakrzepowo-zatorowej u krewnych (żylna choroba zakrzepowo-zatorowa u rodzeństwa, sióstr lub rodziców w stosunkowo młodym wieku). Jeśli założono dziedziczną predyspozycję, zaleca się skierowanie kobiety na konsultację do specjalisty przed wyznaczeniem leku Belar;
• z przedłużoną zmniejszoną mobilnością;
• z otyłością (wskaźnik masy ciała powyżej 30 kg / m2).

Ryzyko rozwoju powikłań zakrzepowo-zatorowych podczas przyjmowania PDA wzrasta:

• z wiekiem;
• palacze;
• z dyslipoproteinemią;
• z otyłością (wskaźnik masy ciała powyżej 30 kg / m2);
• z nadciśnieniem;
• z chorobami serca;
• z migotaniem przedsionków;
• w obecności choroby zakrzepowo-zatorowej u krewnych (tętnicza choroba zakrzepowo-zatorowa u rodzeństwa, sióstr lub rodziców w stosunkowo młodym wieku).Jeśli założono dziedziczną predyspozycję, zaleca się skierowanie kobiety na konsultację do specjalisty przed wyznaczeniem leku Belar.

Inne choroby wpływające na krążenie krwi to: cukrzyca, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, przewlekłe zapalenia jelit (choroba Crohna i wrzodziejące zapalenie okrężnicy), anemia sierpowata. Oceniając stosunek ryzyka do korzyści, należy pamiętać, że odpowiednie leczenie powyższych chorób może zmniejszyć ryzyko zakrzepicy. Konieczne jest uwzględnienie zwiększonego ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych w okresie poporodowym.

Nie ma zgody co do tego, czy istnieje związek między żylnym zakrzepowym zapaleniem żył i / lub żylakami a etiologią żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Wraz z rozwojem zakrzepicy żylnej lub tętniczej mogą wystąpić następujące objawy:

• ból kończyn dolnych i / lub obrzęk;
• nagły silny ból w klatce piersiowej, napromienianie lub bez naświetlania lewej ręki;
• nagła duszność, kaszel bez wyraźnego powodu;
• nieoczekiwany, poważnie przedłużony ból głowy;
• częściowa lub całkowita utrata wzroku;
• zaburzenia dyplomatyczne / zaburzenia mowy lub afazja;
• zawroty głowy, zapaść, w niektórych przypadkach towarzyszy ogniskowy napad padaczkowy;
• nagłe osłabienie lub dysestezja (perwersja wrażliwości) po jednej stronie lub w jednej części ciała;
• zaburzenia motoryczne;
• ostry ból w jamie brzusznej.

Kobiety przyjmujące lek Belara należy poinformować, że gdy objawy będą przypominać objawy zakrzepicy, należy skontaktować się z lekarzem. Przygotowanie preparatu Belar należy anulować w przypadku podejrzenia lub potwierdzenia rozpoznania zakrzepicy.

Wzrost lub nasilenie ataków migreny podczas podawania leku Belara (który może być zwiastunem rozwoju lub objawem choroby naczyniowo-mózgowej) jest wskazaniem do natychmiastowego wycofania leku Belar.

Guzy

Należy zauważyć, że stosowanie CPC jest czynnikiem ryzyka rozwoju raka szyjki macicy u kobiet zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Jednak kwestia stopnia wpływu na wyniki tej obserwacji innych współistniejących czynników (na przykład liczba partnerów seksualnych lub stosowanie mechanicznych środków antykoncepcyjnych) pozostaje kontrowersyjna.

Istnieją dowody na to, że ryzyko względne (RR = 1,24) raka piersi u kobiet przyjmujących CPC jest nieco wyższe. W ciągu 10 lat od zaprzestania stosowania CPC poziom ryzyka stopniowo maleje i wraca do wieku. Ponieważ rak piersi jest rzadkością u kobiet w wieku poniżej 40 lat, różnica między ryzykiem raka piersi u obecnych i ostatnio akceptowanych CCP a ogólnym ryzykiem rozwoju choroby jest niewielka.

Istnieją doniesienia o rozwoju w rzadkich przypadkach łagodnych, jeszcze rzadszych przypadków złośliwych guzów wątroby podczas przyjmowania PDA. W niektórych przypadkach guzy te są przyczyną zagrażających życiu krwawień śródbrzusznych. W przypadku silnego bólu w jamie brzusznej, który nie przechodzi samoczynnie, powiększenia wątroby lub oznaki krwawienia śródbrzusznego, należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia nowotworu wątroby i anulować przygotowanie Belara.

Inne choroby

Wiele kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne ma niewielki wzrost ciśnienia krwi; jednak klinicznie istotny wzrost występuje rzadko. Związek pomiędzy wyznaczeniem doustnych środków antykoncepcyjnych a kliniczną manifestacją nadciśnienia tętniczego nie został dotychczas potwierdzony. Jeśli podczas przyjmowania leku Belar pojawi się klinicznie znaczący wzrost ciśnienia krwi, wtedy lek należy anulować i leczenie nadciśnienia tętniczego. Jak tylko ciśnienie krwi wróci do normy na tle terapii przeciwnadciśnieniowej, możesz kontynuować przyjmowanie leku Belar.

U kobiet z opryszczką kobiet w ciąży w wywiadzie na tle przyjmowania leku Belara może być nawrotem choroby. U kobiet z hipertriglicerydemią w wywiadzie lub w rodzinie ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki podczas podawania leku zwiększa się Belara. Ostre lub przewlekłe zaburzenia czynności wątroby mogą wymagać anulowania leku Belara przed normalizacją czynności wątroby. Nawrót żółtaczki cholestatycznej, która po raz pierwszy pojawiła się podczas ciąży lub wcześniejszego odbioru hormonów płciowych, wymaga wycofania leku Belar.

PDA może wpływać na oporność tkanek obwodowych na tolerancję insuliny lub glukozy. Dlatego pacjenci z cukrzycą podczas przyjmowania leku Belara powinni być pod stałym nadzorem.

W rzadkich przypadkach może rozwinąć się ostuda, szczególnie u kobiet, które przeszły ostry ból kobiet w ciąży. Kobiety z ryzykiem rozwoju ostudy powinny unikać ekspozycji na światło słoneczne i promieniowanie ultrafioletowe podczas przyjmowania leku Belar.

Pacjenci z rzadką wrodzoną patologią - nietolerancja na galaktozę, niedobór laktazy lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy - stosowanie leku Belar jest przeciwwskazane.

Badanie lekarskie

Przed wyznaczeniem leku Belar należy zebrać pełne dane dotyczące zdrowia kobiety i jej bliskich w celu zidentyfikowania przeciwwskazań i czynników ryzyka. Kobieta musi przejść badania lekarskie. Badania lekarskie powinny być przeprowadzane raz na 6 miesięcy podczas przyjmowania leku Belar. Regularne badanie lekarskie jest również konieczne ze względu na to, że choroby będące przeciwwskazaniami (np. Przemijające ataki niedokrwienne) lub czynniki ryzyka, mogą wystąpić po raz pierwszy na tle zażywania leku Belar.

Badanie lekarskie powinno obejmować pomiar ciśnienia krwi, badanie gruczołów sutkowych, jamy brzusznej i narządów miednicy, w tym badanie cytologiczne nabłonka szyjki macicy i odpowiednie badania laboratoryjne.

Kobietę należy ostrzec, że powołanie doustnych środków antykoncepcyjnych, w tym.a lek Belara nie chroni jej przed zakażeniem wirusem HIV (AIDS) lub innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Niewystarczająca wydajność

Przekazywanie pigułki, wymioty i biegunka, przedłużone jednoczesne stosowanie niektórych leków lub, w bardzo rzadkich przypadkach, zaburzenia metaboliczne mogą zmniejszać skuteczność antykoncepcji.

Wpływ na cykl menstruacyjny

Krwawienie "przełom" lub acykliczne plamienie

Wszystkie doustne środki antykoncepcyjne mogą powodować nieregularne krwawienie z pochwy (krwawienie "przełomowe" lub acykliczne plamienie), szczególnie podczas kilku pierwszych cykli na tle przyjmowania leku. Dlatego badanie lekarskie w przypadku nieregularnych cykli powinno być przeprowadzone dopiero po okresie adaptacyjnym, który zwykle trwa 3 cykle. Jeśli podczas przyjmowania leku Belar pojawienie się nadzwyczajnego krwawienia trwa nadal lub pojawiło się po raz pierwszy u kobiety z regularnym cyklem, konieczne jest przeprowadzenie badania wykluczającego ciążę lub patologię organiczną. Po wykluczeniu ciąży i patologii organicznej, lek Belara można kontynuować lub przejść na inny lek.

Krwawienie, pojawiające się między cyklami, może być oznaką niewystarczającej skuteczności antykoncepcyjnej.

Brak krwawienia miesiączkowego (krwawienie "odstawienie")

Po 21 dniach po zażyciu leku zwykle występuje "krwawienie" krwawienia. Czasami, szczególnie w pierwszych kilku miesiącach przyjmowania leku, krwawienie "anulowanie" może być nieobecne. Jednak nie jest to dowodem niewystarczającego działania antykoncepcyjnego. Jeśli krwawienie nie wystąpi po przyjęciu leku przez jeden cykl, pod warunkiem, że nie jest dozwolone spożywanie tabletki powlekanej, okres po zakończeniu przyjmowania leku nie przekracza 7 dni, nie zostały pobrane żadne inne leki w tym samym czasie, nie było wymiotów ani biegunki, ciąża była mało prawdopodobna. Po wykluczeniu ciąży i patologii organicznej, lek Belara można kontynuować. Jeśli instrukcje nie były przestrzegane przed pierwszą nieobecnością krwawienia z podawania "Belar" lub krwawienie "wycofanie" było nieobecne w dwóch kolejnych cyklach, konieczne jest wykluczenie obecności ciąży, aby zdecydować, czy kontynuować przyjmowanie leku.

Równolegle z użyciem leku Belara, nie należy przyjmować leków ziołowych zawierających ziele dziurawca (Hypericum perforatum).

Wskaźniki laboratoryjne

Podczas przyjmowania leku Belar może zmienić niektóre wskaźniki laboratoryjne, w tym. czynnościowa czynność wątroby, nadnerczy i tarczycy, stężenie związanych białek w osoczu (np. globulina, wiążące hormony płciowe, lipoproteiny), metabolizm węglowodanów, koagulacja i fibrynoliza. Charakter i zakres zmian są częściowo zdeterminowane charakterem i dawką zajętych hormonów.

Interakcje leków

Interakcja etynyloestradiolu, składnika estrogenowego leku Belar z innymi lekami, może spowodować zwiększenie lub zmniejszenie stężenia etynyloestradiolu w surowicy. Jeśli konieczne jest długotrwałe leczenie tymi lekami, wówczas należy zmienić niehormonalne środki antykoncepcyjne. Zmniejszenie stężenia etynyloestradiolu w surowicy krwi może prowadzić do nasilenia się epizodów krwawienia, zaburzeń cyklu i zmniejszenia skuteczności antykoncepcyjnej leku Belar. Zwiększenie stężenia etynyloestradiolu w surowicy może zwiększyć częstotliwość i nasilenie działań niepożądanych.

Następujące leki / substancje czynne mogą zmniejszać stężenie etynyloestradiolu w surowicy:

• wszystkie leki zwiększające ruchliwość przewodu żołądkowo-jelitowego (np. metoklopramid) lub upośledzające wchłanianie (na przykład aktywowany węgiel drzewny);
• substancje czynne indukujące mikrosomalne enzymy wątrobowe, takie jak ryfampicyna, ryfabutyna, barbiturany, leki przeciwdrgawkowe (np. karbamazepina, okskarbazepina, fenytoina, topiramat, felbamat), fenylbutazon, gryzeofulwina, barbeksaklon, prymidon, modafinil, niektóre inhibitory proteazy (np. rytonawir) i preparaty dziurawca;
• niektóre antybiotyki (na przykład ampicylina, tetracyklina, ryfampicyna) - ze względu na zmniejszenie krążenia jelitowo-wątrobowego estrogenów.

Przy równoczesnym stosowaniu takich leków / substancji czynnych z lekiem Belara, należy stosować dodatkowe bariery antykoncepcyjne, zarówno podczas leczenia, jak iw ciągu 7 dni po nim. Po otrzymaniu substancji czynnych, które obniżają stężenie etynyloestradiolu w surowicy przez indukcję wątrobowych enzymów mikrosomalnych, należy zastosować dodatkowe metody bariery (prezerwatywy, środki plemnikobójcze) w ciągu 28 dni po leczeniu.

Następujące leki / substancje czynne mogą zwiększać stężenie etynyloestradiolu w surowicy:

• substancje czynne, które tłumią zasiarczenie etynyloestradiolu w ścianie jelitowej, na przykład kwas askorbinowy lub paracetamol;
• atorwastatyna;
• substancje hamujące aktywność wątrobowych enzymów mikrosomalnych, takich jak przeciwgrzybiczne imidazole (np. flukonazol), indynawir lub trolleandomycynę.

Etynyloestradiol może wpływać na metabolizm innych substancji:

• hamować aktywność wątrobowych enzymów mikrosomalnych i odpowiednio zwiększać stężenie w surowicy substancji czynnych, takich jak diazepam (i inne benzodiazepiny metabolizowane przez hydroksylację), cyklosporyna, teofilina i prednizolon;
• indukują glukuronizację w wątrobie i odpowiednio zmniejszają stężenie w surowicy krwi, na przykład klofibrat, paracetamol, morfinę i lorazepam.

Konieczność stosowania insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych może się zmienić ze względu na wpływ leku na tolerancję glukozy.

Analogi narkotyku Belara

Lek nie ma analogów strukturalnych dla substancji czynnej. Połączenie składników aktywnych w formulacji jest wyjątkowe.

Analogi do grupy farmakologicznej (estrogeny i gestageny):

• Antotevin;
• Artisia;
• Gynodian Depot;
• Gynoflor E;
• Demulen;
• Pęto;
• Diane 35;
• Divina;
• Divertrain;
• Evra;
• Janine;
• Clira;
• Klimen;
• Klimodien;
• Clinonorm;
• Cliogest;
• Lindineth;
• Logest;
• Marvelon;
• Midian;
• Microinon;
• NovaRing;
• Novinet;
• Non Ovlon;
• Ovidon;
• Pausogest;
• Revmelid;
• Regulon;
• Rigevidone;
• Silestus;
• Sylwetki;
• Trzy Miłosierdzie;
• Trzy regol;
• Trikwilar;
• Trisequence;
• Femaflor;
• Femoden;
• Femoston;
• Cyclo Proginova;
• Evian;
• Egestenol;
• Escapel;
• Yarina;
• Yarina Plus.

Podobne leki:

Inne leki: