Fanigan - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje i formularze uwalniania (tabletki, szybki żel lub maść) znieczulające leki na siniaki, skręcenia, bóle głowy, bóle zębów i stawów u dorosłych, dzieci i podczas ciąży. Kompozycja

W tym artykule można przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Fanigan. Są to recenzje odwiedzających stronę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat korzystania z Fanigan w ich praktyce. Dużą prośbą jest aktywnie dodawać swoje opinie na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, co zaobserwowano w powikłaniach i działaniach niepożądanych, prawdopodobnie nie zgłoszonych przez producenta w adnotacji. Analogi Fanigana w obecności istniejących analogów strukturalnych. Służą do leczenia siniaków, skręceń, bólów głowy, stawów i zębów u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Skład leku znieczulającego i przeciwzapalnego.

Fanigan - jest lekiem złożonym, obejmuje diklofenak i paracetamol, które powodują wyraźne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Działanie diklofenaku polega na hamowaniu enzymu do syntezy prostaglandyn cyklooksygenazy, która zapewnia działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Przy zastosowanej dawce nie hamuje syntezy proteoglikanów tkanki chrzęstnej. Działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe paracetamolu wynika z jego wpływu na podwzgórze, w szczególności na ośrodek bólu i ośrodek termoregulacji mózgu. W chorobach reumatycznych Fanigan zmniejsza ból stawów, sztywność poranną i obrzęk spowodowany działaniem przeciwzapalnym i przeciwbólowym. W okresie pooperacyjnym i pourazowym znieczula, zmniejsza obrzęk rany pooperacyjnej. Fanigan jest dobry w zespole bólowym związanym z pierwotnym bolesnym miesiączkowaniem i atakami migreny.

Kompozycja

Paracetamol + Diklofenak sodowy + zaróbki (tabletki).

Diklofenak dietyloamina + Mentol + Mrówczan salicylowy + substancje pomocnicze (Fast gel).

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym preparatu Fanigan składniki wchodzące w jego skład szybko się wchłaniają. Spożywanie pokarmu nie wpływa na wchłanianie leku. Stężenie substancji czynnej w osoczu krwi jest wprost proporcjonalne do dawki leku, maksymalny poziom wynosi jeden - półtorej godziny po podaniu. Diklofenak prawie w 100% wiąże się z białkami osocza krwi, wchodzi również do mazi stawowej, gdzie jego maksymalne stężenie pojawia się 120-240 minut później niż w surowicy krwi. Wydalanie diklofenaku następuje z moczem (60%), a reszta - z żółcią i cielętami. Metabolizm paracetamolu występuje w wątrobie, z organizmu jest prawie całkowicie wydalany z moczem.

Wskazania

• reumatoidalne zapalenie stawów;
• artroza
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (choroba Bekhtereva);
• uszkodzenie reumatyczne tkanek miękkich (zapalenie ścięgno-zapalenie pochwy, zapalenie kaletki maziowej, zapalenie mięśni);
• ostrego dnawego, zakaźnego, łuszczycowego i pourazowego zapalenia stawów;
• choroby zwyrodnieniowe stawów (osteoartroza dużych i małych stawów);
• osteokondritis kręgosłupa;
• bóle mięśniowe, nerwoból, rwa kulszowa;
• urazy (siniaki, skręcenia, mięśnie i ścięgna);
• ból mięśni i stawów, spowodowany ciężkim wysiłkiem fizycznym;
• bóle głowy, ból zębów, ból stawów;
• nerwoból;
• ischias;
• z chorobami laryngologicznymi - narządy (zapalenie ucha środkowego, zapalenie migdałków, zapalenie gardła);
• z ciężkimi atakami migreny, kolki nerkowej, kolki wątrobowej;
• zespół bólowy w mięśniach i stawach, które powstały po ciężkim wysiłku fizycznym.

Formy uwolnienia

Pigułki.

Gel Fanigan Fast (czasami błędnie nazywany maścią).

Instrukcje użytkowania i jak z nich korzystać

Szybki żel

W zależności od obszaru bolesnego obszaru 2-4 g żelu (pasek 4-8 ​​cm) nakłada się cienką warstwą na skórę i łatwo trzeć 2-3 razy dziennie. Średnia dzienna dawka wynosi 10 g żelu (zawiera 100 mg diklofenaku sodu).

Nałóż lek na nienaruszoną skórę, unikaj kontaktu z oczami i błonami śluzowymi. Nie nakładaj żelu, aby otworzyć rany.

Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać 10 dni.

Pigułki

Dawkowanie leku jest indywidualne i zależy od wieku, choroby i przebiegu choroby, działania leku i jego tolerancji na pacjenta. Na początkowym etapie leczenia dorośli i młodzież w wieku powyżej 14 lat przepisywani są od dwóch do trzech tabletki dziennie. Jeśli objawy choroby są łagodne, a także w przypadku długotrwałego stosowania leku, zwykle wystarczą dwie tabletki w odstępie 12 godzin. Maksymalna dzienna dawka to 3 tabletki.

Leczenie trwa od pięciu do siedmiu dni.

Efekt uboczny

• nudności wymioty;
• zaparcia, biegunka;
• zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego;
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• senność;
• drażliwość;
• bezsenność;
• zaburzenia czucia, wzroku i smaku;
• sucha skóra;
• wysypka na skórze;
• pokrzywka;
• pęcherzowa wysypka;
• wyprysk;
• Zespół Stephena-Johnsona;
• Zespół Lyella (martwica toksyczno-rozpływna naskórka);
• zapalenie wątroby;
• częstoskurcz;
• podwyższone ciśnienie krwi;
• ból za mostkiem;
• skurcz oskrzeli;
• reakcja anafilaktyczna;
• zapalenie naczyń;
• zapalenie płuc;
• ostra niewydolność nerek;
• białkomocz, krwiomocz;
• zespół nerczycowy;
• leukocytopenia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna i aplastyczna, agranulocytoza.

Przeciwwskazania

• zwiększona wrażliwość na diklofenak i inne składniki leku;
• uszkodzenie naskórka, otwarte rany w obszarze aplikacji;
• stan astmatyczny z kwasem acetylosalicylowym;
• naruszenia hematopoezy o nieznanej etiologii;
• wrzód trawienny żołądka i dwunastnicy w fazie zaostrzenia;
• niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej;
• zmiany wątroby i nerek na etapie dekompensacji;
• 3 trymestr ciąży (dla żelu) i dowolny okres ciąży (dla tabletek);
• laktacja;
• dzieci poniżej 12 lat (w przypadku żelu) i do 14 lat (w przypadku tabletek).

Zastosowanie w ciąży i laktacji

Przyjmowanie preparatu Fanigan w tabletkach podczas ciąży i karmienia piersią jest zabronione. Podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), Fanigan może prowadzić do przedwczesnego zamknięcia przewodu Botallov, wystąpienia nadciśnienia płucnego, skąpomoczu i braku nawodnienia. Zwiększone ryzyko krwawienia z macicy, atonia macicy i obrzęki obwodowe.

Stosowanie żelu Fanigan Fast jest przeciwwskazane w trzecim trymestrze ciąży.

Stosować u dzieci

Żel jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat (nie ma wystarczającego doświadczenia w stosowaniu miejscowego leku u dzieci).

Tabletki są przeciwwskazane dla dzieci w wieku poniżej 14 lat.

Specjalne instrukcje

W przypadku mianowania Fanigana, pacjentów z patologią żołądka i jelit, jak również z chorobą wrzodową w wywiadzie, pacjenci z chorobą Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy wymagają starannego nadzoru lekarskiego. Podczas przyjmowania preparatu Fanigan możliwe jest zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, dlatego w przypadku przedłużonego leczenia wskazane jest ciągłe monitorowanie czynności wątroby. Jeśli aktywność enzymów wątrobowych wzrasta lub występują inne objawy wskazujące na chorobę wątroby, lek należy anulować. Fanigan może również powodować ataki porfirii wątrobowej, więc tacy pacjenci są wyznaczani z ostrożnością.

Zapewniając prawidłowy przepływ krwi przez nerki, ważną rolę odgrywają prostaglandyny, więc pacjenci z chorobą nerek lub serca, pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci przyjmujący leki moczopędne oraz osoby, które mogą być podejrzewane o znaczny spadek BCC (np. Pooperacyjni pacjenci) są szczególnie ostrożny. Zniesienie leku prowadzi do normalizacji czynności nerek.

Fanigan może także hamować agregację płytek krwi podczas okresu leczenia, dlatego konieczne jest ciągłe monitorowanie układu hemostatycznego podczas podawania leku.

U pacjentów w podeszłym wieku, osłabionych, a także o małej wadze, Fanigan powinien być przepisywany w minimalnej skutecznej dawce.

Fanigan, ze względu na swoje właściwości, może maskować objawy chorób zakaźnych.

Pacjenci, których aktywność wymaga zwiększonej uwagi, powinni być świadomi zawrotów głowy i ostrożności.

Interakcje leków

Fanigan zwiększa zawartość litu i digoksyny w surowicy krwi. Zmniejsza aktywność diuretyków, więc należy stale monitorować poziom potasu, przepisując go diuretikom oszczędzającym potas.

Powołanie Fanigana i NLPZ jednocześnie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych i konieczne jest również ciągłe monitorowanie obrazu krwi obwodowej.

Przy równoczesnym mianowaniu Faniganem i antykoagulantami wzrasta ryzyko krwawienia, dlatego konieczne jest regularne monitorowanie krzepliwości krwi.

Fanigan zwiększa stężenie metotreksatu w osoczu krwi. Zwiększa również działanie nefrotoksyczne cyklosporyny.

Analogi narkotyku Fanigan

Strukturalne analogi dla substancji czynnej:

• Dolaren.

Analogi dotyczące efektu leczniczego (leki stosowane w leczeniu bólu zęba):

• Actasulide;
• Analgin;
• Aspiryna;
• Aertal;
• Brustan;
• Brufen SR;
• Grippostad;
• Dexalgin;
• Diklofenak;
• Ibuklin;
• Ibuprofen;
• Ibufen;
• Indometacyna;
• Caffetin;
• Ketorol;
• MIG 400;
• Nyz;
• Naklofen;
• Nalgezin;
• Nemux;
• Nimesil;
• Nimesulid;
• Nurofen;
• Nurofen dla dzieci;
• Fort Nurofen;
• Oksadol;
• Paracetamol;
• Pentalgin;
• Pliwalgin;
• Sedalgin Neo;
• Tylenol;
• Tempalgin;
• UPSaryna UPSA;
• Faspik;
• Flamax;
• Hyrumat;
• Cefexon;
• Citrapar;
• Citramon;
• Excedrin;
• Yunispaz.

Podobne leki:

Inne leki: